دانشجویان متحد
⚫️ فریبرز رئیس‌دانا درگذشت ▪️دکتر فریبرز رئیس‌دانا؛ اقتصاددان، استاد سابق دانشگاه و نویسنده‌ی چپ‌گرای سرشناس پس از تحمل شش روز بیماری بر اثر ابتلا به ویروس کرونا درگذشت. ▪️«دانشجویان متحد» این واقعه تلخ را به تمامی دانشگاهیان، نزدیکان و آنان که دل در گرو…
گزیده‌ای از سخنان #دکتر_فریبرز_رئیس_دانا در برنامه ی «خصوصی سازی ؛ فرصت‌ها و چالش‌ها» که اردیبهشت ۹۸ به همت انجمن اسلامی دانشجویان ترقی‌خواه پلی‌تکنیک برگزار شد:
♦️ عده‌ای خطاهای #خصوصی_سازی‌ها را در برابر خطاهای اقتصاد دولتی قرار می‌دهند. ما از دولتی کردن دفاع نمی‌کنیم. راه حل آرمانی که من به آن اعتقاد دارم، #اجتماعی_کردن_دارایی‌ها است. دارایی‌ها و زیرساخت‌های تولید متعلق به جامعه و در درجه اول کارگران است زیرا توسط خود آن‌ها ساخته شده است. اگر هنوز اجتماعی کردن دارایی‌ها عملی نیست و اگر قدرت مقاومت صاحبان سرمایه زیاد است، راه حل دیگری وجود دارد و آن #ملی_کردن است. ملی کردن توسط هر دولتی شکل نمی‌گیرد، بلکه دولتی که توسط #اراده_مردم شکل گرفته باشد.
♦️ کارایی بخش خصوصی که عنوان می‌شود، تنها به معنی کارایی سود است. این بخش #کارگران را اخراج می‌کند تا سودش به خطر نیفتد. این کارگران دچار بسیاری از #آسیب‌های_اجتماعی خواهند شد و زندگی آنان فرو خواهد پاشید. در نهایت دست به شورش کور می‌زنند و کشته می‌شوند. هم اکنون رفیقم #اسماعیل_بخشی را که دیدید، یکی از این کارگران شبیه اسماعیل بخشی درخشان و آگاه می‌شوند و باقی زیر این #چرخ_سرمایه کمرشان می‌شکند. ضریب همبستگی بین نو معتادان و فقر و تهی دستی 82 درصد است. این ناشی از همان کارآیی سودی است که می‌گویند.
♦️ تا کنون به ما آموزش داده‌اند که اول باید به توسعه برسیم تا #فقر از بین برود. اما من اعتقاد دارم تا زمانی که فقر و محرومیت وجود دارد، امکان رسیدن به هیچ توسعه‌ای در زمینه‌های مختلف سیاسی، اجتماعی و اقتصادی نیست.
انجمن اسلامی دانشجویان ترقی‌خواه دانشگاه صنعتی امیرکبیر، درگذشت دکتر فریبرز رئیس دانا را تسلیت عرض می‌کند.
#انجمن_پلی_تکنیک
🆔 @AnjomanPolytechnic
♦️ عده‌ای خطاهای #خصوصی_سازی‌ها را در برابر خطاهای اقتصاد دولتی قرار می‌دهند. ما از دولتی کردن دفاع نمی‌کنیم. راه حل آرمانی که من به آن اعتقاد دارم، #اجتماعی_کردن_دارایی‌ها است. دارایی‌ها و زیرساخت‌های تولید متعلق به جامعه و در درجه اول کارگران است زیرا توسط خود آن‌ها ساخته شده است. اگر هنوز اجتماعی کردن دارایی‌ها عملی نیست و اگر قدرت مقاومت صاحبان سرمایه زیاد است، راه حل دیگری وجود دارد و آن #ملی_کردن است. ملی کردن توسط هر دولتی شکل نمی‌گیرد، بلکه دولتی که توسط #اراده_مردم شکل گرفته باشد.
♦️ کارایی بخش خصوصی که عنوان می‌شود، تنها به معنی کارایی سود است. این بخش #کارگران را اخراج می‌کند تا سودش به خطر نیفتد. این کارگران دچار بسیاری از #آسیب‌های_اجتماعی خواهند شد و زندگی آنان فرو خواهد پاشید. در نهایت دست به شورش کور می‌زنند و کشته می‌شوند. هم اکنون رفیقم #اسماعیل_بخشی را که دیدید، یکی از این کارگران شبیه اسماعیل بخشی درخشان و آگاه می‌شوند و باقی زیر این #چرخ_سرمایه کمرشان می‌شکند. ضریب همبستگی بین نو معتادان و فقر و تهی دستی 82 درصد است. این ناشی از همان کارآیی سودی است که می‌گویند.
♦️ تا کنون به ما آموزش داده‌اند که اول باید به توسعه برسیم تا #فقر از بین برود. اما من اعتقاد دارم تا زمانی که فقر و محرومیت وجود دارد، امکان رسیدن به هیچ توسعه‌ای در زمینه‌های مختلف سیاسی، اجتماعی و اقتصادی نیست.
انجمن اسلامی دانشجویان ترقی‌خواه دانشگاه صنعتی امیرکبیر، درگذشت دکتر فریبرز رئیس دانا را تسلیت عرض می‌کند.
#انجمن_پلی_تکنیک
🆔 @AnjomanPolytechnic
📝 دانشگاه تک جنسیتی و انزوای مضاعف زنان.
🖌 نگین کابلی
🔻 در سال ۱۳۹۰، در بیانیه پایانی دهمین اجلاس مجلس خبرگان رهبری، از مسئولان آموزش عالی ایران خواسته شده بود «طرح #تفکیک_جنسیتی_در_دانشگاه‌ها» را اجرا کنند. در ادامه کامران دانشجو، وزیر علوم دولت دهم، از «راه‌اندازی دانشگاه‌های دخترانه» در سراسر ایران خبر داد. همچنین اخیرا محمدرضا رضوان‌طلب، رئیس مرکز جذب وزارت علوم، گفته: «در فراخوان گذشته جذب اعضای هیات علمی، وزیر علوم تحقیقات و فناوری دستور داد، نسبت به دانشگاه‌های تک جنسیتی هم سهمیه جذب استادان زن را افزایش دهیم و هم تاکید کنیم فقط عضو هیات علمی زن جذب کنند و غیر از عضو هیات علمی زن کسی را گزینش نکنند.»
🔻 از ابتدای انقلاب، مسئله‌ی تفکیک جنسیتی در دانشگاه‌ها که در راستای طرح #اسلامی_سازی_دانشگاه تعریف می‌شود وجود داشته و در بازه‌های زمانی مختلفی دوباره مطرح شده و اوج می‌گیرد. تفکیک جنسیتی از آن دست قدرت‌نمایی‌هایی است که از طرف حاکمیت به شیوه‌های مختلفی #تحمیل شده و بدون آن که بررسی دقیقی روی آن انجام گیرد و استدلال‌های منطقی از این اقدام پشتیبانی کند، بر اجرای آن از سوی #واپس‌گرایان در ساختارهای حاکم اصرار ورزیده می‌شود. موافقان این طرح به جای بررسی ریشه‌ای و در نظر گرفتن تمام ابعاد و عرف جامعه، معتقدند که با اجرای آن مناسبات اسلامی میان زن و مرد ارتقاء پیدا کرده، «عفت عمومی» جریحه‌دار نمی‌شود و از ارتکاب برخی جرایم، که تعریف آنان از «جرم» نیز جای سوال دارد، جلوگیری به عمل می‌آید.
🔻 این در حالی است که برای جلوگیری از #آسیب‌های_اجتماعی که در جامعه وجود دارد، باید در الگوها و #کلیشه‌های_جنسیت‌زده‌ای که در جامعه ریشه دوانده است، تغییرات و اصلاحات اساسی صورت گیرد. الگوهایی که دو جنس را تا حدی از یکدیگر جدا کرده است که دو جنس، منافع خود را در هیچ زمینه‌ای مشترک نمی‌بینند و این الگوهاست که عواقب نادرست و آسیب‌های اجتماعی مختلفی به دنبال دارد.
🔻 بر هم زدن تعادل اجتماعی با جدا کردن زن و مرد، آن هم در محیط‌های فرهنگی مانند دانشگاه که محیط بسیار مناسبی برای برقراری ارتباط میان دو جنس است نه تنها آسیب‌ها را کاهش نمی‌دهد بلکه باعث می‌شود دو جنس، شناخت مناسبی از یکدیگر پیدا نکنند که این خود پیش‌زمینه‌ای برای ایجاد #عقده‌های_جنسی و افزایش خشونت در جامعه می‌شود. واضح است که جامعه‌ی کاملاّ تفکیک شده حتی قابل تصور نبوده و امکان پذیر نیست. جدایی میان دو جنس با صرف نظر از این که تحمیلی از طرف حکومت به حساب می‌آید، برای جلوگیری از آسیب‌هایی که عامل آن‌ها #ساختارهای_معیوب_و_تبعیض‌آمیز جنسیتی است، هیچ‌گاه راه حل مناسبی نخواهد بود و آسیب‌های بیشتری نیز به بار خواهدآورد.
🔻 اما با توجه به این که در جامعه‌ی جنسیت زده‌ای مانند جامعه‌ی ما که برای شناخت دو جنس و ویژگی‌های آن‌ها تلاش یکسانی صورت نمی‌گیرد و #موقعیت‌های_اجتماعی برابری نیز برای دو جنس وجود ندارد، و به گونه‌ای است که به میانجی این موارد زنان در بسیاری از زمینه‌ها به حاشیه رانده می‌شوند، تفکیک جنسیتی دانشگاه‌ها به این مسائل دامن می‌زند. اخیراّ مطرح شده که با ادامه‌ی اجرای این طرح، استادان زن سهمیه‌ی اضافه‌ای برای تدریس در دانشگاه‌های دخترانه و برای دختران دریافت می‌کنند تا در نهایت استادان مرد تنها برای پسران و استادان زن تنها برای دختران تدریس کنند. واضحاّ چنین روندی #اولویت‌بندی_ناعادلانه_میان_دو_جنس را تشدید می‌کند.
🔻 با افزایش تعداد دانشگاه‌های تک جنسیتی، دور از ذهن نخواهد بود که دانشگاه‌های دخترانه تنها رشته‌هایی را تدریس کنند که به نظر متصدیان امور، برای دختران #مناسب‌تر است که در این صورت، تنها نتیجه این امر، تقویت ساختار معیوب و نابرابر جنسیتی حاکم بر جامعه خواهد بود. ساختاری که برای زنان تصمیم می‌گیرد، نقش‌های از پیش تعیین شده‌ای برای آنان در نظر می‌گیرد و منجر به کم‌رنگ‌تر شدن نقش زنان در جامعه می‌شود؛ به #فرصت‌های_نابرابر میان دو جنس دامن زده و آزادی عمل زنان را بیش از پیش سلب می‌کند. زنانی که همواره در ارزش‌گذاری حاکمان جایگاه دوم را داشته‌اند و از شرایط برابر #محروم مانده‌اند، با ادامه‌ی این روند حتی در انتخاب رشته‌ی تحصیلی خود، بیش از پیش با دخالت ناعادلانه مسؤولان مواجه خواهند بود.
🖌 نگین کابلی
🔻 در سال ۱۳۹۰، در بیانیه پایانی دهمین اجلاس مجلس خبرگان رهبری، از مسئولان آموزش عالی ایران خواسته شده بود «طرح #تفکیک_جنسیتی_در_دانشگاه‌ها» را اجرا کنند. در ادامه کامران دانشجو، وزیر علوم دولت دهم، از «راه‌اندازی دانشگاه‌های دخترانه» در سراسر ایران خبر داد. همچنین اخیرا محمدرضا رضوان‌طلب، رئیس مرکز جذب وزارت علوم، گفته: «در فراخوان گذشته جذب اعضای هیات علمی، وزیر علوم تحقیقات و فناوری دستور داد، نسبت به دانشگاه‌های تک جنسیتی هم سهمیه جذب استادان زن را افزایش دهیم و هم تاکید کنیم فقط عضو هیات علمی زن جذب کنند و غیر از عضو هیات علمی زن کسی را گزینش نکنند.»
🔻 از ابتدای انقلاب، مسئله‌ی تفکیک جنسیتی در دانشگاه‌ها که در راستای طرح #اسلامی_سازی_دانشگاه تعریف می‌شود وجود داشته و در بازه‌های زمانی مختلفی دوباره مطرح شده و اوج می‌گیرد. تفکیک جنسیتی از آن دست قدرت‌نمایی‌هایی است که از طرف حاکمیت به شیوه‌های مختلفی #تحمیل شده و بدون آن که بررسی دقیقی روی آن انجام گیرد و استدلال‌های منطقی از این اقدام پشتیبانی کند، بر اجرای آن از سوی #واپس‌گرایان در ساختارهای حاکم اصرار ورزیده می‌شود. موافقان این طرح به جای بررسی ریشه‌ای و در نظر گرفتن تمام ابعاد و عرف جامعه، معتقدند که با اجرای آن مناسبات اسلامی میان زن و مرد ارتقاء پیدا کرده، «عفت عمومی» جریحه‌دار نمی‌شود و از ارتکاب برخی جرایم، که تعریف آنان از «جرم» نیز جای سوال دارد، جلوگیری به عمل می‌آید.
🔻 این در حالی است که برای جلوگیری از #آسیب‌های_اجتماعی که در جامعه وجود دارد، باید در الگوها و #کلیشه‌های_جنسیت‌زده‌ای که در جامعه ریشه دوانده است، تغییرات و اصلاحات اساسی صورت گیرد. الگوهایی که دو جنس را تا حدی از یکدیگر جدا کرده است که دو جنس، منافع خود را در هیچ زمینه‌ای مشترک نمی‌بینند و این الگوهاست که عواقب نادرست و آسیب‌های اجتماعی مختلفی به دنبال دارد.
🔻 بر هم زدن تعادل اجتماعی با جدا کردن زن و مرد، آن هم در محیط‌های فرهنگی مانند دانشگاه که محیط بسیار مناسبی برای برقراری ارتباط میان دو جنس است نه تنها آسیب‌ها را کاهش نمی‌دهد بلکه باعث می‌شود دو جنس، شناخت مناسبی از یکدیگر پیدا نکنند که این خود پیش‌زمینه‌ای برای ایجاد #عقده‌های_جنسی و افزایش خشونت در جامعه می‌شود. واضح است که جامعه‌ی کاملاّ تفکیک شده حتی قابل تصور نبوده و امکان پذیر نیست. جدایی میان دو جنس با صرف نظر از این که تحمیلی از طرف حکومت به حساب می‌آید، برای جلوگیری از آسیب‌هایی که عامل آن‌ها #ساختارهای_معیوب_و_تبعیض‌آمیز جنسیتی است، هیچ‌گاه راه حل مناسبی نخواهد بود و آسیب‌های بیشتری نیز به بار خواهدآورد.
🔻 اما با توجه به این که در جامعه‌ی جنسیت زده‌ای مانند جامعه‌ی ما که برای شناخت دو جنس و ویژگی‌های آن‌ها تلاش یکسانی صورت نمی‌گیرد و #موقعیت‌های_اجتماعی برابری نیز برای دو جنس وجود ندارد، و به گونه‌ای است که به میانجی این موارد زنان در بسیاری از زمینه‌ها به حاشیه رانده می‌شوند، تفکیک جنسیتی دانشگاه‌ها به این مسائل دامن می‌زند. اخیراّ مطرح شده که با ادامه‌ی اجرای این طرح، استادان زن سهمیه‌ی اضافه‌ای برای تدریس در دانشگاه‌های دخترانه و برای دختران دریافت می‌کنند تا در نهایت استادان مرد تنها برای پسران و استادان زن تنها برای دختران تدریس کنند. واضحاّ چنین روندی #اولویت‌بندی_ناعادلانه_میان_دو_جنس را تشدید می‌کند.
🔻 با افزایش تعداد دانشگاه‌های تک جنسیتی، دور از ذهن نخواهد بود که دانشگاه‌های دخترانه تنها رشته‌هایی را تدریس کنند که به نظر متصدیان امور، برای دختران #مناسب‌تر است که در این صورت، تنها نتیجه این امر، تقویت ساختار معیوب و نابرابر جنسیتی حاکم بر جامعه خواهد بود. ساختاری که برای زنان تصمیم می‌گیرد، نقش‌های از پیش تعیین شده‌ای برای آنان در نظر می‌گیرد و منجر به کم‌رنگ‌تر شدن نقش زنان در جامعه می‌شود؛ به #فرصت‌های_نابرابر میان دو جنس دامن زده و آزادی عمل زنان را بیش از پیش سلب می‌کند. زنانی که همواره در ارزش‌گذاری حاکمان جایگاه دوم را داشته‌اند و از شرایط برابر #محروم مانده‌اند، با ادامه‌ی این روند حتی در انتخاب رشته‌ی تحصیلی خود، بیش از پیش با دخالت ناعادلانه مسؤولان مواجه خواهند بود.