معلم: یادگیرنده مادام العمر
8.89K subscribers
3.08K photos
1.35K videos
149 files
1.33K links
در این کانال درباره تعلیم و تربیت، معلم و معلمی، و یادگیری مادام العمر گفتگو می‌کنیم:

@JafarabadiAli
Download Telegram
📚به اجاقت قسم...

🖋یکی از کتاب هایی که در این روزها خواندم، همین کتاب بود.
محمد بهمن بیگی را به معلمی ایل و بنیانگذاری تعلیمات عشایری می شناسند. او توانست قومیت های گوناگون را از نعمت سواد بهره مند سازد.
در ادامه برش هایی از کتاب را تقدیم می کنم:

🌱من در کار کوچک خودم بیش از هر کس مدیون سعدی و بیش از هر کتاب مدیون بوستان سعدی هستم. این مرد و این کتاب بوده‌اند که مرا با درد‌های دردمندان آشنا ساخته‌اند.

🌱به گمان من یکی از نخستین علل توفیق آموزش عشایر استمرار و تداوم آن بوده است. استمرار و تداوم شرط اساسی توفیق در هر امری است. آموزش عشایر از این مزیت عظیم سود برده است. من پس از آن‌که بنای برنامه را شالوده‌ریزی کردم بیت‌و‌شش سال بر سر آن ماندم و تا دوران بازنشستگی و ظهور انقلاب لحظه‌ای از آن پای ننشستم.
تنوع‌دوستی و پریدن از این شاخه به شاخة دیگر یکی از گرفتاری‌هاست. بسیارند کسانی که از مشاغل کهنه خسته می‌شوند و به مناصب تازه چشم می‌دوزند. من چنین نبودم و این توانایی را نداشتم که از ادامة برنامه‌هایم دست بردارم و به آرزوی دیگری دل بسپارم.
#کتاب
#محمد_بهمن_بیگی
🔻🔻🔻
یادگیرنده مادام العمر باشیم:
@TeacherasLLL
مروری-بر-زندگی-محمد-بهمن_بیگی.pdf
1.1 MB
📆 صد و یک سال پیش در چنین روزی...

🔸 ۲۶ بهمن، زادروز زنده یاد محمد بهمن بیگی است.

متن بالا مروری است بر زندگی محمد بهمن بیگی، پایه‌گذار آموزش عشایر در ایران.

#محمد_بهمن_بیگی
🔻🔻🔻
یادگیرنده مادام‌العمر باشیم:
@TeacherasLLL
معلم: یادگیرنده مادام العمر
مروری-بر-زندگی-محمد-بهمن_بیگی.pdf
🖋 در ایل ما، گوسفندان را داغی روی صورت یا گوش‌شان می‌گذاشتند تا اگر گم شدند یا دزدیده شدند، بتوان ردی از آن‌ها گرفت.
🐏 نشانی از آهن داغ که پشم و پوست و گوشت گوسفند را می سوزاند و ضجه حیوان بیچاره را به فلک می رساند و آن نشان تا همیشه خدا پیدا بود.
📛 کاش همین داغ را روی دزدها می‌گذاشتند تا میان آدم‌ها گم نمی‌شدند وگرنه گوسفند بیچاره هیچ گناهی نداشت.
ما از ترس آدم‌ها گوسفندان را داغ می‌کردیم.

#گزین_گویه
#محمد_بهمن_بیگی ، به مناسبت یک‌صد و یکمین زادروز ایشان

🌱 پی‌نوشت: این جملات را که اینجا می‌گذارم، توجهم به بخش نخست آن است و دعوت به تامل در بی‌عدالتی‌های نهادينه شده در رفتار ما انسان‌ها؛ وگرنه تابِ تصور داغ نهادن بر چهره انسان را ندارم و باور دارم که، به قول پرویز پرستویی در فیلم مارمولک، "خدا که فقط متعلق به آدم‌های خوب نیست، خدا، خدای آدم‌های خلاف‌کار هم هست و فقط خود خداست که بین بندگانش فرقی نمی‌گذارد. فی‌الواقع خداوند اِند لطافت، اِند بخشش، اِند بیخیال‌شدن و اِند چشم‌پوشی و اِند رفاقت است."

🔻🔻🔻
یادگیرنده مادام‌العمر باشیم:
@TeacherasLLL
🔆 به مناسبت زادروز محمد بهمنبیگی

📆 ۲۶ بهمن ۱۲۹۸ زادروز نویسندهٔ بزرگ ایل قشقایی و بنیان‌گذار آموزش و پرورش عشایری در ایران، محمد بهمن بیگی است. او در ایل قشقایی در هنگام کوچ، در چادری بین لار و فیروزآباد به دنیا آمد. پس از پایان دورهٔ کارشناسی حقوق در دانشگاه تهران، با قانع کردن دولت به همکاری، برپایی مدرسه‌های سیّار برای کودکان ایل را آغاز کرد. او توانست دختران عشایری را نیز به مدرسه‌های سیّار جلب کند و نخستین مرکز تربیت معلم عشایری را بنیان نهد.

محمد بهمن بیگی پس از بررسی طرح‌های آموزشی مشابه دریافت که برای موفقیت برنامه‌اش باید روشی نو ابداع کند که با شرایط زندگی و وضع اقتصادی و اجتماعی ایل سازگار باشد. او از هر سازمان و برنامه‌ای کمک می‌گرفت تا طرح خود برای سوادآموزی و تواناسازی فرزندان ایل را به پیش ببرد. بهمنبیگی منتظر مهیا شدن شرایط و امکانات نمی‌ماند؛ از هر امکانی برای پیشبرد برنامهٔ خود استفاده می‌کرد و از موانع نمی‌هراسید.

یکی از شاخصه‌های کار او نوآوری‌ها و پیش گرفتن روش‌های تازه آموزشی در ایران بود که هیچگاه نیز تکرار نشد. او برای توانمندسازی عشایر به با سواد کردن آن‌ها بسنده نکرد و نهادهای مختلفی برای توان‌افزایی و آماده‌سازی آن‌ها برای ورود به عرصه‌های اجتماعی کشور بنا کرد.

دانش‌آموزان با استعداد اما کم‌بضاعت عشایری را به خانه خود می‌آورد و مخارج زندگی‌شان را در مدت تحصیل دبیرستان تامین می‌کرد. در سال ۴۶ توانست با دریافت بودجه اولین گروه ۴۰ نفری از دانش‌آموزان ایلات و طوایف را پس از برگزاری کنکور به شیراز بیاورد تا به تحصیل پس از ابتدایی ادامه دهند. در سال ۴۷ ساختمان دبیرستان شبانه‌روزی عشایری را در شیراز ساخت. در ۵۰ مرکز آموزش حرفه‌ای دختران (قالی‌بافی) را بنا نهاد و دو سال بعد، مرکز آموزش حرفه‌ای پسران عشایر و سپس هنرستان صنعتی و موسسه تربیت مامای عشایر، فعالیت خود را آغاز کرد.

نشان ویژه پیکار با بیسوادی (جایزه کروبس‌کایا) را از یونسکو دریافت کرد. در سال ۵۶ کتابخانه‌های سیار و فروشگاه‌های سیار را در میان عشایر کوچ‌رو راه‌اندازی کرد.
او با آن‌که ترک‌زبان بود خود را «عاشق بی‌قرار زبان پارسی» می‌دانست. پس از انقلاب بازنشسته شد و پس از ده سال خانه‌نشینی، تجربه‌های آموزشیِ خود را در چند کتاب نوشت.

سرانجام «محمد بهمنبیگی، معلم بزرگ ایل» در ۱۱ اردیبهشت‌ماه ۱۳۸۹ در شیراز چشم از جهان فرو بست.

#یادبود
#سوادآموزی
#عدالت_آموزشی
#محمد_بهمن_بیگی
منبع:
@Jaryaann
🔻🔻🔻
یادگیرنده مادام العمر باشیم:
@TeacherasLLL
💡 درنگ

🌱 زنده‌یاد محمد بهمنبیگی، بانی آموزش پرورش عشایر در ایران، را در یک کلاس درس در ایل قشقایی در فارس و در دهه چهل می بینید.
عکس از آرشیو دانشگاه هاروارد است.

#درنگ
#محمد_بهمن_بیگی
منبع: صفحه اینستاگرام
@alimalihi82
🔻🔻🔻
یادگیرنده مادام‌العمر باشیم:
@TeacherasLLL