🤔سوال روز: حسن روحانی #رئیس‌جمهور است یا رئیس‌جمهوری؟/ مصطفی آرانی
♦️ امروز تحلیف حسن روحانی است اما سوال امروز ما در روزآروز این است که باید او را #رئیس_جمهور بدانیم یا #رئیس_جمهوری؟ در این زمینه دو نظر وجود دارد.
♦️مقاله روح الله شهسوار در سایت خوابگرد که در خرداد همین امسال نوشته شده می‌گوید: «...ما به اشتباه واژه‌ی رئیس‌جمهور را به کار می‌بریم. رئیس‌جمهور در ادبیات سیاسی هیچ معنایی ندارد. آن‌چه پس از تشکیل دولت-ملت‌های مدرن به وجود آمد، جایگزینی مقام «شاه» با جایگاه «رئیس» بود. در کشورهایی که از نظام «جمهوریِ ریاستی» برخوردارند، مثل فرانسه، این فرد به صورت طبیعی رئیس‌جمهوری نامیده می‌شود: «رئیسِ‌جمهوریِ فرانسه» یا «رئیسِ‌جمهوریِ ایتالیا» و… رئیس‌جمهور هیچ معنایی نمی‌دهد.»
♦️محسن یوسفی نقدی بر کار شهسوار نوشته و در همان سایت منتشر شده و به‌نقل از چند ویراستار ارشد من‌جمله نفیسی، عرفان، عالی عباس آباد، ارژنگ و ذوالفقاری می‌نویسد: «واژه «رئیس‌جمهوری» در اصل به کسی اطلاق می‌شود که ریاست نظام جمهوری را بر عهده دارد. در فارسی امروز معمولا به‌جای این لفظ، «رئیس‌جمهور» به‌کار می‌رود. عده‌ای به‌کاربردن «رئیس‌جمهور» را در این معنا خطا دانسته و دلیل آورده‌اند که «جمهور» به‌معنی «مردم» است و درنتیجه، «رئیس‌جمهور» یعنی «کسی که بر همۀ مردم ریاست می‌کند»؛ ولی چنین شخصی درواقع نه بر مردم، بلکه بر نظام جمهوری ریاست می‌کند. به‌تعبیر دیگر، کسی که در این مقام قرار می‌گیرد، رئیسِ مردم نیست؛ بلکه رئیس حکومتی است که مردم به آن رأی داده‌اند.»
♦️ با این حال، خود او چند دلیل می‌آورد برای این‌که استفاده از لفظ رئیس‌جمهور درست باشد. من جمله این‌که «در فارسی معاصر به شخصی که زمام امور اجرایی کل کشور را در دست می‌گیرد، غالباً «رئیس‌جمهور» می‌گویند و نه «رئیس‌جمهوری». بنابراین، به‌نظر می‌رسد با درنظرگرفتن بسامد کاربرد این کلمه، بتوان آن را صحیح دانست.» و این‌که ظاهرا می‌توان «در معنایی مجازی «رئیس‌جمهور» را به‌معنی «رئیس مردم» (و نه «رئیس حکومت مردمی») صحیح دانست.»
♦️ متاسفانه موضع قانون اساسی نیز به عنوان سند مرجع ما در این زمینه نامشخص است. مثلا در اصل ششم قانون اساسی آمده که در جمهوری اسلامی ایران امور کشور باید به اتکاء آراء عمومی اداره شود از راه انتخابات: انتخاب رئیس جمهور، نمایندگان مجلس شورای اسلامی، اعضای شوراها و نظایر اینها، یا از راه همه پرسی در مواردی که در اصول دیگر این قانون معین می گردد.» اما در اصل 116 آمده که « نحوه برگزاری انتخاب رئیس جمهوری را قانون معین می کند.»
♦️ با این حال این موضوع صرفا، یک‌بار در قانون اساسی خلط شده و به نظرمی‌رسد فارغ از این سهو، قانون اساسی به تفکیکی میان ریاست‌جمهوری و رئیس‌جمهور معتقد بوده است. موضوعی که یوسفی به نوع جالبی در مقاله انتقادی‌اش به آن اشاره کرده: « فارسی‌زبانان «رئیس‌جمهور» را در معنای «شخصی که ریاست قوۀ مجریه را عهده‌دار است» به‌کار می‌برند و برای اشاره به معنی مصدری آن، از لفظ «رئیس‌جمهوری» استفاده می‌کنند. با این اوصاف، ظاهرا به‌کاربردن «رئیس‌جمهوری» برای اشاره به شخص در بسیاری جاها موجب آشفتگی می‌شود و درنتیجه، مخاطب در فهم مقصود درمی‌ماند.»
♦️ بنابراین باید گفت که در زبان ادبیات فارسی هرجا بخواهیم به منصب اشاره کنیم باید ریاست‌جمهوری یا رئیس‌جمهوری را بیان کنیم اما در وقتی از یک شخص حرف می‌زنیم(مثلا برای اشاره به حسن روحانی) باید بگوییم رئیس‌جمهور.
👈سوال روز روزاروز را هر روز ببینید
@roozArooz_news
♦️ امروز تحلیف حسن روحانی است اما سوال امروز ما در روزآروز این است که باید او را #رئیس_جمهور بدانیم یا #رئیس_جمهوری؟ در این زمینه دو نظر وجود دارد.
♦️مقاله روح الله شهسوار در سایت خوابگرد که در خرداد همین امسال نوشته شده می‌گوید: «...ما به اشتباه واژه‌ی رئیس‌جمهور را به کار می‌بریم. رئیس‌جمهور در ادبیات سیاسی هیچ معنایی ندارد. آن‌چه پس از تشکیل دولت-ملت‌های مدرن به وجود آمد، جایگزینی مقام «شاه» با جایگاه «رئیس» بود. در کشورهایی که از نظام «جمهوریِ ریاستی» برخوردارند، مثل فرانسه، این فرد به صورت طبیعی رئیس‌جمهوری نامیده می‌شود: «رئیسِ‌جمهوریِ فرانسه» یا «رئیسِ‌جمهوریِ ایتالیا» و… رئیس‌جمهور هیچ معنایی نمی‌دهد.»
♦️محسن یوسفی نقدی بر کار شهسوار نوشته و در همان سایت منتشر شده و به‌نقل از چند ویراستار ارشد من‌جمله نفیسی، عرفان، عالی عباس آباد، ارژنگ و ذوالفقاری می‌نویسد: «واژه «رئیس‌جمهوری» در اصل به کسی اطلاق می‌شود که ریاست نظام جمهوری را بر عهده دارد. در فارسی امروز معمولا به‌جای این لفظ، «رئیس‌جمهور» به‌کار می‌رود. عده‌ای به‌کاربردن «رئیس‌جمهور» را در این معنا خطا دانسته و دلیل آورده‌اند که «جمهور» به‌معنی «مردم» است و درنتیجه، «رئیس‌جمهور» یعنی «کسی که بر همۀ مردم ریاست می‌کند»؛ ولی چنین شخصی درواقع نه بر مردم، بلکه بر نظام جمهوری ریاست می‌کند. به‌تعبیر دیگر، کسی که در این مقام قرار می‌گیرد، رئیسِ مردم نیست؛ بلکه رئیس حکومتی است که مردم به آن رأی داده‌اند.»
♦️ با این حال، خود او چند دلیل می‌آورد برای این‌که استفاده از لفظ رئیس‌جمهور درست باشد. من جمله این‌که «در فارسی معاصر به شخصی که زمام امور اجرایی کل کشور را در دست می‌گیرد، غالباً «رئیس‌جمهور» می‌گویند و نه «رئیس‌جمهوری». بنابراین، به‌نظر می‌رسد با درنظرگرفتن بسامد کاربرد این کلمه، بتوان آن را صحیح دانست.» و این‌که ظاهرا می‌توان «در معنایی مجازی «رئیس‌جمهور» را به‌معنی «رئیس مردم» (و نه «رئیس حکومت مردمی») صحیح دانست.»
♦️ متاسفانه موضع قانون اساسی نیز به عنوان سند مرجع ما در این زمینه نامشخص است. مثلا در اصل ششم قانون اساسی آمده که در جمهوری اسلامی ایران امور کشور باید به اتکاء آراء عمومی اداره شود از راه انتخابات: انتخاب رئیس جمهور، نمایندگان مجلس شورای اسلامی، اعضای شوراها و نظایر اینها، یا از راه همه پرسی در مواردی که در اصول دیگر این قانون معین می گردد.» اما در اصل 116 آمده که « نحوه برگزاری انتخاب رئیس جمهوری را قانون معین می کند.»
♦️ با این حال این موضوع صرفا، یک‌بار در قانون اساسی خلط شده و به نظرمی‌رسد فارغ از این سهو، قانون اساسی به تفکیکی میان ریاست‌جمهوری و رئیس‌جمهور معتقد بوده است. موضوعی که یوسفی به نوع جالبی در مقاله انتقادی‌اش به آن اشاره کرده: « فارسی‌زبانان «رئیس‌جمهور» را در معنای «شخصی که ریاست قوۀ مجریه را عهده‌دار است» به‌کار می‌برند و برای اشاره به معنی مصدری آن، از لفظ «رئیس‌جمهوری» استفاده می‌کنند. با این اوصاف، ظاهرا به‌کاربردن «رئیس‌جمهوری» برای اشاره به شخص در بسیاری جاها موجب آشفتگی می‌شود و درنتیجه، مخاطب در فهم مقصود درمی‌ماند.»
♦️ بنابراین باید گفت که در زبان ادبیات فارسی هرجا بخواهیم به منصب اشاره کنیم باید ریاست‌جمهوری یا رئیس‌جمهوری را بیان کنیم اما در وقتی از یک شخص حرف می‌زنیم(مثلا برای اشاره به حسن روحانی) باید بگوییم رئیس‌جمهور.
👈سوال روز روزاروز را هر روز ببینید
@roozArooz_news