زود است حالا
#حمیدرضا_آیین
#عزیز_روزهام


@asheghanehaye_fatima

#ناصر_عبداللهی
عزیزدلم
#عزیز_روزهام


@asheghanehaye_fatima

هزار یادِ بر و گردن و بناگوشت
هزار یاد سر و دست و بازو و دوشت

تو آفتاب زمینی و آسمان به شرف
غلام جمله غلامان حلقه در گوشت

اگر در آینه بینی و چشم سرمه کنی
به یک کرشمه کنند آن دو فتنه بی هوشت

به دست باد صبا بوسه ای فرست و بکن
نبات مصر کساد از لب شکر جوشت

حکیم نزاری
#عزیز_روزهام


@asheghanehaye_fatima

چو عشقت دردلم جا کرد و شهر دل گرفت از من
مرا آزاد کرد از بود من آهسته آهسته

بعشقت دل نهادم زینجهان آسوده گردیدم
گسستم رشته جان را ز تن آهسته آهسته

ز بس بستم خیال تو تو گشتم پای تا سر من
تو آمد خرده خرده رفت من آهسته آهسته

سپردم جان و دل نزد تو و خود از میان رفتم
کشیدم پای از کوی تو من آهسته آهسته

فیض کاشانی
#عزیز_روزهام


@asheghanehaye_fatima

غباری گردم و روزی بدامان تو بنشینم
شوم آئینه و بر کام دل روی ترا بینم

شوم ابریشم و در جامه ات خود را کنم پنهان
که افتد اتفاق بوسه بر آن دست سیمینم

مناز ای آسمان بر ماه و پروینت که بی آن مه
به هر شب اوفتد از چشم تر صد عقد پروینم

شب رحلت ببالین گر کسی را شمع افروزند
به آن امید میمیرم که باشی شمع بالینم

اگر چه بلبلم گل را بهنگام نواخوانی
بتیمارم چو ناید گل چو بوتیمار بنشینم

مبادا تا گلی بینم بگلزار جهان جز تو
بگرد چشم هر شب از مژه خاشاک میچینم

آشفته شیرازی
#عزیز_روزهام


@asheghanehaye_fatima

چشمان مست آن پری من دیده‌ام از چشم خود
گر بیخودم عیبم مکن نتوان که خودداری کنم

تا تاری از آن طره‌ام باشد بکف روزم سیه
گر آرزوی نافه آهوی تاتاری کنم

خو کرده‌ام با زلف او آنسان که مایل نیستم
آزاد خود را یک نفس از این گرفتاری کنم

هر دم که یار آید برم چون جام می‌خندان شوم
هر گه کشد پا از سرم مانند نی زاری کنم

صغیر اصفهانی
#عزیز_روزهام


@asheghanehaye_fatima

چو گردم تنگدل شرح غمت هم با غمت گویم
که در شرع محبت کفر باشد محرمی دیگر

هم از غم تنگدل گشتم هم از شادی، تو را خوانم
که بنمایی دلم را ره به سوی عالمی دیگر

عرفی شیرازی
#عزیز_روزهام


@asheghanehaye_fatima

تبارک‌الله از آن روی دلستان که توراست
ز حسن و لطف کسی را نباشد آن که توراست

گمان مبر که شود منقطع به دادن جان
تعلق دل از آن روی دلستان که توراست

ز جوهری که تو را آفریده‌اند ای دوست
چگونه جسم بود آن تن چو جان که توراست

چه خوش بود که چو من طوطیی شکر چیند
به بوسه ز آن لب لعل شکر فشان که توراست

اگر کمر بگشایی و زلف بازکنی
میان موی تو گم گردد آن میان که توراست

صبا بیامد و آورد بوی تو، گفتم
هزار جان بدهم من بدین نشان که توراست

سیف فرغانی
#عزیز_روزهام
@asheghanehaye_fatima

به دو میگون لب و پسته دهنت
به سه بوس خوش و فندق شکنت

به حریر تن و دیبای رخت
به ترنج بر و سیل دقنت

به دو نرگس، به دو سنبل، به دو گل
بر سر سرو صنوبر فکنت

به می عبهر آن سرخ گلت
به خوی عنبر آن یاسمنت

به گهرهای تر از لعل لبت
به حلی‌های زر از سیم تنت

به نگین لب و طوق غببت
این ز برگ گل و آن، از سمنت

به دو مخمور عروس حبشیت
خفته در حجله جزع یمنت

به بناگوش تو و حلقه گوش
به دو زنجیر شکن بر شکنت

به شرار دل و دود نفسم
مانده بر عارض جعد کشنت

به نیاز دل من در طلبت
بگداز تن من در حزنت

که مرا تا دل و جان است بجای
جای باشد به دل و جان منت

دوست‌تر دارمت از هر دو جهان
دوست‌تر دارم از خویشتنت

خاقانی
#عزیز_روزهام

@asheghanehaye_fatima

بنشین سرو روانم بنشین
بنشین راحت جانم بنشین

بنشین مایه آشفتگیم
بنشین امن و امانم بنشین

بنشین حاصل و محصول دلم
بنشین جان و جهانم بنشین

دل ز من بردی و جان میخواهی
ای بقربان تو جانم بنشین

ای تو در جان و دلم جا کرده
وی تو عمر گذرانم بنشین

بنشین تا بخود آید دل فیض
تا که جان بر تو فشانم بنشین

فیض کاشانی
#عزیز_روزهام


@asheghanehaye_fatima

ابر بهار باران، وین چشم خونفشان هم
بلبل به باغ نالان، عاشق به صد فغان هم

صحرا و بوستان خوش، وین جان زار مانده
ناسایدی به صحرا، در باغ و بوستان هم

باز آ که شهر بی تو تاریک و تیره باشد
در شهر بی تو نتوان، والله که در جهان هم

نامم نشانه ای شد در تهمت ملامت
ای کاشکی نبودی نام من و نشان هم

این است مردن من، ای خیره کش، که هستی
ز آب حیات خوشتر، وز عمر جاودان هم

خواهی به دیده بنشین، خواهی به سینه جا کن
سلطان هر دو ملکی، این زان تست و آن هم

گفتی « به حجت خط شد ملک من دل تو»
گر راست پرسی از من، جانان تویی و جان هم

شد نرخ بنده خسرو از چشم تو نگاهی
گر این قدر نیرزد، بنده به رایگان هم

امیرخسرو دهلوی
#عزیز_روزهام


@asheghanehaye_fatima

بی آفتاب رویت روزم بود چو مویت
با زلف مشک بویت باشد شبم چو رویت

حسن هزار لیلی عشق هزار مجنون
داری وزان زیادت دارم به خاک کویت

یک سلسله ز مویت دیوانه را تمام است
بهر چه تاب دادی زنجیرهای مویت

با لب بگو که ما را تا چند تشنه داری
ای آب زندگانی دایم روان به جویت

عمر دراز دانی بهر چه دوست دارم
تا بیشتر نمایم کوشش به جست و جویت

محروم گشت چشمم از دیدنت و لیکن
دارد زبان نصیبی ما را به گفت و گویت

جان در فراق رویت کی بار تن کشیدی
او را اگر نبودی دایم مدد ز بویت

هر موی برتن من گر خود شود زبانی
هم در بیان نباید بعضی ز آرزویت

همام تبریزی
#عزیز_روزهام


@asheghanehaye_fatima

بی‌دل و جان بسر شود بی‌تو بسر نمی‌شود
بی دو جهان بسر شود بی‌تو بسر نمی‌شود

بی‌سر و پا بسر شود بی‌تن و جان بسر شود
بی من و ما بسر شود بی‌تو بسر نمی‌شود

درد مرا دوا توئی رنج مرا شفا توئی
تشنه‌ام و سقا توئی بی‌تو بسر نمی‌شود

در دل و جان من توئی گنج نهان من توئی
جان و جهان من توئی بی‌تو بسر نمی‌شود

یار من و تبار من مونس غمگسار من
حاصل کار و بار من بی‌تو بسر نمی‌شود

جان بغمت کنم گرو تن شود ار فنا بشو
هر چه به جز تو گو برو بی‌تو بسر نمی‌شود

کوثر و حور گو مباش قصر بلور گو مباش
حله نور گو مباش بی‌تو بسر نمی‌شود

کوثر و حور من توئی قصر بلور من توئی
حلّه نور من توئی بی‌تو بسر نمی‌شود

شربت و ‌آب گو مباش نقل و نبات گو مباش
راحت و خواب گو مباش بی‌تو بسر نمی‌شود

عمر من و حیات من بود من و ثبات من
قند من و نبات من بی‌تو بسر نمی‌شود

گر ز تو رو کنم بغیر ور بتو رو کنم ز غیر
جانب تست هر دو سیر بی‌تو بسر نمی‌شود

گر ز برت جدا شوم یا ز غمت رها شوم
خود تو بگو کجا روم بی‌تو بسر نمی‌شود

فیض ز حرف بس کند پنبه درین جرس کند
ذکر تو بی نفس کند بی‌تو بسر نمی‌شود

فیض کاشانی
#عزیز_روزهام


@asheghanehaye_fatima