💠 #بیانیه
🔹 بیانیه کانون صنفی معلمان به مناسبت ۱۶ آذر (روز دانشجو)
به نام خداوند جان و خرد
شانزده آذر ۱۳۳۲ به عنوان روز «مقاومت تاریخی» علیه استبداد و استعمار ، در تاریخ مبارزاتی دانشجویان ایران ثبت شده است.
مبارزه‌ی دانشجویان دانشگاه تهران در مخالفت با دادگاه فرمایشی دکتر محمد مصدق و نیز رابطه‌ی مجدد با انگلستان و سفر نیکسون به ایران و...
در این روز در پی یورش نیروهای امنیتی و گارد به دانشکدۀ فنی دانشگاه تهران و درگیری میان آنان و دانشجویان، سه دانشجوی مبارز این دانشگاه، «مهدی شریعت رضوی»، «مصطفی بزرگ‌نیا» و «احمد قندچی» برای آزادی و استقلال جان باختند و ده‌ها تن مجروح و بازداشت شدند.
به پاسداشت خون‌های آگاه به ناحق ریخته شده و به عنوان نمادی از تداوم ایستادگی در برابر هر گونه ظلم و بیداد، هر سال در دانشگاه تهران و دیگر دانشگاه‌های کشور مراسمی به یاد شهیدان آن روز برپا می گردد.
در چهار دهه اخیر همواره تلاش‌های مختلفی صورت گرفت تا این روز به یک مراسم حکومتی با محتوا و جهت‌گیری متناسب با اهداف سیاسی و ایدئولوژیک تنگ‌نظرانه حکومتی بدل شود، اما تلاش‌های بیشتر؛ ناکامی بیشتری را برای همسویی با قدرت حاکم به همراه داشت. چرا که بارزترین ویژگی این روز ماهیت #ضد_استبدادی و ضد امپریالیستی آن است.
رفتارهای متناقض حاکمان در این سال‌ها توان اقناع نسل جوان و حتی بالاتر جامعه را ندارد. زیرا در حالیکه از یک سو در بیش از سه دهه گذشته در حوزه اقتصادی خشن‌ترین شیوه‌ها و دستورالعمل‌های نئولیبرالی را در پیش گرفته و شکاف عمیق طبقاتی را در جامعه دامن زده، از سوی دیگر با توسل به برخی از قشری‌ترین احکام فقهی! حصارهای فکری و اجتماعی و سیاسی هرچه شدیدتری را بر جامعه تحمیل می‌کند تا به جامعه تک‌صدایی بقبولاند که طرفدار عدالت و دین و برعلیه نظام سلطه جهانی در حال مبارزه است.
بن‌بست‌های اقتصادی، سیاسی، فرهنگی؛ بحران‌های متعدد در حوزه محیط زیست، آب و خاک؛ ناتوانی در حل معضلاتی مانند تورم روز افزونِ مزمن، بیکاری، رکود و در واقع پسرفت اقتصادی دست‌کم در یک دهه‌ی گذشته؛ تماما نشانه‌هایی از شکست نظامی است که، شجاعت و توان نوآوری و جبران خطاهای بنیادی خود را ندارد و تنها با حربه کند شده‌ی فشار و سرکوب مداوم تلاش بی حاصلی را برای ساکت کردن جامعه و دانشگاه عصیان‌زده به کار می‌برد.
هر گونه فعالیت سیاسی و صنفی( کارگران، معلمان، دانشجویان و ...) در جامعه با برخورد شدید دستگاه سرکوب و بایکوت رسانه‌ای رو‌به‌رو می‌شود. هرچند که این دستگاه تبلیغاتی با افکار دوران جنگ سرد، بزرگ‌ترین شکست خورده این مبارزه دن‌کیشوت گونه است.
اما امسال در شرایطی به بزرگداشت این روز تاریخی رسیده‌ایم که از آغاز سال تحصیلی دانشگاه و دانشجو و حتی مدرسه و دانش‌آموز شاهد حضور گسترده نیروهای امنیتی و شبه‌نظامی بوده، تهدید، ضرب و شتم شدید و سرکوب، اخراج، بازداشت و حتی کشتن دانشجویان و دانش‌آموزان متعددی را شاهد بوده و هستیم.
مدارس و دانشگاه مراکزی شدند برای نیروهای سرکوبگر نوجوانان، جوانان و مردمی که بی شک در شمار شریف‌ترین وطن‌پرستان هستند.
جنبش دوباره اوج گرفته‌ی دانشجویی در پیوند با جنبش معلمان، کارگران، ... و خیزش عمومی اجتماعی بار دیگر ماهیت ضد استبدادی خود را به رخ کشیده همانند آذر ۳۲ علیه هرگونه تحجر، انحصار و استبدادِ رای، طغیان نموده حقوق اولیه انسانی و اجتماعی خود را طلب می‌کند. با این تفاوت که اینک نه فقط دانشگاه‌ها که مدارس، خیابان‌ها، کوچه‌ها و بام‌ها نیز با صدای تاریخی این سه دانشجوی در خون غلطیده همصدا شده‌اند و پس از دهه‌ها، بانگ ظلم ستیزی سر داده‌اند.
#کانون_صنفی_معلمان_ایران به همراه همه کنش‌گران حقیقت خواه و عدالت طلب، یاد همه جان باختگان راه آزادی و برابری را گرامی می‌دارد و همصدایی خود را برای رسیدن به یک ایران آزاد، آباد و مستقل اعلام می‌دارد اگرچه؛
میلاد حاکمیت جهل و تفنگ در دانشگاه
جشن گرفته می شود!
ولی
شانزده آذر
درخیابان #آگاهی
مقاومت می کند.
کانون صنفی معلمان ایران
۱۴۰۱/۹/۱۶
🔹🔹🔹
🖋 کانال کانون صنفی معلمان ایران
🆔 @KSMtehran
🔹 بیانیه کانون صنفی معلمان به مناسبت ۱۶ آذر (روز دانشجو)
به نام خداوند جان و خرد
شانزده آذر ۱۳۳۲ به عنوان روز «مقاومت تاریخی» علیه استبداد و استعمار ، در تاریخ مبارزاتی دانشجویان ایران ثبت شده است.
مبارزه‌ی دانشجویان دانشگاه تهران در مخالفت با دادگاه فرمایشی دکتر محمد مصدق و نیز رابطه‌ی مجدد با انگلستان و سفر نیکسون به ایران و...
در این روز در پی یورش نیروهای امنیتی و گارد به دانشکدۀ فنی دانشگاه تهران و درگیری میان آنان و دانشجویان، سه دانشجوی مبارز این دانشگاه، «مهدی شریعت رضوی»، «مصطفی بزرگ‌نیا» و «احمد قندچی» برای آزادی و استقلال جان باختند و ده‌ها تن مجروح و بازداشت شدند.
به پاسداشت خون‌های آگاه به ناحق ریخته شده و به عنوان نمادی از تداوم ایستادگی در برابر هر گونه ظلم و بیداد، هر سال در دانشگاه تهران و دیگر دانشگاه‌های کشور مراسمی به یاد شهیدان آن روز برپا می گردد.
در چهار دهه اخیر همواره تلاش‌های مختلفی صورت گرفت تا این روز به یک مراسم حکومتی با محتوا و جهت‌گیری متناسب با اهداف سیاسی و ایدئولوژیک تنگ‌نظرانه حکومتی بدل شود، اما تلاش‌های بیشتر؛ ناکامی بیشتری را برای همسویی با قدرت حاکم به همراه داشت. چرا که بارزترین ویژگی این روز ماهیت #ضد_استبدادی و ضد امپریالیستی آن است.
رفتارهای متناقض حاکمان در این سال‌ها توان اقناع نسل جوان و حتی بالاتر جامعه را ندارد. زیرا در حالیکه از یک سو در بیش از سه دهه گذشته در حوزه اقتصادی خشن‌ترین شیوه‌ها و دستورالعمل‌های نئولیبرالی را در پیش گرفته و شکاف عمیق طبقاتی را در جامعه دامن زده، از سوی دیگر با توسل به برخی از قشری‌ترین احکام فقهی! حصارهای فکری و اجتماعی و سیاسی هرچه شدیدتری را بر جامعه تحمیل می‌کند تا به جامعه تک‌صدایی بقبولاند که طرفدار عدالت و دین و برعلیه نظام سلطه جهانی در حال مبارزه است.
بن‌بست‌های اقتصادی، سیاسی، فرهنگی؛ بحران‌های متعدد در حوزه محیط زیست، آب و خاک؛ ناتوانی در حل معضلاتی مانند تورم روز افزونِ مزمن، بیکاری، رکود و در واقع پسرفت اقتصادی دست‌کم در یک دهه‌ی گذشته؛ تماما نشانه‌هایی از شکست نظامی است که، شجاعت و توان نوآوری و جبران خطاهای بنیادی خود را ندارد و تنها با حربه کند شده‌ی فشار و سرکوب مداوم تلاش بی حاصلی را برای ساکت کردن جامعه و دانشگاه عصیان‌زده به کار می‌برد.
هر گونه فعالیت سیاسی و صنفی( کارگران، معلمان، دانشجویان و ...) در جامعه با برخورد شدید دستگاه سرکوب و بایکوت رسانه‌ای رو‌به‌رو می‌شود. هرچند که این دستگاه تبلیغاتی با افکار دوران جنگ سرد، بزرگ‌ترین شکست خورده این مبارزه دن‌کیشوت گونه است.
اما امسال در شرایطی به بزرگداشت این روز تاریخی رسیده‌ایم که از آغاز سال تحصیلی دانشگاه و دانشجو و حتی مدرسه و دانش‌آموز شاهد حضور گسترده نیروهای امنیتی و شبه‌نظامی بوده، تهدید، ضرب و شتم شدید و سرکوب، اخراج، بازداشت و حتی کشتن دانشجویان و دانش‌آموزان متعددی را شاهد بوده و هستیم.
مدارس و دانشگاه مراکزی شدند برای نیروهای سرکوبگر نوجوانان، جوانان و مردمی که بی شک در شمار شریف‌ترین وطن‌پرستان هستند.
جنبش دوباره اوج گرفته‌ی دانشجویی در پیوند با جنبش معلمان، کارگران، ... و خیزش عمومی اجتماعی بار دیگر ماهیت ضد استبدادی خود را به رخ کشیده همانند آذر ۳۲ علیه هرگونه تحجر، انحصار و استبدادِ رای، طغیان نموده حقوق اولیه انسانی و اجتماعی خود را طلب می‌کند. با این تفاوت که اینک نه فقط دانشگاه‌ها که مدارس، خیابان‌ها، کوچه‌ها و بام‌ها نیز با صدای تاریخی این سه دانشجوی در خون غلطیده همصدا شده‌اند و پس از دهه‌ها، بانگ ظلم ستیزی سر داده‌اند.
#کانون_صنفی_معلمان_ایران به همراه همه کنش‌گران حقیقت خواه و عدالت طلب، یاد همه جان باختگان راه آزادی و برابری را گرامی می‌دارد و همصدایی خود را برای رسیدن به یک ایران آزاد، آباد و مستقل اعلام می‌دارد اگرچه؛
میلاد حاکمیت جهل و تفنگ در دانشگاه
جشن گرفته می شود!
ولی
شانزده آذر
درخیابان #آگاهی
مقاومت می کند.
کانون صنفی معلمان ایران
۱۴۰۱/۹/۱۶
🔹🔹🔹
🖋 کانال کانون صنفی معلمان ایران
🆔 @KSMtehran