❓چرا زیست دانشجویی سخت‌تر میشود؟
(نعمتی، فعال صنفی دانشگاه تهران)
🔴ساختمان 14-15 #خوابگاه_کوی دانشگاه تهران را در تابستان به بهانه تعمیرات تخلیه کردند و اجازه ثبت خوابگاه تابستان در این ساختمان داده نشد. حال قرار است همین رویه درباره ساختمان 16-17 اعمال شود ابتدا در ترم 2 سال 95 اجازه ثبت درساختمان 16 داده نمی‌شود و بعد در تابستان ساختمان 17 هم تخلیه میشود. اما آیا ساختمان 14-15 تعمیر شد؟
خیر❗️
⭕️ بنا به گفته معاونت دانشجویی خوابگاه‌های دانشگاه تهران تنها موکت‌ها و یخچال‌های خوابگاه شسته شد، در حالی که موتورخانه شوفاژ نیاز به تعمیرات جدی دارد، کل ساختمان نزدیک به #70_سال_قدمت دارد و اگر بنا به تعمیرات حداقلی هم باشد باید کل کف سازی و لوله کشی فاضلاب، تعمیر شود. همچنین تمام ساختمان دارای سوراخ و سنبه‌های فراوانی برای زندگی شاهانه سوسک‌ها است که باید لکه گیری شوند، یعنی کل ساختمان باید یک تعمیرات ساختمانی حداقلی شود تا بتوان آن را قابل سکونت کرد، اما این کار توسط دانشگاه انجام نمی‌شود و به بهانه نبودن بودجه کافی و اعتبارات یا توجیهاتی از این دست این تعمیرات انجام نمی‌شود و فقط به شستشوی موکت و یخچال در بهترین حالت اکتفا میشود. چگونه است که با وجود بالارفتن اجاره بهای خوابگاه کیفیت زندگی خوابگاهی هر روز بدتر از دیروز میشود؟ چگونه است که با وجود افزایش هزینه‌های خوابگاه همچنان دانشگاه توجیه نبودن بودجه را می‌کند؟ این اعمال پیامد این است که #صندوق_رفاه دانشجویان که یک صندوق حمایتی است با صندوق کارآفرینی امید که یک بنگاه سرمایه‌گذاری است تفاهم نامه امضا کرده است. در پی این همکاری هم پول‌های اجاره بهای دانشجویان توسط صندوق کارآفرینی امید سرمایه‌گذاری میشود و هم اینکه دانشجویان در صورت گرفتن وام دانشجویی بدهکار بانکی شناخته شده و دیگر نمی‌توانند از بانکها وام بگیرند!
☑️از سوی دیگر وقتی قاسم شیروانی مدرس کارآفرینی در بهمن 94 در ایلام داشتن امنیت مالی را سمی مهلک دانسته و می‌گوید احساس امنیت مالی باعث میشود که توجهی به استقلال مالی خود نداشته باشیم، طبیعی است که وضعیت خوابگاه تا حدی غیر قابل سکونت شود که دانشجو مجبور باشد برای گذران زیست دانشجویی خانه اجاره کند، تازه پس از اجاره خانه است که مصیبت آغاز میشود دانشجو برای پرداخت کرایه خانه باید از صبح تا شب کار کند، دچار افت تحصیلی میشود، سنواتی میشود و بسیاری اتفاق ناگوار دیگر...
🔴 آری این چنین است که تعمیرات خوابگاه انجام نمی‌گیرد و زندگی خوابگاهی دشوار و دشوار میشود. از سوی دیگر با جابجایی‌های اجباری ساختمان‌های خوابگاه با دانشجویان برخوردی رمه وار دارند و این نیز باز از همان سیاست سخت کردن شرایط زندگی خوابگاهی نشأت می‌گیرد. این رویه مبنایش بر از بین بردن امنیت اقتصادی دانشجویان است تا دانشجویان بجای کتاب خواندن و آگاه شدن تنها مجبور باشند نیروی کار خود را با توجه به بیکاری گسترده و عرضه بالای نیروی کار به حراج بگذارند و ارزش‌اضافی‌ای تولید کنند که ایران را هجدهمین اقتصاد جهان کند!
#توضیح
#تجاری_سازی_دانشگاه
#صدوق_کارآفرینی_امید
1⃣7⃣8⃣
(نعمتی، فعال صنفی دانشگاه تهران)
🔴ساختمان 14-15 #خوابگاه_کوی دانشگاه تهران را در تابستان به بهانه تعمیرات تخلیه کردند و اجازه ثبت خوابگاه تابستان در این ساختمان داده نشد. حال قرار است همین رویه درباره ساختمان 16-17 اعمال شود ابتدا در ترم 2 سال 95 اجازه ثبت درساختمان 16 داده نمی‌شود و بعد در تابستان ساختمان 17 هم تخلیه میشود. اما آیا ساختمان 14-15 تعمیر شد؟
خیر❗️
⭕️ بنا به گفته معاونت دانشجویی خوابگاه‌های دانشگاه تهران تنها موکت‌ها و یخچال‌های خوابگاه شسته شد، در حالی که موتورخانه شوفاژ نیاز به تعمیرات جدی دارد، کل ساختمان نزدیک به #70_سال_قدمت دارد و اگر بنا به تعمیرات حداقلی هم باشد باید کل کف سازی و لوله کشی فاضلاب، تعمیر شود. همچنین تمام ساختمان دارای سوراخ و سنبه‌های فراوانی برای زندگی شاهانه سوسک‌ها است که باید لکه گیری شوند، یعنی کل ساختمان باید یک تعمیرات ساختمانی حداقلی شود تا بتوان آن را قابل سکونت کرد، اما این کار توسط دانشگاه انجام نمی‌شود و به بهانه نبودن بودجه کافی و اعتبارات یا توجیهاتی از این دست این تعمیرات انجام نمی‌شود و فقط به شستشوی موکت و یخچال در بهترین حالت اکتفا میشود. چگونه است که با وجود بالارفتن اجاره بهای خوابگاه کیفیت زندگی خوابگاهی هر روز بدتر از دیروز میشود؟ چگونه است که با وجود افزایش هزینه‌های خوابگاه همچنان دانشگاه توجیه نبودن بودجه را می‌کند؟ این اعمال پیامد این است که #صندوق_رفاه دانشجویان که یک صندوق حمایتی است با صندوق کارآفرینی امید که یک بنگاه سرمایه‌گذاری است تفاهم نامه امضا کرده است. در پی این همکاری هم پول‌های اجاره بهای دانشجویان توسط صندوق کارآفرینی امید سرمایه‌گذاری میشود و هم اینکه دانشجویان در صورت گرفتن وام دانشجویی بدهکار بانکی شناخته شده و دیگر نمی‌توانند از بانکها وام بگیرند!
☑️از سوی دیگر وقتی قاسم شیروانی مدرس کارآفرینی در بهمن 94 در ایلام داشتن امنیت مالی را سمی مهلک دانسته و می‌گوید احساس امنیت مالی باعث میشود که توجهی به استقلال مالی خود نداشته باشیم، طبیعی است که وضعیت خوابگاه تا حدی غیر قابل سکونت شود که دانشجو مجبور باشد برای گذران زیست دانشجویی خانه اجاره کند، تازه پس از اجاره خانه است که مصیبت آغاز میشود دانشجو برای پرداخت کرایه خانه باید از صبح تا شب کار کند، دچار افت تحصیلی میشود، سنواتی میشود و بسیاری اتفاق ناگوار دیگر...
🔴 آری این چنین است که تعمیرات خوابگاه انجام نمی‌گیرد و زندگی خوابگاهی دشوار و دشوار میشود. از سوی دیگر با جابجایی‌های اجباری ساختمان‌های خوابگاه با دانشجویان برخوردی رمه وار دارند و این نیز باز از همان سیاست سخت کردن شرایط زندگی خوابگاهی نشأت می‌گیرد. این رویه مبنایش بر از بین بردن امنیت اقتصادی دانشجویان است تا دانشجویان بجای کتاب خواندن و آگاه شدن تنها مجبور باشند نیروی کار خود را با توجه به بیکاری گسترده و عرضه بالای نیروی کار به حراج بگذارند و ارزش‌اضافی‌ای تولید کنند که ایران را هجدهمین اقتصاد جهان کند!
#توضیح
#تجاری_سازی_دانشگاه
#صدوق_کارآفرینی_امید
1⃣7⃣8⃣
🔴سلب مالکیت از مردم برای توسعه شرکت های دانش بنیان وبیگاری کشیدن از نیروی کار
رحمان رضایی - فعال صنفی
🔷در مردادماه 1382 هیات وزیران با استناد به اصل یکصد و سی و هشتم قانون اساسی طرح ساماندهی دانشگاه تهران و دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی و درمانی تهران با استفاده از منابع داخلی و خارجی را تصویب نمود.
این طرح حدفاصل خیابان‌های بلوار کشاورز از شمال، کارگر شمالی از غرب و وصال از شرق را شامل می شود که باید به تملک دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران دربیاید.
🔹رئیس دانشگاه تهران: « از این پس طرح ساماندهی دانشگاه تهران با نام طرح «شهر دانش» شناخته میشود و این فقط یک کلمه نیست و عنوان ملی است که نهادهای رسمی کشور نظیر سازمان مدیریت، معاونت علمی و فناوری و مجلس آن را پذیرفته‌اند و در بودجه نیز این طرح به عنوان طرح شهر دانش شناخته میشود. شرکت‌های دانش‌بنیان که در کنار بضاعت مهم استاد و دانشجو و امکانات پژوهشی دانشگاه تهران شکل گرفت، می‌تواند هویت شهر تهران را تغییر دهد و با حضور بیش از ۵۰۰۰ شرکت دانش‌بنیان کلیه فعالیت‌هایی که در اطراف این مجموعه است را تغییر خواهد داد».
🔹شهردار منطقه 6، عظیم بابایی: «در حال حاضر این محدوده فیریز شده و اجازه ساخت و ساز به اهالی و شهروندان این محدوده داده نمی شود همین موضوع موجب ایجاد محدودیت برای شهروندان شده است به شکلی که تعدادی از آنها شکایت کرده اند».
🔹دانشگاه تهران در شرایطی هر روز املاک بیشتری برای شرکت های دانش بنیان خریداری می کند که دوشادوش آن فضاهای کنونی آموزشی را نیز از دانشجویان خود سلب می کند و به نهادهای خارج از دانشگاه اجراه می دهد، کلاس های آزاد با شهریه گزاف برگزار می کند و از برند دانشگاه تهران تا جای که در توان دارد سود کسب می کند؛ منطق سودی که باعث شده است از دانشجویان دانشکده فنی برای استفاده از برخی آزمایشگاه های تازه ساخت پول طلب کند.
🔹این طرح نمونه بارز سلب مالکیت از مردم است؛ سلبی مالکیتی که قرار است با نیروی کار اساتید و دانشجویان دانشگاه تهران سودهای گزاف را به جیب سرمایه گذاران این طرح ها سرازیر کند.
🔹طرح کاروزی اجباری، ممنوعیت استخدام فارغ التحصیلان دانشگاهی فاقد گواهینامه مهارتی که در دستور کار دولت قرار گرفته است و همچنین معاف بودن شرکت های دانش بنیان از رعایت همین قانون کار نیم بند، بیش از پیش باعث خواهد شد تا دانشجویان و فارغ التحصیلان دانشگاهی به بیگاری گرفته شوند و فشار مضاعفی را به بیکارن و کارگران وارد آورد.
#یادداشت
#تجاری_سازی_دانشگاه
2⃣5⃣2⃣
🆔 @senfi_uni_iran
رحمان رضایی - فعال صنفی
🔷در مردادماه 1382 هیات وزیران با استناد به اصل یکصد و سی و هشتم قانون اساسی طرح ساماندهی دانشگاه تهران و دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی و درمانی تهران با استفاده از منابع داخلی و خارجی را تصویب نمود.
این طرح حدفاصل خیابان‌های بلوار کشاورز از شمال، کارگر شمالی از غرب و وصال از شرق را شامل می شود که باید به تملک دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران دربیاید.
🔹رئیس دانشگاه تهران: « از این پس طرح ساماندهی دانشگاه تهران با نام طرح «شهر دانش» شناخته میشود و این فقط یک کلمه نیست و عنوان ملی است که نهادهای رسمی کشور نظیر سازمان مدیریت، معاونت علمی و فناوری و مجلس آن را پذیرفته‌اند و در بودجه نیز این طرح به عنوان طرح شهر دانش شناخته میشود. شرکت‌های دانش‌بنیان که در کنار بضاعت مهم استاد و دانشجو و امکانات پژوهشی دانشگاه تهران شکل گرفت، می‌تواند هویت شهر تهران را تغییر دهد و با حضور بیش از ۵۰۰۰ شرکت دانش‌بنیان کلیه فعالیت‌هایی که در اطراف این مجموعه است را تغییر خواهد داد».
🔹شهردار منطقه 6، عظیم بابایی: «در حال حاضر این محدوده فیریز شده و اجازه ساخت و ساز به اهالی و شهروندان این محدوده داده نمی شود همین موضوع موجب ایجاد محدودیت برای شهروندان شده است به شکلی که تعدادی از آنها شکایت کرده اند».
🔹دانشگاه تهران در شرایطی هر روز املاک بیشتری برای شرکت های دانش بنیان خریداری می کند که دوشادوش آن فضاهای کنونی آموزشی را نیز از دانشجویان خود سلب می کند و به نهادهای خارج از دانشگاه اجراه می دهد، کلاس های آزاد با شهریه گزاف برگزار می کند و از برند دانشگاه تهران تا جای که در توان دارد سود کسب می کند؛ منطق سودی که باعث شده است از دانشجویان دانشکده فنی برای استفاده از برخی آزمایشگاه های تازه ساخت پول طلب کند.
🔹این طرح نمونه بارز سلب مالکیت از مردم است؛ سلبی مالکیتی که قرار است با نیروی کار اساتید و دانشجویان دانشگاه تهران سودهای گزاف را به جیب سرمایه گذاران این طرح ها سرازیر کند.
🔹طرح کاروزی اجباری، ممنوعیت استخدام فارغ التحصیلان دانشگاهی فاقد گواهینامه مهارتی که در دستور کار دولت قرار گرفته است و همچنین معاف بودن شرکت های دانش بنیان از رعایت همین قانون کار نیم بند، بیش از پیش باعث خواهد شد تا دانشجویان و فارغ التحصیلان دانشگاهی به بیگاری گرفته شوند و فشار مضاعفی را به بیکارن و کارگران وارد آورد.
#یادداشت
#تجاری_سازی_دانشگاه
2⃣5⃣2⃣
🆔 @senfi_uni_iran