دلم را وقتی سرد و غمین است، لرزان از سرما بر (بستر دوستی مان) میخوابانم.
حتی اندیشهام را هم در بستر محبت گرممان دفن میکنم، دیگر چیزی از بیرون درنمییابم و دیگر سر دفاع از خود ندارم، خلع سلاحم، اما به معجزهٔ محبتمان درجا دژنشین و شکستناپذیر میشوم، و از دردم و از شادی داشتن اعتمادی که دردم را در آن پنهان کنم، میگریم.
#خوشیها_و_روزها
#مارسل_پروست
@asheghanehaye_fatima
حتی اندیشهام را هم در بستر محبت گرممان دفن میکنم، دیگر چیزی از بیرون درنمییابم و دیگر سر دفاع از خود ندارم، خلع سلاحم، اما به معجزهٔ محبتمان درجا دژنشین و شکستناپذیر میشوم، و از دردم و از شادی داشتن اعتمادی که دردم را در آن پنهان کنم، میگریم.
#خوشیها_و_روزها
#مارسل_پروست
@asheghanehaye_fatima
مرگ، یکبار رُخ نمی دهد
زیرا همه ی ما هر روز چند بار می میریم!
هر بار که با آرزوها
علایق و پیوندهای خود،
وداع می کنیم، می میریم...
#مارسل_پروست
@asheghanehaye_fatima
زیرا همه ی ما هر روز چند بار می میریم!
هر بار که با آرزوها
علایق و پیوندهای خود،
وداع می کنیم، می میریم...
#مارسل_پروست
@asheghanehaye_fatima
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
رنجِ بزرگی است تَرکِ زندگی،
بیآنکه
هرگز
دانسته باشی بوسهی زنی
که بیش از همه دوستش میداشتی
چگونه بوده است ...
#مارسل_پروست
@asheghanehaye_fatima
بیآنکه
هرگز
دانسته باشی بوسهی زنی
که بیش از همه دوستش میداشتی
چگونه بوده است ...
#مارسل_پروست
@asheghanehaye_fatima
.
گاهی همانگونه که حوا از دندهی آدم پدید آمد، در خواب زنی از کشیدگیِ رانم زاییده میشد.
لذتی که میرفتم تا به چشم او را پدید میآورد و من میپنداشتم که آن لذت از اوست.
تنم که گرمای خودش را در او حس میکرد میخواست با او درآمیزد، بیدار میشدم. در کنار آن زنی که یکی دو لحظه پیشتر تَرْک کرده بودم همهی آدمیان به نظرم بسیار دور میرسیدند، گونهام هنوز از بوسهاش گرم و تنم از سنگینی کمرگاهش کوفته بود.
اگر، آنگونه که گاهی پیش میآمد، چهرهی زنی را داشت که در زندگی شناخته بودم، خود را سراپا به راه این هدف میانداختم که بازش بیابم، مانند کسانی که سفر میکنند تا شهر دلخواهی را به چشم خود ببینند و میپندارند که میتوان زیباییِ رویا را در واقعیت یافت.
رفتهرفته یادش محو میشد، دختر خوابم را فراموش میکردم.
“در جستجوی زمان از دست رفته”
#مارسل_پروست
@asheghanehaye_fatima
گاهی همانگونه که حوا از دندهی آدم پدید آمد، در خواب زنی از کشیدگیِ رانم زاییده میشد.
لذتی که میرفتم تا به چشم او را پدید میآورد و من میپنداشتم که آن لذت از اوست.
تنم که گرمای خودش را در او حس میکرد میخواست با او درآمیزد، بیدار میشدم. در کنار آن زنی که یکی دو لحظه پیشتر تَرْک کرده بودم همهی آدمیان به نظرم بسیار دور میرسیدند، گونهام هنوز از بوسهاش گرم و تنم از سنگینی کمرگاهش کوفته بود.
اگر، آنگونه که گاهی پیش میآمد، چهرهی زنی را داشت که در زندگی شناخته بودم، خود را سراپا به راه این هدف میانداختم که بازش بیابم، مانند کسانی که سفر میکنند تا شهر دلخواهی را به چشم خود ببینند و میپندارند که میتوان زیباییِ رویا را در واقعیت یافت.
رفتهرفته یادش محو میشد، دختر خوابم را فراموش میکردم.
“در جستجوی زمان از دست رفته”
#مارسل_پروست
@asheghanehaye_fatima
کسانی که پای دلِ خودشان مستقیما در میان نیست همواره دربارهی روابطی که نباید داشت با ازدواجهایی که ناجور است به حالتی قضاوت میکنند که انگار آدم در انتخاب آنی که عاشقش میشود آزاد است،
نادیده میگیرند سراب دلانگیزی را که عشق میگستراند و کسی را که عاشقش میشوی چنان یکپارچه و چنان به یگانگی دربرمیگیرد که «حماقت» مردی که با یک زن آشپز یا با معشوقهی بهترین دوستش ازدواج میکند معمولا تنها کار شاعرانهای است که در همهی عمرش از او سر میزند.
📕 گریخته
#مارسل_پروست
@asheghanehaye_fatima
نادیده میگیرند سراب دلانگیزی را که عشق میگستراند و کسی را که عاشقش میشوی چنان یکپارچه و چنان به یگانگی دربرمیگیرد که «حماقت» مردی که با یک زن آشپز یا با معشوقهی بهترین دوستش ازدواج میکند معمولا تنها کار شاعرانهای است که در همهی عمرش از او سر میزند.
📕 گریخته
#مارسل_پروست
@asheghanehaye_fatima
لذت، به عکس میماند: لذتی که در کنار دلدار حس میکنی، نگاتیوی بیش نیست. آن را بعد که به خانه رفتی ظاهر میکنی؛ هنگامی که تاریکخانه درونیات را دوباره در اختیار داری. تاریکخانهای که تا زمانی که با دیگرانی، درش به رویت بسته است.
از کتابِ #در_جستجوی_زمان_از_دست_رفته
#مارسل_پروست
ترجمه: #مهدی_سحابی
@asheghanehaye_fatima
از کتابِ #در_جستجوی_زمان_از_دست_رفته
#مارسل_پروست
ترجمه: #مهدی_سحابی
@asheghanehaye_fatima
در گذشته آرزو میکردیم دل زنی را که عاشقش بودیم به دست آریم، بعدها، همین حس که دل زنی با ماست میتواند برای عاشق کردنمان به او بس باشد. بدینگونه، از آنجا که در عشق پیش از هر چیز به جستجوی لذتی ذهنیایم، در سنی که به نظر میرسد گرایش به زیبایی یک زن بزرگترین بخش دلداگی باشد، عشقی _هرچه بدنیتر_ میتواند پدید آید بی آن که، در آغاز، تمنایی در کار بوده باشد.
❄️ #مارسل_پروست ❄️ در جستجوی زمان از دست رفته
#شما_فرستادید
@asheghanehaye_fatima
❄️ #مارسل_پروست ❄️ در جستجوی زمان از دست رفته
#شما_فرستادید
@asheghanehaye_fatima
.
کدام یک خائن تر است؟
آن کسی که در آغوش تو، میل آغوش دیگری را در سر می پروراند؟!
یا
آن که صادقانه از به بن بست رسیدن علاقه اش و امیالش، با تو سخن می راند؟!
غیر از این نیست که:
گاهی شنیدن واقعیت، چنان سخت است که ساده تر می دانیم یک احمق انگاشته شویم!
#مارسل_پروست
@asheghanehaye_fatima
کدام یک خائن تر است؟
آن کسی که در آغوش تو، میل آغوش دیگری را در سر می پروراند؟!
یا
آن که صادقانه از به بن بست رسیدن علاقه اش و امیالش، با تو سخن می راند؟!
غیر از این نیست که:
گاهی شنیدن واقعیت، چنان سخت است که ساده تر می دانیم یک احمق انگاشته شویم!
#مارسل_پروست
@asheghanehaye_fatima
.
در من بسیاری چیزها از بین رفتند که گمان میکردم تا ابد ماندگارند.
#مارسل_پروست
@asheghanehaye_fatima
در من بسیاری چیزها از بین رفتند که گمان میکردم تا ابد ماندگارند.
#مارسل_پروست
@asheghanehaye_fatima
درمانشدن همانند تسکینیافتن است: قلب انسان نه یارای همیشه گریستن دارد و نه توان همیشه دوست داشتن.
#مارسل_پروست
@asheghanehaye_fatima
#مارسل_پروست
@asheghanehaye_fatima
دَرمانشدن،
همانندِ تسکینیافتن است؛
قلبِ انسان
نَه یارای همیشه گریستن دارد
و نَه تَوانِ همیشه دوستداشتن ...
#مارسل_پروست
@asheghanehaye_fatima
همانندِ تسکینیافتن است؛
قلبِ انسان
نَه یارای همیشه گریستن دارد
و نَه تَوانِ همیشه دوستداشتن ...
#مارسل_پروست
@asheghanehaye_fatima
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
آرزویم،
نه تنها دستیابی به تن او،
بلکه آغوش گرفتن انسانی بود که درون او می زیست.
در جستجوی زمان از دست رفته
#مارسل_پروست
@asheghanehaye_fatima
نه تنها دستیابی به تن او،
بلکه آغوش گرفتن انسانی بود که درون او می زیست.
در جستجوی زمان از دست رفته
#مارسل_پروست
@asheghanehaye_fatima
از یه سنّی به بعد، از سر خودخواهی یا زیرکی، خود را به چیزهایی که از همه بیشتر میخواهیم بیاعتنا نشان میدهیم. امّا در عشق، صرف زیرکی -که احتمالاً همان خردمندی واقعی نیست- خیلی زود به این نوع دورویی وادارمان میکند.
در کودکی، آنچه در خیالم از همه چیزِ عشق شیرینتر بود و به نظرم حتی جوهرهٔ عشق جلوه میکرد، این بود که در برابر دلدار آزادانه از مِهرم، از قدردانیام به خاطر خوبیاش از آرزوی زندگی ابدییمان با هم، سخن بگویم. امّا از تجربه خودم و دوستانم چه خوب به این نتیجه رسیده بودم که بیان چنان عواطفی به هیچ روی مُسری نیست.
✍🏽 #مارسل_پروست
📕 در جستجوی زمان از دست رفته
@asheghanehaye_fatima
در کودکی، آنچه در خیالم از همه چیزِ عشق شیرینتر بود و به نظرم حتی جوهرهٔ عشق جلوه میکرد، این بود که در برابر دلدار آزادانه از مِهرم، از قدردانیام به خاطر خوبیاش از آرزوی زندگی ابدییمان با هم، سخن بگویم. امّا از تجربه خودم و دوستانم چه خوب به این نتیجه رسیده بودم که بیان چنان عواطفی به هیچ روی مُسری نیست.
✍🏽 #مارسل_پروست
📕 در جستجوی زمان از دست رفته
@asheghanehaye_fatima
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
برای درک اینکه پیرزنی چه اندازه زیبا بوده است، باید خطوط چهرهاش را نه تنها تماشا که ترجمه کرد.
#مارسل_پروست
@asheghanehaye_fatima
#مارسل_پروست
@asheghanehaye_fatima