از اینکه به آرسنال پیوستم حس خاصی دارم
#اختصاصی - شکودران موستفای چند روز پس از تایید آرسن ونگر در کنفرانس خبری بعد از بازی با واتفورد مبنی بر پیوستن او و پرز به آرسنال، امشب رسما به هواداران معرفی شد.
موستفای در اولین مصاحبه رسمی خود با سایت آرسنال به سوالات خبرنگار باشگاه در این باره پاسخ داد:
🔹 خب شکودران، بعد از همه ی شایعات و تمام داستان ها در رسانه ها، ما بالآخره می توانیم بگوییم شما بازیکن آرسنال هستید. از اینکه با آرسنال قرارداد بستی چه احساسی داری؟
🔺 خوشحالم. مقداری طول کشید اما نهایتا من اینجا هستم و از اینکه دوباره در حرفه فوتبالی ام قدمی رو به جلو برداشتم خوشحال هستم چراکه فکر می کنم این قدمی رو به جلوست که به این باشگاه پیوسته ام. امیدوارم لحظات خوبی اینجا داشته باشم."
🔹 ما تصور می کنیم که با آرسن ونگر صحبت کرده ای، او چه چیزی بهت گفت که متقاعد شدی آرسنال باشگاه مناسبی برای شما می باشد؟
🔺 واقعیتش، این موضوع هیجان انگیز بود. زمانی که یک باشگاه می آید و علاقمندی نشان می دهد و آن باشگاهی چون آرسنال است؛ احساس خاصی پیدا می کنید. وقتی در مورد علاقمندی آرسنال شنیدم و می دیدم که افرادی تلاش می کنند تا من اینجا بیایم. زمانی که شما می بینید این افراد واقعا می خواهند شما را اینجا بیاورند، این حس را دارید که واقعا شما را می خواهند. و این آن چیزی است که باعث شد من اینجا باشم."
🔹 بذار در مورد واکنش شبکه های اجتماعی در مورد پیوستن تو صحبت کنیم، متوجه شدی چقدر هواداران مشتاق بودند که به ما ملحق بشی؟
🔺 بله، متوجه بودم. تعداد زیادی عکس می دیدم که در سرتاسر توییتر، اینستاگرام و در فیسبوک [ و تلگرام 😁] می چرخید. بعضی از آنها حسابی مرا به خنده می انداختند. می دانم افرادی که فوتبال را می بینند و از نزدیک تماشا می کنند منتظر خرید جدید هستند، اما گاهی اوقات این موضوع ساده نیست. تمام بازیکنان می دانند خیلی اتفاق ها ممکن است در فصل نقل و انتقالات بیافتد بنابراین شما بایستی مطمئن شوید کار درست را انجام می دهید تا شروع خوبی داشته باشید، آنچه که ما انجام دادیم. ما وقت گذاشتیم تا می توانیم بهترین چیزها را انجام دهیم تا این بخش بدرستی آغاز شود."
🔹 برای هوادارانی که ممکن است شما را بخوبی نشناسند، به آنها در مورد سبک بازی ات چه چیزی را می توانی بگویی؟
🔺 من در کشورهای مختلفی بازی کردم. فقط 24 سال دارم اما در ایتالیا ، آلمان و انگلیس(اورتون) بازی کرده ام. در اسپانیا هم بازی کردم، من واقعا تلاش کردم که بعضی از سبک ها در کشورهای مختلف را کسب کنم. همین الان می توان بگویم من تاحدودی بازیکن جنگنده ای هستم. همه جا می رم، این چیزی است که از انگلیس یاد گرفته ام. اما بعبارت دیگر تاحدودی تکنیکی هستم. تلاش می کنم بازی خوانی کنم، درست همانند آنچه که در ایتالیا انجام می دهند. کار بار توپ، تلاش می کنم که باز بازی کنم و از تصاحب توپ لذت می برم نه اینکه سریع توپ رو از خودم دور کنم و به شما بدهم."
🔹 چه چیزی را زمانی که در انگلیس برای اورتون بازی می کردید یاد گرفته اید؟
🔺 وقتی به انگلیس آمدم خیلی جوان بودم. 17 سال داشتم و این آسان نیست که از یک کشور با زبانی متفاوت به یک فرهنگ متفاوت و سبک فوتبالی متفاوت بیایید. این اصلی ترین موضوعی است که باعث شد پرورش یابم و از یه بچه به یه مرد تبدیل شوم. "
🔹 به اول باز گردیم، می تونی برای ما درم ورد خانواده ات بگی؟ آیا با فوتبال مخالفت می کردند؟
🔺 زمانی که درمورد فوتبال با والدینم صحبت می کنیم، آنها همیشه می گویند که من بچه ساکتی نبودم، چون توپ و مقداری فضا می خواستم تا بتوانم با بعضی از دوستان بازی کنم. من همیشه دیوانه فوتبال بودم. زیاد فوتبال نگاه نمی کردم یا پیگیرش باشم فقط می خواستم توپ داشته باشم و بازی کنم. این چیزی بود که زیاد ازش لذت می بردم. زیاد از تماشای فوتبال لذت نمی بردم، من بازی کردن را دوست داشتم. بیشتر وقتم را با دوستان صرف فوتبال بازی کردن می کردم."
🔹 با این وجود، آیا در دوران نوجوانی ات بازیکنانی بودند که پیگیرشان باشی؟
🔺 تعدادی بازیکن هستند که دوست داشته باشم بازی شان را تماشا کنم. زیدان یکی از آن هاست، رونالدینیو هم یکی دیگه، دیوید بکام هم در گذشته یکی از آنها بود. بازیکنانی زیادی هستند که دوست دارم بازی شان را ببینم."
#ادامه_مصاحبه 👇🏻
@Arsenal_iranianchannel
#اختصاصی - شکودران موستفای چند روز پس از تایید آرسن ونگر در کنفرانس خبری بعد از بازی با واتفورد مبنی بر پیوستن او و پرز به آرسنال، امشب رسما به هواداران معرفی شد.
موستفای در اولین مصاحبه رسمی خود با سایت آرسنال به سوالات خبرنگار باشگاه در این باره پاسخ داد:
🔹 خب شکودران، بعد از همه ی شایعات و تمام داستان ها در رسانه ها، ما بالآخره می توانیم بگوییم شما بازیکن آرسنال هستید. از اینکه با آرسنال قرارداد بستی چه احساسی داری؟
🔺 خوشحالم. مقداری طول کشید اما نهایتا من اینجا هستم و از اینکه دوباره در حرفه فوتبالی ام قدمی رو به جلو برداشتم خوشحال هستم چراکه فکر می کنم این قدمی رو به جلوست که به این باشگاه پیوسته ام. امیدوارم لحظات خوبی اینجا داشته باشم."
🔹 ما تصور می کنیم که با آرسن ونگر صحبت کرده ای، او چه چیزی بهت گفت که متقاعد شدی آرسنال باشگاه مناسبی برای شما می باشد؟
🔺 واقعیتش، این موضوع هیجان انگیز بود. زمانی که یک باشگاه می آید و علاقمندی نشان می دهد و آن باشگاهی چون آرسنال است؛ احساس خاصی پیدا می کنید. وقتی در مورد علاقمندی آرسنال شنیدم و می دیدم که افرادی تلاش می کنند تا من اینجا بیایم. زمانی که شما می بینید این افراد واقعا می خواهند شما را اینجا بیاورند، این حس را دارید که واقعا شما را می خواهند. و این آن چیزی است که باعث شد من اینجا باشم."
🔹 بذار در مورد واکنش شبکه های اجتماعی در مورد پیوستن تو صحبت کنیم، متوجه شدی چقدر هواداران مشتاق بودند که به ما ملحق بشی؟
🔺 بله، متوجه بودم. تعداد زیادی عکس می دیدم که در سرتاسر توییتر، اینستاگرام و در فیسبوک [ و تلگرام 😁] می چرخید. بعضی از آنها حسابی مرا به خنده می انداختند. می دانم افرادی که فوتبال را می بینند و از نزدیک تماشا می کنند منتظر خرید جدید هستند، اما گاهی اوقات این موضوع ساده نیست. تمام بازیکنان می دانند خیلی اتفاق ها ممکن است در فصل نقل و انتقالات بیافتد بنابراین شما بایستی مطمئن شوید کار درست را انجام می دهید تا شروع خوبی داشته باشید، آنچه که ما انجام دادیم. ما وقت گذاشتیم تا می توانیم بهترین چیزها را انجام دهیم تا این بخش بدرستی آغاز شود."
🔹 برای هوادارانی که ممکن است شما را بخوبی نشناسند، به آنها در مورد سبک بازی ات چه چیزی را می توانی بگویی؟
🔺 من در کشورهای مختلفی بازی کردم. فقط 24 سال دارم اما در ایتالیا ، آلمان و انگلیس(اورتون) بازی کرده ام. در اسپانیا هم بازی کردم، من واقعا تلاش کردم که بعضی از سبک ها در کشورهای مختلف را کسب کنم. همین الان می توان بگویم من تاحدودی بازیکن جنگنده ای هستم. همه جا می رم، این چیزی است که از انگلیس یاد گرفته ام. اما بعبارت دیگر تاحدودی تکنیکی هستم. تلاش می کنم بازی خوانی کنم، درست همانند آنچه که در ایتالیا انجام می دهند. کار بار توپ، تلاش می کنم که باز بازی کنم و از تصاحب توپ لذت می برم نه اینکه سریع توپ رو از خودم دور کنم و به شما بدهم."
🔹 چه چیزی را زمانی که در انگلیس برای اورتون بازی می کردید یاد گرفته اید؟
🔺 وقتی به انگلیس آمدم خیلی جوان بودم. 17 سال داشتم و این آسان نیست که از یک کشور با زبانی متفاوت به یک فرهنگ متفاوت و سبک فوتبالی متفاوت بیایید. این اصلی ترین موضوعی است که باعث شد پرورش یابم و از یه بچه به یه مرد تبدیل شوم. "
🔹 به اول باز گردیم، می تونی برای ما درم ورد خانواده ات بگی؟ آیا با فوتبال مخالفت می کردند؟
🔺 زمانی که درمورد فوتبال با والدینم صحبت می کنیم، آنها همیشه می گویند که من بچه ساکتی نبودم، چون توپ و مقداری فضا می خواستم تا بتوانم با بعضی از دوستان بازی کنم. من همیشه دیوانه فوتبال بودم. زیاد فوتبال نگاه نمی کردم یا پیگیرش باشم فقط می خواستم توپ داشته باشم و بازی کنم. این چیزی بود که زیاد ازش لذت می بردم. زیاد از تماشای فوتبال لذت نمی بردم، من بازی کردن را دوست داشتم. بیشتر وقتم را با دوستان صرف فوتبال بازی کردن می کردم."
🔹 با این وجود، آیا در دوران نوجوانی ات بازیکنانی بودند که پیگیرشان باشی؟
🔺 تعدادی بازیکن هستند که دوست داشته باشم بازی شان را تماشا کنم. زیدان یکی از آن هاست، رونالدینیو هم یکی دیگه، دیوید بکام هم در گذشته یکی از آنها بود. بازیکنانی زیادی هستند که دوست دارم بازی شان را ببینم."
#ادامه_مصاحبه 👇🏻
@Arsenal_iranianchannel
#ادامه_مصاحبه
🔹 با آرسنال قرارداد بستی، چه موضوعی خیلی هیجان زده ات کرد؟
🔺 وقتی که شما باشگاه تان را عوض می کنید، صراحتا تلاش می کنید قدمی رو به جلو بردارید. فکر می کنم اینجا هستم تا قدمی رو به جلو بردارم، زیرا آرسنال باشگاهی بزرگ با بازیکنانی بزرگ و سرمربی عالی است. از نظر من، مهم ترین موضوع این است که اگر تغییری کردم، آیا می توانم چیزی یاد بگیرم؟ آیا آن برای پیشرفت من خوب است؟ معتقدم این ها دلایلی است که اینجا هستم و این می تواند در رشد من بعنوان یک بازیکن کمک کند."
@Arsenal_iranianchannel
🔹 با آرسنال قرارداد بستی، چه موضوعی خیلی هیجان زده ات کرد؟
🔺 وقتی که شما باشگاه تان را عوض می کنید، صراحتا تلاش می کنید قدمی رو به جلو بردارید. فکر می کنم اینجا هستم تا قدمی رو به جلو بردارم، زیرا آرسنال باشگاهی بزرگ با بازیکنانی بزرگ و سرمربی عالی است. از نظر من، مهم ترین موضوع این است که اگر تغییری کردم، آیا می توانم چیزی یاد بگیرم؟ آیا آن برای پیشرفت من خوب است؟ معتقدم این ها دلایلی است که اینجا هستم و این می تواند در رشد من بعنوان یک بازیکن کمک کند."
@Arsenal_iranianchannel
Arsenal
و یک بار دیگر آرسن ونگر یک ستاره دیگر را از دست داد . . . دین جونز خبرنگار بلیچرریپورت درباره انتقال قریب الوقوع امباپه به PSG و از دست دادن او توسط آرسنال :"هیچ مربی نخبه ای در جهان همچون آرسن ونگر وجود ندارد که پیشرفت کیلیان امباپه را از نزدیک دنبال کرده…
چگونه آرسنال در رقابت برای خرید کیلیان امباپه جلو افتاد ولی او را از دست داد!
#اختصاصی - قبل از اینکه کیلیان امباپه با درخشش در موناکو نگاه ها جهان فوتبال را به خودش جلب کند. این آرسن ونگر بود که برای خرید او و آوردنش به آرسنال تلاش می کرد ولی این یک داستان دیگر بود که پایانی ناامیدکننده داشت، اما در اینجا دین جونز خبرنگار بلیچر ریپورت به بررسی چگونگی جلو افتادن ونگر در تلاش برای بخدمت گرفتن امباپه می پردازد و اینکه چگونه امباپه را از دست داد.
دین جونز - هیچ مربی نخبه ای در جهان همچون آرسن ونگر وجود ندارد که پیشرفت کیلیان امباپه را از نزدیک دنبال کرده باشد
او برای سال ها پیشرفت او را نظاره گر بود و این رویا را در سر داشت که او را روزی بعنوان تیری هانری جدید به همگان معرفی کند.
حتی قبل از زمانی که امباپه نامی عادی در ورزش بود، مربی آرسنال تلاش کرد تا از دیدارهای شخصی و رو در رو استفاده کند تا نوجوان فرانسوی را متقاعد کند. او می توانست او را به ستاره تبدیل کند.
اما امباپه از شانس رفتن به آرسنال گذشت و به پاریسن ژرمن پیوست.
این یک داستان دیگر بود که پایانی ناامیدکننده داشت، اما در اینجا به بررسی چگونگی پیش رفتن ونگر در تلاش برای بخدمت گرفتن امباپه می پردازیم و اینکه چگونه او امباپه را از دست داد.
تا قبل از زمانی که تیم ها بدنبال ستاره احتمالی آینده کیلیان امباپه بیایند، ونگر یکی از اولین کسانی بود که بدنبال او بود.
او در انگلیس مربیگری می کرد ارتباطاتش در فرانسه او را مطلع می ساخت و او از استعداد خاصی که در حال پدیدار شدن بود آگاه بود.
امباپه توانایی های ذاتی داشت که هر بازیکنی آرزوی آن را داشت. آن زمان 7 سال داشت و او در این سال ها دو سال در تیم آ.اس بونی تیمی که پدرش مربی آن بود بازی کرد، او مهارت هایش را بیشتر کرد.
استعداد چشمگیر امباپه باعث شد او در سال 2011 به تیم کلرفونتاین، تیمی معتبر در فرانسه ملحق شود. همان جایی که تیری هانری در آنجا شکل گرفت.
او در حال بزرگ شدن بود و در حال پیشرفت. ونگر داشت تحرکات خودش را برای بخدمت گرفتن او انجام می داد.
امباپه تحسین ونگر را بطور مشخص برانگیخته بود و باعث شد او با خانواده اش آشنا شود. او همیشه مشتاق بود که به آنها با نصیحت هایش کمک کند تا او را به مرحله بعدی حرفه فوتبالی اش برساند. چیزی که آنها به آن نیاز داشتند.
در یک جهانی که پول معمولا حرف اول را می زند، ونگر به دیدارها و تماس های شخصی امید داشت تا خودش را در موقعیت بهتری قرار دهد.
مربی توپچی ها امیدوار بود این بازیکن نوجوان استعدادش شکفته تر شود و روزی پیراهن آرسنال را بر تن کند.
سال گذشته بود که ونگر تصمیم گرفت برای امضای قرارداد با امباپه تلاش جدی انجام دهد.
وقتی ما اکنون به امباپه فکر می کنیم، ما او را بعنوان چهره جدید نسل جدید متصور می شویم، باور نکردنی بود که اگر او 18 ماه پیش با قیمتی بسیار ناچیز با آرسنال قرار داد اما می کرد.
امباپه داشت با موناکو بر سر امضای قرارداد گفتگو می کرد و پنچره نقل وانتقالالی برای گفتگو با سایر تیم ها بروی او باز بود. با توجه به سن و شرایطش 250 هزار یورو برای امضای قرارداد با او کافی بود.
نگرش ونگر به شرایط محتاطانه و حساب شده بود. امباپه می دانست با خودش خوبی را می آورد و همیشه به نصیحت های والدینش ویلفرد و فایزه گوش می دهد. او نوجوان بود ولی ناپخته نبود.
در سال 2013، این مهاجم فرصت پیوستن به رئال را کنار زد حتی بعد از دیدار با زیدان، بجای آن ترجیح داد در فرانسه بماند و احساس کرد تغییر فاحش ناگهانی مفید نخواهد بود.
ونگر با خانواده امباپه اعتمادسازی کرد و خوب ان ها را متقاعد کرد که آینده او در لندن است.
پاریسن ژرمن، لیورپول و رئال مادرید به او علاقمند بودند اما ونگر بارها به خانه ی خانواده امباپه می رفت با کیلیان و خانواده اش صحبت کند تا ببیند آیا می تواند او را به آرسنال بیاورد یا نه.
ویلفرد پدر امباپه به انتقال پسرش به آرسنال تمایل داشت، او از تحسین کنندگان شخصیت ونگر در بازی بود و همچنین شیوه ای که او در گذشته برای استفاده از استعدادهای جوان داشت.
لحظاتی بود که ونگر فکر می کرد او روزنه های امیدی پیدا کرده است ولی خانواده امباپه محتاط بودند. علاوه بر این، امباپه چیز خاصی در موناکو می دید، بنابراین ونگر تصمیم او برای امضای قرارداد در فرانسه را پذیرفت بدون اینکه فشاری روی او بیاورد. ونگر آن موقع ناامید شده بود ولی دلسرد نشده بود.
آرسن ونگر فکر کرد او هنوز زمان دارد تا پیشرفت امباپه را دنبال کند و بعدا دوباره برای خرید او پیشنهاد دهد. ولی نمی دانست که این نوجوان درخشش، جهان را در بر می گیرد.
💢 #ادامه ی این مطلب در پست بعدی ⏬
📇 ترجمه شده از بلیچرریپورت به قلم دین جونز
goo.gl/ikeEDF
@arsenal_iran
#اختصاصی - قبل از اینکه کیلیان امباپه با درخشش در موناکو نگاه ها جهان فوتبال را به خودش جلب کند. این آرسن ونگر بود که برای خرید او و آوردنش به آرسنال تلاش می کرد ولی این یک داستان دیگر بود که پایانی ناامیدکننده داشت، اما در اینجا دین جونز خبرنگار بلیچر ریپورت به بررسی چگونگی جلو افتادن ونگر در تلاش برای بخدمت گرفتن امباپه می پردازد و اینکه چگونه امباپه را از دست داد.
دین جونز - هیچ مربی نخبه ای در جهان همچون آرسن ونگر وجود ندارد که پیشرفت کیلیان امباپه را از نزدیک دنبال کرده باشد
او برای سال ها پیشرفت او را نظاره گر بود و این رویا را در سر داشت که او را روزی بعنوان تیری هانری جدید به همگان معرفی کند.
حتی قبل از زمانی که امباپه نامی عادی در ورزش بود، مربی آرسنال تلاش کرد تا از دیدارهای شخصی و رو در رو استفاده کند تا نوجوان فرانسوی را متقاعد کند. او می توانست او را به ستاره تبدیل کند.
اما امباپه از شانس رفتن به آرسنال گذشت و به پاریسن ژرمن پیوست.
این یک داستان دیگر بود که پایانی ناامیدکننده داشت، اما در اینجا به بررسی چگونگی پیش رفتن ونگر در تلاش برای بخدمت گرفتن امباپه می پردازیم و اینکه چگونه او امباپه را از دست داد.
تا قبل از زمانی که تیم ها بدنبال ستاره احتمالی آینده کیلیان امباپه بیایند، ونگر یکی از اولین کسانی بود که بدنبال او بود.
او در انگلیس مربیگری می کرد ارتباطاتش در فرانسه او را مطلع می ساخت و او از استعداد خاصی که در حال پدیدار شدن بود آگاه بود.
امباپه توانایی های ذاتی داشت که هر بازیکنی آرزوی آن را داشت. آن زمان 7 سال داشت و او در این سال ها دو سال در تیم آ.اس بونی تیمی که پدرش مربی آن بود بازی کرد، او مهارت هایش را بیشتر کرد.
استعداد چشمگیر امباپه باعث شد او در سال 2011 به تیم کلرفونتاین، تیمی معتبر در فرانسه ملحق شود. همان جایی که تیری هانری در آنجا شکل گرفت.
او در حال بزرگ شدن بود و در حال پیشرفت. ونگر داشت تحرکات خودش را برای بخدمت گرفتن او انجام می داد.
امباپه تحسین ونگر را بطور مشخص برانگیخته بود و باعث شد او با خانواده اش آشنا شود. او همیشه مشتاق بود که به آنها با نصیحت هایش کمک کند تا او را به مرحله بعدی حرفه فوتبالی اش برساند. چیزی که آنها به آن نیاز داشتند.
در یک جهانی که پول معمولا حرف اول را می زند، ونگر به دیدارها و تماس های شخصی امید داشت تا خودش را در موقعیت بهتری قرار دهد.
مربی توپچی ها امیدوار بود این بازیکن نوجوان استعدادش شکفته تر شود و روزی پیراهن آرسنال را بر تن کند.
سال گذشته بود که ونگر تصمیم گرفت برای امضای قرارداد با امباپه تلاش جدی انجام دهد.
وقتی ما اکنون به امباپه فکر می کنیم، ما او را بعنوان چهره جدید نسل جدید متصور می شویم، باور نکردنی بود که اگر او 18 ماه پیش با قیمتی بسیار ناچیز با آرسنال قرار داد اما می کرد.
امباپه داشت با موناکو بر سر امضای قرارداد گفتگو می کرد و پنچره نقل وانتقالالی برای گفتگو با سایر تیم ها بروی او باز بود. با توجه به سن و شرایطش 250 هزار یورو برای امضای قرارداد با او کافی بود.
نگرش ونگر به شرایط محتاطانه و حساب شده بود. امباپه می دانست با خودش خوبی را می آورد و همیشه به نصیحت های والدینش ویلفرد و فایزه گوش می دهد. او نوجوان بود ولی ناپخته نبود.
در سال 2013، این مهاجم فرصت پیوستن به رئال را کنار زد حتی بعد از دیدار با زیدان، بجای آن ترجیح داد در فرانسه بماند و احساس کرد تغییر فاحش ناگهانی مفید نخواهد بود.
ونگر با خانواده امباپه اعتمادسازی کرد و خوب ان ها را متقاعد کرد که آینده او در لندن است.
پاریسن ژرمن، لیورپول و رئال مادرید به او علاقمند بودند اما ونگر بارها به خانه ی خانواده امباپه می رفت با کیلیان و خانواده اش صحبت کند تا ببیند آیا می تواند او را به آرسنال بیاورد یا نه.
ویلفرد پدر امباپه به انتقال پسرش به آرسنال تمایل داشت، او از تحسین کنندگان شخصیت ونگر در بازی بود و همچنین شیوه ای که او در گذشته برای استفاده از استعدادهای جوان داشت.
لحظاتی بود که ونگر فکر می کرد او روزنه های امیدی پیدا کرده است ولی خانواده امباپه محتاط بودند. علاوه بر این، امباپه چیز خاصی در موناکو می دید، بنابراین ونگر تصمیم او برای امضای قرارداد در فرانسه را پذیرفت بدون اینکه فشاری روی او بیاورد. ونگر آن موقع ناامید شده بود ولی دلسرد نشده بود.
آرسن ونگر فکر کرد او هنوز زمان دارد تا پیشرفت امباپه را دنبال کند و بعدا دوباره برای خرید او پیشنهاد دهد. ولی نمی دانست که این نوجوان درخشش، جهان را در بر می گیرد.
💢 #ادامه ی این مطلب در پست بعدی ⏬
📇 ترجمه شده از بلیچرریپورت به قلم دین جونز
goo.gl/ikeEDF
@arsenal_iran
Bleacher Report
How Arsenal Led the Race for Kylian Mbappe but Still Missed out
There is no other elite club coach in the world who has tracked the development of Kylian Mbappe quite as closely as Arsene Wenger. He kept tabs on him throughout the developing years and had a dream to one day see him emerge as the new Thierry Henry...
چگونه آرسنال در رقابت برای خرید کیلیان امباپه جلو افتاد ولی او را از دست داد!
💢 #ادامه پست قبلی
با شروع فصل 2016/17، پاریسن ژرمن، بایرن مونیخ، دورتموند و لیورپول امباپه را زیر رادار داشتند، ولی آرسنال خیالش راحت بود که آنها در رقابت برای خرید او پیشتاز هستند.
یک اعتقاد واقعی وجود داشت که رابطه شخصی ونگر با خانواده امباپه می تواند آرسنال را در جایگاه خوبی قرار دهد.
امباپه کم کم سر خط خبرها را در اختیار خود گرفته بود.
من ( دین جونز) علاقه آرسنال به امباپه را در دسامبر 2016 ( وقتی امباپه 17 سال داشت) خبر دادم، و با فرا رسیدن پنجره نقل و انتقالاتی ژانویه، ونگر بصورت جدی بفکر انجام خرید بعدی خود افتاد. امباپه در 11 بازی، 3 گل و 6 پاس گل داده بود و تنها 6 بازی ار ابتدا در ترکیب قرار گرفته بود. در پایان فصل او در جهان کاملا شناخته شده بود. در اولین فصل کامل فوتبال حرفه اش ، 44 بازی انجام داد، 26 گل به ثمر رساند و 14 پاس گل داد.
تاثیرگذاری اش در لیگ قهرمانان بیشتر شد و خودش را برابر منچسترسیتی، دورتموند و یوونتوس نشان داد. هیچ تیمی در اورپا وجود نداشت که چشمش امباپه را نگرفته باشد.
آرسنال رقم پیشنهادی خود براساس اولویت نقل و انتقالاتی اش را برای امباپه پیشنهاد داد و مشتاق بود تا رکود تاریخ خود را برای امباپه بشکند.
ونگر راه زیادی پیش رو داشت. او به خانواده امباپه اعتماد داشت، او می دانست چشم انداز بازی کردن در لیگ برتر امباپه را فریفته است و کارهای گذشته ونگر با هانری و نیکولاس آنلکا نشان می داد که چگونه ونگر می تواند به بالا رفتن سطح بازی او کمک کند.
آرسنال مایل بود تا او را در پست مهاجم نوک بکار گیرد و هئیت مدیره مایل بودند 100 میلیون پوند برای امضای قرارداد با امباپه پرداخت کنند.
ونگر بار دیگر با بازیکن صحبت کرد و پیشنهاد 87 میلیون پوند در ابتدای جون داده شد و مورد قبول واقع نشد.
گیلم بالاگ روزنامه نگار در هفته اخیر توییت جالبی داشت مدعی شد در 18 ماه پیش ونگر درخواست حق کمیسیون 7 میلیون یورویی توسط خانواده امباپه را رد کرده است.
تیم اقتصادی آرسنال فکر می کرد با دادن قیمت که آنها انتظار دارند ( 100 میلیون پوند) انتقال انجام می شود ولی قیمت امباپه از 100 میلیون پوند، سپس 100 میلیون پوند و 120 میلیون پوند به بالا افزایش می یافت.
در اواسط ماه جون بنظر می رسید که آنها رقابت را باخته اند خصوصا وقتی که نگرانی برای عدم انتقال او به کشوری دیگر افزایش می یافت. ونگر آماده می شد تا شکست خوردن در انتقال امباپه را پذیرد و به فکر کردن روی گزینه های دیگر تمرکز کند.
الکساندر لاکازت و توماس لمار به اولویت های لیست خرید تابستان تغییر یافتند و رویای امباپه کم کم از بین رفت.
با بالا رفتن قیمت امباپه و دور از دسترس شدن او، مشخص شد او در نظر دارد در فرانسه بماند. پاریسن ژرمن نیمار را خرید و موفقیت در لیگ قهرمانان اروپا اولویت باشگاه آنها شده بود، بنابراین آنها به سراغ کیلیان امباپه آمدند و با قرارداد قرضی با تبدیل به دائمی در سال بعد به ارزش 167 میلیون پوند امباپه را به پاریس بردند!
انتقال امباپه یکی از بزرگترین ارزیابی های آرسن ونگر برای بخدمت گرفتن بازیکن جوان و آوردن او به امارات و تبدیل کردن او به یک سوپراستار بود ولی نتایج طوری دیگر رقم خورد و نگرانی برای حفظ قدرت ترکیب فعلی تیم و تقلا برای برای شاد نگه داشتن هواداران، نشانه دیگری بود که نشان می داد قدرتش رو به کاهش است.
همان طور که یکی از منابع نزدیک به آرسن ونگر به من ( دین جونز) گفت:" ونگر همه کار کرد تا بتواند امباپه را به آرسنال بیاورد ولی این کافی نبود. شاید این نشانی از عوض شدن زمانه است."
📇 ترجمه شده از بلیچرریپورت به قلم دین جونز
goo.gl/ikeEDF
@arsenal_iran
💢 #ادامه پست قبلی
با شروع فصل 2016/17، پاریسن ژرمن، بایرن مونیخ، دورتموند و لیورپول امباپه را زیر رادار داشتند، ولی آرسنال خیالش راحت بود که آنها در رقابت برای خرید او پیشتاز هستند.
یک اعتقاد واقعی وجود داشت که رابطه شخصی ونگر با خانواده امباپه می تواند آرسنال را در جایگاه خوبی قرار دهد.
امباپه کم کم سر خط خبرها را در اختیار خود گرفته بود.
من ( دین جونز) علاقه آرسنال به امباپه را در دسامبر 2016 ( وقتی امباپه 17 سال داشت) خبر دادم، و با فرا رسیدن پنجره نقل و انتقالاتی ژانویه، ونگر بصورت جدی بفکر انجام خرید بعدی خود افتاد. امباپه در 11 بازی، 3 گل و 6 پاس گل داده بود و تنها 6 بازی ار ابتدا در ترکیب قرار گرفته بود. در پایان فصل او در جهان کاملا شناخته شده بود. در اولین فصل کامل فوتبال حرفه اش ، 44 بازی انجام داد، 26 گل به ثمر رساند و 14 پاس گل داد.
تاثیرگذاری اش در لیگ قهرمانان بیشتر شد و خودش را برابر منچسترسیتی، دورتموند و یوونتوس نشان داد. هیچ تیمی در اورپا وجود نداشت که چشمش امباپه را نگرفته باشد.
آرسنال رقم پیشنهادی خود براساس اولویت نقل و انتقالاتی اش را برای امباپه پیشنهاد داد و مشتاق بود تا رکود تاریخ خود را برای امباپه بشکند.
ونگر راه زیادی پیش رو داشت. او به خانواده امباپه اعتماد داشت، او می دانست چشم انداز بازی کردن در لیگ برتر امباپه را فریفته است و کارهای گذشته ونگر با هانری و نیکولاس آنلکا نشان می داد که چگونه ونگر می تواند به بالا رفتن سطح بازی او کمک کند.
آرسنال مایل بود تا او را در پست مهاجم نوک بکار گیرد و هئیت مدیره مایل بودند 100 میلیون پوند برای امضای قرارداد با امباپه پرداخت کنند.
ونگر بار دیگر با بازیکن صحبت کرد و پیشنهاد 87 میلیون پوند در ابتدای جون داده شد و مورد قبول واقع نشد.
گیلم بالاگ روزنامه نگار در هفته اخیر توییت جالبی داشت مدعی شد در 18 ماه پیش ونگر درخواست حق کمیسیون 7 میلیون یورویی توسط خانواده امباپه را رد کرده است.
تیم اقتصادی آرسنال فکر می کرد با دادن قیمت که آنها انتظار دارند ( 100 میلیون پوند) انتقال انجام می شود ولی قیمت امباپه از 100 میلیون پوند، سپس 100 میلیون پوند و 120 میلیون پوند به بالا افزایش می یافت.
در اواسط ماه جون بنظر می رسید که آنها رقابت را باخته اند خصوصا وقتی که نگرانی برای عدم انتقال او به کشوری دیگر افزایش می یافت. ونگر آماده می شد تا شکست خوردن در انتقال امباپه را پذیرد و به فکر کردن روی گزینه های دیگر تمرکز کند.
الکساندر لاکازت و توماس لمار به اولویت های لیست خرید تابستان تغییر یافتند و رویای امباپه کم کم از بین رفت.
با بالا رفتن قیمت امباپه و دور از دسترس شدن او، مشخص شد او در نظر دارد در فرانسه بماند. پاریسن ژرمن نیمار را خرید و موفقیت در لیگ قهرمانان اروپا اولویت باشگاه آنها شده بود، بنابراین آنها به سراغ کیلیان امباپه آمدند و با قرارداد قرضی با تبدیل به دائمی در سال بعد به ارزش 167 میلیون پوند امباپه را به پاریس بردند!
انتقال امباپه یکی از بزرگترین ارزیابی های آرسن ونگر برای بخدمت گرفتن بازیکن جوان و آوردن او به امارات و تبدیل کردن او به یک سوپراستار بود ولی نتایج طوری دیگر رقم خورد و نگرانی برای حفظ قدرت ترکیب فعلی تیم و تقلا برای برای شاد نگه داشتن هواداران، نشانه دیگری بود که نشان می داد قدرتش رو به کاهش است.
همان طور که یکی از منابع نزدیک به آرسن ونگر به من ( دین جونز) گفت:" ونگر همه کار کرد تا بتواند امباپه را به آرسنال بیاورد ولی این کافی نبود. شاید این نشانی از عوض شدن زمانه است."
📇 ترجمه شده از بلیچرریپورت به قلم دین جونز
goo.gl/ikeEDF
@arsenal_iran
Bleacher Report
How Arsenal Led the Race for Kylian Mbappe but Still Missed out
There is no other elite club coach in the world who has tracked the development of Kylian Mbappe quite as closely as Arsene Wenger. He kept tabs on him throughout the developing years and had a dream to one day see him emerge as the new Thierry Henry...
Arsenal
📆 در چنین روزی از سال 1995 دنیس برگکمپ اولین گلش را برای آرسنال به ثمر رساند. @arsenal_iran
📄 بخشی از کتاب stillness and speed در مورد گلزنی برگکمپ بعد از 7 بازی و شرح حال و هوای اون لحظات از زبان دنیس افسانه ای که توسط جنبش هواداران افراطی آرسنال بصورت #اختصاصی و توسط امین فرشیدی ادمین خوبمون ترجمه شده است:
#بخش_اول
دنیس برگکمپ هفت بازی برای آرسنال انجام داده و هفت بازی هستش که برای آرسنال گل نزده. به دلیل تجربه ای که دنیس از ایتالیا داره ، روزنامه نمیخونه. البته از اینور و اونور میشنوه روزنامه سان یه رقابت راه انداخته که کدوم یکی از خریده های بیچاره جدید شمال لندن زودتر گل میزنه. کریس ارمسترانگ بازیکن اسپرز یا دنیس برگکمپ ؟ سه روز قبل وقتی ارسنال با هاترپول تو رقابت های لیگ کاپ بازی داشت تونی ادامز دو گل و ایان رایت یک گل زدند ودنیس هیچی.
خبرنگار ایندیپندنت در محترمانه ترین حالت ممکن در مطلبش اشاره میکنه:« ستاره های ارسنال شروع کردن به رویاپردازی و تصویرکردن زدن یک گل توسط برگکمپ ، درست مثل بچه ای که برای رسیدن کریسمس تو ذهنش رویا پردازی میکنه. اونا میدونن بالاخره این اتفاق میوفته ، فقط این صبر کردن هستش که غیرقابل تحملش کرده.»
بازی بعدی تو خونه برابر با ساوتهمپتون هستش.
دنیس : «اون زمان وقتی من یه موقعیت رو خراب میکردم طرفدارای تیم حریف شروع میکردن به گفتن ینکه : "چه پول حروم کردنی بوده این !" به خودم میگفتم :صبر کنید ببینم ! [میخنده] شما نمیتونید همچین حرفی بزنید. اما یه جورایی هم از این کارشون لذت میبردم. این ماجرا خنده دار بود و من میتونستم اینو بفهمم. وهمچنین تا حدودی هم برای اینکه گلی نزده بودم ناراحت بودم. من بعد از اون متوجه شدم که فقط روزنامه های مصور این موضوع رو به ماجرای بزرگی تبدلیش کردن که البته خوبم بود چون اگر غیر از این بود ممکن بود به موضوع مهمی تو ذهن من تبدیل بشه. بازی جلوی وست هم ، فکر میکنم ، دو یا سه موقعیت خیلی خوب رو از دست دادم که باید گلشون میکردم ، و یه حسی داشتم که این موضوع رو طرفدارای خودمونم تاثیر داشته . اونها نمیخواستن منو هو کنن یا کاری انجام بدن ولی اینجوری بودن که خوب مشکل کجاسش؟ اگه تو اینتر بودم قطعا هو میشدم ، و طرفدارای اژاکس هم اگه بودن خیلی اعتراض میکردن . ولی طرفدارای ارسنال خونسرد موندن و این تو ذهن من باقی موند. فکر میکنم مشکل من این بود که هنوز تو جو فوتبال ایتالیا باقی مونده بودم . من انتظار این رو داشتم که تو انگلیس قراره سخت تر باشه. فضای بیشتری در اختیارم قرار میگرفت ولی هنوز با خودم فکر میکردم : "من فقط توپ رو همینجا نگه میدارم. " مشکل عدم اعتماد نفس نبود . ماجرا این بود که دیگه تمرکزم رو گل زدن نبود. تو ایتالیا شما باید حواست به این باشه که پنالتی بگیری یا نزدیک به باکس یه ضربه ازاد بدست بیاری یا از توپ هایی که تغییر جهت دادن استفاده کنی. و البته ، نباید برای من هفت بازی طول بکشه تا به شرایط وقف پیدا کنم . من با این ذهنیت شروع کرده بودم که بعد از چند ماه به شرایط عادت میکنم . بعد متوجه شدم که من باید سرعت کارم رو تو زمین ببرم بالا. " اوکی ، همه چی اینجا خوبه ، من تو اون زمین احساس فوق العاده ای دارم . من دارم از فوتبال لذت میبرم. اینجا شگفت انگیزه. و من باید صبور باشم و در عین حال مثبت فکر کنم. " مردم چیزی رو مستقیم به من نگفته بودن. اونها میومدن پیش من و میگفتن : " ببین داری کارت رو عالی انجام میدی ، فقظ ... " من میدونستم منظورشون چیه. منم خودم همینجوری در مورد خودم فکر میکردم . تو زمین تمرین بازیکنا نمیتونن با نظر دادن کمک خاصی بهت بکنن . اونا تحسینت میکنن و فکر میکنن شما ادم خوبی هستید... اما انتظار دارن شما یه کاری انجام بدید. بعد از اون یک مصاحبه بود با الن شوگر که در مورد این صحبت میکرد که بازیکنای خارجی فقط برای پول میان اینجا. به خودم گفتم : " نمیتونی شش ماه برای زدن گل صبر کنی . مجبوری همین الان یه کاری انجام بدی..." »
ایان رایت به یاد میاره : « زمانی که دنیس کارش رو تو ارسنال شروع کرد ، شروع خوبی نداشت. یه سری زمزمه بین طرفدارا وجود داشت و یادم میاد که یکی از بازیکنای هاترپول داشت میرفت رو مخ دنیس. این بازیکن از تیم لعنتی هاترپول داشت داشت به دنیس برگکمپ چرت و پرت میگفت! واقعتیش این حرکتو به خودم گرفتم . دنیس داشت عالی بازی میکرد ، و حالا به هر دلیلی دروازه بان ها داشتن توپاش رو سیو میکردن ، یا اصلا هر چیز دیگه ای . و بازی بعدی جلوی ساوتهمپتون بود بود تو هایبری . یادم میاد تو نیمه اول گلن هلدر یه توپ رو ارسال کرد ، و توپ از مسیر طولانی اومد و دیدم که دنیس یهو خودش رو تو اون وضعیت دید...»
#ادامه در پست بعدی
@arsenal_iran
#بخش_اول
دنیس برگکمپ هفت بازی برای آرسنال انجام داده و هفت بازی هستش که برای آرسنال گل نزده. به دلیل تجربه ای که دنیس از ایتالیا داره ، روزنامه نمیخونه. البته از اینور و اونور میشنوه روزنامه سان یه رقابت راه انداخته که کدوم یکی از خریده های بیچاره جدید شمال لندن زودتر گل میزنه. کریس ارمسترانگ بازیکن اسپرز یا دنیس برگکمپ ؟ سه روز قبل وقتی ارسنال با هاترپول تو رقابت های لیگ کاپ بازی داشت تونی ادامز دو گل و ایان رایت یک گل زدند ودنیس هیچی.
خبرنگار ایندیپندنت در محترمانه ترین حالت ممکن در مطلبش اشاره میکنه:« ستاره های ارسنال شروع کردن به رویاپردازی و تصویرکردن زدن یک گل توسط برگکمپ ، درست مثل بچه ای که برای رسیدن کریسمس تو ذهنش رویا پردازی میکنه. اونا میدونن بالاخره این اتفاق میوفته ، فقط این صبر کردن هستش که غیرقابل تحملش کرده.»
بازی بعدی تو خونه برابر با ساوتهمپتون هستش.
دنیس : «اون زمان وقتی من یه موقعیت رو خراب میکردم طرفدارای تیم حریف شروع میکردن به گفتن ینکه : "چه پول حروم کردنی بوده این !" به خودم میگفتم :صبر کنید ببینم ! [میخنده] شما نمیتونید همچین حرفی بزنید. اما یه جورایی هم از این کارشون لذت میبردم. این ماجرا خنده دار بود و من میتونستم اینو بفهمم. وهمچنین تا حدودی هم برای اینکه گلی نزده بودم ناراحت بودم. من بعد از اون متوجه شدم که فقط روزنامه های مصور این موضوع رو به ماجرای بزرگی تبدلیش کردن که البته خوبم بود چون اگر غیر از این بود ممکن بود به موضوع مهمی تو ذهن من تبدیل بشه. بازی جلوی وست هم ، فکر میکنم ، دو یا سه موقعیت خیلی خوب رو از دست دادم که باید گلشون میکردم ، و یه حسی داشتم که این موضوع رو طرفدارای خودمونم تاثیر داشته . اونها نمیخواستن منو هو کنن یا کاری انجام بدن ولی اینجوری بودن که خوب مشکل کجاسش؟ اگه تو اینتر بودم قطعا هو میشدم ، و طرفدارای اژاکس هم اگه بودن خیلی اعتراض میکردن . ولی طرفدارای ارسنال خونسرد موندن و این تو ذهن من باقی موند. فکر میکنم مشکل من این بود که هنوز تو جو فوتبال ایتالیا باقی مونده بودم . من انتظار این رو داشتم که تو انگلیس قراره سخت تر باشه. فضای بیشتری در اختیارم قرار میگرفت ولی هنوز با خودم فکر میکردم : "من فقط توپ رو همینجا نگه میدارم. " مشکل عدم اعتماد نفس نبود . ماجرا این بود که دیگه تمرکزم رو گل زدن نبود. تو ایتالیا شما باید حواست به این باشه که پنالتی بگیری یا نزدیک به باکس یه ضربه ازاد بدست بیاری یا از توپ هایی که تغییر جهت دادن استفاده کنی. و البته ، نباید برای من هفت بازی طول بکشه تا به شرایط وقف پیدا کنم . من با این ذهنیت شروع کرده بودم که بعد از چند ماه به شرایط عادت میکنم . بعد متوجه شدم که من باید سرعت کارم رو تو زمین ببرم بالا. " اوکی ، همه چی اینجا خوبه ، من تو اون زمین احساس فوق العاده ای دارم . من دارم از فوتبال لذت میبرم. اینجا شگفت انگیزه. و من باید صبور باشم و در عین حال مثبت فکر کنم. " مردم چیزی رو مستقیم به من نگفته بودن. اونها میومدن پیش من و میگفتن : " ببین داری کارت رو عالی انجام میدی ، فقظ ... " من میدونستم منظورشون چیه. منم خودم همینجوری در مورد خودم فکر میکردم . تو زمین تمرین بازیکنا نمیتونن با نظر دادن کمک خاصی بهت بکنن . اونا تحسینت میکنن و فکر میکنن شما ادم خوبی هستید... اما انتظار دارن شما یه کاری انجام بدید. بعد از اون یک مصاحبه بود با الن شوگر که در مورد این صحبت میکرد که بازیکنای خارجی فقط برای پول میان اینجا. به خودم گفتم : " نمیتونی شش ماه برای زدن گل صبر کنی . مجبوری همین الان یه کاری انجام بدی..." »
ایان رایت به یاد میاره : « زمانی که دنیس کارش رو تو ارسنال شروع کرد ، شروع خوبی نداشت. یه سری زمزمه بین طرفدارا وجود داشت و یادم میاد که یکی از بازیکنای هاترپول داشت میرفت رو مخ دنیس. این بازیکن از تیم لعنتی هاترپول داشت داشت به دنیس برگکمپ چرت و پرت میگفت! واقعتیش این حرکتو به خودم گرفتم . دنیس داشت عالی بازی میکرد ، و حالا به هر دلیلی دروازه بان ها داشتن توپاش رو سیو میکردن ، یا اصلا هر چیز دیگه ای . و بازی بعدی جلوی ساوتهمپتون بود بود تو هایبری . یادم میاد تو نیمه اول گلن هلدر یه توپ رو ارسال کرد ، و توپ از مسیر طولانی اومد و دیدم که دنیس یهو خودش رو تو اون وضعیت دید...»
#ادامه در پست بعدی
@arsenal_iran
Arsenal
جابجایی بین ابرپایتخت ها اونای امری در آرسنال: شنا آب جوش حمیدرضا صدر به سایه روشن های ورود اونای امری به آرسنال پرداخته... 💢بخش اول آرسنال طی معرفی مربیان جدیدش معمولا همه را غافلگیر کرده. مگر آرسن ونگر ناگهان جای یوهان کرایف و تری ونبلز معرفی نشد؟ مگر…
💢بخش دوم
جابجایی بین ابرپایتخت ها
اونای امری در آرسنال: شنا آب جوش
حمیدرضا صدر به سایه روشن های ورود اونای امری به آرسنال پرداخته...
➕#ادامه_مقاله ایوان گازیدیس مدیر اجرایی آرسنال اعلام کرده سقف بودجه خریدهای باشگاه در تابستان پنجاه میلیون پوند است، ولی آیا پنجاه میلیون برای بازسازی آرسنال کافی است؟ برای بازگشت به صف اول؟ البته که نه. آن هم برای مربی که شاهد ورود دویست میلیونی نیمار به پاریس بوده، همین طور ورود چهل میلیونی جولیان دراکسلر از وولفسبورگ و ورود بیست و یک میلیونی خسه از رئال. یکی از هنرهای ونگر در سال های اوجش درخشش با بودجه محدود بود که نتوانست آن را در دهه دوم حضورش در آرسنال ادامه دهد. بنابراین امری باید با فراموش کردن عقده توانگری پاریسی ها به تکرار تجربه هایش در والنسیا و سویا بازگردد: درخشش با بودجه ای کاملا محدود که مدیران آرسنال به آن خو گرفته اند. به همین دلیل شاید روی سکوهای استادیوم امارات جای شعار " Emery Out " شعار " Gazidis out" سر داده شوند.
بهترین سال های اونای امری در چهل و پنج سالگی اش - ظاهرا - پیش رویش جلب نظر می کنند. او بسیار با تجربه است و از دل آتش گداخته پاری سن ژرمن راهی لندن شده. ولی آرسنال و طرفدارانش دیگ جوشانی هستند و لیگ برتر حتی به فاتحانی چون پیگرینی، آنچلوتی و رانیری هم رحم نکرده.
@arsenal_iran
جابجایی بین ابرپایتخت ها
اونای امری در آرسنال: شنا آب جوش
حمیدرضا صدر به سایه روشن های ورود اونای امری به آرسنال پرداخته...
➕#ادامه_مقاله ایوان گازیدیس مدیر اجرایی آرسنال اعلام کرده سقف بودجه خریدهای باشگاه در تابستان پنجاه میلیون پوند است، ولی آیا پنجاه میلیون برای بازسازی آرسنال کافی است؟ برای بازگشت به صف اول؟ البته که نه. آن هم برای مربی که شاهد ورود دویست میلیونی نیمار به پاریس بوده، همین طور ورود چهل میلیونی جولیان دراکسلر از وولفسبورگ و ورود بیست و یک میلیونی خسه از رئال. یکی از هنرهای ونگر در سال های اوجش درخشش با بودجه محدود بود که نتوانست آن را در دهه دوم حضورش در آرسنال ادامه دهد. بنابراین امری باید با فراموش کردن عقده توانگری پاریسی ها به تکرار تجربه هایش در والنسیا و سویا بازگردد: درخشش با بودجه ای کاملا محدود که مدیران آرسنال به آن خو گرفته اند. به همین دلیل شاید روی سکوهای استادیوم امارات جای شعار " Emery Out " شعار " Gazidis out" سر داده شوند.
بهترین سال های اونای امری در چهل و پنج سالگی اش - ظاهرا - پیش رویش جلب نظر می کنند. او بسیار با تجربه است و از دل آتش گداخته پاری سن ژرمن راهی لندن شده. ولی آرسنال و طرفدارانش دیگ جوشانی هستند و لیگ برتر حتی به فاتحانی چون پیگرینی، آنچلوتی و رانیری هم رحم نکرده.
@arsenal_iran
ارتباط فرانسوی: چرا محبوبیت در فرانسه به آرسنال برش و دست بالا را در بازار نقل و انتقالات می دهد.
📑 #بخش‌اول‌مقاله
#اختصاصی -Bleacher Report - برای متئو گندوزی بازیهای آرسنال خاطرات اوست وقتی او بعنوان یک بچه بازی های آرسنال را تماشا می کرده است.
برای سالیبا نیز این تاریخ و لوگوی آرسنال بود که باعث انتخاب آرسنال شد.
برای نیکولاس په‌په ، فرصت پوشیدن لباس قرمز و سفید آرسنال این معنی را می دهد که او جا پای بازیکنان فرانسوی چون تیری هانری، پاتریک ویرا، روبرت پیرس گذاشته است بازیکنانی که قبل از او پیرهن آرسنال را پوشیده اند.
برای الكساندر لاكازت، پیوستن به آرسنال چیزی جز تحقق یك رویای كودكانه نبود.
آرسنال ممکن است دیگر با همان قدرتی که در دوران اوج آرسن ونگر انجام داد ، مشت نزند، اما انجام خرید بازیکنان عالی اخیر نشان می دهد ، هاله فرانسوی باشگاه برای نسل جدید فوتبالیست های فرانسوی هنوز از بین نرفته است.
این موضوع شرح می دهد که چرا با وجود اینکه آرسنال به لیگ قهرمانان راه پیدا نکرده است؛ چیزی که برای آنها کار عادی بود و برای 15 سال است که قهرمان لیگ برتر نشده اند، ورزشگاه امارات هنوز جذاب ترین مقصد برای بهترین بازیکنان شاغل در لیگ فرانسه است.
شاید سیل قهرمانی ها کم شده و شب های پرشکوه کمتر شده است و زمان زیادی از آن شب ها می گذرد، اما قهرمان های فرانسویِ سالهای گذشته به شکوفه دادن ادامه می دهند.
این موضوع شاید فراموش کردنش آسان باشد اما وقتی ونگر در پاییز 1996 استعارا پرچم چندرنگی [مبارزه با نژادپرستی و استفاده از بازیکنان رنگین پوست] را در خاک چمن هایبوری کاشت. فوتبال انگلیس، فوتبالیست های فرانسوی را بسیار متفاوت از دیدگاهی که امروزه درباره ی آنها در انگلیس وجود دارد، می دید.
تیم ملی فوتبال فرانسه وقتی که هنوز برای اولین بار قهرمان جام جهانی نشده بود، نتوانسته بود به تورنومنت های اخیر قبل از جام جهانی در 1994 راه پیدا کند.
اگر چه اریک کانتونای منچستر و دیوید ژینولای نیوکاسل هر هفته تماشاگران انگلیسی را هیجان زده می کردند. فوتبالیست های فرانسوی بیشتر تمایل داشتند انفرادی و مستقل عمل کنند تا اینکه بازیکنانی باشند که بخواهند در ترکیب تیمی 11 نفره جریان پیدا کنند.
وقتی که دیدیر سیکس در حال گفتگو برای پیوستن به استون ویلا در 1984 بود، گیلبرت لینهارد مدیربرنامه اش ، بخاطر عدم احترام کافی نسبت به دستاوردهای وینگر فرانسوی مشاهده می کرد، خشمگین شده بود.
لینهارد در سال 2016 به اکیپ گفت: " برای آنها، ما " فرانسوی های کوچک" بودیم و سریع در یه لحظه مذاکرات را متوقف کردم تا به آنها یادآور شوم ما داریم در مورد دیدیر سیکس صحبت می کنیم، بازیکنی با 52 بازی ملی."
وینگر چپ تند و تیز و با موهای زیاد ژولیده قبل از برگشت به وطنش در 1985 تنها تعداد محدودی بازی برای استون ویلا انجام داد.
پاتریک ویرا و رمی گارد بخش پیشروی خط حمله فرانسوی ونگر بودند. هر دوی آنها در یک روز از ماه آگوست با آرسنال قرارداد امضا کردند و با آمدن ونگر مربی جدید آرسنال به باشگاه پیشنهاد شدند. کسی که یک ماه قبل از شروع سرمربیگری اش در آرسنال این پیشنهادات را داده بود!
26 بازیکن فرانسوی دیگر تا زمان خروج ونگر از آرسنال در سال 2018 این راه را پیروی کردند. ولی این ویرای قد بلند، ظریف و به اندازه استعداد زیادش سرسخت بود که زمین را برای بقیه هموار کرد."
فِرِد اتکینز نویسنده کتاب ارتباط آرسنال - فرانسه؛ چگونه آرسنال ، لِـ آرسنال شد (Arsenal—The French Connection: How the Arsenal Became L'Arsenal) به بلیچرریپورت گفت : " ویرا کلید اصلی آن بود، اعتبار بسیاری از بازیکنان فرانسوی از او سرچشمه می گیرد."
" یکی از نقل قول های ونگر در آن دوران در اولین فصلش این بود؛ حداقل به سه نفر نیاز است تا توپ را از ویرا بگیرند.چگونه چنین پیش داورهایی وجود داشت که انها بازیکنانی ضعیف هستند چون آنها فرانسوی هستند و لیگ شان کمتر فیزیکی است؛ آنها خرد شده بودند."
بازیکنانی چون نیکولاس آنلکا، امانوئل پتی، تیری هانری، رابرت پیرس و سیلوین ویلتورد، پاتریک ویرا را دنبال کردند و باعث شدند آرسنال به یکی از #مشهورترین تیم های #تاریخ فوتبال انگلیس تبدیل شود.
سایر بازیکنان فرانسوی نیز به نوبه خود - گائل کلیشی، ویلیام گالاس، سمیر نصری، لورن کوسیلنی، اولیویر ژیرو - این زنجیره با بازیکنانی چون الکساندر لاکازت، گندوزی و سالیبا (که این فصل به سن اتین قرض داده شد) و همچنین بازیکنان متولد فرانسه چون نیکولاس په‌په وینگر ساحل عاجی و پیر امریک اوبامیانگ مهاجم گابنی دست نخوره باقی ماند.
🔄 ادامه مقاله در پست بعدی👇🏻
https://tttttt.me/arsenal_iran/48092
📇 ترجمه از : بلیچرریپورت به قلم تام ویلیامز 👇🏻
https://bit.ly/2z0PIYo
📆 تاریخ : 15 آگوست 2019| 24 مرداد 1398
#گروهکهای‌فرانسوی
@arsenal_iran
📑 #بخش‌اول‌مقاله
#اختصاصی -Bleacher Report - برای متئو گندوزی بازیهای آرسنال خاطرات اوست وقتی او بعنوان یک بچه بازی های آرسنال را تماشا می کرده است.
برای سالیبا نیز این تاریخ و لوگوی آرسنال بود که باعث انتخاب آرسنال شد.
برای نیکولاس په‌په ، فرصت پوشیدن لباس قرمز و سفید آرسنال این معنی را می دهد که او جا پای بازیکنان فرانسوی چون تیری هانری، پاتریک ویرا، روبرت پیرس گذاشته است بازیکنانی که قبل از او پیرهن آرسنال را پوشیده اند.
برای الكساندر لاكازت، پیوستن به آرسنال چیزی جز تحقق یك رویای كودكانه نبود.
آرسنال ممکن است دیگر با همان قدرتی که در دوران اوج آرسن ونگر انجام داد ، مشت نزند، اما انجام خرید بازیکنان عالی اخیر نشان می دهد ، هاله فرانسوی باشگاه برای نسل جدید فوتبالیست های فرانسوی هنوز از بین نرفته است.
این موضوع شرح می دهد که چرا با وجود اینکه آرسنال به لیگ قهرمانان راه پیدا نکرده است؛ چیزی که برای آنها کار عادی بود و برای 15 سال است که قهرمان لیگ برتر نشده اند، ورزشگاه امارات هنوز جذاب ترین مقصد برای بهترین بازیکنان شاغل در لیگ فرانسه است.
شاید سیل قهرمانی ها کم شده و شب های پرشکوه کمتر شده است و زمان زیادی از آن شب ها می گذرد، اما قهرمان های فرانسویِ سالهای گذشته به شکوفه دادن ادامه می دهند.
این موضوع شاید فراموش کردنش آسان باشد اما وقتی ونگر در پاییز 1996 استعارا پرچم چندرنگی [مبارزه با نژادپرستی و استفاده از بازیکنان رنگین پوست] را در خاک چمن هایبوری کاشت. فوتبال انگلیس، فوتبالیست های فرانسوی را بسیار متفاوت از دیدگاهی که امروزه درباره ی آنها در انگلیس وجود دارد، می دید.
تیم ملی فوتبال فرانسه وقتی که هنوز برای اولین بار قهرمان جام جهانی نشده بود، نتوانسته بود به تورنومنت های اخیر قبل از جام جهانی در 1994 راه پیدا کند.
اگر چه اریک کانتونای منچستر و دیوید ژینولای نیوکاسل هر هفته تماشاگران انگلیسی را هیجان زده می کردند. فوتبالیست های فرانسوی بیشتر تمایل داشتند انفرادی و مستقل عمل کنند تا اینکه بازیکنانی باشند که بخواهند در ترکیب تیمی 11 نفره جریان پیدا کنند.
وقتی که دیدیر سیکس در حال گفتگو برای پیوستن به استون ویلا در 1984 بود، گیلبرت لینهارد مدیربرنامه اش ، بخاطر عدم احترام کافی نسبت به دستاوردهای وینگر فرانسوی مشاهده می کرد، خشمگین شده بود.
لینهارد در سال 2016 به اکیپ گفت: " برای آنها، ما " فرانسوی های کوچک" بودیم و سریع در یه لحظه مذاکرات را متوقف کردم تا به آنها یادآور شوم ما داریم در مورد دیدیر سیکس صحبت می کنیم، بازیکنی با 52 بازی ملی."
وینگر چپ تند و تیز و با موهای زیاد ژولیده قبل از برگشت به وطنش در 1985 تنها تعداد محدودی بازی برای استون ویلا انجام داد.
پاتریک ویرا و رمی گارد بخش پیشروی خط حمله فرانسوی ونگر بودند. هر دوی آنها در یک روز از ماه آگوست با آرسنال قرارداد امضا کردند و با آمدن ونگر مربی جدید آرسنال به باشگاه پیشنهاد شدند. کسی که یک ماه قبل از شروع سرمربیگری اش در آرسنال این پیشنهادات را داده بود!
26 بازیکن فرانسوی دیگر تا زمان خروج ونگر از آرسنال در سال 2018 این راه را پیروی کردند. ولی این ویرای قد بلند، ظریف و به اندازه استعداد زیادش سرسخت بود که زمین را برای بقیه هموار کرد."
فِرِد اتکینز نویسنده کتاب ارتباط آرسنال - فرانسه؛ چگونه آرسنال ، لِـ آرسنال شد (Arsenal—The French Connection: How the Arsenal Became L'Arsenal) به بلیچرریپورت گفت : " ویرا کلید اصلی آن بود، اعتبار بسیاری از بازیکنان فرانسوی از او سرچشمه می گیرد."
" یکی از نقل قول های ونگر در آن دوران در اولین فصلش این بود؛ حداقل به سه نفر نیاز است تا توپ را از ویرا بگیرند.چگونه چنین پیش داورهایی وجود داشت که انها بازیکنانی ضعیف هستند چون آنها فرانسوی هستند و لیگ شان کمتر فیزیکی است؛ آنها خرد شده بودند."
بازیکنانی چون نیکولاس آنلکا، امانوئل پتی، تیری هانری، رابرت پیرس و سیلوین ویلتورد، پاتریک ویرا را دنبال کردند و باعث شدند آرسنال به یکی از #مشهورترین تیم های #تاریخ فوتبال انگلیس تبدیل شود.
سایر بازیکنان فرانسوی نیز به نوبه خود - گائل کلیشی، ویلیام گالاس، سمیر نصری، لورن کوسیلنی، اولیویر ژیرو - این زنجیره با بازیکنانی چون الکساندر لاکازت، گندوزی و سالیبا (که این فصل به سن اتین قرض داده شد) و همچنین بازیکنان متولد فرانسه چون نیکولاس په‌په وینگر ساحل عاجی و پیر امریک اوبامیانگ مهاجم گابنی دست نخوره باقی ماند.
🔄 ادامه مقاله در پست بعدی👇🏻
https://tttttt.me/arsenal_iran/48092
📇 ترجمه از : بلیچرریپورت به قلم تام ویلیامز 👇🏻
https://bit.ly/2z0PIYo
📆 تاریخ : 15 آگوست 2019| 24 مرداد 1398
#گروهکهای‌فرانسوی
@arsenal_iran
Telegram
Arsenal
ارتباط فرانسوی: چرا محبوبیت در فرانسه به آرسنال برش و دست بالا را در بازار نقل و انتقالات می دهد.
📑#ادامه_مقاله
برای بازیکنان فرانسوی که دوران طلایی مدرن باشگاه را برجسته کرده اند، خط حمله حیرت انگیز فوتبالی ممکن بود چون بسیار از مردان کلیدی ونگر در…
📑#ادامه_مقاله
برای بازیکنان فرانسوی که دوران طلایی مدرن باشگاه را برجسته کرده اند، خط حمله حیرت انگیز فوتبالی ممکن بود چون بسیار از مردان کلیدی ونگر در…
Arsenal
ارتباط فرانسوی: چرا محبوبیت در فرانسه به آرسنال برش و دست بالا را در بازار نقل و انتقالات می دهد. 📑 #بخش‌اول‌مقاله #اختصاصی -Bleacher Report - برای متئو گندوزی بازیهای آرسنال خاطرات اوست وقتی او بعنوان یک بچه بازی های آرسنال را تماشا می کرده است. برای…
ارتباط فرانسوی: چرا محبوبیت در فرانسه به آرسنال برش و دست بالا را در بازار نقل و انتقالات می دهد.
📑#ادامه_مقاله
برای بازیکنان فرانسوی که دوران طلایی مدرن باشگاه را برجسته کرده اند، خط حمله حیرت انگیز فوتبالی ممکن بود چون بسیار از مردان کلیدی ونگر در طول موج گالیک ( قلمرو قدیم فرانسه در اروپا ) بودند.
رابرت پیرس در گفتگو با وبسایت آرسنال در سال 2017 گفت: "اگر میخواهید کلیک کنید احساس بسیار خوبی دارید."
" برای مثال، برای من راحت بود که در کنار تیری هانری، پاتریک ویرا یا سیلوین ویلتورد بازی کنم، این یک ارتباط فرانسوی بود."
" عملکرد عالی آرسنال بصورت کاملا اجتناب ناپذیر ، علاقمند ها در فرانسه را بخودش جذب کرد، جایی که ونگر بخاطر دستاوردهایش در موناکو بسیار مشهور بود.
در آن زمان شبکه کانال پلاس فرانسه شروع به پخش بازی های تیم های برتر لیگ انگلیس در سال 1997 بصورت زنده کرد. دقیقا یکسال بعد از رسیدن ونگر به انگلیس. رسانه های فرانسوی گزارش های زیاد و منظمی را با حضور در لندن مخابره می کردند.
برای یک بازیکن نوجوان فوتبالی چون لاکازت کسی که بارها از الهام بخش بودن هانری برایش گفته است وقتی که داشت در لیون رشد می کرد. آرسنال برایش همانند یک بخش چشم گیر در چشم انداز فوتبالی اش بود.
اتکینز می گوید: " لاکازت هشت ساله بود وقتی که تیری هانری در سال 1999 با آرسنال قرارداد امضا کرد."
"او در سن وسالی بود که ناگهان فوتبال انگلیسی در فرانسه را بیشتر می دید تا شاید 4 یا 5 سال زودتر از شما."
" ناگهان؛ همه ی این بازیکنان فرانسوی در آرسنال در حال بازی هستند، و رسانه های فرانسوی خیلی خوب آنها را پوشش می دهند. اکیپ و دیگر مجلات چون فرانس فوتبال همیشه گزارش های ویژه ای در مورد بازیکنان خارج از کشور فرانسه انجام می دادند."
"با این پوشش گسترده، بنظر می رسید فوتبال انگلیس بسیار هیجان انگیزتر از فوتبال فرانسه است و همچنین شدت مسابقات خصوصا بازی های آرسنال برابر منچستریونایتد، که قطعا تصور و خیال بیننده را بدست می گرفت."
مثل بسیاری از هواداران آرسنال در فرانسه، وینست آرفوکس مدیر کانون هواداران آرسنال در فرانسه قبل از اینکه عاشق حس تاریخی و پرستیژ سالن های مرمری هایبوری شود، ابتدا توسط رسانه های فرانسوی به آرسنال گره خورد. وی که یک بومی پاریسی است، رشد اینترنت در اوایل دهه 2000 میلادی را عامل اصلی موفقیت آرسنال در ایجاد محبوبیت در بین فرانسوی ها علاوه بر شبکه های تلویزیونی ذکر می کند.
اتفاقات اخیر آرسنال باعث شده است که تعداد افرادی که بازی ها را می بینند کمتر شود و آرفوکس به هواداران اشاره می کند که " انتخاب بازی ها را کمی بیشتر کنند." اما او می گوید که تقاضا برای بلیط ها در حد همان اندازه تعداد قبلی است .آرسنال بسته به نوع بازی بین 10 تا 15 بلیط مستقیما به کانون برای بازی های خانگی و مسابقات اروپایی خارج از خانه اختصاص می دهد. در لیگ قهرمانان باشند یا نه، یک سفر تفریحی آخر هفته به شمال لندن هیچ یک از جذابیت های خود را از دست نداده است.
برای کسانی که به طور مرتب این سفر را انجام می دهند ، دیدن بازیکنان فرانسوی و متولد فرانسه مانند گندوزی ، لاکازت و پپه در پیرهن آرسنال، نشانه این است که پیوندهایی که برای اولین بار آنها را به این باشگاه جلب کرده است ، محکم و پایدار باقی مانده است حتی یکسال بعد از خروج ونگر که از راه دور به فعالیت های خوب و تاثیرگذارش در امارات می پردازد.
آرفوکس می‌گوید:" این بازیکنان با دیدن و تماشای آرسنالِ آرسن ونگر بزرگ شده اند. این چیزی است که آنها را جذب کرده است زمانی که خیلی خیلی کوچک بودند."
"نمی دانم که آیا آنها (نسل کنونی) آرسنال را به اندازه سال های گذشته نگاه میکنند یا نه، چون کمی از جذابیت آرسنال کم شده است ولی این موضوع نشان می دهد که آنها هنوز برای آمدن به این باشگاه علاقه نشان میدهند. و این خیلی خوب است. نشان می دهد که تاثیر آرسن ونگر هنوز دارد اثر می گذارد."
" این واقعیتی است که بازیکنانی که فرانسوی صحبت می کنند باید به بقیه کمک کنند. بالاتر از این؛ آرسنال همیشه به بازیکنان نوجوان و جوان فرصت بازی داده است که برای بازیکنان جوان فرانسوی نیز جذاب است."
در گذشته هانری و ویرا، امروزه لاکازت و گندوزی، فردا و درآینده ... !؟ جایی در فرانسه؛ سوپراستارِ آیندهِ آرسنال الان دارد بازی های آرسنال را تماشا می کند.
📑#بخش‌اول‌مقاله در لینک زیر👇🏻
https://tttttt.me/arsenal_iran/48089
📇 ترجمه از : بلیچرریپورت به قلم تام ویلیامز 👇🏻
https://bit.ly/2z0PIYo
📆 تاریخ : 15 آگوست 2019| 24 مرداد 1398
#گروهکهای‌فرانسوی
@arsenal_iran
📑#ادامه_مقاله
برای بازیکنان فرانسوی که دوران طلایی مدرن باشگاه را برجسته کرده اند، خط حمله حیرت انگیز فوتبالی ممکن بود چون بسیار از مردان کلیدی ونگر در طول موج گالیک ( قلمرو قدیم فرانسه در اروپا ) بودند.
رابرت پیرس در گفتگو با وبسایت آرسنال در سال 2017 گفت: "اگر میخواهید کلیک کنید احساس بسیار خوبی دارید."
" برای مثال، برای من راحت بود که در کنار تیری هانری، پاتریک ویرا یا سیلوین ویلتورد بازی کنم، این یک ارتباط فرانسوی بود."
" عملکرد عالی آرسنال بصورت کاملا اجتناب ناپذیر ، علاقمند ها در فرانسه را بخودش جذب کرد، جایی که ونگر بخاطر دستاوردهایش در موناکو بسیار مشهور بود.
در آن زمان شبکه کانال پلاس فرانسه شروع به پخش بازی های تیم های برتر لیگ انگلیس در سال 1997 بصورت زنده کرد. دقیقا یکسال بعد از رسیدن ونگر به انگلیس. رسانه های فرانسوی گزارش های زیاد و منظمی را با حضور در لندن مخابره می کردند.
برای یک بازیکن نوجوان فوتبالی چون لاکازت کسی که بارها از الهام بخش بودن هانری برایش گفته است وقتی که داشت در لیون رشد می کرد. آرسنال برایش همانند یک بخش چشم گیر در چشم انداز فوتبالی اش بود.
اتکینز می گوید: " لاکازت هشت ساله بود وقتی که تیری هانری در سال 1999 با آرسنال قرارداد امضا کرد."
"او در سن وسالی بود که ناگهان فوتبال انگلیسی در فرانسه را بیشتر می دید تا شاید 4 یا 5 سال زودتر از شما."
" ناگهان؛ همه ی این بازیکنان فرانسوی در آرسنال در حال بازی هستند، و رسانه های فرانسوی خیلی خوب آنها را پوشش می دهند. اکیپ و دیگر مجلات چون فرانس فوتبال همیشه گزارش های ویژه ای در مورد بازیکنان خارج از کشور فرانسه انجام می دادند."
"با این پوشش گسترده، بنظر می رسید فوتبال انگلیس بسیار هیجان انگیزتر از فوتبال فرانسه است و همچنین شدت مسابقات خصوصا بازی های آرسنال برابر منچستریونایتد، که قطعا تصور و خیال بیننده را بدست می گرفت."
مثل بسیاری از هواداران آرسنال در فرانسه، وینست آرفوکس مدیر کانون هواداران آرسنال در فرانسه قبل از اینکه عاشق حس تاریخی و پرستیژ سالن های مرمری هایبوری شود، ابتدا توسط رسانه های فرانسوی به آرسنال گره خورد. وی که یک بومی پاریسی است، رشد اینترنت در اوایل دهه 2000 میلادی را عامل اصلی موفقیت آرسنال در ایجاد محبوبیت در بین فرانسوی ها علاوه بر شبکه های تلویزیونی ذکر می کند.
اتفاقات اخیر آرسنال باعث شده است که تعداد افرادی که بازی ها را می بینند کمتر شود و آرفوکس به هواداران اشاره می کند که " انتخاب بازی ها را کمی بیشتر کنند." اما او می گوید که تقاضا برای بلیط ها در حد همان اندازه تعداد قبلی است .آرسنال بسته به نوع بازی بین 10 تا 15 بلیط مستقیما به کانون برای بازی های خانگی و مسابقات اروپایی خارج از خانه اختصاص می دهد. در لیگ قهرمانان باشند یا نه، یک سفر تفریحی آخر هفته به شمال لندن هیچ یک از جذابیت های خود را از دست نداده است.
برای کسانی که به طور مرتب این سفر را انجام می دهند ، دیدن بازیکنان فرانسوی و متولد فرانسه مانند گندوزی ، لاکازت و پپه در پیرهن آرسنال، نشانه این است که پیوندهایی که برای اولین بار آنها را به این باشگاه جلب کرده است ، محکم و پایدار باقی مانده است حتی یکسال بعد از خروج ونگر که از راه دور به فعالیت های خوب و تاثیرگذارش در امارات می پردازد.
آرفوکس می‌گوید:" این بازیکنان با دیدن و تماشای آرسنالِ آرسن ونگر بزرگ شده اند. این چیزی است که آنها را جذب کرده است زمانی که خیلی خیلی کوچک بودند."
"نمی دانم که آیا آنها (نسل کنونی) آرسنال را به اندازه سال های گذشته نگاه میکنند یا نه، چون کمی از جذابیت آرسنال کم شده است ولی این موضوع نشان می دهد که آنها هنوز برای آمدن به این باشگاه علاقه نشان میدهند. و این خیلی خوب است. نشان می دهد که تاثیر آرسن ونگر هنوز دارد اثر می گذارد."
" این واقعیتی است که بازیکنانی که فرانسوی صحبت می کنند باید به بقیه کمک کنند. بالاتر از این؛ آرسنال همیشه به بازیکنان نوجوان و جوان فرصت بازی داده است که برای بازیکنان جوان فرانسوی نیز جذاب است."
در گذشته هانری و ویرا، امروزه لاکازت و گندوزی، فردا و درآینده ... !؟ جایی در فرانسه؛ سوپراستارِ آیندهِ آرسنال الان دارد بازی های آرسنال را تماشا می کند.
📑#بخش‌اول‌مقاله در لینک زیر👇🏻
https://tttttt.me/arsenal_iran/48089
📇 ترجمه از : بلیچرریپورت به قلم تام ویلیامز 👇🏻
https://bit.ly/2z0PIYo
📆 تاریخ : 15 آگوست 2019| 24 مرداد 1398
#گروهکهای‌فرانسوی
@arsenal_iran
B/R
The French Connection: Why Popularity in France Gives Arsenal a Transfer Edge
For Matteo Guendouzi, it was memories of the Arsenal matches he had watched on television as a child. For William Saliba, it was " the history, the badge ...