ما که غوره نشده مویز شدیم و از میکده بیرونمان کردند. تأسفی هم ندارد ، فقط در انتظار ترکیدن هستیم. مدتی است که عمداً به محفل رفقا کمتر می‌روم و هر چند دیگر بنیه اجازه نمی‌دهد و کارها سخت خراب شده اما به جهالت ادامه می‌دهم آن هم جهالت احمقانه که خودم بهش معتقد نیستم و لذتی هم برایم ندارد فقط پیچ و تابی قبل از ترکیدن است.

#نامه_به_نورایی
#صادق_هدایت

@sadegh_hedayat

به همه چیز و همه کس مظنونم. حتی از سایه خودم رم می کنم. راستی وقاحت و مادر قحبگی در این ملک تا کجا می رود! چه سرزمین پست گندیده ای و چه موجودات پست جهنمی بدجنسی دارد! حس می کنم که تمام زندگیم را توپ بازی در دست جنده ها و مادر قحبه ها بوده ام. دیگر نه تنها هیچگونه حس همدردی با این موجودات ندارم بلکه حس می کنم که با آنها کوچکترین سنخیت و جنسیت هم نمی توانم داشته باشم.

#نامه_به_نورایی
#صادق_هدایت

@Sadegh_Hedayat©️

آقای جمال زاده هم به ایران آمده و در هتل دربند مهمان دولت است! گرچه اظهار تمایل به دیدنم کرده بود ولیکن اصلا به سراغش نرفتم. فایده اش چیست؟ نه تنها به سراغ او بلکه به هیچ جا و به دیدن هیچکس نمیروم اگرچه دعوت رسمی هم بشوم. حالا که محکوم به این زندگی گه آلود شده ایم چرا آدم بیخود خودش را مسخره بکند؟

#نامه_به_نورایی
#صادق_هدایت


@Sadegh_Hedayat©

آقای جمال‌زاده هم به ایران آمده و در هتل دربند مهمان دولت است! گرچه اظهار تمایل به دیدنم کرده‌بود ولیکن اصلا به سراغش نرفتم. فایده‌اش چیست؟ نه تنها به سراغ او بلکه به هیچ جا و به دیدن هیچ‌کس نمی‌روم، اگرچه دعوت رسمی هم بشوم. حالا که محکوم به این زندگی گه‌آلود شده‌ایم چرا آدم بیخود خودش را مسخره بکند؟

#نامه_به_نورایی
#صادق_هدایت


@Sadegh_Hedayat©

وانگهی شنیدم یکی دیگر از آثار جاودانی حقیر را هم اخیراً بدون اجازه چاپ کرده‌اند (البته با اغلاط و افتادگی و مسخرگی و سانسور اسلامی و اخلاقی) نمی‌دانم چرا با دیگران این شوخی‌ها را نمی‌کنند؟

#نامه_به_نورایی
#صادق_هدایت

@sadegh_hedayat©

همه چیز این مملکت مال آدمهای بخصوصی است. کیف،لذت، گردش و همه چیز. نصیب ما میان این گند و کثافت،مسئولیت شد، مسئولیتش دیگر خیلی مضحک است!!آنهای دیگر مسئولیت اتومبیل سواری،قمار و هرزگی را دارند اینها هم گله مادر قاسمی است.
پاتوق شبهایمان La mascotte است،خلوت است و آدم اداهای ایرانی را کمتر میبیند.جای شما خالی چند روز پیش به شهریار رفتم و شب در منزل یکی از رعیت ها خوابیدم گمان نمیکنم که هیچ جای دنیا وضعیت میهن شش‌هزارساله را داشته باشد.تراخم، مالاریا،کثافت،شکنجه‌های‌ قرون وسطایی و نفاق حکمفرماست.


#نامه_به_نورایی
#صادق_هدایت
@sadegh_hedayat©

قانون دموکراسی به حد اعلا حکمفرماست و از سانسور و زبان‌بندان و وقاحت و جاسوسی و مادرقحبگی به شدت هر چه تمام‌تر بهره‌برداری می‌شود. آسوده باشید ازین گه ‌ترها هم خواهد شد.!
هر کس نمی‌خواهد برود بمیرد. آب و هوای این ملک اینجور اقتضا کرده و می‌کند.


#نامه_به_نورایی
#صادق_هدایت

@Sadegh_Hedayat©

به گور پدرشان و میهن‌شان و اقدامات‌شان
اما دیگر روضه‌خوانی‌کردن و ننه من غریبم در آوردن به کلی بی‌جاست.
آب از سرچشمه گل است.

#صادق_هدایت
#نامه_به_نورایی

@Sadegh_Hedayat©

پنج ماه می‌گذرد که از دست کتابخانه‌ی خاور به عدلیه شکایت کرده‌ام**. هیچ نتیجه نداده. همه‌اش امروز و فردا می‌کنند. ممکن است آخرش هم محکوم بشوم. بیخود و بی‌جهت پاپی من می‌شوند و توی مجلات و روزنامه‌ها فحش می‌نویسند و مادرقحبه‌بازی درمی‌آورند. با وجود این که سال‌هاست کنار نشسته‌ام باز هم دست‌بردار نیستند مثل اینکه ارث پدرشان را می‌خواهند.


#نامه_به_نورایی
#صادق_هدایت


**کتاب و نوشت‌ افزارفروشی محسن که به کتابفروشی خاور تعلق داشت داستان کوتاه "محلل" را با نام درددل میرزا یدالله، همراه با یکی دو نوشته و ترجمه‌ هدایت بی‌ اجازه‌ او منتشر کرده بود.

@Sadegh_Hedayat©

ماه مبارک رمضان هم هست. همه‌ی کافه‌ها بسته شده و مذهب خیلی دموکرات و آزادیخواه اسلام به موجب نهی از منکر همه جور تظاهر به روزه خوردن را قدغن کرده. تقیه دروغ مصلحت‌آمیز و سیکیم‌خیاردی. مثل اینکه اگر من مسهل می‌خورم همه مجبورند مسهل بخورند و یا ادای مسهل خوردن را دربیاورند. این‌ها عنعنات است. تنها لغتی است که میهن عزیز ما را کاملاً exprimer(بیان) می‌کند. با این یک لغت دعوا ندارم. همه مسایل برایم حل می‌شود. باری حالا تصور کنید که توی این اتاق زمستان مثل خایه‌ی حلاج‌ها می‌لرزم و تابستان مثل ماهی روی خاک‌افتاده پرپر می‌زنم و در ۳۵ درجه باید در آن سر بکنم -باید- نه راه فرار هست و نه میل به کار و نه مشغولیات. همه‌ی این‌ها به درک ، جلوی خانه‌مان یک قهوه‌خانه است علاوه بر سر و صدایش ، شب‌ها از یک بعد از نصف شب تا ساعت ۴ یا ۵ تمام برنامه‌‌ی ماه مبارک را که عبارت از اذان و مناجات و زوزه‌های ربانی و عر و تیز سبحانی است باید اماله کنم و لای سبیل بگذارم. این برنامه را آقای امامی که خودشان سالی به دوازده ماه در فرنگ معلق می‌زند برای هم‌میهنان عزیزش تنظیم کرده و آقای ارباب شاهزاده‌ی ساسانی آن را در رادیو اجرا می‌کند و هیچکس هم حق اعتراض ندارد. پس در این صورت از حق کپه‌ی مرگ گذاشتن هم محرومم، حقی که اقلاً شپش و خرپسونه دارند. این را چه اسمی می‌شود رویش گذاشت؟


#نامه_به_نورایی
#صادق_هدایت

@Sadegh_Hedayat©

ما که غوره نشده مویز شدیم و از میکده بیرونمان کردند. تأسفی هم ندارد ، فقط در انتظار ترکیدن هستیم. مدتی است که عمداً به محفل رفقا کمتر می‌روم و هر چند دیگر بنیه اجازه نمی‌دهد و کارها سخت خراب شده اما به جهالت ادامه می‌دهم آن هم جهالت احمقانه که خودم بهش معتقد نیستم و لذتی هم برایم ندارد فقط پیچ و تابی قبل از ترکیدن است.

#نامه_به_نورایی
#صادق_هدایت

@Sadegh_Hedayat©

قانون دموکراسی به حد اعلا حکمفرماست و از سانسور و زبان‌بندان و وقاحت و جاسوسی و مادرقحبگی به شدت هر چه تمام‌تر بهره‌برداری می‌شود. آسوده باشید ازین گوه ‌ترها هم خواهد شد.!
هرکس نمی‌خواهد برود بمیرد. آب و هوای این ملک اینجور اقتضا کرده و می‌کند.

#نامه_به_نورایی
#صادق_هدایت

@Sadegh_Hedayat©

به گور پدرشان و میهن‌شان و اقدامات‌شان
اما دیگر روضه‌خوانی‌کردن و ننه من غریبم در آوردن به کلی بی‌جاست.
آب از سرچشمه گل است.

#صادق_هدایت
#نامه_به_نورایی

@Sadegh_Hedayat©

همه‌چیز این مملکت مال آدم‌های بخصوصی است. کیف، لذت، گردش و همه چیز. نصیب ما میان این گند و کثافت، مسئولیت شد. مسئولیتش دیگر خیلی مضحک است!! آنهای دیگر مسئولیت اتومبیل سواری، قمار و هرزگی را دارند. اینها هم گله مادر قاسمی است.
پاتوق شب‌هایمان La mascotte است،خلوت است و آدم اداهای ایرانی را کمتر می‌بیند.
جای شما خالی چند روز پیش به شهریار رفتم و شب در منزل یکی از رعیت‌ها خوابیدم. گمان نمی‌کنم که هیچ جای دنیا وضعیت میهن شش‌هزارساله را داشته باشد. تراخم، مالاریا، کثافت، شکنجه‌های‌ قرون وسطایی و نفاق حکمفرماست.

#نامه_به_نورایی
#صادق_هدایت

@Sadegh_Hedayat©

ماه مبارک رمضان هم هست. همه‌ی کافه‌ها بسته شده و مذهب خیلی دموکرات و آزادیخواه اسلام به موجب نهی از منکر همه جور تظاهر به روزه خوردن را قدغن کرده. تقیه دروغ مصلحت‌آمیز و سیکیم‌خیاردی. مثل اینکه اگر من مسهل می‌خورم همه مجبورند مسهل بخورند و یا ادای مسهل خوردن را دربیاورند. این‌ها عنعنات است. تنها لغتی است که میهن عزیز ما را کاملاً exprimer(بیان) می‌کند. با این یک لغت دعوا ندارم. همه مسایل برایم حل می‌شود. باری حالا تصور کنید که توی این اتاق زمستان مثل خایه‌ی حلاج‌ها می‌لرزم و تابستان مثل ماهی روی خاک‌افتاده پرپر می‌زنم و در ۳۵ درجه باید در آن سر بکنم -باید- نه راه فرار هست و نه میل به کار و نه مشغولیات. همه‌ی این‌ها به درک ، جلوی خانه‌مان یک قهوه‌خانه است علاوه بر سر و صدایش ، شب‌ها از یک بعد از نصف شب تا ساعت ۴ یا ۵ تمام برنامه‌‌ی ماه مبارک را که عبارت از اذان و مناجات و زوزه‌های ربانی و عر و تیز سبحانی است باید اماله کنم و لای سبیل بگذارم. این برنامه را آقای امامی که خودشان سالی به دوازده ماه در فرنگ معلق می‌زند برای هم‌میهنان عزیزش تنظیم کرده و آقای ارباب شاهزاده‌ی ساسانی آن را در رادیو اجرا می‌کند و هیچکس هم حق اعتراض ندارد. پس در این صورت از حق کپه‌ی مرگ گذاشتن هم محرومم، حقی که اقلاً شپش و خرپسونه دارند. این را چه اسمی می‌شود رویش گذاشت؟


#نامه_به_نورایی
#صادق_هدایت

@Sadegh_Hedayat©