💠 نام کتاب:#بیست_درس_قرن_بیستم
🔹 نویسنده: تیموتی اسنایدر
🔹 ترجمه: بابک واحدی
🔹انتشارات: نشرگمان


#درس_ هجدهم

۱۸.در اتفاقات غیرمنتظره خونسرد باشید

🔹 استبداد مدرن مدیریت وحشت است. به وقت حملات تروریستی یادتان باشد که حاکمان اقتدارگرا از چنین رخدادهایی برای تحکیم قدرت‌شان سوءاستفاده می‌کنند. این که فاجعه‌ای ناگهانی رخ‌داده و حالا مثلاً قیود و موازنه‌ها را برداشت، احزاب مخالف را منحل کرد، آزادی بیان را به حالت تعلیق در آورد و حقّ محاکمه عادلانه و حقوق دیگر را برچید، قدیمی‌ترین حُقّظه کتاب راهنمای سیاست هیتلری‌ است. «فریبش را نخورید.»
در آن لحظه تاریخی آتش‌سوزی رایشتاک بود که دولت هیتلر، که اساساً از طریق دموکراتیک به قدرت رسیده بود، تهدید کنندگان به رژیم دائم نازی تبدیل شد. این کهن الگوی مدیریت وحشت است.
در بیست و هفتم فوریه ۱۹۳۳ در حدود ساعت ۹ شب ساختمان پارلمان آلمان، رایشتاک، آتش گرفت. چه کسی آن شب آن آتش را به جان برلین انداخت؟ نمی‌دانیم ولی اهمیتی هم ندارد. مهم خود این اقدام تروریستی وحشتناک است که بهانه‌ای برای آغاز سیاست زمان اضطرار شد.
صرف نظر از این که نازی ها این آتش را به راه انداخته باشند یا نه، هیتلر فرصتی سیاسی در آن یافته بود: «زین پس دیگر بخششی در کار نخواهد بود. هر آن کس که بر سر راه ما ایستاده باشد حذف خواهد شد.» روز بعد، حکم حکومتی، حقوق اساسی همه شهروندان آلمان را به حالت تعلیق در آورد و پلیس اجازه «بازداشت پیشگیرانه» آن‌ها را یافت. حزب نازی سوار بر این ادعای هیتلر که آتش را دشمنان آلمان برپا کرده بودند در انتخابات پارلمانی پنجم مارس به پیروزی قاطع دست یافت. پلیس و شبه نظامیان نازی شروع کردند به شکار و بازداشت اعضای احزاب سیاسی چپ و آن‌ها را راهی اردوگاه های کار اجباری تازه‌تاسیس‌شان کردند. کمتر از یک ماه پس از حادثه آتش‌سوزی، پارلمان جدید «قانون اختیار» را تصویب کرد که به هیتلر اجازه می‌داد با حکم حکومتی خویش حکمرانی کند. از آن پس آلمان تا دوازده سال در وضعیت اضطرار ماند؛ یعنی تا پایان جنگ جهانی دوم. هیتلر از یک اقدام تروریستی رویدادی که ذاتاً اهمیت محدودی داشت بهره گرفت تا رژیم وحشت‌آفرینی بنیان گذارد که میلیونها نفر را قربانی کرد و جهان را برای همیشه تغییر داد.

🔹 اقتدارگرایان امروز هم مدیران وحشت هستند و از حق نگذریم که بسیار خلاق‌تر از هیتلرند. مثلاً ولادیمیر پوتین، نه فقط با حادثه‌ای روی کار آمده که شباهت عجیبی به حادثه آتش‌سوزی رایشتاک دارد، بلکه بعدها با استفاده از حملات وحشت‌آفرین بسیار- جمله‌های واقعی، محل تردید و جعلی- موانع قدرت مطلقه‌اش در روسیه را از میان برداشته و به همسایگان دموکراتیک‌ روسیه تاخته است.

درسی که حاکمان مستبد از آتش رایشتاک می‌گیرند این است که یک لحظه میخکوب کننده به یک عمر انقیاد و تسلیم راه می‌دهد. برای ما درس این واقعه تاریخی این است که نباید بگذاریم هراس و اندوه طبیعی‌مان در چنین مواقعی راه به تخریب نهادهای مان بگشاید. شهامت به معنای فقدان ترس یا اندوه نیست بلکه به معنای شناخت سریع مدیریت وحشت و مقاومت در برابر آن است؛ از همان لحظه وقوع حمله که این کار سخت‌تر از هر زمان دیگری به نظر می‌رسد.


✅ با ما همراه باشید 🤝

🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان تهران

🆔 @KSMtehran

💠 #معرفی_کتاب

در برابر استبداد (#بیست_درس_قرن_بیستم)


🔹 نویسنده: تیموتی اسنایدر
🔹 ترجمه: بابک واحدی
🔹انتشارات: نشرگمان


#درس_هجدهم

۱۸.در اتفاقات غیرمنتظره خونسرد باشید

🔹 استبداد مدرن مدیریت وحشت است. به وقت حملات تروریستی یادتان باشد که حاکمان اقتدارگرا از چنین رخدادهایی برای تحکیم قدرت‌شان سوءاستفاده می‌کنند. این که فاجعه‌ای ناگهانی رخ‌داده و حالا مثلاً قیود و موازنه‌ها را برداشت، احزاب مخالف را منحل کرد، آزادی بیان را به حالت تعلیق در آورد و حقّ محاکمه عادلانه و حقوق دیگر را برچید، قدیمی‌ترین حُقّه کتاب راهنمای سیاست هیتلری‌ است. «فریبش را نخورید.»
در آن لحظه تاریخی آتش‌سوزی رایشتاک بود که دولت هیتلر، که اساساً از طریق دموکراتیک به قدرت رسیده بود، تهدید کنندگان به رژیم دائم نازی تبدیل شد. این کهن الگوی مدیریت وحشت است.
در بیست و هفتم فوریه ۱۹۳۳ در حدود ساعت ۹ شب ساختمان پارلمان آلمان، رایشتاک، آتش گرفت. چه کسی آن شب آن آتش را به جان برلین انداخت؟ نمی‌دانیم ولی اهمیتی هم ندارد. مهم خود این اقدام تروریستی وحشتناک است که بهانه‌ای برای آغاز سیاست زمان اضطرار شد.
صرف نظر از این که نازی‌ها این آتش را به راه انداخته باشند یا نه، هیتلر فرصتی سیاسی در آن یافته بود: «زین پس دیگر بخششی در کار نخواهد بود. هر آن کس که بر سر راه ما ایستاده باشد حذف خواهد شد.» روز بعد، حکم حکومتی، حقوق اساسی همه شهروندان آلمان را به حالت تعلیق در آورد و پلیس اجازه «بازداشت پیشگیرانه» آن‌ها را یافت. حزب نازی سوار بر این ادعای هیتلر که آتش را دشمنان آلمان برپا کرده بودند در انتخابات پارلمانی پنجم مارس به پیروزی قاطع دست یافت. پلیس و شبه نظامیان نازی شروع کردند به شکار و بازداشت اعضای احزاب سیاسی چپ و آن‌ها را راهی اردوگاه‌های کار اجباری تازه‌ تاسیس‌شان کردند. کمتر از یک ماه پس از حادثه آتش‌سوزی، پارلمان جدید «قانون اختیار» را تصویب کرد که به هیتلر اجازه می‌داد با حکم حکومتی خویش حکمرانی کند. از آن پس آلمان تا دوازده سال در وضعیت اضطرار ماند؛ یعنی تا پایان جنگ جهانی دوم. هیتلر از یک اقدام تروریستی رویدادی که ذاتاً اهمیت محدودی داشت بهره گرفت تا رژیم وحشت‌آفرینی بنیان گذارد که میلیون‌ها نفر را قربانی کرد و جهان را برای همیشه تغییر داد.

🔹 اقتدارگرایان امروز هم مدیران وحشت هستند و از حق نگذریم که بسیار خلاق‌تر از هیتلرند. مثلاً ولادیمیر پوتین، نه فقط با حادثه‌ای روی کار آمده که شباهت عجیبی به حادثه آتش‌سوزی رایشتاک دارد، بلکه بعدها با استفاده از حملات وحشت‌آفرین بسیار- جمله‌های واقعی، محل تردید و جعلی- موانع قدرت مطلقه‌اش در روسیه را از میان برداشته و به همسایگان دموکراتیک‌ روسیه تاخته است.

درسی که حاکمان مستبد از آتش رایشتاک می‌گیرند این است که یک لحظه میخکوب کننده به یک عمر انقیاد و تسلیم راه می‌دهد. برای ما درس این واقعه تاریخی این است که نباید بگذاریم هراس و اندوه طبیعی‌مان در چنین مواقعی راه به تخریب نهادهای‌مان بگشاید. شهامت به معنای فقدان ترس یا اندوه نیست بلکه به معنای شناخت سریع مدیریت وحشت و مقاومت در برابر آن است؛ از همان لحظه وقوع حمله که این کار سخت‌تر از هر زمان دیگری به نظر می‌رسد.

https://tttttt.me/KSMtehran/13209

🔹🔹🔹
🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران

🆔 @KSMtehran

💠 #معرفی_کتاب

در برابر استبداد (#بیست_درس_قرن_بیستم)


🔹 نویسنده: تیموتی اسنایدر
🔹 ترجمه: بابک واحدی
🔹انتشارات: نشرگمان


#درس_نوزدهم


۱۹. میهن دوست باشید

🔹 در درک معنای میهن و ملت الگوی خوبی برای نسل‌های آینده باشید. آن‌ها به همچون الگویی نیاز خواهند داشت.
میهن دوستی چیست؟ اول باید این را روشن کنیم که میهن‌دوست بودن با ناسیونالیست بودن کاملا متفاوت است.

یک میهن دوست خواهان آن است که ملت به آرمان‌هایش برسد، که یعنی از ما می‌خواهد بهترین حالت خودمان باشیم. میهن‌دوست باید دغدغه دنیای واقعی را داشته باشد، چرا که این دنیا تنها جایی است که می‌توان در آن به کشور او عشق ورزید و بقای آن را تضمین کرد. میهن‌دوست ارزش‌های همه‌گیر دارد، معیارهایی که او با استفاده از آن‌ها ملت و کشور را داوری می‌کند؛ همواره با نیتی خیر و آرزوی بهروزی بیشتر آن.

در دهه‌های ۱۹۲۰، ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰ دموکراسی در اروپا در سراشیب سقوط افتاده بود. امروز هم نه‌تنها در بسیاری از جاهای اروپایی که در بسیاری از جاهای دنیا در سراشیب سقوط است. این تاریخ و تجربه است که انواع گوناگون آینده‌های تیره و تار ممکن را پیش چشم‌مان تصویر می‌کند. ناسیونالیست در مواجهه با این مساله خواهد گفت «محال است اینجا چنین اتفاقی بیفتد»، که نخستین گام به سوی فاجعه است. اما میهن‌دوست خواهد گفت که احتمال به وجود آمدن وضعیت مشابه در اینجا هم وجود دارد، ولی «ما اجازه آن را نخواهیم داد.»


https://tttttt.me/KSMtehran/13227

🔹🔹🔹

🖋کانال کانون صنفی معلمان ایران ( تهران )

🆔 @KSMtehran