.

#بخش_سوم

مسئولین در،ورزش آقایان فقط و فقط نقش مهمان ویژه و نهایتا همکاری جهت برگزاری مسابقات رو داشتن
تمامی هزینه هارو خود ورزشکاران متقبل شدن

کانال طسوج هم انتظار،داره مسئولین در این خصوص توجه ویژه داشته باشند

ولی تجربیاتی داشتم
برعکس این رو نشون میده

اومدیم جلسات رسیدگی به مشکلات ورزشی بانوان رو هماهنگ کردیم
کسی استقبال نکرد.

علت را جویا شدیم
گفتن ما نمیخوایم تو جلسات باشیم
آقامون اجازه نمیده
خجالت میکشیم
اخه ما چی بگیم
ما به این راضی هستیم
دوستامون راضی نمیشن تو جلساتی که مسئولین هستن شرکت کنن
و ....

اخگرپور

#بخش_سوم | مراسم عزاداری حسینیه سیدالشهدا تسوجیان مقیم تهران

پنجشنبه ۱۵ شهریورماه ۹۸


کانال بخش طسوج
https://tttttt.me/tasuj

#بخش_سوم

عاقبت دانشگاه ازاد تسوج نیز همانند حال و روز پادگان ارتش!
بودنش هیچ ثمری برجای نگذاشت غیر از هدر رفت کمک های مردمی!

به یاد آوریم:
همزمان با موضوع استقرار پادگان ارتش در تسوج، مساله احداث واحد دانشگاه آزاد تسوج مطرح و مجددا سال‌ها، روزها، هفته‌ها و ماه‌ها... نه یک نفر، نه ده نفر؛ شاید صدها نفر، به هر طریقی تلاش کردند دانشگاه آزاد را برای تسوج به ارمغان بیاورند.

جمعی از مردان پیشگام، محله‌به‌محله، مسجد‌به‌مسجد در هر ساعتی از شبانه‌روز حاضر میشدند تا مردم را به هر نحوی برای مشارکت در احداث دانشگاه آزاد متقاعد سازند و با جلب مشارکت‌های مردمی، هرچه سریع‌تر احداث دانشگاه آزاد تسوج میسر شود.

صحبت در محافل آن زمان این بود که با آمدن دانشگاه آزاد، چنین و چنان رونق اقتصادی در تسوج محیا خواهد شد.

مغازه‌ها و رستوران‌ها پر از دانشجو خواهند بود
ساخت‌وسازها افزایش خواهد یافت
هیچ منزلی بدون مستأجر نخواهد ماند
بازار کاسبی برای اصناف، گرم و پُررونق خواهد شد.

از هرچه بگذریم نباید واقعیت ها را کتمان کنیم که بسی در حال و آینده و تاروپود جامعه اثر گذار است. به این دلیل که:

چون پادگان سپاه در شبستر مستقر شده بود و پادگان ارتش در حوالی سلماس ایجاد شده بود، برخی از فعالان اجتماعی آن دوران بر این باور بودند که از این فرصت ها نیز باید برای ایجاد شکوفایی در تسوج استفاده کنند و این فرصت ها را غنیمت شمرده و این قبیل مسائل را با جدیت تمام پیگیری میکردند.

و موضوع دانشگاه آزاد نیز دقیقا به همین دلیل بود چرا که در شهرهای همجوار دانشگاه آزاد احداث شده بود و نباید تسوج از این قافله عقب میماند. و بعضا برخی افراد آن زمان با ایجاد شائبه ها و برانگیختن احساسات مردم به هر نحوی تلاش میکردند حجمه ای دفاعی در دل مردم جامعه ایجاد کنند تا آحاد را به پیگیری و مطالبه گری این موضوعات سوق دهند. که تاریخ امروز نشان میدهد این رفتار موفقیت آمیز ولی بشدت بی ثمر بی نتیجه بوده است.

ادامه متن در حال نگارش است...

#بخش_سوم

عاقبت دانشگاه ازاد تسوج نیز همانند حال و روز پادگان ارتش!
بودنش هیچ ثمری برجای نگذاشت غیر از هدر رفت کمک های مردمی!

به یاد آوریم:
همزمان با موضوع استقرار پادگان ارتش در تسوج، مساله احداث واحد دانشگاه آزاد تسوج مطرح و مجددا سال‌ها، روزها، هفته‌ها و ماه‌ها... نه یک نفر، نه ده نفر؛ شاید صدها نفر، به هر طریقی تلاش کردند دانشگاه آزاد را برای تسوج به ارمغان بیاورند.

جمعی از مردان پیشگام، محله‌به‌محله، مسجد‌به‌مسجد در هر ساعتی از شبانه‌روز حاضر میشدند تا مردم را به هر نحوی برای مشارکت در احداث دانشگاه آزاد متقاعد سازند و با جلب مشارکت‌های مردمی، هرچه سریع‌تر احداث دانشگاه آزاد تسوج میسر شود.

صحبت در محافل آن زمان این بود که با آمدن دانشگاه آزاد، چنین و چنان رونق اقتصادی در تسوج محیا خواهد شد.

مغازه‌ها و رستوران‌ها پر از دانشجو خواهند بود
ساخت‌وسازها افزایش خواهد یافت
هیچ منزلی بدون مستأجر نخواهد ماند
بازار کاسبی برای اصناف، گرم و پُررونق خواهد شد.

از هرچه بگذریم نباید واقعیت ها را کتمان کنیم که بسی در حال و آینده و تاروپود جامعه اثر گذار است. به این دلیل که:

چون پادگان سپاه در شبستر مستقر شده بود و پادگان ارتش در حوالی سلماس ایجاد شده بود، برخی از فعالان اجتماعی آن دوران بر این باور بودند که از این فرصت ها نیز باید برای ایجاد شکوفایی در تسوج استفاده کنند و این فرصت ها را غنیمت شمرده و این قبیل مسائل را با جدیت تمام پیگیری میکردند.

و موضوع دانشگاه آزاد نیز دقیقا به همین دلیل بود چرا که در شهرهای همجوار دانشگاه آزاد احداث شده بود و نباید تسوج از این قافله عقب میماند. و بعضا برخی افراد آن زمان با ایجاد شائبه ها و برانگیختن احساسات مردم به هر نحوی تلاش میکردند حجمه ای دفاعی در دل مردم جامعه ایجاد کنند تا آحاد را به پیگیری و مطالبه گری این موضوعات سوق دهند. که تاریخ امروز نشان میدهد این رفتار موفقیت آمیز ولی بشدت بی ثمر بی نتیجه بوده است.

ادامه متن در حال نگارش است...

.

غیبت نهادهای متولی در برنامه‌ریزی راهبردی جشنواره آلبالوی تسوج

#بخش_سوم

یکی از اصلی‌ترین دلایل بی‌ثمر بودن چنین رویدادهایی، نبود برنامه‌ریزی هدفمند، کوتاه‌مدت و بلندمدت از سوی نهادهای متولی مرتبط است. این سازمان‌ها که مسئول مستقیم توسعه اقتصادی و تحقق سیاست‌های اقتصاد مقاومتی در مناطق محرومهستند، عمدتاً به گزارش‌دهی‌های شکلی و حضور نمایشی در این جشنواره‌ها بسنده می‌کنند. و این را در طول دو سال برگزاری جشنواره آلبالوی تسوج به عینه مشاهده و لمس کردیم.

در طول هشت سال گذشته، هیچ اقدام عملی مشخصی از سوی این نهادها برای ایجاد زیرساخت‌های تولیدی، تسهیل فرآیندهای سرمایه‌گذاری یا آموزش کارآفرینی موثر و مفید مشاهده نشده است. در نتیجه، این جشنواره‌ها به‌جای ایجاد تحول در اقتصاد منطقه‌ای، به تکرار بی‌نتیجه‌ای از نمایش‌ها و سخنرانی‌های شعاری بدل شده‌اند.

@tasuj

https://www.instagram.com/p/DKNTbsYIrWi/?igsh=MXRsb3NoN3dlYnlxNQ==

ادامه متن در پست زیر👇🏻