@asheghanehaye_fatima




■تو هماره در صبح‌دم برمی‌گردی

نسیم سبک سپیده‌دم
نفس می‌کشد با دهان‌ات
در انتهای خیابان‌های خلوت.
پرتو خاکستری چشمان‌ات،
قطرات شیرین سپیده‌دم است
بر تپه‌های تاریک.
قدم‌ها و نفسِ تو
هم‌چون باد صبح‌دم
فرامی‌گیرد خانه‌ها را.
شهر مرتعش می‌شود
سنگ‌ها دم برمی‌آورند،

زندگی هستی تو،
یک بیداری.
ستاره
در پرتو سپیده دم،
آوازِ نسیم،
گرما، نفس
گم شد
شب پایان گرفت.
تو روشنایی و صبحی.

■●شاعر: #چزاره_پاوزه | Cesare Pavese | ایتالیا، ۱۹۵۰-۱۹۰۸ |

■●برگردان: #کمال_محمودی