سلام خسته نباشین
در رابطه با بحث جدید پیام میدم
من وقتی چهار سالم بود خواهرم به دنیا اومد و کل توجهات رفت سمت اون بااین حال که سنم کم بود ولی حس میکردم همه اینارو.خیلی حس بدی داشتم فکر میکردم پدرو مادرم دیگه دوسم ندارن
همینجوری بی توجهیات خانوادم ادامه پیدا کرد تا من شدم ۱۲ساله به پسری علاقه مند شدم.ایشون آقا پسری بسیار عوضی تشریف داشتن و من بخاطر کمبود محبت از طرف خانوادم به این آقا خیلی علاقه مند شدم.
سه سال بااین آقا رابطه داشتم و ایشون هرجور خواستن از من سو استفاده کردن و بعدشم ولم کردن. من شکست عشقی بدی خورده بودم و حال روحی خوبی نداشتم.
همون موقع ها گیر دادن های خانوادم شروع شد حق نداری با دوستات باشی حق نداری اصلا دوستی داشته باشی حق نداری کلاس بری حق نداری تنها جایی بری حق نداری موهات بیرون باشه لباست جذب نباشه و....من ی دختر عقده ای شده بودم حسرت اینو میخوردم یبار برم خونه دوستمو باهم وقت بگذرونیم وقتی دوستام باهم رفتو آمد میکردن خیلی حسرت میخوردم.
من وقتی با کسی بحثم میشد دخترخاله ای کسی ، مامانم و مامان اون طرف همیشه طرف دخترخالمو میگرفتن بااین حال که حق با من بود و بعدش کتکم میزد.خواهرم از من کوچیک تر بود ولی اون گوشی داشتو من نداشتم.خیلی برام سخت بود یکبار خودکشی کردم اما موفق نشدم.وضعیت درسیمم روز به روز بدتر میشد چون دل‌ودماغ درسو نداشتمو همیشه افسرده بودم.اگه نمره کمی میووردم مادرم خیلی سرزنشم میکرد و بهم میگفت بدرد نخور تو هیچی نمیشی.
اگه یکبار دلداریم میدادو میگفت دخترم میدونم سری بعد نمره بهتری میگیری مطمئن بودم این اتفاق میوفتاد. حس میکردم هیچ کس دوسم نداره و ی تیکه آشغالم.مادرم هرروز باهام درگیر میشد پدرمم پشتشو میگرفت.هرروز دعوا ینی اگه پامو یکم کج میزاشتم دیگه واویلا.
نوجوونی سختی داشتم.تااینکه شد۱۸سالم و از دست پدرو مادرم ازدواج کردم.رابطه خوبی با همسرم نداشتم تاالان که خداروشکر بهتر شدیم.
#کمبود_محبت م توی رابطه با همسرم خیلی بهم ضرر زد دوس داشتم کل محبتش مال من باشه.اما خب اونم اینجور نبودو درکم نمیکرد.تااین شد کم کم همسرم مشکلاتم با خانوادم رو فهمیدو گاهی اوقات سرکوفت میزد.الان تو خونه خودم هستم و با خانوادم قطع رابطه هستم ازشون متنفرم دوسشون ندارم.و به شدت به همسرم #وابسته هستم که اصلا چیز خوبی نیست.
از همه پدرو مادرا میخوام که به بچه هاشون خییییلی محبت کنن مخصوصا دختر بچه که محتاج محبت هرکسو ناکسی نشه تا هزارجوره ازش سواستفاده کنن.
ازشون میخوام بچرو محدود نکن تا بچه عقده ای شه.نه بچه هرکسو زیاد محدود کنی حریص تر میشه دقیقا عین من.و دقیقا برعکس.ازتون میخوام به بچه هاتون اعتماد به نفس بدین و پشتشو بگیرین.بچه ها امانتای شما هستن شما خواستین که اونا باشن پس خواهش میکنم مراقب رفتاراتون باشین.
@ArHamsaraane
در رابطه با بحث جدید پیام میدم
من وقتی چهار سالم بود خواهرم به دنیا اومد و کل توجهات رفت سمت اون بااین حال که سنم کم بود ولی حس میکردم همه اینارو.خیلی حس بدی داشتم فکر میکردم پدرو مادرم دیگه دوسم ندارن
همینجوری بی توجهیات خانوادم ادامه پیدا کرد تا من شدم ۱۲ساله به پسری علاقه مند شدم.ایشون آقا پسری بسیار عوضی تشریف داشتن و من بخاطر کمبود محبت از طرف خانوادم به این آقا خیلی علاقه مند شدم.
سه سال بااین آقا رابطه داشتم و ایشون هرجور خواستن از من سو استفاده کردن و بعدشم ولم کردن. من شکست عشقی بدی خورده بودم و حال روحی خوبی نداشتم.
همون موقع ها گیر دادن های خانوادم شروع شد حق نداری با دوستات باشی حق نداری اصلا دوستی داشته باشی حق نداری کلاس بری حق نداری تنها جایی بری حق نداری موهات بیرون باشه لباست جذب نباشه و....من ی دختر عقده ای شده بودم حسرت اینو میخوردم یبار برم خونه دوستمو باهم وقت بگذرونیم وقتی دوستام باهم رفتو آمد میکردن خیلی حسرت میخوردم.
من وقتی با کسی بحثم میشد دخترخاله ای کسی ، مامانم و مامان اون طرف همیشه طرف دخترخالمو میگرفتن بااین حال که حق با من بود و بعدش کتکم میزد.خواهرم از من کوچیک تر بود ولی اون گوشی داشتو من نداشتم.خیلی برام سخت بود یکبار خودکشی کردم اما موفق نشدم.وضعیت درسیمم روز به روز بدتر میشد چون دل‌ودماغ درسو نداشتمو همیشه افسرده بودم.اگه نمره کمی میووردم مادرم خیلی سرزنشم میکرد و بهم میگفت بدرد نخور تو هیچی نمیشی.
اگه یکبار دلداریم میدادو میگفت دخترم میدونم سری بعد نمره بهتری میگیری مطمئن بودم این اتفاق میوفتاد. حس میکردم هیچ کس دوسم نداره و ی تیکه آشغالم.مادرم هرروز باهام درگیر میشد پدرمم پشتشو میگرفت.هرروز دعوا ینی اگه پامو یکم کج میزاشتم دیگه واویلا.
نوجوونی سختی داشتم.تااینکه شد۱۸سالم و از دست پدرو مادرم ازدواج کردم.رابطه خوبی با همسرم نداشتم تاالان که خداروشکر بهتر شدیم.
#کمبود_محبت م توی رابطه با همسرم خیلی بهم ضرر زد دوس داشتم کل محبتش مال من باشه.اما خب اونم اینجور نبودو درکم نمیکرد.تااین شد کم کم همسرم مشکلاتم با خانوادم رو فهمیدو گاهی اوقات سرکوفت میزد.الان تو خونه خودم هستم و با خانوادم قطع رابطه هستم ازشون متنفرم دوسشون ندارم.و به شدت به همسرم #وابسته هستم که اصلا چیز خوبی نیست.
از همه پدرو مادرا میخوام که به بچه هاشون خییییلی محبت کنن مخصوصا دختر بچه که محتاج محبت هرکسو ناکسی نشه تا هزارجوره ازش سواستفاده کنن.
ازشون میخوام بچرو محدود نکن تا بچه عقده ای شه.نه بچه هرکسو زیاد محدود کنی حریص تر میشه دقیقا عین من.و دقیقا برعکس.ازتون میخوام به بچه هاتون اعتماد به نفس بدین و پشتشو بگیرین.بچه ها امانتای شما هستن شما خواستین که اونا باشن پس خواهش میکنم مراقب رفتاراتون باشین.
@ArHamsaraane
میکشید با اینکع چندبار جون من و قسم خورده بود بذاره کنار.اینم بگم که خونوادشپولدارن اما ما هیچی نداشتیم یه موتور وخونه پدرشوهرم که خیلی کهنه بودو تو مغازه که مال باباش بود کار میکرد.تا یه سال هرروز این دعواها بود تااینکه فهمیدم یه گوشی مخفی داره ومن یه دعوای حسابی راانداختم و همه فهمیدن اون گوشیو برد بیرون و هیچوقت نفهمیدیم جریان چی بود و من اون روزتصمیم گرفتم ازش جدا شم.بابام که یبار اومده بود تهران خونه مون بهش گفتم اما بهم گفت بشین زندگی تو بکن.چند وقت گذشت اما واقعا دیگه نمیتونستم ادامه بدم اومدم شهر خودمون و گفتم دیگه برنمیگردم اون خونه.اما دیدم مامانم یواشکی با شوهرم حرف میزنه و حتی بابام که یه بلیط برام گرفتن و من فرستادن تهران.نمیدونین چه حسی داشتم رسیدم تهران و فک میکنین اولین جمله ای که ازش شنیدم چی بود گفت دیدی گفتم باباتم نگرت نداشت برگشتی.اون لحظه دیگه از خونوادم متنفر شدم .هرچی خونوادم باهام تماس میگرفتن جوابنمیدادم از خونه بیرون نمیرفتم نمیذاشتم کسی بیاد دوباره رفتم شهرمون.دوباره یواشکی با شوهرم حرف زدن و ایندفه خودش اومد منو برد.امامن بازم ادامه دادم تا اینکه تهدیدشون کردم به خودکشی البته خدا شاهده تهدید نبود و واقعا میخواستم اونکارو بکنم.تااینکه قبول کردن و برگشتم خونه بابام.شوهرم نیومد دنبالم گفت خودت رفتی خودتم برمیگردی.خونوادش اومدن البته برای اشتی دادن نبود میگفتن ما که تورو نمیخواسیم و از این حرفا که از خداشونبود طلاق بگیرم من.۶ ماه صبرکردم امامیگفت طلاق نمیدم خودت برگرد بیا منم رفتم مهریه گذاشتم اجرا بلکه مجبور شه به طلاق .مهریه رو قسطبندی کردن .الان من ۳ ساله خونه بابامم.تازه شوهرم راضی به طلاق شده البته بدون دادن مهریه .اما من نمیتونم بدون مهریه طلاق بگیرم چون خودم الان دانشجوام و خانوادم ازنظر مالی ساپورتم نمیکنن و میخوام از خونوادم جدا شم و تنها زندگیکنم چون خیلی ازشون سرکوفت میشنوم .خیلی حالم بده ببخشید خیلی طولانی شد.خواستم یکم سبک شم
اگرمیتونین بهم بگین به نظرتون چیکار باید بکنم😔
#کمبود
@ArHamsaraane
اگرمیتونین بهم بگین به نظرتون چیکار باید بکنم😔
#کمبود
@ArHamsaraane
سلام برای هشتک #کمبود
من اوضاعم بر وفق مراده
ولی همیشه با خودم میگفتم
اگه یه روز همسرم براش مشکلی پیش بیاد یه سال نتونه بره سر کار چی میشه؟
اگه یه روز بفهمم بهم خیانت کرده چی؟ با اینکه تو خوابمم همچین چیزی رو نمیبینم دارم بدترین حالت رو میگم
اگه فوت کنه چی؟
و خیلی از این اگه یه روزا!!!
و خیلی چیزای دیگه خودم کارشناسی ارشد حقوق دارم ولی واسش کاری پیدا نمیکنم که بدرد شرایطم بخوره.
یه روز تصمیمو گرفتم و رفتم موسسه فنی حرفه ای برای کلاس فتوشاپ ثبت نام کردم تلاش کردم و کمتر از دو ماه اماده آزمون شدم
الان اگه براش اتفاقی بیفته میتونم خیلی راحت تو دفاتر تبلیغاتی و عکاسی و آتلیه کار کنم.
چند جا هم رفتم ببینم بازارش چ طوره؟
شهرستان حقوقش ۱ و دویسته خوبه برا یه زندگیه مجردی...
به نظرم برو یه کلاس تو فنی حرفه ای حالا خیاطی یا هرچی که امکانش رو داری و علاقه بیشتری داری...
اینا واقعا جواب میدن.
بعدم فکر نمیکنم برای زندگیه تنهایی تهران جای مناسبی باشه هزینه هاش خیلی بالاس...
برو یه شهرستان و قید کل آشناهاتو بزن تا حالا که روز خوش ندیدی برو و خوش باش دیگه فقط به خودت فک کن
دوستای جدید پیدا کن تو یه شهر جدید
اینبار خیلی بیشتر دقت کن
تو انتخاب کار انتخاب دوست و حتی خونه و زمان خدافطی از خانوادت... لطفا احساسی تصمیم نگیر که مجبور شی برگردی و چاله به چاه بشه... اروم و حساب شده جلو برو
یه آدم بزرگی میگفت:
فقط قدم اول سخته
من با شنیدن این جمله قدم اولو تو فتوشاپ برداشتم در حالی که صفر بود اطلاعاتم ازش☺️
توکل به خدا و قران رو فراموش نکن که خودم تو دوره ای که مثل مجردیای تو بودم فقط با همین قران بود که تونستم بی خیال خودکشی بشم...😘😘😘
@ArHamsaraane
من اوضاعم بر وفق مراده
ولی همیشه با خودم میگفتم
اگه یه روز همسرم براش مشکلی پیش بیاد یه سال نتونه بره سر کار چی میشه؟
اگه یه روز بفهمم بهم خیانت کرده چی؟ با اینکه تو خوابمم همچین چیزی رو نمیبینم دارم بدترین حالت رو میگم
اگه فوت کنه چی؟
و خیلی از این اگه یه روزا!!!
و خیلی چیزای دیگه خودم کارشناسی ارشد حقوق دارم ولی واسش کاری پیدا نمیکنم که بدرد شرایطم بخوره.
یه روز تصمیمو گرفتم و رفتم موسسه فنی حرفه ای برای کلاس فتوشاپ ثبت نام کردم تلاش کردم و کمتر از دو ماه اماده آزمون شدم
الان اگه براش اتفاقی بیفته میتونم خیلی راحت تو دفاتر تبلیغاتی و عکاسی و آتلیه کار کنم.
چند جا هم رفتم ببینم بازارش چ طوره؟
شهرستان حقوقش ۱ و دویسته خوبه برا یه زندگیه مجردی...
به نظرم برو یه کلاس تو فنی حرفه ای حالا خیاطی یا هرچی که امکانش رو داری و علاقه بیشتری داری...
اینا واقعا جواب میدن.
بعدم فکر نمیکنم برای زندگیه تنهایی تهران جای مناسبی باشه هزینه هاش خیلی بالاس...
برو یه شهرستان و قید کل آشناهاتو بزن تا حالا که روز خوش ندیدی برو و خوش باش دیگه فقط به خودت فک کن
دوستای جدید پیدا کن تو یه شهر جدید
اینبار خیلی بیشتر دقت کن
تو انتخاب کار انتخاب دوست و حتی خونه و زمان خدافطی از خانوادت... لطفا احساسی تصمیم نگیر که مجبور شی برگردی و چاله به چاه بشه... اروم و حساب شده جلو برو
یه آدم بزرگی میگفت:
فقط قدم اول سخته
من با شنیدن این جمله قدم اولو تو فتوشاپ برداشتم در حالی که صفر بود اطلاعاتم ازش☺️
توکل به خدا و قران رو فراموش نکن که خودم تو دوره ای که مثل مجردیای تو بودم فقط با همین قران بود که تونستم بی خیال خودکشی بشم...😘😘😘
@ArHamsaraane
سلام،در درجه ی اول برای تک تک شما عزیزان آرزوی سلامتی دارم.
در مورد دوست عزیزی که ۲۶ سالشونه و مشکلات زیادی تحمل کردن مینویسم: #کمبود
عزیزم منم همسن شما هستم دانشجوی کارشناسی ارشد یکی از بهترین دانشگاه ها،مهندس،از نظر ظاهری اصلا کم و کاستی ندارم (البته این نظر بقیست)،تک دختر و...
ی پسرخاله دارم تو یکی از روستاهای دورافتاده زندگی میکنه با وجود اینکه ما ساکن تهران هستیم،از نظر تحصیلاتی تا دیپلم،بیکار،از نظر ظاهر،آداب صحبت کردن،طرز فکر و ... هزاران برابر از من عقب تر.حتی پدرش اعتیاد داره.
اما متاسفانه مادری دارم که هر لحظه از داشتن چنین مادری عذاب میبینم مادر من همراه با خواهرش و خانوادش مدام پیش رمال گر و دعانویس هستن تا کاری کنن من این پسر قبول کنم با وجود اینکه من خودم با پسری دیگه ۳سال دوستم که از هر نظری به هم میخوریم و همدیگرو دوست داریم.
مادرمن این میدونه که من انتخابمو کردم اما روی این پسر عیب و ایراد الکی میزاره.
چندسال دست از سرمن برنمیدارن.به گوش تک تکشون رسوندم که من حتی اگه ۱۰۰ سالمم بشه مجرد باشم اون پسر قبول نمیکنم اما دست بردار نیستن.
الان چندسال که آرامش ازمن گرفتن،هرچقدر بی توجهی میکنم شورش درمیارن.
عزیزم وقتی حرفاتو خوندم درکت کردم میدونم از دست مادرت چی کشیدی متاسفانه پدر مادر من اصلا به هم نمیخورن،پدرم مردی فرهیخته و با اصالت که فقط از خدا میخوام همیشه سایش بالاسرم باشه و اما مادرم...
متاسفانه تو کشور ما بکارت تمام یک دختر،که امیدوارم این طرز فکر اشتباه برداشته بشه.سعی کن ی کاری بتونی پیدا کنی،مستقل که بشی خیلی حالت بهتر میشه حتی با حقوق خیلی کم،تو دانشگاه کار دانشجویی انجام بده.اگه دانشگاه مشاوره داره حتما برو هزینش زیاد نیست و دانشجویی حساب میشه.و اما درمورد مهریت اصلا کوتاه نیا هرطور شده بگیر شاید مسیر سخت و طولانی داشته باشی اما مهریت تنها پشتوانته،تو این مسیر فقط خودتی هیچکس نیست خودتو نجات بده دوست خوبم.از خدا میخوام بهت انرژی بده تا کم نیاری،اونا باید تحت فشار قرار بگیرن و خسته بشن تا مهریت بدن.خیلی سخته ولی سعی کن دیگه به آدمهای اشتباه زندگیت فکر نکنی تمام تمرکزت رو آیندت بزار.مهریت بگیر جدا شو،با استقلالت بهتر میتونی از اینجا به بعد عمرت با آرامش زندگی کنی.
برات بهترین هارو آرزو دارم❤️((((((( قوی باش دوست خوبم )))))))
تو خدارو داری و چی از این بهتر...
@ArHamsaraane
در مورد دوست عزیزی که ۲۶ سالشونه و مشکلات زیادی تحمل کردن مینویسم: #کمبود
عزیزم منم همسن شما هستم دانشجوی کارشناسی ارشد یکی از بهترین دانشگاه ها،مهندس،از نظر ظاهری اصلا کم و کاستی ندارم (البته این نظر بقیست)،تک دختر و...
ی پسرخاله دارم تو یکی از روستاهای دورافتاده زندگی میکنه با وجود اینکه ما ساکن تهران هستیم،از نظر تحصیلاتی تا دیپلم،بیکار،از نظر ظاهر،آداب صحبت کردن،طرز فکر و ... هزاران برابر از من عقب تر.حتی پدرش اعتیاد داره.
اما متاسفانه مادری دارم که هر لحظه از داشتن چنین مادری عذاب میبینم مادر من همراه با خواهرش و خانوادش مدام پیش رمال گر و دعانویس هستن تا کاری کنن من این پسر قبول کنم با وجود اینکه من خودم با پسری دیگه ۳سال دوستم که از هر نظری به هم میخوریم و همدیگرو دوست داریم.
مادرمن این میدونه که من انتخابمو کردم اما روی این پسر عیب و ایراد الکی میزاره.
چندسال دست از سرمن برنمیدارن.به گوش تک تکشون رسوندم که من حتی اگه ۱۰۰ سالمم بشه مجرد باشم اون پسر قبول نمیکنم اما دست بردار نیستن.
الان چندسال که آرامش ازمن گرفتن،هرچقدر بی توجهی میکنم شورش درمیارن.
عزیزم وقتی حرفاتو خوندم درکت کردم میدونم از دست مادرت چی کشیدی متاسفانه پدر مادر من اصلا به هم نمیخورن،پدرم مردی فرهیخته و با اصالت که فقط از خدا میخوام همیشه سایش بالاسرم باشه و اما مادرم...
متاسفانه تو کشور ما بکارت تمام یک دختر،که امیدوارم این طرز فکر اشتباه برداشته بشه.سعی کن ی کاری بتونی پیدا کنی،مستقل که بشی خیلی حالت بهتر میشه حتی با حقوق خیلی کم،تو دانشگاه کار دانشجویی انجام بده.اگه دانشگاه مشاوره داره حتما برو هزینش زیاد نیست و دانشجویی حساب میشه.و اما درمورد مهریت اصلا کوتاه نیا هرطور شده بگیر شاید مسیر سخت و طولانی داشته باشی اما مهریت تنها پشتوانته،تو این مسیر فقط خودتی هیچکس نیست خودتو نجات بده دوست خوبم.از خدا میخوام بهت انرژی بده تا کم نیاری،اونا باید تحت فشار قرار بگیرن و خسته بشن تا مهریت بدن.خیلی سخته ولی سعی کن دیگه به آدمهای اشتباه زندگیت فکر نکنی تمام تمرکزت رو آیندت بزار.مهریت بگیر جدا شو،با استقلالت بهتر میتونی از اینجا به بعد عمرت با آرامش زندگی کنی.
برات بهترین هارو آرزو دارم❤️((((((( قوی باش دوست خوبم )))))))
تو خدارو داری و چی از این بهتر...
@ArHamsaraane
درباره #کمبود محبت
پدر مادرای عزیز کانال
لطفا بین دختر پسراتون فرق نذارید.
آخه بین فرزند دختر و پسر چه فرقی هست که بعضی از پدر مادرا اینقدررر پسر دوست میشن 😔
تازه دخترها بیشتر احساساتی هستن و نیازمند محبت بیشتر
اکثر مشکلاتی که برای دخترا پیش میاد بخاطر پسر پرستیه که هنوزم مثل اعراب زمان جاهلیت وجود داره
من خودم برادر بزرگ تر دارم که مادرم تمام زندگیشو گذاشته پای اون.
#پسر_پرست_نباشیم
@ArHamsaraane
پدر مادرای عزیز کانال
لطفا بین دختر پسراتون فرق نذارید.
آخه بین فرزند دختر و پسر چه فرقی هست که بعضی از پدر مادرا اینقدررر پسر دوست میشن 😔
تازه دخترها بیشتر احساساتی هستن و نیازمند محبت بیشتر
اکثر مشکلاتی که برای دخترا پیش میاد بخاطر پسر پرستیه که هنوزم مثل اعراب زمان جاهلیت وجود داره
من خودم برادر بزرگ تر دارم که مادرم تمام زندگیشو گذاشته پای اون.
#پسر_پرست_نباشیم
@ArHamsaraane
سلام به اون خانمی که مشکل #کمبود داشتن: سریع تر یه هنری چیزی یاد بگیر و ازش پول دربیار و مستقل شو...
برای منم خیلی دعا کنید.😔
@ArHamsaraane
برای منم خیلی دعا کنید.😔
@ArHamsaraane
خدمت خانومی که هشتگ #کمبود زدن
واقعا سرنوشتت تلخ بود و بدتر از اون خانواده ات که متاسفانه مثل بسیاری از خانواده های پسر سالار دیگه هیچ حمایتی از دختر نمیکنن... البته من خودمم هم توی همچین خانواده ای هستم... الان باردارم ماه هفتم... تا حالا مادرم یه زنگ نزده بپرسه حالت چطوره.
دوست دارم بهت بگم توکلت بخدا باشه و اگه امکانش رو داری شغلی برای خودت پیدا کن، از مهریه ات به هیچ وجه نگذر چونکه همین ها نوبت خودشون بوده هیچ رعایتی نکردن.
برات کلی دعا میکنم که خدا گره زندگیت رو باز کنه و یک زن قوی و موفق باشی.
@ArHamsaraane
واقعا سرنوشتت تلخ بود و بدتر از اون خانواده ات که متاسفانه مثل بسیاری از خانواده های پسر سالار دیگه هیچ حمایتی از دختر نمیکنن... البته من خودمم هم توی همچین خانواده ای هستم... الان باردارم ماه هفتم... تا حالا مادرم یه زنگ نزده بپرسه حالت چطوره.
دوست دارم بهت بگم توکلت بخدا باشه و اگه امکانش رو داری شغلی برای خودت پیدا کن، از مهریه ات به هیچ وجه نگذر چونکه همین ها نوبت خودشون بوده هیچ رعایتی نکردن.
برات کلی دعا میکنم که خدا گره زندگیت رو باز کنه و یک زن قوی و موفق باشی.
@ArHamsaraane
سلام عزیزی ک در مورد #کمبود نوشتی انگار سرنوشت من بود منم همین اتفاق افتاد برام و نذاشتن ب پسری ک دوسش دارم برسم و دادنم ب ی پسر دیگه که نه کار داره نه سواد داره نع اخلاق داره ن هیچی ۲سال ازدواج کردیم چون دیذم خانوادم پشتم نیستن خریت کردم بچه اوردم الان هرروز دعوا و فحش میشنوم سرکار رفتم ماشین گرفتم زیر پاش انداختم بدهکارم هست یک سال سکس نداره و جدا میخوابه حتی بچمم اذیت میکنه که لج به من بذاره خانوادش هم پرش میکنن من هیچوقت خانوادما نمیبخشم بدبختم کردن الانم پشت ندارم که طلاق بگیرم
@ArHamsaraane
@ArHamsaraane
سلام
در رابطه با #کمبود
خانم عزیز از داستان زندگیت تعجب کردم طوری که یه لحظه فکر کردم حقیقت نداره و یه داستان الکی هست.
به نظرم تا ۱۵ سالگی خانوادت مقصر بودن و نباید با کم محبتی تورو از خودشون دور میکردن ولی این که به رابطه عمیق و دخول تن دادی اونم تو اولین دیدار (طبق صحبت های خودت) اشتباه از خودت بوده. به نظرم نمی تونه به زور باشه .داد و هوار و جیغ و فرار کردن یا دست و پا زدن که برات امکان داشت! باید مانع میشدی و فرار میکردی. تازه بعدش فرار مشهد که دیگه دست خودته بوده با پای خودت رفتی .امکان نداره به زور ببرتت.نهایتش میتونستی سریع فرار کنی پیش پلیس . حالا بگذریم اتفاقیه که مال گذشته
من کاری به پدر مادرت ندارم و نمی تونم قضاوت کنم شاید اگر پای حرفای اونا بشینیم اوناهم از شما و رفتارهات خیلی ناراضی باشن هرچند که منکر کم کاری ها و بی مسولیتیشون نمیشم ولی نقطه ی مثبت اینه که با این که تو اون کارو کردی! ولی باز پدرت ازت حمایت کرد و نذاشت تو سن کم زن یه آدم معتاد بشی. این خودش می تونست تلنگری برای تو باشه تا دوباره زندگیتو با سبک دیگری آغاز میکردی.این هم گذشته و کاری نداریم
عزیزم من برای الانت پیشنهاد میکنم اول از همه خودتو قبول داشته باش و باور کن.اعتماد به نفستو ببر بالا. میدونم گذشته ی بدی داشتی و این خیلی روی تو تاثیر داشته ولی هنوز سن زیادی نداری. خیلی از هم سن های تو در خال تحصیلن یا مجردن پس تو خیلی فرصت داری. حتما دنبال یه منبع درآمد برا خودت باش. دنبال کار باش. درستو بخون . سعی کن برا خودت دوست های جدید پیدا کنی. از سرنوشتت برا کسی نگو.به گذشتت فکر نکن. بعد از طلاقت پدر مادر و شوهرتو در ذهنت ببخش. فصل جدیدی از زندگیتو آغاز کن. به خودت برس. زیبا بپوش . خودتو دست کم نگیر.تو ممکنه از خیییلی ها بهتر باشی. رابطه ی معنوی با خدا برقرار کن. درد دل هاتو فقط به خدا بگو. دلسوز واقعی همینه . اگر رو خودت کار کنی مطمئن باش چندسال دیگه می تونی بازهم ازدواج کنی البته این دفعه یه انتخاب درست و به شرطی که خودتم یه آدم دیگه شده باشی.
درک میکنم که قلبت از بی مهری شکسته ولی عزیزم خیلی ها مثل تو بودن ولی جز موفق ترین ها شدن
زندگی تو به تصمیم های تو بستگی داره. تو ۱۵ سالگیت تصمیم اشتباه گرفتی و زندگیت خراب شد. تو ۲۶ سالگی یه تصمیم درست بگیر و زندگیتو دوباره بساز.
@ArHamsaraane
در رابطه با #کمبود
خانم عزیز از داستان زندگیت تعجب کردم طوری که یه لحظه فکر کردم حقیقت نداره و یه داستان الکی هست.
به نظرم تا ۱۵ سالگی خانوادت مقصر بودن و نباید با کم محبتی تورو از خودشون دور میکردن ولی این که به رابطه عمیق و دخول تن دادی اونم تو اولین دیدار (طبق صحبت های خودت) اشتباه از خودت بوده. به نظرم نمی تونه به زور باشه .داد و هوار و جیغ و فرار کردن یا دست و پا زدن که برات امکان داشت! باید مانع میشدی و فرار میکردی. تازه بعدش فرار مشهد که دیگه دست خودته بوده با پای خودت رفتی .امکان نداره به زور ببرتت.نهایتش میتونستی سریع فرار کنی پیش پلیس . حالا بگذریم اتفاقیه که مال گذشته
من کاری به پدر مادرت ندارم و نمی تونم قضاوت کنم شاید اگر پای حرفای اونا بشینیم اوناهم از شما و رفتارهات خیلی ناراضی باشن هرچند که منکر کم کاری ها و بی مسولیتیشون نمیشم ولی نقطه ی مثبت اینه که با این که تو اون کارو کردی! ولی باز پدرت ازت حمایت کرد و نذاشت تو سن کم زن یه آدم معتاد بشی. این خودش می تونست تلنگری برای تو باشه تا دوباره زندگیتو با سبک دیگری آغاز میکردی.این هم گذشته و کاری نداریم
عزیزم من برای الانت پیشنهاد میکنم اول از همه خودتو قبول داشته باش و باور کن.اعتماد به نفستو ببر بالا. میدونم گذشته ی بدی داشتی و این خیلی روی تو تاثیر داشته ولی هنوز سن زیادی نداری. خیلی از هم سن های تو در خال تحصیلن یا مجردن پس تو خیلی فرصت داری. حتما دنبال یه منبع درآمد برا خودت باش. دنبال کار باش. درستو بخون . سعی کن برا خودت دوست های جدید پیدا کنی. از سرنوشتت برا کسی نگو.به گذشتت فکر نکن. بعد از طلاقت پدر مادر و شوهرتو در ذهنت ببخش. فصل جدیدی از زندگیتو آغاز کن. به خودت برس. زیبا بپوش . خودتو دست کم نگیر.تو ممکنه از خیییلی ها بهتر باشی. رابطه ی معنوی با خدا برقرار کن. درد دل هاتو فقط به خدا بگو. دلسوز واقعی همینه . اگر رو خودت کار کنی مطمئن باش چندسال دیگه می تونی بازهم ازدواج کنی البته این دفعه یه انتخاب درست و به شرطی که خودتم یه آدم دیگه شده باشی.
درک میکنم که قلبت از بی مهری شکسته ولی عزیزم خیلی ها مثل تو بودن ولی جز موفق ترین ها شدن
زندگی تو به تصمیم های تو بستگی داره. تو ۱۵ سالگیت تصمیم اشتباه گرفتی و زندگیت خراب شد. تو ۲۶ سالگی یه تصمیم درست بگیر و زندگیتو دوباره بساز.
@ArHamsaraane
#کمبود
سلام
در پاسخ به خانوم 26 ساله :
عزیزم
وقتی پیامتو خوندم
یاد زندگی خواهرم افتادم
آنچه که برات مینویسم نظر منه
و نهایت این خودت هستی که باید تصمیم بگیری
زندگی تو یجورایی شبیه زندگی خواهر منه
و اتفاقاتی که برای تو افتاد همش برای خواهر منم رخ داده
بااین تفاوت که بعد ازدواج دوقلو باردار شد و بچه داره ولی تو از این لحاظ خیلی جلوتری
میخام از طلاقش بگم
خواهرم یبار اومد خونمون که برای همیشه بمونه..
پدرم میخاست مثل خانواده تو بفرستتش برگرده خونه شوهرش..
حتی با دامادمون هماهنگ کرده بود ک فردا صبح بیا دنبالش و ببرش
«مسافت خونه خواهرم با ما 500کیلومتر فاصله داره ، ک مسافرت اومده بودن شهر ما »
ولی منو مادرم پشت خواهرم ایستادیم
و نزاشتیم پدرم بیرونش کنه..
خواهرم چند هفته ایی پیش ما موند
ولی طاقت نیورد
و درنهایت خودش شبانه بلیط گرفت و رفت شهرشون
کمتر ازیک سال
تصمیم به طلاق گرفت تو شهریکه خودش زندگی میکرد
و توافقی و بدون گرفتن مهریه طلاقشو گرفت..
و حضانت بچه هاشم داد به پدرشون..
«بدون گرفتن مشورت از کسی »
ناگفته نماند
شوهرشم خونه وماشینشو زده بود به اسم مادرش که خاهرم نتونه ازش چیزی بگیره...
خاهرم بعد طلاق خیلی پشیمون شد ازاینکه مهریشو بخشید..
((در این حین مادر پدر منم ک داستانش طولانیه، ازهم جدا زندکی میکردن و دادگاهی داشتن ))
یمدت رفت پیش پدرم زندگی کرد
یه جورایی هم خونه شدن باهم..
پدرم براش ارزش قائل نمیشد
و فرستادش کارگاه یکی از فامیلاش که کار کنه
خلاصه حمایت مالی یعنی حتی از خوراک و پوشاک براش کم میذاشت
با اینکه تواناییشو داره ولی از ما دریغ میکنه...
خواهرم از حقوق کاریکه میکرد ورایانش زندگیشو سپری میکرد..
با پدرم نساختن
بعد یمدت اومد پیش منو مادرم..
و شکایت نفقه کردیم براش ،
خلاصه بعد اینکه حکم گرفت
و پدرم ناچار شد علاوه بر من به اونم نفقه بده..
ناگفته نماند در این حین که اومد پیش ما
کمیته امداد هم با یه سختی اسمشو نوشت و حداقل حقوق هم از اونجا دریافت میکنه...
ولی اگه مهریشو نمی بخشید
قطعا خیلی راحت تر زندگیشو سپری میکرد
و حتی جلو پدر و مادرمم زبونش بسته نبود
و چشمشم بدست پدرومادرم نمیبود
حداقلش این بود که هر چند ماه یکبار یه سکه دریافت میکرد
و با همون زندگیشو سپری میکرد..
تنها اشتباه بزرگش در این قسمت بخشیدن مهریه بود..
الانم یه خونه مستقل گرفته
و جدا ازما زندگی میکنه ..
و درسشم ادامه میده ، که بره دانشگاه..
تو اشتباه خاهر منو نکن
شما با مهریه نگرفتن و طلاق گرفتن از چنین آدمایی
باعث میشید اونا همین بلارو سر یه زنه دیگه بیارن
وقتی تحت فشار میذاریدشون
حساب کار میاد دستشون
و بعد از جدایی باهاتون همین بلارو سر یه خانوم دیگه میاره..
حتما حتما مهریه تو بگیر
اینجوری محتاج خانوادت نمیشی
قطعا گرفتن مهریه و داشتن پول ، رفتار خانوادت رو نسبت بخودت تحت شعاع قرار میده..
درستو بخون
راه درست برو
شک نکن آینده روشنی خواهی داشت..
و اینم در نظر داشته باش
تشکیل زندگی مستقل خیلی دشواره
هزینه کرایه خونه خودش یه بار سنگینی بر دوش ادمه
بقیه هزینه ها بماند...
بنظرم از شرایط خونه پدریت استفاده کن
و درستو بخون
شاغل که شدی
زندگیتو جدا کن
کاری بکار هیچ کدوم از اعضای خانوادت نداشته باش
سرت تو لاک خودت ، و درس خوندنت باشه..
بزار هرچی میخان بگن
بی تفاوتی تو ، عکس العمل خوبی میتونه درمقابلشون باشه..
و خودتم میدونی این دوران موقتیه و بهترینهارو برای خودت رقم خواهی زد...
برات بهترینهارو ارزومندم..
@ArHamsaraane
سلام
در پاسخ به خانوم 26 ساله :
عزیزم
وقتی پیامتو خوندم
یاد زندگی خواهرم افتادم
آنچه که برات مینویسم نظر منه
و نهایت این خودت هستی که باید تصمیم بگیری
زندگی تو یجورایی شبیه زندگی خواهر منه
و اتفاقاتی که برای تو افتاد همش برای خواهر منم رخ داده
بااین تفاوت که بعد ازدواج دوقلو باردار شد و بچه داره ولی تو از این لحاظ خیلی جلوتری
میخام از طلاقش بگم
خواهرم یبار اومد خونمون که برای همیشه بمونه..
پدرم میخاست مثل خانواده تو بفرستتش برگرده خونه شوهرش..
حتی با دامادمون هماهنگ کرده بود ک فردا صبح بیا دنبالش و ببرش
«مسافت خونه خواهرم با ما 500کیلومتر فاصله داره ، ک مسافرت اومده بودن شهر ما »
ولی منو مادرم پشت خواهرم ایستادیم
و نزاشتیم پدرم بیرونش کنه..
خواهرم چند هفته ایی پیش ما موند
ولی طاقت نیورد
و درنهایت خودش شبانه بلیط گرفت و رفت شهرشون
کمتر ازیک سال
تصمیم به طلاق گرفت تو شهریکه خودش زندگی میکرد
و توافقی و بدون گرفتن مهریه طلاقشو گرفت..
و حضانت بچه هاشم داد به پدرشون..
«بدون گرفتن مشورت از کسی »
ناگفته نماند
شوهرشم خونه وماشینشو زده بود به اسم مادرش که خاهرم نتونه ازش چیزی بگیره...
خاهرم بعد طلاق خیلی پشیمون شد ازاینکه مهریشو بخشید..
((در این حین مادر پدر منم ک داستانش طولانیه، ازهم جدا زندکی میکردن و دادگاهی داشتن ))
یمدت رفت پیش پدرم زندگی کرد
یه جورایی هم خونه شدن باهم..
پدرم براش ارزش قائل نمیشد
و فرستادش کارگاه یکی از فامیلاش که کار کنه
خلاصه حمایت مالی یعنی حتی از خوراک و پوشاک براش کم میذاشت
با اینکه تواناییشو داره ولی از ما دریغ میکنه...
خواهرم از حقوق کاریکه میکرد ورایانش زندگیشو سپری میکرد..
با پدرم نساختن
بعد یمدت اومد پیش منو مادرم..
و شکایت نفقه کردیم براش ،
خلاصه بعد اینکه حکم گرفت
و پدرم ناچار شد علاوه بر من به اونم نفقه بده..
ناگفته نماند در این حین که اومد پیش ما
کمیته امداد هم با یه سختی اسمشو نوشت و حداقل حقوق هم از اونجا دریافت میکنه...
ولی اگه مهریشو نمی بخشید
قطعا خیلی راحت تر زندگیشو سپری میکرد
و حتی جلو پدر و مادرمم زبونش بسته نبود
و چشمشم بدست پدرومادرم نمیبود
حداقلش این بود که هر چند ماه یکبار یه سکه دریافت میکرد
و با همون زندگیشو سپری میکرد..
تنها اشتباه بزرگش در این قسمت بخشیدن مهریه بود..
الانم یه خونه مستقل گرفته
و جدا ازما زندگی میکنه ..
و درسشم ادامه میده ، که بره دانشگاه..
تو اشتباه خاهر منو نکن
شما با مهریه نگرفتن و طلاق گرفتن از چنین آدمایی
باعث میشید اونا همین بلارو سر یه زنه دیگه بیارن
وقتی تحت فشار میذاریدشون
حساب کار میاد دستشون
و بعد از جدایی باهاتون همین بلارو سر یه خانوم دیگه میاره..
حتما حتما مهریه تو بگیر
اینجوری محتاج خانوادت نمیشی
قطعا گرفتن مهریه و داشتن پول ، رفتار خانوادت رو نسبت بخودت تحت شعاع قرار میده..
درستو بخون
راه درست برو
شک نکن آینده روشنی خواهی داشت..
و اینم در نظر داشته باش
تشکیل زندگی مستقل خیلی دشواره
هزینه کرایه خونه خودش یه بار سنگینی بر دوش ادمه
بقیه هزینه ها بماند...
بنظرم از شرایط خونه پدریت استفاده کن
و درستو بخون
شاغل که شدی
زندگیتو جدا کن
کاری بکار هیچ کدوم از اعضای خانوادت نداشته باش
سرت تو لاک خودت ، و درس خوندنت باشه..
بزار هرچی میخان بگن
بی تفاوتی تو ، عکس العمل خوبی میتونه درمقابلشون باشه..
و خودتم میدونی این دوران موقتیه و بهترینهارو برای خودت رقم خواهی زد...
برات بهترینهارو ارزومندم..
@ArHamsaraane