🔶🔹🔸نقل مکان بی موردوتغییرنام مدارس در زمان های مختلف که بدون برنامه صورت گرفت و باعث از بین رفتن هویت خاطره ها شد.
✍رحیم فروتنی /کارشناس ارشد معماری
هویت به معنی هستی و وجود است ، چیزی که وسیله شناسایی فرد باشد . یعنی مجموعه خصایل فردی و خصوصیات رفتاری که از روی آن فرد به عنوان یک گروه اجتماعی شناخته شود و از دیگران متمایز گردد.
🔷هویت شهر:
به چیزی رجوع میکند که در پس ظاهر و در بطن شهر نهفته است و ممکن است هیچ ربطی به شکل و ظاهر شهر نداشته باشد .#در واقع زیبایی و زشتی شهر دلیل با هویت بودن شهر نیست.مهم این است که داخل شهر چه میگذرد و شهر چه خاطراتی دارد .
همانطور که انسان با خاطره تعریف میشود، #شهر نیز با خاطره هایش تعریف میشود. هر چه این خاطره ها بیشتر باشد، #هویت انسان یا شهر کاملتر است.
🔷خاطره در مقیاس جمعی:
شهر بسیار به انسان می ماند دارای یک وجه جسمی و قابل تکثیر و یک وجه روحی و غیر قابل تکثیر است.
همان گونه که انسان نمی تواند بدون خیال و خاطره وجود داشته باشد شهر نیز این چنین است .
شهر به عنوان #کلیتی انسجام یافته از مردم، اجزاء کالبدی، خاطرات ساکنانش و خاطراتش ماهیتی سازمان یافته می یابد و به مکان و زمان معنا می بخشد. خاطرات جمعی پل جاودانگی شهر است.
🔷فراموشی خاطره در مقیاس جمعی:
همانند زمانی است که جامعه تاریخ خود را فراموش نماید خاطره های جمعی خود را از یاد ببرد .تحلیل این وضعیت تجربه ترسناکی را در پی دارد که باید به آن توجه نمود در آن زمان جامعه دچار بحران هویتی خواهد شد.
🔷حافظه خاطره جمعی:
وقتی به شهر می نگریم با مقوله ای به نام حافظه جمعی شهر سروکار داریم.
حافظۀ جمعی همان امتداد تاریخی است. همان امتداد تاریخی که شهروندان را در سالهای مختلف حتی دور از هم به یکدیگر متصل می نماید .
هر نقطه شهر می تواند، محل تحقق حوادث تاریخی باشد در مقیاس متفاوت به عبارت دیگر در حالی که حادثه های تاریخی سال ها پیش واقع شده و گذشته اند؛ یک بعد بودن تحققشان در شهر هنوز باقی است و لذا دارای این قدرت است که خود حادثه تاریخی را برای مردمی و برای فرزندانمان که امروز زندگی می کنند، دوباره زنده کند.
اما نبود این فضاها #بی هویتی خاطره ها را فراهم می سازد و نمیتوان خاطره ها را به مردم و به فرزندانمان انتقال داد.
خاطرات جمعی ما که #آموزش و پرورش و سازمان نوسازی مدارس هم یکی از نهادهای مهم و تاثیر گذار ما در عدم شکل گیری خاطره های ما(دوران مدرسه، مکان مدرسه،ساختمان مدرسه،و...) می باشند.
- خاطره های که در #دوران کودکی در مدارس داشتیم با گذشت 50سال یا40 سال از آن دوران ما آیا می توانیم آن مدارس را پیدا کنیم چرا مدارس ما که خاطره های ما در آنجا اتفاق افتاده وجود خارجی در زمان حال ندارند تا ما خاطره ها را که داشتیم برای فرزاندانمان نقل وقول بکنیم و خاطره ها زنده و نسل به نسل ادامه پیدا بکند، چرا ما نمی توانیم بعد از گذشت چندین سال دور هم جمع شده در همان مدارس قدیمی خاطره ها را زنده بکنیم.
-تغییر نام مدارس
- نابودی #فضاهای خاطره جمعی.
- نبود بستر مکانی لازم جهت ایجاد خاطره جمعی.
- نقل مکان بی مورد مدارس در زمان های مختلف که بدون برنامه صورت گرفت و باعث از بین رفتن خاطره ها شد.
-تخریب #یادگارهای تاریخی که مکانی خاطره انگیز برای نسلی بوده اند.
- تخریب #مدارس و بافت های فرسوده و مهم شهری
پس گذشت زمان کالبد شهر را واجد هویت می سازد و شهروندان به واسطه فضاهای شهری مملو از خاطره های جمعی باگذشته فرهنگی خود ارتباط یافته و کسب هویت اجتماعی می نمایند و خود بخشی از جریان پیوسته تاریخ از قدیم تا به امروز می شوند.
بدون این #هویت اجتماعی انگیزه ای برای گفت وگو و توافق اجتماعی که از بنیادی ترین مفاهیم جامعه است، فراهم نمی آید. رخداد ها ناشی از فرایندهای علت ومعلولی هستند که به صورت مستقیم و یا غیر مستقیم بر یکدیگر موثر می باشند.
🔷خاطره عاملی است که #پیوند دهنده نسلها ، پیوند دهنده ساکنین شهر و ملت می باشد.
برای آنان مشترکاتی را پدید می آورد که می توانند بر پایه آن با یکدیگر احساس نزدیکی و دوستی نمایند و خود را در شادیها و سختیهای یکدیگر شریک بدانند و این پایه زندگی اجتماعی است و با مخدوش شدنش پایه های همبستگی اجتماعی و ملی لرزان خواهد شد.
http://ardabil.farsnews.com/news/13960327002054
✍رحیم فروتنی /کارشناس ارشد معماری
هویت به معنی هستی و وجود است ، چیزی که وسیله شناسایی فرد باشد . یعنی مجموعه خصایل فردی و خصوصیات رفتاری که از روی آن فرد به عنوان یک گروه اجتماعی شناخته شود و از دیگران متمایز گردد.
🔷هویت شهر:
به چیزی رجوع میکند که در پس ظاهر و در بطن شهر نهفته است و ممکن است هیچ ربطی به شکل و ظاهر شهر نداشته باشد .#در واقع زیبایی و زشتی شهر دلیل با هویت بودن شهر نیست.مهم این است که داخل شهر چه میگذرد و شهر چه خاطراتی دارد .
همانطور که انسان با خاطره تعریف میشود، #شهر نیز با خاطره هایش تعریف میشود. هر چه این خاطره ها بیشتر باشد، #هویت انسان یا شهر کاملتر است.
🔷خاطره در مقیاس جمعی:
شهر بسیار به انسان می ماند دارای یک وجه جسمی و قابل تکثیر و یک وجه روحی و غیر قابل تکثیر است.
همان گونه که انسان نمی تواند بدون خیال و خاطره وجود داشته باشد شهر نیز این چنین است .
شهر به عنوان #کلیتی انسجام یافته از مردم، اجزاء کالبدی، خاطرات ساکنانش و خاطراتش ماهیتی سازمان یافته می یابد و به مکان و زمان معنا می بخشد. خاطرات جمعی پل جاودانگی شهر است.
🔷فراموشی خاطره در مقیاس جمعی:
همانند زمانی است که جامعه تاریخ خود را فراموش نماید خاطره های جمعی خود را از یاد ببرد .تحلیل این وضعیت تجربه ترسناکی را در پی دارد که باید به آن توجه نمود در آن زمان جامعه دچار بحران هویتی خواهد شد.
🔷حافظه خاطره جمعی:
وقتی به شهر می نگریم با مقوله ای به نام حافظه جمعی شهر سروکار داریم.
حافظۀ جمعی همان امتداد تاریخی است. همان امتداد تاریخی که شهروندان را در سالهای مختلف حتی دور از هم به یکدیگر متصل می نماید .
هر نقطه شهر می تواند، محل تحقق حوادث تاریخی باشد در مقیاس متفاوت به عبارت دیگر در حالی که حادثه های تاریخی سال ها پیش واقع شده و گذشته اند؛ یک بعد بودن تحققشان در شهر هنوز باقی است و لذا دارای این قدرت است که خود حادثه تاریخی را برای مردمی و برای فرزندانمان که امروز زندگی می کنند، دوباره زنده کند.
اما نبود این فضاها #بی هویتی خاطره ها را فراهم می سازد و نمیتوان خاطره ها را به مردم و به فرزندانمان انتقال داد.
خاطرات جمعی ما که #آموزش و پرورش و سازمان نوسازی مدارس هم یکی از نهادهای مهم و تاثیر گذار ما در عدم شکل گیری خاطره های ما(دوران مدرسه، مکان مدرسه،ساختمان مدرسه،و...) می باشند.
- خاطره های که در #دوران کودکی در مدارس داشتیم با گذشت 50سال یا40 سال از آن دوران ما آیا می توانیم آن مدارس را پیدا کنیم چرا مدارس ما که خاطره های ما در آنجا اتفاق افتاده وجود خارجی در زمان حال ندارند تا ما خاطره ها را که داشتیم برای فرزاندانمان نقل وقول بکنیم و خاطره ها زنده و نسل به نسل ادامه پیدا بکند، چرا ما نمی توانیم بعد از گذشت چندین سال دور هم جمع شده در همان مدارس قدیمی خاطره ها را زنده بکنیم.
-تغییر نام مدارس
- نابودی #فضاهای خاطره جمعی.
- نبود بستر مکانی لازم جهت ایجاد خاطره جمعی.
- نقل مکان بی مورد مدارس در زمان های مختلف که بدون برنامه صورت گرفت و باعث از بین رفتن خاطره ها شد.
-تخریب #یادگارهای تاریخی که مکانی خاطره انگیز برای نسلی بوده اند.
- تخریب #مدارس و بافت های فرسوده و مهم شهری
پس گذشت زمان کالبد شهر را واجد هویت می سازد و شهروندان به واسطه فضاهای شهری مملو از خاطره های جمعی باگذشته فرهنگی خود ارتباط یافته و کسب هویت اجتماعی می نمایند و خود بخشی از جریان پیوسته تاریخ از قدیم تا به امروز می شوند.
بدون این #هویت اجتماعی انگیزه ای برای گفت وگو و توافق اجتماعی که از بنیادی ترین مفاهیم جامعه است، فراهم نمی آید. رخداد ها ناشی از فرایندهای علت ومعلولی هستند که به صورت مستقیم و یا غیر مستقیم بر یکدیگر موثر می باشند.
🔷خاطره عاملی است که #پیوند دهنده نسلها ، پیوند دهنده ساکنین شهر و ملت می باشد.
برای آنان مشترکاتی را پدید می آورد که می توانند بر پایه آن با یکدیگر احساس نزدیکی و دوستی نمایند و خود را در شادیها و سختیهای یکدیگر شریک بدانند و این پایه زندگی اجتماعی است و با مخدوش شدنش پایه های همبستگی اجتماعی و ملی لرزان خواهد شد.
http://ardabil.farsnews.com/news/13960327002054
خبرگزاری فارس
خبرگزاری فارس - از بین رفتن هویت خاطره ها در نتیجه نقل مکان بی مورد و تغییرنام مدارس
نقل مکان بی مورد و تغییرنام مدارس در زمان های مختلف که بدون برنامه صورت گرفت و باعث از بین رفتن هویت خاطره ها شد.