می خواست زین خرابه به جای خراج، گنج
فرمانروای عشق که ما را خراب داشت

مجنون به ریگ بادیه غم های خود شمرد
یاد زمانه ای که غم دل حساب داشت

#صائب تبریزی
@takbayti

بیهوده دست بر دل من می نهد طبیب
لنگر حریف کشتی طوفان رسیده نیست

#صائب تبریزی
@takbayti

در سفیدی های مو، پیری تلافی می کند
آنچه ما از دل سیاهی با جوانی کرده ایم

#صائب_تبریزی
@takbayti

کفاره شراب خوریهای بی حساب
هشیار در میانه مستان نشستن است

#صائب_تبریزی

@takbayti

درمان ما که سوخته ایم از فراق می

چون داغ لاله در دل ساغر نشستن است

#صائب_تبریزی
@takbayti

آن که آخر سر به صحرا داد بی بال و پرم
روز اول این قفس را در گشودی کاشکی!

#صائب_تبریزی
@takbayti

از من بی عاقبت، آغاز هستی را مپرس
کز گرانخوابی، سر افسانه را گم کرده ام

#صائب_تبریزی
@takbayti

بر گرانباری من رحم کن ای سیل فنا!
که من این بار به امید تو برداشته ام

#صائب_تبریزی
@takbayti

چرخ را آرامگاه عافیت پنداشتم
آشیان کردم تصور، خانهٔ صیاد را

#صائب_تبریزی
@takbayti

چه غم از ناز خریدار گرانجان دارد؟

آن که از گرمی بازار دکان برچیده

#صائب_تبریزی
@takbayti

درین زمانه که زاغان شکرشکن شده اند
به استخوان نکند زندگی هما چه کند
نوشت روزی مارا به پاره دل ما
سپهر سفله دگر بیش ازین سخا چه کند

#صائب_تبریزی
@takbayti

به بی برگان چنان ای شاخ گل مستانه می‌خندی
که در خواب بهاران است پنداری خزان تو

#صائب_تبریزی
@takbayti

سربهم آورده دیدم ، برگهای غنچه را
اجتماع دوستان یکدلم آمد بیاد

#صائب_تبریزی
@takbayti

عنان به دست فرومایگان مده زنهار
که در مصالح خود خرج میکنند تو را

#صائب_تبریزی
@takbayti

امید دلگشاییم از ماه عید نیست
این قفل بسته، گوش به زنگ کلید نیست

 #صائب_تبریزی

@takbayti

غافل مشو ز پاس دل بی قرار ما
کاین مرغ پرشکسته قفس ها شکسته است

#صائب_تبریزی
@takbayti

دلگیر نیست از تن، جانهای زنگ بسته
کنج قفس بهشت است بر مرغ پا شکسته

#صائب_تبریزی
@takbayti

از دل دیوانه ام دیوانه تر دانی که کیست
من که دائم در علاج این دل دیوانه ام

#صائب_تبریزی
@takbayti

ز سعی اگر همه ناخن شوی، چه خواهی کرد
گره به رشته ی تدبیر محکم افتاده ست
#صائب_تبریزی
@takbayti

پیری و طفل مزاجی بهم آمیخته‌ایم
تا شب مرگ به آخر نرسد بازی ما

#صائب_تبریزی
@takbayti