دری به زمستان باز کن
تا سپیدی برف ها
به ما امید زنده ماندن بدهد
ما گرما نمی خواهیم
ما امید می خواهیم....

#احمدرضا_احمدی

@asheghanehaye_fatima

من دیگر باور دارم فقط یکبار در عمر عشقی می‌آید، حریق می‌شود و تو را آتش می‌زند. پس از آن عشق خانه‌برانداز، اگر جان به‌در ببری، عشق‌های بعد از آن حریق، کپی آن عشق خانمان‌برانداز اول است. این عشق‌هایی که می‌آیند و می‌روند، دیگر نه شعله دارند، نه شور. فقط عادت است، عادتی که شاید مدام تکرار شود.



#احمدرضا_احمدی
آپارتمان دریا

@asheghanehaye_fatima

نشانی خانه خویش را گم کرده‌ایم
لطف بنفشه را می‌دانیم
اما دیگر بنفشه را هم نگاه نمی‌کنیم
ما نمی‌دانیم
شاید در کنار بنفشه
دشنه‌ای را به خاک سپرده باشند
باید گریست
باید خاموش و تار
به پایان هفته خیره شد
شاید باران
ما
من و تو
چتر را در یک روز بارانی
در یک مغازه که به تماشای
گلهای مصنوعی
رفته بودیم
گم کردیم

#احمدرضا_احمدی
#شما_فرستادید


@asheghanehaye_fatima

نمی‌دانم چه در توست
که می بندد و
می‌گشاید
تنها می‌دانم
چیزی در من هست که می‌داند
چشمانِ تو
ریشه‌دارتر از
هر گلِ سرخ است ...

#احمدرضا_احمدی

@asheghanehaye_fatima

از قلبِ بیمارم می‌خواهم تا آمدنِ تو بتپد
به دنبالِ لب‌خندِ نابِ تو هستم
چنین عمرم را می‌گذرانم
مرا نه شکوه است
نه گلایه
قلب‌ام اگر یاری کند
برگ‌های زردِ پاییزی را شماره می‌کنم
که دارند از پاییز جدا می‌شوند
و به زمستان متصل می‌شوند...

#احمدرضا_احمدی [ ۱۴۰۲-۱۳۱۹ ]

@asheghanehaye_fatima

چه رنجی است
خوابیدن زیر آسمانی
که نه ابر دارد نه باران.
از هراس از کلمات
هر شب خواب‌های
آشفته می‌بینیم
به این جهان آمده‌ایم
که تماشا کنیم،
صندلی‌های فرسوده و رنگ‌باخته
سهم ما شد.
انتخاب ما مرواریدهای رخشان
بود....

#احمدرضا_احمدی

@asheghanehaye_fatima