این روزها چیزی به خاطرم نمی‌رسد
فقط می‌دانم در من هنوز اندوه هست
اگرچه از تمام پنجره‌ها نام مرا پرسیدید
و تنفس اشیاء را نیز به من نسبت دادید
و آسمانی که می‌رود به خواب غنچه ای
من اما این روزها از یک چیز مطمئن هستم
که این رودخانه از من گیج‌تر است
و تا گل‌ها دست‌به‌دست هم دهند
می‌بریم از یاد که در باران
نه من نه شما هیچ کدام چتری به دست‌مان نبود.

#هرمز_علی‌پور


@asheghanehaye_fatima

نگفتن

@shakhsaar

چشم‌های خاموشم
در فکر چیزی‌ست که عریان نمی‌توانم گفت
در کوچه‌های تنگ و خیابان‌های طولانی
و دوست هم ندارم که از دلم کسی سخن گوید

در چشم‌های خاموشم
رویای پرندگانی می‌جوشد
که می‌توانستند بر یک درخت به خواب روند

و این که جهان هنوز می‌سوزد.


#هرمز_علی‌پور


@asheghanehaye_fatima

اندوه را که نمی‌نویسند،
وقتی که زندگی می‌کنند آن را
افسردگی را پیش هر پزشکی نمی‌برند
شاعرها
که به گور خواهند برد
مثل آرزوی شاعری، که پزشک‌ها می‌برند
اینجا که گودال مار‌های خوش خط‌ خال است
و من هم که می‌دانی
با تو فقط از روح سخن می‌گویم،
و یادگارهایی را که می‌بویم
و حتی بمیرم اگر ،با این مورمور و
دردهایی استخوانی و
بی‌خوابی جهنمی
شماره‌ای را نمی‌گیرم
تنها نگران حال تو هستم و
هنوز نمی‌دانم
این دوری کشنده و
این همه ویرانی غرامت چیست



#هرمز_علی‌پور
#عزیز_روزهام


@asheghanehaye_fatima

اندوه را که نمی‌نویسند،
وقتی که زندگی می‌کنند آن را
افسردگی را پیش هر پزشکی نمی‌برند
شاعرها
که به گور خواهند برد
مثل آرزوی شاعری، که پزشک‌ها می‌برند
اینجا که گودال مار‌های خوش خط‌ خال است
و من هم که می‌دانی
با تو فقط از روح سخن می‌گویم،
و یادگارهایی را که می‌بویم
و حتی بمیرم اگر ،با این مورمور و
دردهایی استخوانی و
بی‌خوابی جهنمی
شماره‌ای را نمی‌گیرم
تنها نگران حال تو هستم و
هنوز نمی‌دانم
این دوری کشنده و
این همه ویرانی غرامت چیست



#هرمز_علی‌پور
#عزیز_روزهام


@asheghanehaye_fatima