📝 زندگی و شعر درویشی در تبعید
🔻 #محمود_درویش در سال ۱۹۴۱ در روستای بروه نزدیک شهر عکا به دنیا آمد. او که از بارزترین چهرههای #شعر_مقاومت_فلسطین و جهان عرب به شمار میرود، در هفت سالگی و با اشغال روستای خود به دست رژیم غاصب اسرائیل، به همراه خانواده خود مجبور به مهاجرت به لبنان شد. او و خانوادهاش پس از یک سال بار دیگر به فلسطین بازگشتند و این بار، خانه و روستایی برای اقامت نداشتند و اینچنین شد که محمود درویش، دوران کودکی خود را در #تبعید در وطن خویش به سر برد. او و خانوادهاش در نهایت در روستای دیرالاسد ساکن شدند و هنگامی که درویش بزرگتر شد، در همان روستا به شغل معلمی روی آورد.
🔻 درویش دو بار در سالهای ۱۹۶۱ و ۱۹۶۵ به #زندان اسرائیل افتاد و هر بار پس از آزادی از زندان، فعالیتهای وطن پرستانهاش را از سر گرفت و در برابر اشغالگرانی که در رویای کودکی او منزل گزیده بودند، تسلیم نشد. پس از دومین آزادیاش از زندان، طولی نکشید که به خاطر خواندن شعر «سرودی برای مردان» که شعری سراسر ضد اشغال و ظلم رژیم حاکم بود، دستگیر شده و به اتهام فعالیت و #تبلیغ_ضد_نظام اسرائیل به دو سال زندان محکوم شد. و چه آشناست این دست از اتهامات برای ما، که همچون درویش در وطن خویش #غریب و #مهجور به سر میبریم.
🔻 در این زمان، نام محمود درویش به عنوان شخصیتی #انقلابی و ضد اشغالگری صهیونیستها بر سر زبان افتاد و به همین خاطر، رژیم اسرائیل پس از آزادی درویش از زندان، او را تبعید کرد. درویش مدتی سرگردان شهرها و پایتختهای بزرگ کشورهای عربی بود و در نهایت در بیروت اقامت کرد. اما در سال ۱۹۸۲ به خاطر اعتراض اسرائیل مجبور به ترک آن شهر شد و زندگی در تبعید خود را ادامه داد. او در شعری، وداع خویش با مردم لبنان را اینگونه بیان میکند:
ای مردم لبنان! خدانگهدار
تشکر میکنم برای هر درختی که خون مرا حمل کرد
تا برای فقرا جشن نان برپا کند
یا برای اشغالگران چهره ام را روشنی بخشد
تا ببینند چهرهام را و جامه ننگ به تن کنند
سپاس! برای هر ابری که دستانم را پوشاند و لبانم را تر کرد
تا دشمنان را دری دیگر باشد، یا نقابی
سپاس برای هر تفنگی که بر تبعیدم، لباس سبزه و گل به تن کرد
و تا میتوانست گریست و هلهله سر داد
ای اشک! تنها تو ماندهای از سرزمینی که خاطراتم را به آن تکیه میدهم
ای مردم لبنان! خدا نگهدار
در میان شعرای معاصر #فلسطین، درویش از جایگاه ویژهای برخوردار است که آن را مدیون #بینش_ژرف فکری و فلسفی، #سادگی_زبان و اسلوب و سبک منحصر به فرد شاعری خویش به دست آورده است. از نگاه منتقدان ادبیات عرب، دوران شاعری محمود درویش را میتوان به چند دوره تقسیم کرد.
———————————
🔗 برای خواندن کل یادداشت بر روی این لینک کلیک کنید.
———————————
#انجمن_پلی_تکنیک
🆔 @AnjomanPolytechnic
🔻 #محمود_درویش در سال ۱۹۴۱ در روستای بروه نزدیک شهر عکا به دنیا آمد. او که از بارزترین چهرههای #شعر_مقاومت_فلسطین و جهان عرب به شمار میرود، در هفت سالگی و با اشغال روستای خود به دست رژیم غاصب اسرائیل، به همراه خانواده خود مجبور به مهاجرت به لبنان شد. او و خانوادهاش پس از یک سال بار دیگر به فلسطین بازگشتند و این بار، خانه و روستایی برای اقامت نداشتند و اینچنین شد که محمود درویش، دوران کودکی خود را در #تبعید در وطن خویش به سر برد. او و خانوادهاش در نهایت در روستای دیرالاسد ساکن شدند و هنگامی که درویش بزرگتر شد، در همان روستا به شغل معلمی روی آورد.
🔻 درویش دو بار در سالهای ۱۹۶۱ و ۱۹۶۵ به #زندان اسرائیل افتاد و هر بار پس از آزادی از زندان، فعالیتهای وطن پرستانهاش را از سر گرفت و در برابر اشغالگرانی که در رویای کودکی او منزل گزیده بودند، تسلیم نشد. پس از دومین آزادیاش از زندان، طولی نکشید که به خاطر خواندن شعر «سرودی برای مردان» که شعری سراسر ضد اشغال و ظلم رژیم حاکم بود، دستگیر شده و به اتهام فعالیت و #تبلیغ_ضد_نظام اسرائیل به دو سال زندان محکوم شد. و چه آشناست این دست از اتهامات برای ما، که همچون درویش در وطن خویش #غریب و #مهجور به سر میبریم.
🔻 در این زمان، نام محمود درویش به عنوان شخصیتی #انقلابی و ضد اشغالگری صهیونیستها بر سر زبان افتاد و به همین خاطر، رژیم اسرائیل پس از آزادی درویش از زندان، او را تبعید کرد. درویش مدتی سرگردان شهرها و پایتختهای بزرگ کشورهای عربی بود و در نهایت در بیروت اقامت کرد. اما در سال ۱۹۸۲ به خاطر اعتراض اسرائیل مجبور به ترک آن شهر شد و زندگی در تبعید خود را ادامه داد. او در شعری، وداع خویش با مردم لبنان را اینگونه بیان میکند:
ای مردم لبنان! خدانگهدار
تشکر میکنم برای هر درختی که خون مرا حمل کرد
تا برای فقرا جشن نان برپا کند
یا برای اشغالگران چهره ام را روشنی بخشد
تا ببینند چهرهام را و جامه ننگ به تن کنند
سپاس! برای هر ابری که دستانم را پوشاند و لبانم را تر کرد
تا دشمنان را دری دیگر باشد، یا نقابی
سپاس برای هر تفنگی که بر تبعیدم، لباس سبزه و گل به تن کرد
و تا میتوانست گریست و هلهله سر داد
ای اشک! تنها تو ماندهای از سرزمینی که خاطراتم را به آن تکیه میدهم
ای مردم لبنان! خدا نگهدار
در میان شعرای معاصر #فلسطین، درویش از جایگاه ویژهای برخوردار است که آن را مدیون #بینش_ژرف فکری و فلسفی، #سادگی_زبان و اسلوب و سبک منحصر به فرد شاعری خویش به دست آورده است. از نگاه منتقدان ادبیات عرب، دوران شاعری محمود درویش را میتوان به چند دوره تقسیم کرد.
———————————
🔗 برای خواندن کل یادداشت بر روی این لینک کلیک کنید.
———————————
#انجمن_پلی_تکنیک
🆔 @AnjomanPolytechnic
Telegraph
زندگی و شعر درویشی در تبعید
محمود درویش در سال ۱۹۴۱ در روستای بروه نزدیک شهر عکا به دنیا آمد. او که از بارزترین چهرههای شعر مقاومت فلسطین و جهان عرب به شمار میرود، در هفت سالگی و با اشغال روستای خود به دست رژیم غاصب اسرائیل، به همراه خانواده خود مجبور به مهاجرت به لبنان شد. او و خانوادهاش…