تنها این را می‌دانم
که تو می‌پرسی
که چه می‌خواهم؟
من نمی‌دانم.

تنها این را می‌دانم
که خواب می‌بینم
که خواب در من زنده است
و من در ابرهایش
پرپر می‌زنم

تنها این را می‌دانم
که آدم‌ها را دوست دارم،
کوه‌ها، باغ‌ها و دریاها را.
می‌دانم که مردگان بسیار
در من زندگی می‌کنند.

من لحظه‌های خود را
می‌نوشم
و تنها این را می‌دانم
که بازیِ زمانه است
فراز و نشیب.

#رزه_آوسلندر


@asheghanehaye_fatima

کدام تکه‌ی جهان
ما را جدا کرد
کدام تکه‌ی جهان
ما را تنها برای چند روز
دوباره به هم می‌رساند
تا خطوط تازه‌ی شعر را آواز بخوانیم
تا دوباره پرواز را بیاموزیم
تا گذشته‌ی فراموش‌کار را
به یاد آوریم
تا دوباره همدیگر را
بدرود بگوییم

• #رزه_آوسلندر
• برگردان:مصطفاصمدی

@asheghanehaye_fatima

■زورآزمایی

دیرزمانی
در تو نگریستم ای جهان
که چگونه جنبیدی،
و جنباندی مرا
و کوشیدی فرواندازی‌ام.

خشم تو
آخرین خِردم را
بیدار کرد
دیگر باور ندارمت
ای فریب‌کار
تو نه آزادی

بسیار در تو نگریستم
نمی‌گذارم گم‌راه شوم
و هم‌چنان
در راهِ واژه‌ام گام برمی‌دارم

بخوان
سیاه بر سفید
رؤیا و من
از اراده‌ی دمدمی تو
بسی نیرومندتریم.



#رزه_آوسلندر


@asheghanehaye_fatima

■چه‌کس

چه‌کس مرا یاد خواهد کرد
آن‌گاه که من رفته باشم؟

نه گنجشکانی که
دانه‌شان می‌دهم
نه برگ‌های جلو پنجره‌ام
و نه پارک شمالی
هم‌سایه‌ی سبز من

دوستان‌ام
ساعتی اندوه‌ناک‌اند
و آن‌گاه فراموش‌ام می‌کنند

من آرام خواهم گرفت
در دل زمین
که دگرگون‌ام می‌کند
و آن‌گاه فراموش.

■شاعر: #رزه_آوسلندر
■برگردان: #آذر_نعیمیان


@asheghanehaye_fatima

کدام تکه‌ی جهان
ما را جدا کرد
کدام تکه‌ی جهان
ما را تنها برای چند روز
دوباره به هم می‌رساند
تا خطوط تازه‌ی شعر را آواز بخوانیم
تا دوباره پرواز را بیاموزیم
تا گذشته‌ی فراموش‌کار را
به یاد آوریم
تا دوباره هم‌دیگر را
بدرود بگوییم

#رزه_آوسلندر


@asheghanehaye_fatima

■چه‌کس

چه‌کس مرا یاد خواهد کرد
آن‌گاه که من رفته باشم؟

نه گنجشکانی که
دانه‌شان می‌دهم
نه برگ‌های جلو پنجره‌ام
و نه پارک شمالی
هم‌سایه‌ی سبز من

دوستان‌ام
ساعتی اندوه‌ناک‌اند
و آن‌گاه فراموش‌ام می‌کنند

من آرام خواهم گرفت
در دل زمین
که دگرگون‌ام می‌کند
و آن‌گاه فراموش.

#رزه_آوسلندر [ ۱۹۰۱ اتریش - ۱۹۸۸ آلمان ]

@asheghanehaye_fatima