روزِ ما سیب سبزی است
بُریده شده به دو نیم

تو را می‌نگرم
مرا نمی‌بینی
میان ما خورشید کوری‌ست

روی پله‌ها
آغوش از هم گسیخته‌ی ما

صدایم می‌کنی
نمی‌شنوم
میان ما هوای ناشنوایی‌ست

در ویترین مغازه‌ها
لب‌هایم
بوسه‌های تو را می‌جویند

در تقاطع خیابان‌ها
بوسه‌های لگدمال شده‌ی ما

دست‌ام را به تو داده‌ام
دست‌ام را حس نمی‌کنی
خلاء تو را در آغوش گرفته‌است

وسط میدان‌ها
اشک‌های تو
چشم‌های مرا می‌جویند

عصرها روز مُرده‌ی من
به ملاقات روز مُرده‌ی تو می‌آید

تنها در خواب
هم‌مسیر می‌شویم

#واسکو_پوپا


@asheghanehaye_fatima

‍
چرا چنین لطیف است صورتت
چرا چنین کمرباریکی؟
مگر گیسوی خورشید را بافته‌ای؟
مگر حیاط ماه را جارو کرده‌ای؟

گیسوی خورشید را نبافته‌ام
حیاط ماه را جارو نکرده‌ام
آن بیرون ایستاده‌ام و تماشا کرده‌ام
برق را رقصان با رعد
برق را که به رقص می‌خواند رعد را
با دو سه سیب و
چهار نارنج.

#واسکو_پوپا

@asheghanehaye_fatima