ای طیرهٔ شب طرهٔ خورشید پناهت
آرایش عالم رخ رنگین چو ماهت

تاب دل ناهید ز باد خم زلفت
آ ب رخ خورشید ز خاک سر راهت

دیباچهٔ خوبی ورق روی منیرت
عنوان شگرفی رقم خط سیاهت

بر رشتهٔ پروین زده صد سوزن طعنه
تابیدن عکس گهر از بند کلاهت

از خاک فزون گشته سیاه تو، ولیکن
آتش زده سودای تو بر قلب سپاهت

فردا به قیامت گر ازین گونه برآیی
ایزد، نه همانا، که بپرسد ز گناهت

نزدیک شود با فلک از روی بلندی
روزی که کند اوحدی از دور نگاهت❤️

#اوحدی_مراغه‌ای, دیوان اشعار, غزلیات
#عزیز_روزهام


@asheghanehaye_fatima

نمیرد هر که در گیتی تو باشی یادگار او را
چراغی کش تو باشی نور با مردن چه کار او را؟

اگر نه دامن از گوهر بریزد چون فلک شاید
که هر صبحی تو برخیزی چو خورشید از کنار او را

دلم لعل لبت بر دست، اگر پوشیده می‌داری
من اینک فاش می‌گویم! به نزدیک من آر او را

مجو آزار آن بیدل، که از سودای وصل تو
دلش پیوسته در بندست و جان در زیر بار او را

سر زلفت پریشانی بسی کرد، از به چنک آید
بده تا بی و بر بند و به دست من سپار او را

بحال اوحدی هرگز نکری التفات اکنون
چو می‌گویی، غلام ماست، یاری نیک دار او را

نگاهی کن درو یک بار و او را بنده خود خوان
گذاری کن برو یک روز و خاک خود شمار او را

#اوحدی_مراغه‌ای, دیوان اشعار, غزلیات
#عزیز_روزهام


@asheghanehaye_fatima