‍ «چو قهوه‌خانه‌ی کوچکی‌ست عشق»


چو قهوه‌خانه‌ی کوچکی‌ست،
                      در خیابانِ غریبان؛
                                             «عشق»

می‌گشاید درهایش را بر همگان
                                      «عشق»
چونان قهوه‌خانه‌ای
            بیش وُ کم می‌شوند زائرانش
                            بر حسْب بغض آسمان:
چو ببارد باران
مشتریانش فزونی یابند وُ
                   چون معتدل گردد هوا
                          ملال گیرند و کم شوند.

آی  بانوی غریب!
من این‌جا می‌نشینم در گوشه‌ای
چه رنگ‌اند چشم‌هایت؟
نامت چیست؟
چه‌گونه صدایت کنم؛
به گاهِ عبور تو از من،
و من نشسته‌ام به انتظار تو؟

قهوه‌خانه‌ی کوچکی‌ست
                              «عشق»
سفارش می‌دهم دو جام شراب وُ
          می‌نوشم شرابِ خویش وُ شرابت را
چتری برمی‌گیرم وُ دو کلاه
باران
می
با
رد
اینک
بیش از هر روز دگری...
و تو
درون نمی‌آیی
سرانجام خویشتن را می‌گویم:
شاید آن زن که به انتظارش بودم
به انتظارم بود
و یا
به انتظارِ مرد دگری...
به انتظارمان بود/ به انتظارِ من وُ او
و هرگزش نشناخت/ هرگزم نشناخت
و می‌گفت:
              من اینجایم بهِ انتظار تو.

مَردا!
چه رنگ‌اند چشمانت؟
چه شرابی می‌نوشی؟ چیست نامت؟
چه‌سان صدایت کنم؛
به گاهِ عبور تو از من؟
چو قهوه‌خانه‌ی کوچکی‌ست عشق...
.
#محمود_درویش
برگردان #صالح_بوعذار



@asheghanehaye_fatima

‍ «چو قهوه‌خانه‌ی کوچکی‌ست عشق»


چو قهوه‌خانه‌ی کوچکی‌ست،
                      در خیابانِ غریبان؛
                                             «عشق»

می‌گشاید درهایش را بر همگان
                                      «عشق»
چونان قهوه‌خانه‌ای
            بیش وُ کم می‌شوند زائرانش
                            بر حسْب بغض آسمان:
چو ببارد باران
مشتریانش فزونی یابند وُ
                   چون معتدل گردد هوا
                          ملال گیرند و کم شوند.

آی  بانوی غریب!
من این‌جا می‌نشینم در گوشه‌ای
چه رنگ‌اند چشم‌هایت؟
نامت چیست؟
چه‌گونه صدایت کنم؛
به گاهِ عبور تو از من،
و من نشسته‌ام به انتظار تو؟

قهوه‌خانه‌ی کوچکی‌ست
                              «عشق»
سفارش می‌دهم دو جام شراب وُ
          می‌نوشم شرابِ خویش وُ شرابت را
چتری برمی‌گیرم وُ دو کلاه
باران
می
با
رد
اینک
بیش از هر روز دگری...
و تو
درون نمی‌آیی
سرانجام خویشتن را می‌گویم:
شاید آن زن که به انتظارش بودم
به انتظارم بود
و یا
به انتظارِ مرد دگری...
به انتظارمان بود/ به انتظارِ من وُ او
و هرگزش نشناخت/ هرگزم نشناخت
و می‌گفت:
              من اینجایم بهِ انتظار تو.

مَردا!
چه رنگ‌اند چشمانت؟
چه شرابی می‌نوشی؟ چیست نامت؟
چه‌سان صدایت کنم؛
به گاهِ عبور تو از من؟
چو قهوه‌خانه‌ی کوچکی‌ست عشق...
.
#محمود_درویش
برگردان #صالح_بوعذار
سیزدهم مارس، زادروز محمود درویش.

@asheghanehaye_fatima

خاتونِ من!
هربار زنان را در همیانِ رویاهایم نهادم وُ
برگی برکشیدم،
            تو برون آمدی!
.
#عدنان_الصائغ
برگردان #صالح_بوعذار

@asheghanehaye_fatima

آه بلقیس!
زخمی‌ست به جان‌مان، زخمی کاری
و پریشانی، نشیمن کرده در چشمان
آه بلقیس...بلقیس...
چگونه توانستی برگیری: روزها وُ رویاهایم
و از شکوه بیفکنی باغ‌ها وُ فصل‌ها را؟

#نزار_قبانی
برگردان #صالح_بوعذار
کتاب #مسافر_آینه
انتشار: دی‌ماه ۱۴۰۲
#نشر_روزگار
@asheghanehaye_fatima

«معجزه»

چه‌سان می‌کوشند رویاروی شوند
                              حواس پنجگانه،
                                        با معجزه
و چشم‌هایت معجزه‌اند؟                                                            
تو خفته‌ای وُ می‌ربایدم موج
به منتهای سینه‌ی تو می‌آغازد دریا
و «هستی» دوپاره می‌شود امشب:
تو وُ مرکب زمین.
حال
از کجا گِرد آورم آوای جهت‌ها را،
تا فریاد برآورم:
دوستت دارم!؟
.
#محمود_درویش
برگردان #صالح_بوعذار
@asheghanehaye_fatima

زنی‌‌
که خواهانِ توست در بسترِ خویش،
درختی‌ست سرشار از آشیانه‌های خواهش
و زنی،
که پذیرای تو می‌گردد در بسترت
                           پرنده‌ای‌ست مهاجر...
.
#آدونیس
برگردان #صالح_بوعذار


@asheghanehaye_fatima

 گمگشتگی

باری گم گشتم در دستانت
دژی بودند لبانم،
دلتنگِ فتحی شگرف وُ شیدای هماغوشی‌.
و پیش آمدم
کمرت پادشهی بود وُ
دستانت، طلیعه‌ی لشکری
و چشمانت، جان‌پناهی.
.
#آدونیس
ترجمه #صالح_بوعذار
کتاب «صحنه و آینه‌ها»


@asheghanehaye_fatima

و گفت:
با "درد" درآویختم تا "انسان" را از پوستینم برکشیدم!

.
ابو المکارم صلاح الدین محمّری
"رساله‌ی سکوت به سعی #صالح_بوعذار


@asheghanehaye_fatima

.

آه بلقیس!
آی بلقیس!
عزیزکم بلقیس...
بر تو می‌گریند تمامِ ابرها...
حال، که مویه کند بر ما؟
آه بلقیس
چه‌سان در سکوت کوچیدی وُ
              دست خویش در دستم ننهادی؟
.
#نزار_قبانی
مترجم #صالح_بوعذار
کتاب #مسافر_آینه


@asheghanehaye_fatima

_زنی که تو را دوست بدارد، نیک دریاب تا تو را به تبعیدگاه‌های پروردگار پرتاب نکند.
_تبعیدگاه‌های پروردگار؟!
_تبعیدگاه‌های پروردگار، دیگر چیست؟!
_اندوه!
.
رمان #تبعیدگاه‌های_پروردگار
#اشرف_الخمایسی
ترجمه #صالح_بوعذار


@asheghanehaye_fatima