🔹در بند ۱۸ ماده ۴، به حضور سه نماینده از مدافعین زن در جلسات کمیته اشاره شده است اما در اینجا نیز توضیح از شرایط لازم برای صدور مجوز حضور آنها داده نشده است. اهمیت حضور این سه مدافع در آنجا مشخص میشود که آنان
دارای حق رای در این جلسات هستند در حالی که نماینده مجلس در این جلسات این حق رای را ندارد!
🔸مسئله دیگر موارد مثبتی است که در لایه های قبلی موجود بوده اما در آخرین نسخه آن حذف شده است؛ از جمله #جرایم_ناموسی و آزارها از طرف محارم که حمایتی برای این افراد در قانون به صورت خاص تدوین نشده است و یا دیگر شاهد وظایفی که برای دستگاههای مربوطه در جهت بازپروری و برگرداندن زنان آسیب دیده و بزهکار به جامعه تعیین شده بود نیستیم.
#مسئله_خانواده در دین و فرهنگ ما از جایگاه و نقش بسیار مهمی برخوردار است و نمیتوان به بهانه رسیدگی به هر یک از جنسیت های مرد و یا زن آن را نادیده گرفت و یا قانونگذاری نباید به شکلی باشد که روابط خانوادگی را بر هم زند و در این لایحه خاص اگر هدف فقط حمایت از زن بدون در نظر گرفتن همه نقش های او باشد در واقع به تمام ابعاد وجودی او پرداخته نشده و همین امر میتواند او را در سایر بخش های حضور او دچار اشکال کند و ادامه زندگی را با شرایط جدید برای او دشوار سازد.
🔸خانواده نهادی به شدت مهم و حساس است که صرف ادبیات محکمِ قوانین و یا وجود احساس رابطه عاطفی بدون هیچگونه ضمانت حقوقی نمیتواند تضمین حفظ آن باشد. شاید بتوان اینطور گفت که وجود قوانین و مجازات مادی بهتنهایی نمیتوانند مشکلات عاطفی و ضررهای معنوی را جبران کنند! در این لایحه باید به #تکالیف_متقابل زن و مرد توجه شود و خود عاملی برای بروز اختلافات نباشد. قانون باید ضمن حمایت از انسانی که مورد ظلم قرار می گیرد عدالت را نیز رعایت کند. مثلاً در مورد حقی که در قبال تحقیر زنان از سوی شریک زندگی و یا دیگران به او داده شده است، چرا این مورد در یک رابطه یک طرفه در نظر گرفته شده؟ آیا موردی دقیقا خلاف آن نمیتواند اتفاق بیفتد؟
و از سویی قوانین نباید آنقدر کلی و به دور از واقعیت زندگی شود که قابل استفاده نباشند. برای مثال در فضای خانواده و دونفره زن و مرد چه ادله ای وجود دارد؟ و مرجع تشخیص جرم و ظلم به زن چیست و چگونه اثبات میشود؟
تمام این موارد از جمله مسائلی است که نیازمند بررسی و ارائه راهکارهای عملی و دقیق توسط کارشناسان این حوزه است.
🔸از طرف دیگر ازدواج از جمله مسائلی است که قوانین میتواند مستقیم و یا غیر مستقیم در آمار آن تأثیر بگذارد این لایحه ضمن بازدارندگی از جرم نباید خود تبدیل و عامل بازدارنده از تشکیل خانواده شود و شرایط را آنقدر سخت پیچیده و پرخطر نشان بدهد که هر خطا و اشتباه موجب نابودی زندگی فردی و جمعی اعضای خانواده شود. و همین طور باید توجه داشت که صرف وجود قانون باعث حفظ احترام زن نمی شود و یا اگر احترامی باشد از روی ترس و غیر واقعی است و نمیتواند تضمینی برای خوشبختی و #آرامش_خانواده باشد.
فرهنگ شاید اصلی ترین کلید واژه گمشده در مسائل اجتماعی و به خصوص مسائل حوزه زن و خانواده است که در طول این سالها کمتر از تصویب قوانین پر زرق و برق به آن توجه شده است.
🔸فهم صحیح #خشونت در کشور ما باید اتفاق بیفتد با آنکه حجم بالای قوانین در این حوزه داریم اما کارآمدی لازم را ندارند و ضعفِ فرهنگ سازی بیش از گذشته در این روزها خودنمایی میکند.
آموزش همگانی، افزایش سطح اطلاعات و دانش خانواده و افراد جامعه، توجه به ظرفیت مدارس و اتصال آن به جامعه و خانواده و استفاده از ظرفیت رسانهها میتواند گامی برای حل ریشه ای مشکلات و جلوگیری از بروز بسیاری از جرمها باشد.
در پایان لازم میدانیم مجددا به این نکته اشاره کنیم که اگر این لایحه بدون هیچ تغییر و یا با تغییرات جزئی و بدون پرداختن به مشکلات اساسی و نظرات کارشناسی اجرایی شود نمی تواند نقش و رسالت خود را به درستی ایفا کند و بار دیگر شاهد آن خواهیم بود که زن و مسائل زنان صرف عنوانی تزئینی و عامل بازیچه در دست سیاست زدگان میشود.
🆔@tahkim_vahdat
دارای حق رای در این جلسات هستند در حالی که نماینده مجلس در این جلسات این حق رای را ندارد!
🔸مسئله دیگر موارد مثبتی است که در لایه های قبلی موجود بوده اما در آخرین نسخه آن حذف شده است؛ از جمله #جرایم_ناموسی و آزارها از طرف محارم که حمایتی برای این افراد در قانون به صورت خاص تدوین نشده است و یا دیگر شاهد وظایفی که برای دستگاههای مربوطه در جهت بازپروری و برگرداندن زنان آسیب دیده و بزهکار به جامعه تعیین شده بود نیستیم.
#مسئله_خانواده در دین و فرهنگ ما از جایگاه و نقش بسیار مهمی برخوردار است و نمیتوان به بهانه رسیدگی به هر یک از جنسیت های مرد و یا زن آن را نادیده گرفت و یا قانونگذاری نباید به شکلی باشد که روابط خانوادگی را بر هم زند و در این لایحه خاص اگر هدف فقط حمایت از زن بدون در نظر گرفتن همه نقش های او باشد در واقع به تمام ابعاد وجودی او پرداخته نشده و همین امر میتواند او را در سایر بخش های حضور او دچار اشکال کند و ادامه زندگی را با شرایط جدید برای او دشوار سازد.
🔸خانواده نهادی به شدت مهم و حساس است که صرف ادبیات محکمِ قوانین و یا وجود احساس رابطه عاطفی بدون هیچگونه ضمانت حقوقی نمیتواند تضمین حفظ آن باشد. شاید بتوان اینطور گفت که وجود قوانین و مجازات مادی بهتنهایی نمیتوانند مشکلات عاطفی و ضررهای معنوی را جبران کنند! در این لایحه باید به #تکالیف_متقابل زن و مرد توجه شود و خود عاملی برای بروز اختلافات نباشد. قانون باید ضمن حمایت از انسانی که مورد ظلم قرار می گیرد عدالت را نیز رعایت کند. مثلاً در مورد حقی که در قبال تحقیر زنان از سوی شریک زندگی و یا دیگران به او داده شده است، چرا این مورد در یک رابطه یک طرفه در نظر گرفته شده؟ آیا موردی دقیقا خلاف آن نمیتواند اتفاق بیفتد؟
و از سویی قوانین نباید آنقدر کلی و به دور از واقعیت زندگی شود که قابل استفاده نباشند. برای مثال در فضای خانواده و دونفره زن و مرد چه ادله ای وجود دارد؟ و مرجع تشخیص جرم و ظلم به زن چیست و چگونه اثبات میشود؟
تمام این موارد از جمله مسائلی است که نیازمند بررسی و ارائه راهکارهای عملی و دقیق توسط کارشناسان این حوزه است.
🔸از طرف دیگر ازدواج از جمله مسائلی است که قوانین میتواند مستقیم و یا غیر مستقیم در آمار آن تأثیر بگذارد این لایحه ضمن بازدارندگی از جرم نباید خود تبدیل و عامل بازدارنده از تشکیل خانواده شود و شرایط را آنقدر سخت پیچیده و پرخطر نشان بدهد که هر خطا و اشتباه موجب نابودی زندگی فردی و جمعی اعضای خانواده شود. و همین طور باید توجه داشت که صرف وجود قانون باعث حفظ احترام زن نمی شود و یا اگر احترامی باشد از روی ترس و غیر واقعی است و نمیتواند تضمینی برای خوشبختی و #آرامش_خانواده باشد.
فرهنگ شاید اصلی ترین کلید واژه گمشده در مسائل اجتماعی و به خصوص مسائل حوزه زن و خانواده است که در طول این سالها کمتر از تصویب قوانین پر زرق و برق به آن توجه شده است.
🔸فهم صحیح #خشونت در کشور ما باید اتفاق بیفتد با آنکه حجم بالای قوانین در این حوزه داریم اما کارآمدی لازم را ندارند و ضعفِ فرهنگ سازی بیش از گذشته در این روزها خودنمایی میکند.
آموزش همگانی، افزایش سطح اطلاعات و دانش خانواده و افراد جامعه، توجه به ظرفیت مدارس و اتصال آن به جامعه و خانواده و استفاده از ظرفیت رسانهها میتواند گامی برای حل ریشه ای مشکلات و جلوگیری از بروز بسیاری از جرمها باشد.
در پایان لازم میدانیم مجددا به این نکته اشاره کنیم که اگر این لایحه بدون هیچ تغییر و یا با تغییرات جزئی و بدون پرداختن به مشکلات اساسی و نظرات کارشناسی اجرایی شود نمی تواند نقش و رسالت خود را به درستی ایفا کند و بار دیگر شاهد آن خواهیم بود که زن و مسائل زنان صرف عنوانی تزئینی و عامل بازیچه در دست سیاست زدگان میشود.
🆔@tahkim_vahdat