🎞 سینما آرت
💢 دیوید فینچر و کارگردانی جزئیات

در این ویدیو به بررسی جزئیاتی می‌پردازیم که دیوید فینچر را تبدیل به کارگردانی خاص می‌کند

نسخه‌ی کامل این ویدیو را با زیرنویس فارسی اختصاصی آرت‌تاکس ببینید:

bit.ly/2Gz39TO

@arttalks
arttalks.ir

⚫ بدرود آقای مهرابی

او خودش تاریخ سینمای ایران بود. نه‌تنها ثبت‌ش کرد، که یکی از محافظان‌ش بود‌. میانه‌دار دعواها و اختلافات، یک نقطه‌ی امن برای اعتدال با یک پدرانه‌گی کم‌یاب و دریغ‌شده از نسل‌های بعد.
مسعود مهرابی را با این صفات به یاد می‌آورم. با آن لبخند همیشه، هربار و هرگاه که دیدم‌ش؛ چه در سال‌های نزدیک‌ترِ کارکردن با ماهنامه‌اش، چه بعدتر، هرجا و هرگاه دیدم‌ش که بگوید «چرا نمی‌آیی مستقیم با خودم کار کنی؟».
می‌بینید آقای مهرابی... من که از دورترین‌ها بودم. ببینید برای نزدیک‌ترها چه‌قدر دریغ باقی گذاشته‌اید با این زود رفتن ناگهانی. دل چندنفر مانده پشت در آن اتاق طبقه‌ی بالای کوچه‌ی سام. که بدانند همیشه یکی هست اگر دل‌شان گرفت از این سینما.
باورم نمی‌شود در آن اتاق قفل شود و صندلی پشت میزش خالی...

🆔 t.me/khosrow_naghibi

🎬 سینمای ایران
‌.
💢 مسعود مهرابی و یک میراث...
یادداشت اختصاصی عبدالرضا منجزی برای آرت‌تاکس
‌.
📸 عکس از صفحه‌ی شخصی امید نجوان
‌.
با یک جیبی ۶۰ برگ شروع کرد. کتابچه‌ای کوچک و جمع و جور. که بعد از برگزاری اولین جشنواره فیلم فجر، به معرفی و نقد فیلم‌های مهم پرداخت. با همان اولین کتابچه، حلقه‌ای از منتقدین جوان و کارکشته را دور هم جمع کرد. کتابچه، تشخص و اعتباری به آن جشنواره‌ی اولین بخشید.
‌.
کار مطبوعاتی در آن دوران ملتهب تاریخی، بی‌سرانجام بود. بی‌دوام و بی‌بقا.. با هر تکان و فرا و فرودی چند نام گم می‌شدند. محو و نیست می‌شدند. بنیاد این یکی اما خاص بود. قریانی دوره نشد. در دام سطحی‌نگری و یا گنده‌گویی‌های بلندپروازانه و جاه‌طلبی سیاسی نیافتاد. قربانی زمانه نشد. طعمه زبان‌بسته و تسلیم محض روزگار نبود. راه و کاری متفاوت از روح زمانه‌اش را برگزیدند... زبان و رفتاری دور از جنس گفتمان دوره، انتخابشان بود... دنیایی کوچک در بن‌بست یک کوچه‌ی خوشنام و پرخاطره ساخت بنام دفتر نشریه‌ی فیلم.
‌.
عکس گروه سازنده همسرایان کیارستمی روی جلد بعدی نشست و ارام ارام شکل و شمایل تازه‌ای پیدا کرد. نشریه به آدم‌ها و موضوعاتی می‌پرداخت که در فضای به‌شدت سیاسی آن روزگار گم بودند. مجله فیلم، نسیم خنک و تازه‌ای بود برای عشاق سینه‌چاک سینما، برای سخت‌پسندی و سلیقه‌ی خاص نخبگان. برای پیر و جوان که یک وجه مشترک داشتند: فهم و کشف زیبایی از نوع دیگرش...
‌.
یک مثلث از جمع سه رفیق پا گرفت. هر کس کاری را گردن گرفت. گلمکانی تحریریه، یاری پشتیبانی و محرابی طراحی و سمت‌وسوی کلی را...
یک سال گذشت و فیلم جزئی از سینمای ما شد. دو سال بعد به مهم‌ترین رکن تأثیرگذاری بر روند کیفی تولیدات تبدیل شد.
‌.

📜 ادامه‌ی این نوشته را درباره‌ی زنده‌یاد مسعود مهرابی در ادامه بخوانید:

bit.ly/3jGoU5b

@arttalks

🎬 سینمای روز
‌.
💢 خفاش‌ها به #بتمن هم رحم نکردند!
توقف فیلم‌برداری بتمن برای مثبت‌شدن تست کرونای #رابرت_پتینسون


▪️ براساس منابع موثق، وب‌سایت هالیوود ریپورتر گزارش داده است که ستاره‌ی فیلم بتمن، رابرت پتینسون به کرونا مبتلا شده و به همین دلیل فاز تولید در لندن متوقف شده است. کمپانی برادران وارنر هنوز فرد خاصی را که پاسخ تستش مثبت بوده، اعلام نکرده است.
.
▪️ یکی از نمایندگان وارنر اعلام کرده: «پاسخ آزمایش کرونای یکی از اعضای تیم تولید فیلم بتمن مثبت شده و براساس پروتکل‌های مربوطه، در قرنطینه قرار دارد. فیلم‌برداری نیز به همین دلیل به شکل موقت، متوقف شده است.»
@arttalks
www.arttalks.ir

🎬 ونیز ۲۰۲۰ 🇮🇹
‌.
💢 در نشست خبری «خورشید» چه خبر بود؟
از گلایه از تحریم‌های آمریکا تا تلاش برای صدور ویزا برای بازیگر فیلم!

‌🔈 مجید مجیدی:

▪️کار کردن با بچه‌ها برای من به امروز و دیروز برنمی‌گردد از نخستین فیلم‌هایم همواره با بچه‌ها کار کردم. نکته‌ی سخت بازی‌گرفتن از بچه‌ها انتخاب درست آن‌هاست. در «خورشید» سعی کردیم از بچه‌هایی استفاده کنیم که واقعن کودک کار باشند.
‌.
▪️(درباره‌ی مواجهه با سانسور) مسأله‌ی فقر یک معضل جهانی‌ست اما در کشور من شدیدتر است. ما چهل سال است که درگیر تحریم‌ها‌ی آمریکا هستیم. در همین دوران کرونا مردم ما تحریم دارو را تجربه کردند و شرایط سخت است. از سوی دیگر مسأله‌ی فقر یک مسأله‌ی جهانی‌ست و مربوط به این دولت و آن دولت نمی‌شود. از طرف دیگر ایران یک کشور مهاجرپذیر است و ما طبق آمارهای غیررسمی نزدیک ۸ الی ۹ میلیون مهاجر افغان داریم.
‌.
▪️نکته‌ای که در این فیلم اشاره کردم ورای نقد به حکومت و دولت است من در «خورشید» از مردم خواستم که نسبت به کودکان کار مسئولیت‌‌پذیر باشند. ما یک جامعه‌ایم، یک خانواده‌ایم و مردم باید آگاهانه کنار هم باشند. شمیلا (بازیگر فیلم) شناسنامه نداشت حتا در سفر به ونیز ما دچار مشکلات بسیاری بودیم.
‌.

🔈 جواد عزتی:

▪️ افتخار می‌کردم در این فیلم آقای مجیدی باشم. سال‌ها پیش من در مدارس برای کودکان تئاتر بازی می‌کردم و رابطه‌ام با آن‌ها خوب است. نکته‌ی دیگری که باید اضافه کنم بازیگران کودک «خورشید» بسیار باهوش بودند.
‌.
▪️مهم‌ترین نکته‌ای که فیلم به آن اشاره می‌کند تلاش برای برطرف کردن فقر فرهنگی‌ست چرا که حل مسأله فقر اقتصادی کمی دور از انتظار است... باید تلاش کرد هر کودک آگاه باشد که در هر دوره از زندگی‌ش چه‌گونه باید زندگی کند.
@ARTTALKS
www.arttalks.ir

🎂 رسول ملاقلی‌پور (۱۳۳۴ - ۱۳۸۵)

اگر امروز بود تازه ۶۵ساله می‌شد، حتمن با یک دوجین فیلم عاصی‌تر و بی‌پرواتر.
میان فیلم‌هاش، شیفته‌ی «قارچ سمی» هستم. شاید چون دومان قائمی‌اش خود رسول ملاقلی‌پورِ سرگشته است، در روزگاری که روزگار او نیست. برزخی کابوس‌گون است که می‌خواهد از آن برهد. همانی که بی‌تا وقت مرگ ازش می‌پرسد «خسته‌ی عاصی راحت شدی؟».
سینمای ایران هرگز کسی شبیه‌اش را تجربه نخواهد کرد.

🆔 t.me/khosrow_naghibi

🎬 ونیز ۲۰۲۰ 🇮🇹
‌.
💢 برای اولین بار ببینید:
تریلر فیلم «#جنایت_بی_دقت» آخرین ساخته‌ی #شهرام_مکری در آستانه‌ی نمایش در ونیز
‌.

‌▪️ جدیدترین ساخته‌ی شهرام مکری با نام «جنایت بی‌دقت» نخستین نمایش خود را در بخش افق‌‌های هفتادوهفتمین #فستیوال_فیلم_ونیز تجربه می‌کند.
‌.
▪️ آن‌چه از خلاصه داستان «جنایت بی‌دقت» منتشرشده نشان می‌دهد فیلم قرار است ارجاعاتی به حادثه‌ی آتش‌گرفتن #سینما_رکس_آبادان داشته باشد که تعداد زیادی از مردم در حین تماشای فیلم دچار آتش‌سوزی شدند.

@arttalks
www.arttalks.ir

🎬 ونیز ۲۰۲۰ 🇮🇹
‌.
💢 «روایت یک تراژدی در مرز #رئالیسم و #سورئالیسم»
#شهرام_مکری در گفت‌وگو با «فرد فیلم رادیو» از «#جنایت_بی_دقت» می‌گوید
‌.
🔈 شهرام مکری:

▪️ این فیلم به سراغ یک تراژدی جمعی ایرانی‌ها (حادثه‌ی سینما رکس) می‌رود اما روی‌کرد من در بیان این ماجرا آن‌قدرها تلخ نیست.
‌.
▪️ در ابتدا با یک فیلم هایپررئال طرفیم اما با گذشت زمان تماشاگر احساس می‌کند در همین بستر رئال اتفاقات فراواقع‌گرا رخ می‌دهد.
‌.
@arttalks
www.arttalks.ir

🎬 ونیز ۲۰۲۰ 🇮🇹
‌.
💢 جایزه‌ی مارچلو ماسترویانی (استعداد تازه‌ظهور) اهدا می‌شود به روح‌الله زمانی برای فیلم خورشید
#Venezia77 #LABIENNALE

#حلقه_منتقدان_آرت_تاکس
‌.
💢 رستگاری در کوارتر چهارم
درباره‌ی «راه بازگشت»
‌.
✍️ نوشته‌ی حمیدرضا سلیمانی
‌.
1️⃣ «راه بازگشت» پایه های درامش را در محل تلاقی دو کلیشه‌ی امتحان‌پس‌داده‌ی قدیمی سینمای آمریکا بنا کرده است. از یک طرف داستان بارها تعریف‌شده‌ی بازنده‌ی ناامیدی است که روزگار فرصتی دوباره به او می دهد و کلیشه‌ی دوم سنت سابقن پرطرفدار فیلم‌های ورزشی است. داستان تیم همیشه شکست‌خورده و شلخته‌ای که با ورود یک مربی جدید متحول می‌شود.
‌.
2️⃣ گناه نابخشودنی خالقان اثر بیش از همه شاید این باشد که در اثری که تقریبن تمام نقاط‌عطفش برای بیننده‌ی حرفه‌ای از همان ابتدا قابل پیش‌بینی است، دست به هیچ ریسکی در مسیر شخصیت‌پردازی و طراحی نقاط داستانی نمی‌زنند. نتیجه‌ی نهایی، فیلمی شده که به‌جز بازی دیدنی بن افلک غافل‌گیری دیگری ندارد و با این‌که تماشای آن آزاردهنده نیست ولی در نهایت تماشاگر را راضی و شگفت‌زده هم به خانه نمی‌فرستد.

📝 نسخه‌ی کامل را این‌جا بخوانید.
@arttalks
www.arttalks.ir

#حلقه_منتقدان_آرت_تاکس
‌.
💢 گرم‌تر بتاب
درباره‌ی «خورشید» مجید مجیدی
‌.
✍️ نوشته‌ی گل‌بو فیوضی
‌.
1️⃣ این‌که «خورشید» بازتاب یک طبقه است، با این‌که فیلم خوبی از کار درآمده باشد، دو اتفاق مجزاست. در روایت منطبق با واقعیتِ داستان‌هایی این‌چنین، چیزی که توی ذوق می‌زند و فیلم را به ورطه باورناپذیری می‌برد، اغراق و فریادزدن است. مجیدی فریاد نمی‌زند. داستان تعریف می‌کند. او داستان طبقه‌ای را می‌گوید که زیر پوست شهر، بی‌صدا، برای زندگی‌شان می‌جنگند.

2️⃣ خورشید فیلم بچه‌هاست. فیلم تقلای طبقه‌ای که هنوز «بزرگ‌نشده»، فرسوده‌اند. روایتی که بدون بزرگ‌نماییِ یک اتفاق یا دوره‌ای، داستان طبقه‌ای را تعریف می‌کند. شاید برای همین است که توی ذوق نمی‌زند. ترحم نمی‌گیرد.

3️⃣ مجید مجیدی بعد از بلندپروازی‌های سالیان اخیر که به پروژه‌ی میلیون‌دلاری «محمد (ص)» و فیلم‌سازی در هند با عوامل غیرایرانی ختم شد (فیلم‌هایی در حال‌وهوایی متفاوت از آثاری که او را به جایگاه امروزش رسانده بود) حالا انگار به خودش بازگشته. به آن تُردی و لطافت سکانس‌های سینمای خودش.
‌
📝 نسخه‌ی کامل را این‌جا بخوانید.
@arttalks
www.arttalks.ir

#حلقه_منتقدان_آرت_تاکس
‌.
💢 «عشق آشفته، خودخواهانه، ناگوار ... و جسورانه است»
درباره‌ی «نیمی از آن» ساخته‌ی آلیس وو
‌.
✍️ نوشته‌ی محمد تقوی
‌.
1️⃣ «نیمی از آن» داستانی به ظاهر کلیشه‌ای دارد که به‌نظر نمی‌رسد حرف زیادی برای گفتن داشته باشد. نکته‌ی کلیدی همین است؛ فیلم را می‌توان استعاره‌ای از تضاد ظاهر و باطن و جسارت برای یافنن خود واقعی دانست.
‌.
2️⃣ استفاده‌ی به جا از هر سه شخصیت به عنوان راوی داستان زندگی‌شان، دنیای هر شخصیت را به دیگری پیوند می‌زند. ظرافت واقعی کار وو در این‌جا مشخص می‌شود. او توانسته روایت سه شخصیت را به هم گره بزند بدون آن‌که هرکدام از روایت داستان جا بمانند.

3️⃣ می‌توان گفت «نیمی از آن»، تجسسی است در روح و ذات آدمی و پرورش ذهن و فکر او با کمک تمام انسان‌های گوناگون و منحصربه‌فردی که اطراف ما حاضر هستند.
‌
📝 نسخه‌ی کامل را این‌جا بخوانید.
@arttalks
www.arttalks.ir

🎬 تیف ۲۰۲۰ 🍁
‌.
‌💢 نقد فیلم «خط فرضی» به کارگردانی #فرنوش_صمدی و بازی #سحر_دولتشاهی و #پژمان_جمشیدی
‌.
✍🏻⁩ مینا تکلا از Awardswatch ـ #مترجم: پویا مشهدی‌ محمدرضا
‌.
‌1️⃣ «خط فرضی» فرنوش صمدی عصاره‌ای از فیلم‌های بزرگ ایرانی را داراست که تمرکزش را معطوف به بر لحظه‌هایی کوچک و شخصی که زندگی آدم‌ها را تغییر می‌دهند می‌کند. آخرین فیلم صمدی، درست مانند فیلم‌های اصغر فرهادی، لحظه‌ای صمیمی و به نظر مهم را در دست می‌گیرد و آن را به ویترینی برای نمایش سرکوب زنان تبدیل می‌کند.
‌.
2️⃣ آن چه «خط فرضی» را موثر می‌کند این است که هرگز آن‌چه را که مخاطب می‌خواهد به او نمی‌دهد. از سوی دیگر، این فیلم می‌توانست به درامی دادگاهی تبدیل شود که در آن سارا درخواست اجرای عدالت می‌کند و می‌خواهد که هم‌اندازه‌ی مردان حرف‌هایش شنیده شده و به‌طور متقابل با او رفتار شود. ولی این جا تهران است. جایی که در آن تغییر ایده‌آل‌ها و ارزش‌ها، به ویژه زمانی که نوبت به جایگاه زن در جامعه‌ای مردسالار که به اعمال فشار بر زنان به عنوان شکلی از مسئولیت اخلاقی افتخار می‌کند، ناممکن است.
‌.
📝 نسخه‌ی کامل را این‌جا بخوانید.
@arttalks

📺 امی علیه ریس ویترسپون، Homeland و «اپل تی‌وی+»
⬅️ درباره‌ی غایبان فهرست نامزدهای امی ۲۰۲۰
⁦✍🏻⁩ خسرو نقیبی
Photo: bit.ly/3hLqem1

نامزدهای امی ۲۰۲۰ خیلی‌ها را غافل‌گیر کرد وقتی نامی از فصل آخر «سرزمین مادری/ Homeland»، فصل نخست «برنامه‌ی صبح‌گاهی/ The Morning Show» و «کبیر/ The Great»، فصل دوم «دروغ‌های کوچک بزرگ/ Big Little Lies»، فصل سوم «دنیای غرب/ Westworld» و دو مینی‌سریال «عشق امروزی/ Modern Love» و «دفاع از جیکوب/ Defending Jacob» میان نامزدهای بهترین سریال‌های شاخه‌های مختلف نبود. برخی به کل نادیده گرفته شده‌اند و برخی به رغم نامزدی در رشته‌های اصلی، به فهرست بهترین سریال‌ها راه پیدا نکرده‌اند.
ماجرا بیش‌تر به نوعی نادیده‌گرفتن عمدی می‌ماند؛ مثلن انگار قرار بوده سریالی از اپل تی‌وی+ نامزد بهترین سریال سال نشود، اگرنه «برنامه‌ی صبح‌گاهی» مجموعه‌ای که پنج نامزد بازیگری دارد نه متن، نه کارگردانی و نه خودش نامزدی ندارد (سریالی که بلافاصله پس از پخش نامزد گلدن گلوب شد) و از سوی دیگر مینی‌سریال مهم این شبکه‌ی تازه‌تأسیس یعنی «دفاع از جیکوب» فقط دو نامزدی در فیلم‌برداری و موسیقی تیتراژ به دست آورده. سریالی که هم در کارگردانی، هم در بازی‌ها (حیرت‌انگیز است ندیدن کریس ایوانز و میشل داکری و حتا ج. ک. سیمونز) و هم در خود شاخه‌ی بهترین سریال محدود یا مینی‌سریال می‌توانست مدعی اصلی باشد.
تکیه می‌کنم روی نادیده‌گرفتن عامدانه، وقتی ریس ویترسپون با بازی در سه سریال (که دوتاش از پرسروصداترین آثار سال بوده‌اند و بازیگران مقابل‌ش در دو سریال تقریبن همه نامزد امی هستند) به چشم داوران نیامده؛ درحالی‌که می‌توانست برای هر سه (به‌ویژه بازی درخشان‌ش مقابل جنیفر انیستون در «برنامه‌ی صبح‌گاهی») حداقل نامزد بهترین بازیگر زن باشد.
بدترین بخش ماجرا، برای سریالی است که دیگر فرصت دل‌جویی هم از نادیده‌گرفتن‌ش وجود ندارد. امی از دو فصل نخست «سرزمین مادری» استقبال باشکوهی کرد، به فصل نخست امی بهترین سریال درام سال را داد و کلیر دینس دو سال پیاپی بهترین بازیگر زن درام شد؛ اما این رابطه‌ی خوب حتا در فصل‌های ضعیف‌تر و سپس سال‌های امتداد سریال ادامه داشت و حداقل بازیگران مجموعه (به‌خصوص مندی پتینکین) همواره نامزد امی بودند؛ با این حال فصل هشتم و آخر که وداع با «سرزمین مادری» است، با وجود قوت‌های غیرقابل انکار داستانی و اجرایی، تنها در یک رشته‌ی بهترین کارگردانی برای قسمت «زندانیان جنگ» نامزد امی ۲۰۲۰ است. عادت کرده بودیم فصل‌های آخر سریال‌های بزرگ معمولن با وداعی گرم در فصل جوایز هم‌راه باشند اما یکی از بهترین فصل‌های سریال الکس گانزا و هاوارد گوردون پایانی تلخ در این فصل داشت.

بخوانید: لیست کامل نامزدهای جایزه‌ی امی ۲۰۲۰

🆔 t.me/khosrow_naghibi

#حلقه_منتقدان_آرت_تاکس
‌.
💢 «تنفس هوای مانده ملولم می‌کند»
درباره‌ی «بی‌وزنی» ساخته‌‌ی مهدی فردقادری
‌.
✍️ نوشته‌ی پوریا یوسفی کاخکی
‌.
1️⃣ تماشای «بی‌وزنی»، برای من تداعی‌کننده‌ی «ویران می‌آیی»، ر‌مان حسین سناپور است. چه در فُرم، چه در خُرده پی‌رنگ‌هایی و حتا شروع فیلم -و بعد، آن پایانِ تجسم‌یافته‌‌تر از واقعه‌ی ویرانی در سکانس نهایی- که دامادِ «بی‌وزنی» فی‌الواقع، ویران می‌آید!
‌.
2️⃣ آن‌چه «بی‌وزنی» از آن محروم است جزییاتی‌ست تا تماشاچی را به کشفِ آنْ و زمان، ترغیب و تشویق کند. در نبود التذاذِ همچه مکاشفاتی، ذهن تماشاچی بیش‌تر معطوف پرسش‌های معمولی مثل «داماد کجاست؟» می‌شود. در واقع این با اصرارِ فیلم‌ساز بر برداشت‌های بلند است که ناگزیر، ناممکن می‌شود.

3️⃣ اهمیت جزئیات موقعیت‌ها با همچه رویکردی، تقلیل می‌یابد و اطلاعات فیلم در دهان شخصیت‌ها کپه می‌شود تا تنها با واگویه‌هایی از گذشته‌شان، به واکاوی شخصیت‌ها بپردازیم.
‌.
‌
📝 نسخه‌ی کامل را این‌جا بخوانید.
@arttalks
www.arttalks.ir

💢 «نان‌خوردن از ایده‌های گل‌درشت»
درباره‌ی «پنج هم‌خون» ساخته‌‌ی اسپایک لی
‌‌
✍️ نوشته‌ی سارا آقابابایان
‌.
1️⃣ چهار کهنه‌سرباز رنگین‌پوست جنگ ویتنام پس از نیم قرن به جنگل‌های ویتنام برمی‌گردند تا محموله‌ی طلای مخفی شده‌ای را بیابند. چنین پلات جذابی ‌فی‌النفسه در دست هر کارگردان و تکنیسن متوسطی خوراک تریلر ماجراجویی جذابی می‌شد اما جناب اسپایک لی بغل دست گنجینه طلا انگیزه‌ی یافتن فرمانده مفقودالجسدی را نیز گنجانده تا بهانه‌ای شود در باب ظلم تاریخی علیه آفریقایی‌تبارهای آمریکا و پاساژهای تاریخ‌نگاری جنبش‌های مدنی ضدتبعیض نژادی.
‌.
2️⃣ علی‌الظاهر فیلم‌سازی که هم‌چنان نان محبوبیت ایده‌های گل‌درشتش را نزد محافل مضمون‌زده می‌خورد، اشرافش به مبانی سینما از بدو دهه‌ی نود جلوتر نیامده و چندان اهمیتی برای تدوین قائل نیست چرا که در غیر این صورت حداقل نیم‌ساعت زائد فیلم را قیچی می‌کرد.

📝 نسخه‌ی کامل را این‌جا بخوانید.
@arttalks
www.arttalks.ir

#حلقه_منتقدان_آرت_تاکس
‌.
💢 «حباب زر»
درباره‌ی «حمال طلا» ساخته‌‌ی تورج اصلانی
‌.
✍️ نوشته‌ی فرهاد ریاضی
‌.
1️⃣ نسبت‌دادن شغل به کاراکتر اصلی یک درام، از جذاب‌ترین دریچه‌های ورود به دنیای ذهنی اوست. به دنیای «حمال طلا»ی تورج اصلانی می‌توان از این دریچه وارد شد؛ رضا (پیام احمدی‌نیا)، حمال طلایی است که شغلش رساندن طلا و جواهرات از یک کارگاه سنتی/زیرزمینی به مغازه است. یک روز در مسیر از او دزدی می‌شود و او باید غرامت بپردازد و این آغاز عزیمت ما به جهان زیستیِ اوست.
‌.
2️⃣ تورج اصلانی فیلم‌بردار را با تجربه‌گرایی‌های جوانانه‌اش در «کسی از گربه‌های ایرانی خبر ندارد»، «آشغال‌های دوست‌داشتنی» یا «درخونگاه» در کنار فیلم‌سازان نوجو به یاد می‌آوریم. ویژگی رفتاری او که آن را در فیلم‌هایی که کارگردانی هم کرده، می‌توان پی‌گیری کرد.
‌.
3️⃣ اصلانی با دست‌کم گرفتن مخاطب، با دادن کدهایی دوباره، سعی در شیرفهم‌کردن آنان در باورپذیری شخصیت اصلی قصه دارد. این سکته‌های روایی در پایان فیلم هم به‌رغم‌ تاثیرگذاری این عدم تکمیل‌شدن مسیر رو به رشد قصه را تکمیل می‌کند.

📝 نسخه‌ی کامل را این‌جا بخوانید.
@arttalks
www.arttalks.ir