This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
امروز خواندن #نیچه من را به یاد تو انداخت. وقتی میگوید: «عشقِ واقعی آن است که روح، تن را در بر بپوشاند.» و این یعنی آن مردانی که تصور میکنند برای لمسکردنِ یک زن نیاز به دست دارند، هنوز خیلی چیزها باید دربارهی عشق بیاموزند. تنها کلام است که قادر به لمس ظرافت روح و جان است. دستها قرار است دیرتر بیایند. بیایند و میوهی تازهرسیده در گرمای واژگان را بچینند.
@asheghanehaye_fatima
@asheghanehaye_fatima
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
درود بر آن کس که رقصهای تازه می آفریند
پس همه به هزاران طریق به رقص درآییم
تاهنر ما آزاد
وحکمت ما شادان نامیده شود.
#نیچه
شاها فلک از بزم تو در رقص و سماع است
دست طرب از دامن این زمزمه مگسل
#حافظ
#رقص
Between Twilight
Dancers:Lindsey Stirling _ Drek Hough
باله تلفیقی
@asheghanehaye_fatima
پس همه به هزاران طریق به رقص درآییم
تاهنر ما آزاد
وحکمت ما شادان نامیده شود.
#نیچه
شاها فلک از بزم تو در رقص و سماع است
دست طرب از دامن این زمزمه مگسل
#حافظ
#رقص
Between Twilight
Dancers:Lindsey Stirling _ Drek Hough
باله تلفیقی
@asheghanehaye_fatima
♈️ چرا انسان می رقصد؟
#نیچه از زبان زرتشت می گوید:
"من تنها به خدایی باور دارم که رقصیدن را می داند".
#لوسین شاعر یونانی قرن دوم می گوید: "رقص با دنیا زاده شده و در تمام نمایش های پر شور دنیایی عامل اصلی وحدت بوده است".
تصویر ۲۰ رقصنده به همراه نوازندگان قدیمی ترین تصویر از رقص انسان می باشد که ۱۲هزار سال پیش در غاری در هند ثبت شده است.
البته تاریخ دقیق آغاز رقصیدن انسان مشخص نیست اما آنچه که پیداست هنر رقصیدن و موسیقی قدمتی بیشتر از باقی هنر ها دارند.
انسان شناسان پاسخ های متنوعی به اینکه چرا انسان می رقصد داده اند، برخی می گویند رقصیدن نوعی تقلید انسان از طبیعت و حرکت حیوانات و نوعی هم سویی و ارتباط با آنها بوده است
برخی دیگر رقص را ناشی از کارِ گروهی و از برای ایجاد هماهنگی میان حرکات اعضای گروه کار می دانند
همچنین انسان در هنگام رقص با بدن خود به یکپارچگی می رسد و شاید به همین دلیل رقص در فرهنگ های مختلف خاصیت درمانی هم داشته است (مثل مراسم زار در جنوب ایران).
رقص نوعی ارتباط با ماورا و رازهای طبیعت است مانند مراسم های جادو در بشر اولیه و رقص سماع در میان صوفیه، یا انکه رقص نوعی آیین جفت یابی بوده (البته هنوز هم هست).
علاوه بر همه ی موارد مذکور رقص نوعی ایجاد وحدت و یکپارچیگی میان افراد یک قوم و قبیله بوده و در مراسم پیش از جنگ و پیروزی ها و جشن های مختلف به عنوان بهترین روش ایجاد اتحاد و روحیه بخشی برپا می شده.
افرادی که مشترکا می رقصند تجربه ی نوعی هم سویی و صمیمیت می کنند که بسیار دلرباست، گویی هنگام رقص بسیاری از کلیشه های اجتماعی کنار می روند و تجربه ای از برابری اتفاق می افتد
همواره مجذوب چنین لحظاتی شده ام و حس عمیقی از نوع دوستی را تجربه کرده ام.
رقصیدن یک زوج باهم نیز موجب ایجاد عشق و صمیمیت بیشتر میان آنها می شود
متاسفانه فرهنگ ما این هنر را بسیار نادیده می گیرد و یا بسیاری از افراد رقصیدن را کاری جلف و دور از شان انسانی می دانند.
حتی مجری تلویزویون به خاطر کلمه رقصیدن عذرخواهی می کند.
با آنکه نویسنده خود بهره ای از هنر رقص ندارد (البته در سال های اتی حتما به آن خوهم پرداخت) اما می گویم خوش به سعادت آنانی که خوب می رقصند
خلاصه آنکه به فرزندان خود از کودکی رقصیدن و شاد بودن را بیاموزید.
همین.
- دکتر ناصر سبزیان پور، رواندرمانگر
#روانشناسی
@asheghanehaye_fatima
#نیچه از زبان زرتشت می گوید:
"من تنها به خدایی باور دارم که رقصیدن را می داند".
#لوسین شاعر یونانی قرن دوم می گوید: "رقص با دنیا زاده شده و در تمام نمایش های پر شور دنیایی عامل اصلی وحدت بوده است".
تصویر ۲۰ رقصنده به همراه نوازندگان قدیمی ترین تصویر از رقص انسان می باشد که ۱۲هزار سال پیش در غاری در هند ثبت شده است.
البته تاریخ دقیق آغاز رقصیدن انسان مشخص نیست اما آنچه که پیداست هنر رقصیدن و موسیقی قدمتی بیشتر از باقی هنر ها دارند.
انسان شناسان پاسخ های متنوعی به اینکه چرا انسان می رقصد داده اند، برخی می گویند رقصیدن نوعی تقلید انسان از طبیعت و حرکت حیوانات و نوعی هم سویی و ارتباط با آنها بوده است
برخی دیگر رقص را ناشی از کارِ گروهی و از برای ایجاد هماهنگی میان حرکات اعضای گروه کار می دانند
همچنین انسان در هنگام رقص با بدن خود به یکپارچگی می رسد و شاید به همین دلیل رقص در فرهنگ های مختلف خاصیت درمانی هم داشته است (مثل مراسم زار در جنوب ایران).
رقص نوعی ارتباط با ماورا و رازهای طبیعت است مانند مراسم های جادو در بشر اولیه و رقص سماع در میان صوفیه، یا انکه رقص نوعی آیین جفت یابی بوده (البته هنوز هم هست).
علاوه بر همه ی موارد مذکور رقص نوعی ایجاد وحدت و یکپارچیگی میان افراد یک قوم و قبیله بوده و در مراسم پیش از جنگ و پیروزی ها و جشن های مختلف به عنوان بهترین روش ایجاد اتحاد و روحیه بخشی برپا می شده.
افرادی که مشترکا می رقصند تجربه ی نوعی هم سویی و صمیمیت می کنند که بسیار دلرباست، گویی هنگام رقص بسیاری از کلیشه های اجتماعی کنار می روند و تجربه ای از برابری اتفاق می افتد
همواره مجذوب چنین لحظاتی شده ام و حس عمیقی از نوع دوستی را تجربه کرده ام.
رقصیدن یک زوج باهم نیز موجب ایجاد عشق و صمیمیت بیشتر میان آنها می شود
متاسفانه فرهنگ ما این هنر را بسیار نادیده می گیرد و یا بسیاری از افراد رقصیدن را کاری جلف و دور از شان انسانی می دانند.
حتی مجری تلویزویون به خاطر کلمه رقصیدن عذرخواهی می کند.
با آنکه نویسنده خود بهره ای از هنر رقص ندارد (البته در سال های اتی حتما به آن خوهم پرداخت) اما می گویم خوش به سعادت آنانی که خوب می رقصند
خلاصه آنکه به فرزندان خود از کودکی رقصیدن و شاد بودن را بیاموزید.
همین.
- دکتر ناصر سبزیان پور، رواندرمانگر
#روانشناسی
@asheghanehaye_fatima
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
چشمهای آرام
به ندرت دوست میدارند
اما وقتی عاشق میشوند
آذرخشی از آنها برمیجهد
همچنانکه از گنجهای طلا
آنجا که اژدهایی از حریم عشق
پاسداری میکند.
#فریدریش_نیچه
#نیچه
@asheghanehaye_fatima
به ندرت دوست میدارند
اما وقتی عاشق میشوند
آذرخشی از آنها برمیجهد
همچنانکه از گنجهای طلا
آنجا که اژدهایی از حریم عشق
پاسداری میکند.
#فریدریش_نیچه
#نیچه
@asheghanehaye_fatima
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
.
در این ویدئو #چارلز_بوکوفسکی به روشنی میگوید؛ از فرارسیدن زمان مرگ نمیترسد! وقتی پرسشگر به او خاطرنشان میسازد، چرا؟ تو که همسرخوبی داری!
در واقع تلویحاً، داشتن همسری خوب و همراه را از شروط بختیاریِ انسان در مسیر پرسنگلاخ زندگی میداند. بوکوفسکی در اینجا سخن پرسشگر را تایید میکند، اما اذعان میکند که زندگی با همهی جذابیتهایش وقتی روی دورِ تکرار میافتد، ملالانگیز میشود. این همان سخن #نیمایوشیج به پسرش #شراگیم است، آنگاه که در پایان یکسالگیاش، به او میگوید:
«شراگیم یک بهار و تابستان و پاییز و زمستان را دیدهای، مابقی تکراریست.»
اینگونه است که اروین.د.یالوم از زبان #نیچه میگوید؛ «زندگی را باید طوری زیست که ارزش تکرار را داشته باشد»، شبیه به سخنی که همو در خصوص شرط پایداری پیوند ازدواج بیان میکند، بدین معنا که اگر توانستی همکلامی با یک نفر را تحمل کنی، طوری که همواره با او حرفی برای گفتن داشته باشی، پس میتوانی تا ابد با او بمانی. در غیر اینصورت، جریال سیال زندگی در فقدان گفتگو دچار انسداد شده، لاجرم زندگی رو به سراشیبی سقوط خواهد بود.
@asheghanehaye_fatima
در این ویدئو #چارلز_بوکوفسکی به روشنی میگوید؛ از فرارسیدن زمان مرگ نمیترسد! وقتی پرسشگر به او خاطرنشان میسازد، چرا؟ تو که همسرخوبی داری!
در واقع تلویحاً، داشتن همسری خوب و همراه را از شروط بختیاریِ انسان در مسیر پرسنگلاخ زندگی میداند. بوکوفسکی در اینجا سخن پرسشگر را تایید میکند، اما اذعان میکند که زندگی با همهی جذابیتهایش وقتی روی دورِ تکرار میافتد، ملالانگیز میشود. این همان سخن #نیمایوشیج به پسرش #شراگیم است، آنگاه که در پایان یکسالگیاش، به او میگوید:
«شراگیم یک بهار و تابستان و پاییز و زمستان را دیدهای، مابقی تکراریست.»
اینگونه است که اروین.د.یالوم از زبان #نیچه میگوید؛ «زندگی را باید طوری زیست که ارزش تکرار را داشته باشد»، شبیه به سخنی که همو در خصوص شرط پایداری پیوند ازدواج بیان میکند، بدین معنا که اگر توانستی همکلامی با یک نفر را تحمل کنی، طوری که همواره با او حرفی برای گفتن داشته باشی، پس میتوانی تا ابد با او بمانی. در غیر اینصورت، جریال سیال زندگی در فقدان گفتگو دچار انسداد شده، لاجرم زندگی رو به سراشیبی سقوط خواهد بود.
@asheghanehaye_fatima
هنوز مشخص نشده که سوختن ِ ستمگر در دوزخ آن دنیا، چه سودی برای مردم ستمدیده ی این دنیا دارد... !
#فریدریش_نیچه
#نیچه
@asheghanehaye_fatima
#فریدریش_نیچه
#نیچه
@asheghanehaye_fatima
همواره با این تجربه رو به رو میشوم و هربار هم سعی میکنم که آن را انکار کنم، به رغم وضوح و روشنی اش نمیخواهم آن را باور کنم؛ اینکه اغلب مردم فاقد وجدان فکری هستند ...
بسیاری از اوقات حتی فکر کرده ام که اگر دارای این وجدان باشیم حتی در داخل شلوغ ترین شهرها خود را تنها و میان بیابان حس میکنیم. هرکس به شما به چشم بیگانه ای نگاه میکند، ترازوی خود را به کار می اندازد و این یکی شما را بد و آن یکی شما را خوب مینامد؛ هیچکس از اینکه به او بگویید وزنه های ترازویش توخالی است از شرم سرخ نمیشود.
#فریدریش_نیچه
#نیچه
@asheghanehaye_fatima
بسیاری از اوقات حتی فکر کرده ام که اگر دارای این وجدان باشیم حتی در داخل شلوغ ترین شهرها خود را تنها و میان بیابان حس میکنیم. هرکس به شما به چشم بیگانه ای نگاه میکند، ترازوی خود را به کار می اندازد و این یکی شما را بد و آن یکی شما را خوب مینامد؛ هیچکس از اینکه به او بگویید وزنه های ترازویش توخالی است از شرم سرخ نمیشود.
#فریدریش_نیچه
#نیچه
@asheghanehaye_fatima
ذهن من آبستن است. آبستن کتابهایی که در آن نضج گرفته، باری که تنها من قادر به حمل آنم. گاهی سردردهایم را درد زایش مغزی میانگارم.
وقتی نیچه گریست
#اروین_یالوم
ترجمه سپیده حبیب
*
نیچه تاوان نبوغ زیادش را داد، نبوغ خود را هزینه کرد. اما، هزینهی وی بسیار گزاف بود. اندیشههای خود را زایمان کرد، سنت گرایی را نقد کرد. به قیمت مریضیهای جسمانی، روانی و تنهایی. زیرا، حقیقت برای عوام ترسناک و تلخ بود. دردها، رنجها، ترسها، ناامیدیها، تنهایی مسئلههای مهم اگزیستانسیالیسماند. که، نیچه به سان کودکی ابدی (دیونوسوس) به این زندگی تراژدیک آری گفت.
#نیچه
#اروین_یالوم
#سعید_جلوخانی
@asheghanehaye_fatima
وقتی نیچه گریست
#اروین_یالوم
ترجمه سپیده حبیب
*
نیچه تاوان نبوغ زیادش را داد، نبوغ خود را هزینه کرد. اما، هزینهی وی بسیار گزاف بود. اندیشههای خود را زایمان کرد، سنت گرایی را نقد کرد. به قیمت مریضیهای جسمانی، روانی و تنهایی. زیرا، حقیقت برای عوام ترسناک و تلخ بود. دردها، رنجها، ترسها، ناامیدیها، تنهایی مسئلههای مهم اگزیستانسیالیسماند. که، نیچه به سان کودکی ابدی (دیونوسوس) به این زندگی تراژدیک آری گفت.
#نیچه
#اروین_یالوم
#سعید_جلوخانی
@asheghanehaye_fatima
از تاخت هایِ عشقت نیز بپرهیز!
گوشه نشین چه زود به سوی هر کس که با او روبرو میشود دستِ دوستی دراز میکند.
#چنین_گفت_زرتشت
#نیچه
@asheghanehaye_fatima
گوشه نشین چه زود به سوی هر کس که با او روبرو میشود دستِ دوستی دراز میکند.
#چنین_گفت_زرتشت
#نیچه
@asheghanehaye_fatima