💢 نیمه تیرماه بود. #مجلس پنجم شورای اسلامی که بیشینه نمایندگان آن از #جناح_راست بود، طرحی را به عنوان #قانون_مطبوعات در دستور کار خود قرار داد که در آن آزادی مطبوعات را محدود میکرد.
#روزنامه_سلام در سه شنبه ۱۵ تیر ماه با ارائه یک مدرک تیتر می زند که طرح قانون مطبوعات از سوی #سعید_امامی، مجری #قتل_های_زنجیره_ای، طراحی شده است. به دنبال انتشار این خبر، روزنامه سلام روز چهارشنبه ۱۶ تیرماه درپی اشکایت وزارت اطلاعات توقیف شد.
روز پنج شنبه ۱۷ تیرماه درحالی که دانشگاه ها آماده آغاز تعطیلات تابستانی می شدند، #جنبش_دانشجویی در حال تدارک یک راهپیمایی آرام بود. ساعت ١٠:٣٠ دانشجویان دانشگاه تهران به عنوان اعتراض به طرح چنین قانونی برای مطبوعات و همچنین اعتراض به توقیف روزنامه سلام، راه پیمایی آرامی را در کوی دانشگاه آغاز کردند.این واقعه چندان غیرمعمول نبود، خیابان کارگر شمالی (امیرآباد) بارها در رخدادهای گوناگون سیاسی، اجتماعی و صنفی شاهد چنین منظره ای بوده است.
نخستین ساعات جمعه ۱۸ تیرماه است دانشجويان به درب کوی می رسند #نیروی_ضدشورش از دور پیدا می شود.
دانشجویان ساعت ١:٣٠صبح قطعنامه راهپیمائی را می خوانند و خواستار رفع #توقیف_سلام و عدم تصویب طرح اصلاح مطبوعات می شوند و بعد از آن تصميم به بازگشت به خوابگاه هايشان ميكنند ولی حضور نیروی ضدشورش که چند ده متر دورتر ایستاده و عده ای با #لباس\شخصی به آنها پیوسته اند باعث می شود ۶۰-۵۰ نفر از دانشجویان در محل بمانند. هیچکدام از جایشان تکان نمی خورند. یک خودروی نیروی انتظامی در این هنگام به دانشجویان هشدار می دهد که اگر به داخل کوی نروند باید منتظر واکنش باشند.
دانشجویان عقب نشینی کرده وارد کوی می شوند و به طرف خوابگاه های خود حرکت می کنند، اما نیروی انتطامی همراه همان لباس شخصی ها سوي خوابگاه حركت كردند و مذاکرات دکتر کوهی، سرپرست کوی دانشگاه با فرمانده نیروی انتظامی حاضر در محل به جایی نمی رسد و خود او و دکتر سلیمانی معاون دانشجویی دانشگاه تهران به نحو زننده ای بازداشت می شوند.
نيروهاي حاضر در آغاز به مسجد کوی حمله می کنند. عده ای شیشه های مسجد را با ضربات باتوم می شکنند و وارد می شوند. دانشجویان بهت زده کتک می خورند. شماری را پس از کتک زدن از کوی خارج و سوار خودرو های نیروی انتظامی می کنند. درحالیکه ساختمانهای کوی، یکی پس از دیگری مورد هجوم قرار می گیرند، موج دیگری از لباس شخصی ها از درب جنوبی حمله می کنند. رعب و وحشت صدای خرد کردن شیشه ها و صدای چکمه ها در گوش ها پیچیده است. کتابها، رایانه ها، تختخوابها، میز و صندلی و وسایل شخصی دانشجویان تخریب و عکسهای شخصیتهایی چون دکتر مصدق، دکتر شریعتی به آتش کشیده شدند. شمار زیادی از دانشجویان مضروب و مصدوم شدند. بر دیوارهای سالن خوابگاه، شعارهای متعددی نوشته شده بود : #جرمش آن بود که اسرار هویدا می کرد، جمعه ها #خون جای بارون می چکه
#١٨_تير: دانشجويان كتك خوردند
و
دانشگاه اين آخرين #سنگر_آزادي در بهت فرو رفت.
#۱۸تیر۷۸
#انجمن_پلی_تکنیک
@AnjomanPolytechnic
#روزنامه_سلام در سه شنبه ۱۵ تیر ماه با ارائه یک مدرک تیتر می زند که طرح قانون مطبوعات از سوی #سعید_امامی، مجری #قتل_های_زنجیره_ای، طراحی شده است. به دنبال انتشار این خبر، روزنامه سلام روز چهارشنبه ۱۶ تیرماه درپی اشکایت وزارت اطلاعات توقیف شد.
روز پنج شنبه ۱۷ تیرماه درحالی که دانشگاه ها آماده آغاز تعطیلات تابستانی می شدند، #جنبش_دانشجویی در حال تدارک یک راهپیمایی آرام بود. ساعت ١٠:٣٠ دانشجویان دانشگاه تهران به عنوان اعتراض به طرح چنین قانونی برای مطبوعات و همچنین اعتراض به توقیف روزنامه سلام، راه پیمایی آرامی را در کوی دانشگاه آغاز کردند.این واقعه چندان غیرمعمول نبود، خیابان کارگر شمالی (امیرآباد) بارها در رخدادهای گوناگون سیاسی، اجتماعی و صنفی شاهد چنین منظره ای بوده است.
نخستین ساعات جمعه ۱۸ تیرماه است دانشجويان به درب کوی می رسند #نیروی_ضدشورش از دور پیدا می شود.
دانشجویان ساعت ١:٣٠صبح قطعنامه راهپیمائی را می خوانند و خواستار رفع #توقیف_سلام و عدم تصویب طرح اصلاح مطبوعات می شوند و بعد از آن تصميم به بازگشت به خوابگاه هايشان ميكنند ولی حضور نیروی ضدشورش که چند ده متر دورتر ایستاده و عده ای با #لباس\شخصی به آنها پیوسته اند باعث می شود ۶۰-۵۰ نفر از دانشجویان در محل بمانند. هیچکدام از جایشان تکان نمی خورند. یک خودروی نیروی انتظامی در این هنگام به دانشجویان هشدار می دهد که اگر به داخل کوی نروند باید منتظر واکنش باشند.
دانشجویان عقب نشینی کرده وارد کوی می شوند و به طرف خوابگاه های خود حرکت می کنند، اما نیروی انتطامی همراه همان لباس شخصی ها سوي خوابگاه حركت كردند و مذاکرات دکتر کوهی، سرپرست کوی دانشگاه با فرمانده نیروی انتظامی حاضر در محل به جایی نمی رسد و خود او و دکتر سلیمانی معاون دانشجویی دانشگاه تهران به نحو زننده ای بازداشت می شوند.
نيروهاي حاضر در آغاز به مسجد کوی حمله می کنند. عده ای شیشه های مسجد را با ضربات باتوم می شکنند و وارد می شوند. دانشجویان بهت زده کتک می خورند. شماری را پس از کتک زدن از کوی خارج و سوار خودرو های نیروی انتظامی می کنند. درحالیکه ساختمانهای کوی، یکی پس از دیگری مورد هجوم قرار می گیرند، موج دیگری از لباس شخصی ها از درب جنوبی حمله می کنند. رعب و وحشت صدای خرد کردن شیشه ها و صدای چکمه ها در گوش ها پیچیده است. کتابها، رایانه ها، تختخوابها، میز و صندلی و وسایل شخصی دانشجویان تخریب و عکسهای شخصیتهایی چون دکتر مصدق، دکتر شریعتی به آتش کشیده شدند. شمار زیادی از دانشجویان مضروب و مصدوم شدند. بر دیوارهای سالن خوابگاه، شعارهای متعددی نوشته شده بود : #جرمش آن بود که اسرار هویدا می کرد، جمعه ها #خون جای بارون می چکه
#١٨_تير: دانشجويان كتك خوردند
و
دانشگاه اين آخرين #سنگر_آزادي در بهت فرو رفت.
#۱۸تیر۷۸
#انجمن_پلی_تکنیک
@AnjomanPolytechnic
نشریه عصر ترقی ارگان رسمی انجمن اسلامی دانشجویان ترقی‌خواه #توقیف شد!
انجمن اسلامی دانشجویان ترقی‌خواه پلی‌تکنیک
نشریه عصر ترقی ارگان رسمی انجمن اسلامی دانشجویان ترقی‌خواه #توقیف شد!
بسم الله الرحمن الرحیم
سایه تیغ تیز #سانسور بر دانشگاه #پلی_تکنیک
دانشگاه پلی تکنیک بنا بر سبقه طولانی فعالیت های دانشجویی‌اش همیشه بستری بوده است برای اذهان منتقد و پرسشگر تا با به چالش کشیدن افکار و نظرات متفاوت، زمینه برای رشد و تعالی اندیشه را فراهم کند. نشریات دانشجویی به عنوان رکن اساسی این مجموعه، از مهم‌ترین پایه‌های آزادی بیان و تبادل نظر و ایده میان طیف‌های متفاوت فکری بوده و است. در ماه های اخیر شاهد آن بوده‌ایم که دانشگاه روندی سرکوب محور حول مسئله زنان را پیش گرفته است. این روند معیوب با توقیف نشریه #صدای_برابر، ارگان رسمی کمیته زنان انجمن اسلامی دانشجویان ترقی خواه، به مدت شش ماه آغاز شد و در اقدامی ناباورانه با توقیف نشریه #عصر_ترقی حول انتشار طرحی مشترک در رابطه با آزار جنسی، که طرحی مشترک در بین تعداد بسیاری از دانشگاه‌ها بود، ادامه یافت. کمیته ناظر بر نشریات دانشگاه که مرجع رسیدگی به شکایات است طی روندی غیر قانونی نام هیچ یک از شاکیان را اعلام نکرد اما اطلاع داد که جمعی بالغ بر " #چهل_استاد " از طرح منتشر شده شکایت کرده‌اند.
بهانه آنها ، توهین به جایگاه استاد و شأن دانشگاه! شکایتی که در هیچ یک از دانشگاه ها جز پلی تکنیک رخ نداد!
نقدناپذیری و روند خفقان محور شکل یافته متأثر از ترس برخی اساتید از خدشه دار شدن " #تصویر_زیبای_جایگاه_استاد " است که موجب شد به خود اجازه آن را بدهند تا با شکستن قلم‌های دانشجویان و برکشیدن تیغ توقیفشان، از " #جایگاه " خود محافظت کنند.
انجمن اسلامی دانشجویان ترقی خواه شدیدا این روند غیرقانونی را #محکوم می‌کند و صراحتا اعلام می دارد که شان دانشگاه را نه شفاف‌سازی فساد اقتصادی و اخلاقی، که نفس انجامشان زیر سوال می‌برد و نه تنها اساتید، که هیچ مسئولی در هیچ منصبی دارای شأنی مقدس و نقدناپذیر نیست.
بنابر رسالت خود صراحتا اعلام می‌داریم که به خاطر مصلحت‌های ساختگی مسئولین و اساتید و فشار آنها مبنی بر مسکوت ماندن امر " #آزار_جنسی_در_دانشگاه " ، نه تنها از آنچه انتشار داده‌ایم ابایی نداریم و آن را تکذیب یا رد نمی‌کنیم، بلکه اعلام می‌کنیم آمادگی انتشار تمامی موارد تعرض و معضلات مربوط به مسئله آزار جنسی در دانشگاه را بر اساس گزارشات دانشجویان فرهیخته دانشگاه امیرکبیر داریم.
شناسه زیر جهت دریافت گزارشات تقدیم دانشجویان عزیز می گردد:
@Anjomanpolytechniccc
امید است با همراهی شما عزیزان گامی در راستای شفافیت برداریم.
#عصر_ترقی
#توقیف_نشریه
#انجمن_پلی‌تکنیک
@AnjomanPolytechnic
سایه تیغ تیز #سانسور بر دانشگاه #پلی_تکنیک
دانشگاه پلی تکنیک بنا بر سبقه طولانی فعالیت های دانشجویی‌اش همیشه بستری بوده است برای اذهان منتقد و پرسشگر تا با به چالش کشیدن افکار و نظرات متفاوت، زمینه برای رشد و تعالی اندیشه را فراهم کند. نشریات دانشجویی به عنوان رکن اساسی این مجموعه، از مهم‌ترین پایه‌های آزادی بیان و تبادل نظر و ایده میان طیف‌های متفاوت فکری بوده و است. در ماه های اخیر شاهد آن بوده‌ایم که دانشگاه روندی سرکوب محور حول مسئله زنان را پیش گرفته است. این روند معیوب با توقیف نشریه #صدای_برابر، ارگان رسمی کمیته زنان انجمن اسلامی دانشجویان ترقی خواه، به مدت شش ماه آغاز شد و در اقدامی ناباورانه با توقیف نشریه #عصر_ترقی حول انتشار طرحی مشترک در رابطه با آزار جنسی، که طرحی مشترک در بین تعداد بسیاری از دانشگاه‌ها بود، ادامه یافت. کمیته ناظر بر نشریات دانشگاه که مرجع رسیدگی به شکایات است طی روندی غیر قانونی نام هیچ یک از شاکیان را اعلام نکرد اما اطلاع داد که جمعی بالغ بر " #چهل_استاد " از طرح منتشر شده شکایت کرده‌اند.
بهانه آنها ، توهین به جایگاه استاد و شأن دانشگاه! شکایتی که در هیچ یک از دانشگاه ها جز پلی تکنیک رخ نداد!
نقدناپذیری و روند خفقان محور شکل یافته متأثر از ترس برخی اساتید از خدشه دار شدن " #تصویر_زیبای_جایگاه_استاد " است که موجب شد به خود اجازه آن را بدهند تا با شکستن قلم‌های دانشجویان و برکشیدن تیغ توقیفشان، از " #جایگاه " خود محافظت کنند.
انجمن اسلامی دانشجویان ترقی خواه شدیدا این روند غیرقانونی را #محکوم می‌کند و صراحتا اعلام می دارد که شان دانشگاه را نه شفاف‌سازی فساد اقتصادی و اخلاقی، که نفس انجامشان زیر سوال می‌برد و نه تنها اساتید، که هیچ مسئولی در هیچ منصبی دارای شأنی مقدس و نقدناپذیر نیست.
بنابر رسالت خود صراحتا اعلام می‌داریم که به خاطر مصلحت‌های ساختگی مسئولین و اساتید و فشار آنها مبنی بر مسکوت ماندن امر " #آزار_جنسی_در_دانشگاه " ، نه تنها از آنچه انتشار داده‌ایم ابایی نداریم و آن را تکذیب یا رد نمی‌کنیم، بلکه اعلام می‌کنیم آمادگی انتشار تمامی موارد تعرض و معضلات مربوط به مسئله آزار جنسی در دانشگاه را بر اساس گزارشات دانشجویان فرهیخته دانشگاه امیرکبیر داریم.
شناسه زیر جهت دریافت گزارشات تقدیم دانشجویان عزیز می گردد:
@Anjomanpolytechniccc
امید است با همراهی شما عزیزان گامی در راستای شفافیت برداریم.
#عصر_ترقی
#توقیف_نشریه
#انجمن_پلی‌تکنیک
@AnjomanPolytechnic
‼️ #18_تیر بی‌سرانجام نبود.
هیچ قیام و لحظه‌‌ای تاریخی نیست که تاثیری در حال و آینده نداشته باشد.
⭕️ همان‌طور که #انقلاب_مشروطه، #نهضت_ملی شدن نفت، #انقلاب 57، #جنبش_سبز و دی ماه 96 بی‌سرانجام نبودند و تاثیر خود را در خاطره جمعی مردم گذاشته‌اند، 18 تیر نیز بخش مهمی از تاریخ و سنت مبارزه در ایران را شکل داده است. 18 تیر حرکتی در امتداد و برخاسته از تلاش دیرپای مردم ایران برای رسیدن به آرمان هایی بود که نخستین بار در نهضت مشروطه طلوع کردند؛ همان آرمان‌هایی که #استبداد_صغیر در تلاشی از پیش شکست خورده با به توپ بستنش سعی در کشتنش داشت؛ همان آرمان‌هایی که افرادی مانند ستارخان، میرزا کوچک‌خان جنگلی و #دکتر_مصدق در پیچ و خم تاریخ سعی در به دست آوردن داشتند. مبارزه میان حاملین این آرمان‌ها و مبارزان راه عدالت و آزادی با نیروها و عمال ارتجاع و استبداد تاریخ پرخون این سرزمین را رقم زده است.
⭕️ #دیکتاتوری رضاخانی با سرکوب و خفقان تلاش در کشتن آن روح جمعی داشت که در مشروطه ظهور کرده بود؛ حربه‌ای که مستبدان تاریخ از شکست آن هیچگاه درس نمی‌گیرند. نهضت ملی شدن نفت ظهور دگرباره‌ی آن #روح_جمعی مبارزه بود؛ این بار در قامت مبارزه‌ی همزمان با #استعمار_خارجی و #استبداد_داخلی. سرکوب نهضت و اعدام دکتر حسین فاطمی و حصر مصدق نیز نتوانست این روح جمعی را بکشد زیرا مستبدین یک نکته را همواره فراموش می‌کنند: این آرمان و اندیشه است که بزرگمردان تاریخ را حیاتی جاودانه می‌بخشد و نه برعکس آن.
انقلاب 57 در امتداد همان روح جمعی مبارزه ظاهر شد اما دیری نگذشت که استبداد و ارتجاع این بار در لباسی دیگر بازگشت. دهه‌ی پرخون شصت شاهد خورده شدن فرزندان انقلاب به دست خویش بود. دهه هفتاد با #قتل‌های_زنجیره‌ای که سینه‌ی بهترین فرزندان این سرزمین را شکافت در خاطره‌ها مانده است. در چنین فضایی بذرهای 18 تیر جوانه زد. توقیف نشریه‌‌ی سلام تنها جرقه‌ای برای شعله‌ور شدن آتش اعتراض دانشجویان بود. عمال و بندگان اربابان قدرت که همواره دانشگاه، دانشجو و هر شکل از اندیشه‌ای را دشمن استمرار ارتجاع و استبداد خویش می‌دیدند نیز منتظر بهانه‌ای برای حمله به ساحت مقدس دانشگاه بودند.
دشمنی استبداد با دانشگاه تنها محدود به این مورد نیست و دانشگاه از دیکتاتوری پهلوی تا امروز همواره زیر تیغ دشمنی کورکورانه بندگان قدرت قرار داشته است. از #16_آذر 32 تا #انقلاب_فرهنگی و سپس 18 تیر، از 88 تا دی‌ماه 96، از 20 اسفند 96 تا 13 آذر 97، دانشگاه شاهدی بر جولان #خودفروختگان و #مزدوران اربابان قدرت بوده که دشمنی آنان با دانشگاه و دانشجو، در شعار «#مرگ_بر_دانشجوی» آنان بر همگان عیان شده است.
❗️ 18 تیر را نمی‌توان صرفا اعتراضی به توقیف یک نشریه و یا #توقیف_فله‌ای نشریات دانست، بلکه قیام دانشجویان استمرار سنت تاریخی مبارزه‌ی روح عدالت‌طلبی و آزادی‌خواهی با استبداد و ارتجاع بود. خون‌هایی که در کوی دانشگاه ریخته شد و فرزندانی از این کشور که دیگر هیچگاه کسی نشانی از آنان نیافت، هم‌ردیف همرزمان ستارخان، دکتر فاطمی و مبارزان #نهضت_ملی_شدن_نفت، خون‌های ریخته شده در تپه‌های اوین و بدن‌های آرمیده در گورهای دسته جمعی خاوران قرار دارند.
❗️ اکنون دانشگاه وارثِ میراثِ سنگین این سنت مبارزه است. مبارزه‌ای مستقل و بدون نگاه به کاسه‌ی اربابان قدرت، مبارزه‌ای #آزاد_از_ترس_و_رها_از_نیاز. دانشگاه همواره نشان داده است مستبدان علی رغم تلاش پیاده‌نظام‌هایشان در دانشگاه، آرزوی ساکت شدن و مرگ دانشگاه را در حیات خود تجربه نخواهند کرد که 18 تیر شاهدی روشن و سربلند بر عدم کامیابی آنان بوده و خواهد بود.
#18_تیر #کوی_دانشگاه
#کمیته_سیاسی
#انجمن_پلی_تکنیک
🆔@AnjomanPolytechnic
هیچ قیام و لحظه‌‌ای تاریخی نیست که تاثیری در حال و آینده نداشته باشد.
⭕️ همان‌طور که #انقلاب_مشروطه، #نهضت_ملی شدن نفت، #انقلاب 57، #جنبش_سبز و دی ماه 96 بی‌سرانجام نبودند و تاثیر خود را در خاطره جمعی مردم گذاشته‌اند، 18 تیر نیز بخش مهمی از تاریخ و سنت مبارزه در ایران را شکل داده است. 18 تیر حرکتی در امتداد و برخاسته از تلاش دیرپای مردم ایران برای رسیدن به آرمان هایی بود که نخستین بار در نهضت مشروطه طلوع کردند؛ همان آرمان‌هایی که #استبداد_صغیر در تلاشی از پیش شکست خورده با به توپ بستنش سعی در کشتنش داشت؛ همان آرمان‌هایی که افرادی مانند ستارخان، میرزا کوچک‌خان جنگلی و #دکتر_مصدق در پیچ و خم تاریخ سعی در به دست آوردن داشتند. مبارزه میان حاملین این آرمان‌ها و مبارزان راه عدالت و آزادی با نیروها و عمال ارتجاع و استبداد تاریخ پرخون این سرزمین را رقم زده است.
⭕️ #دیکتاتوری رضاخانی با سرکوب و خفقان تلاش در کشتن آن روح جمعی داشت که در مشروطه ظهور کرده بود؛ حربه‌ای که مستبدان تاریخ از شکست آن هیچگاه درس نمی‌گیرند. نهضت ملی شدن نفت ظهور دگرباره‌ی آن #روح_جمعی مبارزه بود؛ این بار در قامت مبارزه‌ی همزمان با #استعمار_خارجی و #استبداد_داخلی. سرکوب نهضت و اعدام دکتر حسین فاطمی و حصر مصدق نیز نتوانست این روح جمعی را بکشد زیرا مستبدین یک نکته را همواره فراموش می‌کنند: این آرمان و اندیشه است که بزرگمردان تاریخ را حیاتی جاودانه می‌بخشد و نه برعکس آن.
انقلاب 57 در امتداد همان روح جمعی مبارزه ظاهر شد اما دیری نگذشت که استبداد و ارتجاع این بار در لباسی دیگر بازگشت. دهه‌ی پرخون شصت شاهد خورده شدن فرزندان انقلاب به دست خویش بود. دهه هفتاد با #قتل‌های_زنجیره‌ای که سینه‌ی بهترین فرزندان این سرزمین را شکافت در خاطره‌ها مانده است. در چنین فضایی بذرهای 18 تیر جوانه زد. توقیف نشریه‌‌ی سلام تنها جرقه‌ای برای شعله‌ور شدن آتش اعتراض دانشجویان بود. عمال و بندگان اربابان قدرت که همواره دانشگاه، دانشجو و هر شکل از اندیشه‌ای را دشمن استمرار ارتجاع و استبداد خویش می‌دیدند نیز منتظر بهانه‌ای برای حمله به ساحت مقدس دانشگاه بودند.
دشمنی استبداد با دانشگاه تنها محدود به این مورد نیست و دانشگاه از دیکتاتوری پهلوی تا امروز همواره زیر تیغ دشمنی کورکورانه بندگان قدرت قرار داشته است. از #16_آذر 32 تا #انقلاب_فرهنگی و سپس 18 تیر، از 88 تا دی‌ماه 96، از 20 اسفند 96 تا 13 آذر 97، دانشگاه شاهدی بر جولان #خودفروختگان و #مزدوران اربابان قدرت بوده که دشمنی آنان با دانشگاه و دانشجو، در شعار «#مرگ_بر_دانشجوی» آنان بر همگان عیان شده است.
❗️ 18 تیر را نمی‌توان صرفا اعتراضی به توقیف یک نشریه و یا #توقیف_فله‌ای نشریات دانست، بلکه قیام دانشجویان استمرار سنت تاریخی مبارزه‌ی روح عدالت‌طلبی و آزادی‌خواهی با استبداد و ارتجاع بود. خون‌هایی که در کوی دانشگاه ریخته شد و فرزندانی از این کشور که دیگر هیچگاه کسی نشانی از آنان نیافت، هم‌ردیف همرزمان ستارخان، دکتر فاطمی و مبارزان #نهضت_ملی_شدن_نفت، خون‌های ریخته شده در تپه‌های اوین و بدن‌های آرمیده در گورهای دسته جمعی خاوران قرار دارند.
❗️ اکنون دانشگاه وارثِ میراثِ سنگین این سنت مبارزه است. مبارزه‌ای مستقل و بدون نگاه به کاسه‌ی اربابان قدرت، مبارزه‌ای #آزاد_از_ترس_و_رها_از_نیاز. دانشگاه همواره نشان داده است مستبدان علی رغم تلاش پیاده‌نظام‌هایشان در دانشگاه، آرزوی ساکت شدن و مرگ دانشگاه را در حیات خود تجربه نخواهند کرد که 18 تیر شاهدی روشن و سربلند بر عدم کامیابی آنان بوده و خواهد بود.
#18_تیر #کوی_دانشگاه
#کمیته_سیاسی
#انجمن_پلی_تکنیک
🆔@AnjomanPolytechnic