«حیات پس از مرگ یک ذهن زیبا»
نیلوفر عشقی
🔸 چهل و یک سالش شد. ولی نیست. چقدر عجیب و غیر قابل باور که نیست.
«چیره‌دست در گسترهٔ قابل توجهی از تکنیک‌ها و حوزه‌های متفاوت #ریاضی، او تجسم ترکیبی کمیاب است از توانایی تکنیکی، بلندپروازی جسورانه، بینش وسیع و کنجکاوی ژرف.»
بیست و دوم اردیبهشت ماه یک هزار و سیصد و پنجاه و شش، #مریم_میرزاخانی در تهران چشم به جهان گشود.
اولین بار بعد از برنده شدن "#فیلدز" اسمشو شنیدم. یادمه چقدر #غرور و #افتخار وجودمو فرا گرفته بود. "معتبرترین جایزه ریاضیات"، "زن ایرانی، اولین بانوی برنده فیلدز"، "ملکه ریاضیات" جملاتی بود که مدام شاهدش بودم. آن روزها در شرف آشنایی با یک #قهرمان بودم.
http://yon.ir/O5nIR
🔸 جستجویی ساده کافی بود تا شگفت زده بشم. هنوز هم مرور خاطرات شگفت زده ام می‌کنه:
برنده دو مدال طلای متوالی #المپیاد کشوری ریاضیات، اولین برنده دو مدال طلای متوالی در المپیاد جهانی ریاضیات(سال هزار و نهصد و نود وچهار با امتیاز چهل و یک از چهل و دو و سال بعدش با امتیاز کامل)، اولین دختر راه یافته به تیم المپیاد ریاضی ایران، اولین دختر برنده مدال طلای ریاضی در ایران.
افتخارات و "اولین" بودن هاش همینجوری ادامه پیدا کرد تا رسید به پنج سال پیش... وقتی اسم ناآشنای "مریم میرزاخانی" شد مایه افتخار #جامعه_زنان ایران و جهان. وقتی که دکتر میرزاخانی شد قهرمان زندگی دخترانی که قبل از اون نمی‌دونستند میشه موانع را برداشت و سوار بر امواج متلاطم بر اون‌ها چیره شد. روزی که مریم میرزاخانی معتبرترین جایزه ریاضیات، مدال "فیلدز" رو دریافت کرد.
میرزاخانی روز دریافت مدال طلای المپیادش گفته بود "حالا بریم برای فیلدز" و رفت و موفق شد و باز هم پیش رفت.
در سخت‌ترین شرایط زندگیش که با سرطان دست و پنجه نرم می‌کرد و شیمی درمانی می‌شد، باز هم دست از تلاش بر نداشت. او جبر زندگی را خوب فهمیده بود و می‌دوانست زندگی همواره کارزاری بین تحمیل و اراده است و نباید متوقف بشه. مریم میرزاخانی در طول عمرش مرزهای علم و محدودیت‌های اجتماعی را به تسخیر خود در آورد اما این مرگ بود که آخرین نبرد رو پیروز شد. جهان حسرت بزرگی را متحمل شد، زمانی که "ملکه سرزمین اعداد" تسلیم جبر زندگی شد. "مرگ آرام یک ذهن زیبا" تیتر روزنامه‌های ایران شد. اما مرگ، #اساطیر رو محو نمی‌کنه چرا که به بخشی از #هویت جمعیمون بدل شده‌اند. هیچ‌گاه فراموش نمیکنیم که چه بود و چه کرد نه برای تمجید از رویایی دوردست بلکه بخاطر یادآوری به هرکدوممون که مرزها چیزی جز محدودیت‌های ذهن نیستند.
#کمیته_زنان
#انجمن_پلی_تکنیک
🆔@AnjomanPolytechnic
نیلوفر عشقی
🔸 چهل و یک سالش شد. ولی نیست. چقدر عجیب و غیر قابل باور که نیست.
«چیره‌دست در گسترهٔ قابل توجهی از تکنیک‌ها و حوزه‌های متفاوت #ریاضی، او تجسم ترکیبی کمیاب است از توانایی تکنیکی، بلندپروازی جسورانه، بینش وسیع و کنجکاوی ژرف.»
بیست و دوم اردیبهشت ماه یک هزار و سیصد و پنجاه و شش، #مریم_میرزاخانی در تهران چشم به جهان گشود.
اولین بار بعد از برنده شدن "#فیلدز" اسمشو شنیدم. یادمه چقدر #غرور و #افتخار وجودمو فرا گرفته بود. "معتبرترین جایزه ریاضیات"، "زن ایرانی، اولین بانوی برنده فیلدز"، "ملکه ریاضیات" جملاتی بود که مدام شاهدش بودم. آن روزها در شرف آشنایی با یک #قهرمان بودم.
http://yon.ir/O5nIR
🔸 جستجویی ساده کافی بود تا شگفت زده بشم. هنوز هم مرور خاطرات شگفت زده ام می‌کنه:
برنده دو مدال طلای متوالی #المپیاد کشوری ریاضیات، اولین برنده دو مدال طلای متوالی در المپیاد جهانی ریاضیات(سال هزار و نهصد و نود وچهار با امتیاز چهل و یک از چهل و دو و سال بعدش با امتیاز کامل)، اولین دختر راه یافته به تیم المپیاد ریاضی ایران، اولین دختر برنده مدال طلای ریاضی در ایران.
افتخارات و "اولین" بودن هاش همینجوری ادامه پیدا کرد تا رسید به پنج سال پیش... وقتی اسم ناآشنای "مریم میرزاخانی" شد مایه افتخار #جامعه_زنان ایران و جهان. وقتی که دکتر میرزاخانی شد قهرمان زندگی دخترانی که قبل از اون نمی‌دونستند میشه موانع را برداشت و سوار بر امواج متلاطم بر اون‌ها چیره شد. روزی که مریم میرزاخانی معتبرترین جایزه ریاضیات، مدال "فیلدز" رو دریافت کرد.
میرزاخانی روز دریافت مدال طلای المپیادش گفته بود "حالا بریم برای فیلدز" و رفت و موفق شد و باز هم پیش رفت.
در سخت‌ترین شرایط زندگیش که با سرطان دست و پنجه نرم می‌کرد و شیمی درمانی می‌شد، باز هم دست از تلاش بر نداشت. او جبر زندگی را خوب فهمیده بود و می‌دوانست زندگی همواره کارزاری بین تحمیل و اراده است و نباید متوقف بشه. مریم میرزاخانی در طول عمرش مرزهای علم و محدودیت‌های اجتماعی را به تسخیر خود در آورد اما این مرگ بود که آخرین نبرد رو پیروز شد. جهان حسرت بزرگی را متحمل شد، زمانی که "ملکه سرزمین اعداد" تسلیم جبر زندگی شد. "مرگ آرام یک ذهن زیبا" تیتر روزنامه‌های ایران شد. اما مرگ، #اساطیر رو محو نمی‌کنه چرا که به بخشی از #هویت جمعیمون بدل شده‌اند. هیچ‌گاه فراموش نمیکنیم که چه بود و چه کرد نه برای تمجید از رویایی دوردست بلکه بخاطر یادآوری به هرکدوممون که مرزها چیزی جز محدودیت‌های ذهن نیستند.
#کمیته_زنان
#انجمن_پلی_تکنیک
🆔@AnjomanPolytechnic