🔷 نقشه ی راه چاروداری از اشکور مرکزی شوئیل به قزوین
مناطق سرزمین اشکور از قدیم الایام در منطقه کوهستانی شمال البرز و در قسمت شرق منطقه دیلمان بود. در این راستا بر اساس مستندات، مطالعات میدانی و محیطی، آثار تاریخی، فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و حتی اقلیم جغرافیایی و محصولات کشاورزی، سرزمین اشکور، مقر اصلی حاکمان و فرماندهان اشکوری بویژه هزاراسبیان که در زمان سامانیان به حکومت اشکور دست یافتند، در لوسن، چاکان، لسبو، کیکاووس و از دوره #کریم_خان_زند به بعد هم، روستای #شوئیل بود. ( کتاب موسی مسعود، بحش تاریخ اشکور)
از طرفی در گذشته ای نه چندان دور، مردم از روستای پلام و اشکور سفلی تا پینوند و زُنٍش از پیرکوه سياهكل و اغلب روستاهای منطقه سمام و کجید املش و اشکور علیا برای امور ژاندارمری،انتظامی و مسائل مرتبط با ارباب رعیتی و.... به شوئیل مراجعه می کردند. در واقع #شوئیل بنوعی #مرکز_اشکور بود.
همچنین #دهستان_شوئیل تقریباً در وسط مناطق و سرزمين اشکور قرار گرفته است، بنابراین راه ارتباطی که بین مردم منطقه رحیم آباد و اشکور با قزوین وجود داشت، از لحاظ موقعیت سوق الجیشی و امنیتی اهمیت به سزایی برخوردار بود.
🔹 در واقع در قدیم الایام #دومین راه مهم #شاه_عباسی، مسیر مالروی چاروداری اشکور از لسبو به قزوین بود که از یک سمت جلگه ی گیلان به دشت قزوین و از سمت دیگر آستارا را به آسترآباد مرتبط می ساخت.
🔹در این رابطه نقشه ی راه چاروداری از روستای لسبو اشکورمرکزی دهستان شوئیل تا شهر قزوین به تفکیک روستا به روستا، بعد مسافت آن که در دهه ی پیش از 1350 استفاده می شد، در نقشه پیوست آمده است.
🔹در این راه ارتباطی قدیمی، ابتدا مردم بیشتر روستاهای اشکور وارد منطقه #لسبو شده و پس از عبور از گردنه ی گون کول به #کاروانسرای_هیر که تاریخ بنایش حدودا" نزدیک به یک صدسال قدمت دارد، می رسیدند.
🔹این کاروانسرا هم توسط آقای غفوری از ملاکان و خوانین شوئیل و رحیم آباد احداث شده بود و دو برادر اهل روستای هیر به نام های علی و نقی را به عنوان کاروانسرا دار با تعیین دستمزد سالیانه انتخاب نموده بود و هم اکنون آثاری از بنای این کاروانسرا برجای مانده است.
🔹شایان ذکر است، مسیر حرکت چاروداران این منطقه می تواند برای گردش گران بویژه نیمه دوم فصل بهار تا فصل پاییز بسیار جالب و دیدنی باشد.
🖌 نصیری و غلامی
تاریخ، 1399/10/8
کانال اشکور نگین ایران
@yeelagh
مناطق سرزمین اشکور از قدیم الایام در منطقه کوهستانی شمال البرز و در قسمت شرق منطقه دیلمان بود. در این راستا بر اساس مستندات، مطالعات میدانی و محیطی، آثار تاریخی، فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و حتی اقلیم جغرافیایی و محصولات کشاورزی، سرزمین اشکور، مقر اصلی حاکمان و فرماندهان اشکوری بویژه هزاراسبیان که در زمان سامانیان به حکومت اشکور دست یافتند، در لوسن، چاکان، لسبو، کیکاووس و از دوره #کریم_خان_زند به بعد هم، روستای #شوئیل بود. ( کتاب موسی مسعود، بحش تاریخ اشکور)
از طرفی در گذشته ای نه چندان دور، مردم از روستای پلام و اشکور سفلی تا پینوند و زُنٍش از پیرکوه سياهكل و اغلب روستاهای منطقه سمام و کجید املش و اشکور علیا برای امور ژاندارمری،انتظامی و مسائل مرتبط با ارباب رعیتی و.... به شوئیل مراجعه می کردند. در واقع #شوئیل بنوعی #مرکز_اشکور بود.
همچنین #دهستان_شوئیل تقریباً در وسط مناطق و سرزمين اشکور قرار گرفته است، بنابراین راه ارتباطی که بین مردم منطقه رحیم آباد و اشکور با قزوین وجود داشت، از لحاظ موقعیت سوق الجیشی و امنیتی اهمیت به سزایی برخوردار بود.
🔹 در واقع در قدیم الایام #دومین راه مهم #شاه_عباسی، مسیر مالروی چاروداری اشکور از لسبو به قزوین بود که از یک سمت جلگه ی گیلان به دشت قزوین و از سمت دیگر آستارا را به آسترآباد مرتبط می ساخت.
🔹در این رابطه نقشه ی راه چاروداری از روستای لسبو اشکورمرکزی دهستان شوئیل تا شهر قزوین به تفکیک روستا به روستا، بعد مسافت آن که در دهه ی پیش از 1350 استفاده می شد، در نقشه پیوست آمده است.
🔹در این راه ارتباطی قدیمی، ابتدا مردم بیشتر روستاهای اشکور وارد منطقه #لسبو شده و پس از عبور از گردنه ی گون کول به #کاروانسرای_هیر که تاریخ بنایش حدودا" نزدیک به یک صدسال قدمت دارد، می رسیدند.
🔹این کاروانسرا هم توسط آقای غفوری از ملاکان و خوانین شوئیل و رحیم آباد احداث شده بود و دو برادر اهل روستای هیر به نام های علی و نقی را به عنوان کاروانسرا دار با تعیین دستمزد سالیانه انتخاب نموده بود و هم اکنون آثاری از بنای این کاروانسرا برجای مانده است.
🔹شایان ذکر است، مسیر حرکت چاروداران این منطقه می تواند برای گردش گران بویژه نیمه دوم فصل بهار تا فصل پاییز بسیار جالب و دیدنی باشد.
🖌 نصیری و غلامی
تاریخ، 1399/10/8
کانال اشکور نگین ایران
@yeelagh
Telegram
attach 📎