⭕️بخش پنجم⭕️
♦️ توپچی های جوان♦️
ونگر بعد از رسیدن به تیمی #شکست‌ناپذیر، به سرعت هسته‌ی اصلی تیم را تغییر داد و در رفتار با بازیکنان پا به سن گذاشته کوچک‌ترین نرمشی از خود نشان نداد. این عدم نرمش، خود را در رادیکال‌ترین تصمیم باشگاه در دوران #پروفسور بیش از همه‌جا نشان داد: نقل مکان از «خانه‌ی فوتبال» تاریخی در هایبوری به بنای هنری #استادیوم امارات در نزدیکی #اشبرتون گروو در سال ۲۰۰۶، استادیوم جدید (خیلی نزدیک به استادیوم قبلی) خانه‌ای است که کاملاً ونگر ساخته، حتی تمام جزئیات استادیوم مثل مدل قفسه‌ها و بافت کاشی زمین نیز همه با نظر خاص مربی ساخته شده است.
تنها دو سال پس از بازی کردن در خانه‌ی جدید، اسطوره‌هایی مثل ویرا و آنری زمین اشبورن گروو را ترک کردند، اما روح فوتبال توتال با سبک جدید ونگربال با بازی «توپچی‌های جوان» ونگر مثل سسک #فابرگاس و روبن #فن‌پرسی هنوز در آن‌جا مورد ستایش قرار می‌گیرد. با وجود این‌که آرسنال پس از FA Cup سال ۲۰۰۵ جام دیگری نگرفته است، هنوز هم لذت‌بخش و الهام‌دهنده است. #راسل #برند – کمدین مشهور – #آرسنال را این‌گونه توصیف می‌کند:
"آرسنال مانند یک زوج که هنوز حسابی #عاشق هم مانده‌اند، روان، دل‌فریب و با هدف بازی می‌کند، چیزی مثل یک رابطه‌ی یوگایی که همیشه دوست دارم فکر کنم استینگ و ترودی استایلر با هم دارند. آرسنال به عمیق‌ترین لایه‌های اعتماد به نفس رسیده است و استعدادی غنی آن‌ها را سبک بار کرده است، آن‌ها کارکردگرایی را به وسیله‌ی زیبایی‌گرایی قلقلک می‌دهند.[۲۰]"
به نظر می‌رسد که ونگر با کار کردن روی #سومین #ترکیب #اصلی آرسنال باید از اصول و فلسفه‌ی فوتبالش دربرابر نقدهای مختلف هواداران و دشمنان دفاع کند. #مخالفان ونگر و آرسنال می‌گویند که عشق آن‌ها به بازی زیبا توانایی آن‌ها برای نتیجه گرفتن را مختل کرده است – حتی آن‌ها به خاطر زدن یک گل کامل و بی‌نقص گل‌های آسان و مسلم را از دست می‌دهند. طرفداران آن‌ها، با ادعاهایی مثل گفته‌های #متیو #سید از رویکرد آرسنال دفاع می‌کنند. سید می‌گوید «خواستِ بی‌رحم و خالص آرسنال به زیبایی خودش یک چیز زیباست: یک سفر پرجرأت، حماسی و نفرین‌شده که این بازی انگلیسی را، بر خلاف تمام انتظارها به قلمرو هنری وارد کرده است.» به جای این خطا که توپچی‌های جوان هیچ جامی را بالای سر نبرده‌اند، سید بر « #قدردانی کردن از چیزی در تیم ونگر که بسیار فراتر از موفقیت و شکست است» تأکید می‌کند. به نظر او «این #ستایش یک #فلسفه است … ونگر این را می‌فهمد که در این سفر شگفت‌انگیز که زندگی نام دارد، چیزهایی هست اهمیت‌شان فراتر از کاربردی بودن صرف است.»[۲۱] این رد کردن فایده‌گرایی است که بازی آرسنال را به وادی شاعرانه می‌برد.
♦️منفور مثل ضدمسیح♦️
در باور عمومی چنین رفتاری قابل ستایش نیست. همان‌گونه که نیک هورنبی در کتاب نقطه‌ی اوج[۲۲] می‌گوید، «یک بخش ذاتی تجربه‌ی آرسنال این است که آن‌ها منفورند.» قبلاً برای این‌که «کسل‌کننده» بودند #منفور بودند و حالا برای «خارجی» بودن. همیشه در انتقادهایی که به این مربی متولد آلزاس وارد می‌شود اثری از بیگانه‌ترسی[۲۳] دیده می‌شود. او #اولین #مربی #خارجی است که یک تیم #انگلیسی را به قهرمانی رسانده است. اما هر بار که ونگر ترکیب تیم را بازسازی می‌کرد تعداد بازیکنان انگلیسی کاسته می‌شد، تا جایی که معروف است که آرسنال با یازده بازیکن غیر انگلیسی وارد زمین می‌شود، به همین دلیل است که از او به خاطر تهدید کردن فوتبال انگلیس و نابودی آن انتقاد می‌شود. بدون در نظر گرفتن نوآوری‌های او در رژیم غذایی و تمرین‌های کششی که بین باشگاه‌های انگلیسی به de rigueur معروف شده است، فقدان بازیکن بااستعداد در آرسنال به نظر خیلی‌ها برای پیشرفت استعدادهای انگلیسی و بنابراین تیم ملی انگلستان مضر است.
@Arsenal_iranianchannel
♦️ توپچی های جوان♦️
ونگر بعد از رسیدن به تیمی #شکست‌ناپذیر، به سرعت هسته‌ی اصلی تیم را تغییر داد و در رفتار با بازیکنان پا به سن گذاشته کوچک‌ترین نرمشی از خود نشان نداد. این عدم نرمش، خود را در رادیکال‌ترین تصمیم باشگاه در دوران #پروفسور بیش از همه‌جا نشان داد: نقل مکان از «خانه‌ی فوتبال» تاریخی در هایبوری به بنای هنری #استادیوم امارات در نزدیکی #اشبرتون گروو در سال ۲۰۰۶، استادیوم جدید (خیلی نزدیک به استادیوم قبلی) خانه‌ای است که کاملاً ونگر ساخته، حتی تمام جزئیات استادیوم مثل مدل قفسه‌ها و بافت کاشی زمین نیز همه با نظر خاص مربی ساخته شده است.
تنها دو سال پس از بازی کردن در خانه‌ی جدید، اسطوره‌هایی مثل ویرا و آنری زمین اشبورن گروو را ترک کردند، اما روح فوتبال توتال با سبک جدید ونگربال با بازی «توپچی‌های جوان» ونگر مثل سسک #فابرگاس و روبن #فن‌پرسی هنوز در آن‌جا مورد ستایش قرار می‌گیرد. با وجود این‌که آرسنال پس از FA Cup سال ۲۰۰۵ جام دیگری نگرفته است، هنوز هم لذت‌بخش و الهام‌دهنده است. #راسل #برند – کمدین مشهور – #آرسنال را این‌گونه توصیف می‌کند:
"آرسنال مانند یک زوج که هنوز حسابی #عاشق هم مانده‌اند، روان، دل‌فریب و با هدف بازی می‌کند، چیزی مثل یک رابطه‌ی یوگایی که همیشه دوست دارم فکر کنم استینگ و ترودی استایلر با هم دارند. آرسنال به عمیق‌ترین لایه‌های اعتماد به نفس رسیده است و استعدادی غنی آن‌ها را سبک بار کرده است، آن‌ها کارکردگرایی را به وسیله‌ی زیبایی‌گرایی قلقلک می‌دهند.[۲۰]"
به نظر می‌رسد که ونگر با کار کردن روی #سومین #ترکیب #اصلی آرسنال باید از اصول و فلسفه‌ی فوتبالش دربرابر نقدهای مختلف هواداران و دشمنان دفاع کند. #مخالفان ونگر و آرسنال می‌گویند که عشق آن‌ها به بازی زیبا توانایی آن‌ها برای نتیجه گرفتن را مختل کرده است – حتی آن‌ها به خاطر زدن یک گل کامل و بی‌نقص گل‌های آسان و مسلم را از دست می‌دهند. طرفداران آن‌ها، با ادعاهایی مثل گفته‌های #متیو #سید از رویکرد آرسنال دفاع می‌کنند. سید می‌گوید «خواستِ بی‌رحم و خالص آرسنال به زیبایی خودش یک چیز زیباست: یک سفر پرجرأت، حماسی و نفرین‌شده که این بازی انگلیسی را، بر خلاف تمام انتظارها به قلمرو هنری وارد کرده است.» به جای این خطا که توپچی‌های جوان هیچ جامی را بالای سر نبرده‌اند، سید بر « #قدردانی کردن از چیزی در تیم ونگر که بسیار فراتر از موفقیت و شکست است» تأکید می‌کند. به نظر او «این #ستایش یک #فلسفه است … ونگر این را می‌فهمد که در این سفر شگفت‌انگیز که زندگی نام دارد، چیزهایی هست اهمیت‌شان فراتر از کاربردی بودن صرف است.»[۲۱] این رد کردن فایده‌گرایی است که بازی آرسنال را به وادی شاعرانه می‌برد.
♦️منفور مثل ضدمسیح♦️
در باور عمومی چنین رفتاری قابل ستایش نیست. همان‌گونه که نیک هورنبی در کتاب نقطه‌ی اوج[۲۲] می‌گوید، «یک بخش ذاتی تجربه‌ی آرسنال این است که آن‌ها منفورند.» قبلاً برای این‌که «کسل‌کننده» بودند #منفور بودند و حالا برای «خارجی» بودن. همیشه در انتقادهایی که به این مربی متولد آلزاس وارد می‌شود اثری از بیگانه‌ترسی[۲۳] دیده می‌شود. او #اولین #مربی #خارجی است که یک تیم #انگلیسی را به قهرمانی رسانده است. اما هر بار که ونگر ترکیب تیم را بازسازی می‌کرد تعداد بازیکنان انگلیسی کاسته می‌شد، تا جایی که معروف است که آرسنال با یازده بازیکن غیر انگلیسی وارد زمین می‌شود، به همین دلیل است که از او به خاطر تهدید کردن فوتبال انگلیس و نابودی آن انتقاد می‌شود. بدون در نظر گرفتن نوآوری‌های او در رژیم غذایی و تمرین‌های کششی که بین باشگاه‌های انگلیسی به de rigueur معروف شده است، فقدان بازیکن بااستعداد در آرسنال به نظر خیلی‌ها برای پیشرفت استعدادهای انگلیسی و بنابراین تیم ملی انگلستان مضر است.
@Arsenal_iranianchannel
🌐 به گزارش اسکای نیوز در ایتالیا؛ آرسنال بعد از توافق بر سر مبلغ 72 میلیون پوند (80 میلیون یورو) از خرید نیکولاس په په از لیل مطمئن است.
جرارد لوپز رییس باشگاه لیل جمعه تایید کرد که ناپولی با وینگر 24 ساله به توافق رسیده است ولی آرسنال به صحنه آمد و با پیشنهاد بهتر تیم ایتالیایی را کنار زد!
ناپولی تمایل دارد به په په 3.6 میلیون در سال پرداخت کند ولی نظر ملی پوش ساحل عاجی 4.5 میلیون در سال است و آرسنال یک پیشنهاد قوی تر داده است!
#سومین_هایجک_تابستان 🤯😱
@Arsenal_iran
جرارد لوپز رییس باشگاه لیل جمعه تایید کرد که ناپولی با وینگر 24 ساله به توافق رسیده است ولی آرسنال به صحنه آمد و با پیشنهاد بهتر تیم ایتالیایی را کنار زد!
ناپولی تمایل دارد به په په 3.6 میلیون در سال پرداخت کند ولی نظر ملی پوش ساحل عاجی 4.5 میلیون در سال است و آرسنال یک پیشنهاد قوی تر داده است!
#سومین_هایجک_تابستان 🤯😱
@Arsenal_iran