عشقِ تو مرا از جزییاتِ ابلهانه
آزاد می‌کند
تا آن‌گونه که هستم باشم:
فرشته‌ی سپیده‌دم
که از گام‌زدن می‌پرهیزد
در آرزوی پرواز...

عشقِ تو در من می‌رویاند
بال‌های شفافِ فراوان
و پرواز می‌کنم
هم‌چون پروانه‌ی افسانه‌یی
که تازه از پیله به درآمده باشد

عشقِ تو مرا از زندانِ لحظه
آزاد می‌کند
تا من و بی‌انتهایی
یگانه شویم.

#غادة_السمان [ سوریه، زاده‌ی ۱۹۴۲ ]

برگردان: #عبدالحسین_فرزاد 


@asheghanehaye_fatima

آن‌گاه كه در گذشتم!
از من مركب بساز
و با من سطر به سطر آفرینش‌هایت را بنویس
تا طعمِ جاودانگی را
درونِ حروف‌ات دریابم
و
این‌بار از نو تا ابد
زنده بمانم

■شاعر: #غاده_السمان [ سوریه،۱۹۴۲ ]

■برگردان: #عبدالحسین_فرزاد
@asheghanehaye_fatima

و من
ایستاده‌ام
و به نیمه‌ی کهکشان می‌نگرم
که در آن سوی‌اش
تو
عشق تقدیر می‌کنی
و من
کامل می‌شوم
ای زن.

■شاعر: #غاده_السمان [ سوریه،۱۹۴۲ ]

■برگردان: #عبدالحسین_فرزاد   

@asheghanehaye_fatima

به تو تکیه کرده‌ام
و از درخت تنت
شاخه‌های مهربانی
مرا دربرگرفته‌اند...


#غادة_السمان
برگردان: #عبدالحسین_فرزاد


@asheghanehaye_fatima

هان اینک ما دوباره یک‌دیگر را
دیدار می‌کنیم
بیرون زمان و مکان.
در تو خیره می‌شوم،
چشمان‌ات چون مرکبِ چینی سیاه است
الف‌بایم را در آن‌ها فرومی‌برم،
و برای تو این کارت‌پستال غرناطه‌یی را می‌نویسم
و شب فریاد می‌زند: «به او بگو».

■شاعر: #غاده_السمان [ سوریه،۱۹۴۲ ]

■برگردان: #عبدالحسین_فرزاد

@asheghanehaye_fatima