وقتی که بچه بودم خیال می‌کردم
هر پروانه که نجات می‌دهم
هر حلزون
هر تارتنک
هر مگس
هر گوش‌خزک وُ هر کرم‌خاکی
خواهد آمد و برایم اشک خواهد ریخت
‌آن‌وقت که خاک ‌می‌شوم

و آنان‌ که یک‌بار نجات‌‌شان داده‌ام
هنوز اگر نمُرده باشند
همه خواهند رسید
برای مراسمِ تدفین‌ام

هنگام‌ که عمری رفت
دریافتم
بی‌هوده ا‌ست این
هیچ‌یک نمی‌آیند
بیش از همه،
من باید زنده بمانم

حالا وقتِ پیری
می‌پرسم اگر من نجات‌شان دادم
لحظه‌ی آخر
پس از همه
دوسه‌تای‌شان
از راه می‌رسند؟

#اریش_فرید [ Erich Fried / اتریش، ۱۹۸۸-۱۹۲۱ ]

@asheghanehaye_fatima

هنگامی که تو را می‌بوسم
تنها دهان تو نیست که بر آن بوسه می‌زنم
تنها ناف تو نیست
تنها شکم تو نیست که می‌بوسم‌اش
من حتی
پرسش‌های تو را می‌بوسم
آرزوهای تو را
عکس‌العمل تو را می‌بوسم
شک‌های تو را
شهامت‌ات را
عشق‌ات را به من
و
رهایی‌ات را از من
من به پاهای تو بوسه می‌زنم
که به این‌جا آمده‌اند و دوباره
از این‌جا خواهند رفت
من
تو را می‌بوسم
همین‌گونه که هستی
هم‌آن‌گونه که خواهی‌ بود
فردا و فرداها
هنگامی که حتا
هنگامه‌ی من نیز گذشته است.

#اریش_فرید

@asheghanehaye_fatima

کسی
به سنگ‌ها گفت
انسان شوید
سنگ‌ها گفتند
ما هنوز به اندازه‌ی کافی
سنگ نیستیم


#اریش_فرید
برگردان: #علی_عبدالهی


@asheghanehaye_fatima

عشق به چه کارِ ما می‌آید؟
چه کمکی
عشق به ما کرده است؟
در برابر بی‌کاری
در برابرِ هیتلر
در برابرِ جنگ اخیر
یا دیروز و امروز
در برابرِ هراس‌های نوبه‌نو
و بارانِ بمب‌ها؟

چه از دست‌اش برمی‌آید
برابر هر آن‌چه
ویران‌مان می‌کند
هیچ:
عشق به ما خیانت کرده است

به چه کارمان می‌آید عشق؟
عشق را با ما چه کار؟
چه کمکی؟
به عشق رسانده‌ایم ما؟
در برابرِ بی‌کاری
در برابرِ هیتلر
در برابرِ جنگِ اخیر
یا دیروز و امروز
در برابرِ هراس‌های نوبه‌نو
و بارانِ بمب‌ها؟

از ما چه کمکی برمی‌آید
برابر همه‌ی آن‌چه
ویران‌اش می‌کند؟
هیچ:
ما به عشق خیانت کرده‌ایم.

■شاعر: #اریش_فرید [ Erich Fried / اتریش، ۱۹۸۸-۱۹۲۱ ]

@asheghanehaye_fatima