نشر روان‌شناسی و هنر
559 subscribers
833 photos
54 videos
22 files
158 links
انتشارات روان‌شناسی و هنر


ارتباط با ادمین: @ravaan_honar
Download Telegram
♦️ #گزیده_کتاب

✍️ هر آدمی سوپرایگو دارد. اما همه به آن سوپرایگو نمی‌گویند. بعضی آن را وجدان یا حتی وجدان گناه، و برخی اخلاقیات می‌نامند. اما با هر نامی، همه آن را دارند. مشخص‌ترین [نشانه‌ی] سوپرایگو، ندایی در سر شماست که نمی‌گذارد اشتباه کنید (برای مثال نمی‌گذارد عملی غیر قانونی، غیراخلاقی یا نامهربانی انجام دهید).
وسوسه می‌شوید و کاری می‌کنید که می‌دانید نباید انجام می‌دادید... و حتی وقتی اصلا کاری را انجام نداده‌اید، سوپرایگو شما را از درون تنبیه می‌کند.

📕 #سوپر_ایگو
👤#پرسیلات_روت

@RavanHonar_pub
♦️ #گزیده_کتاب

✍️ یکی از مهم‌ترین نکاتی که در کندوکاو طرز کار سوپرایگو باید در نظر بگیریم، میزان عطوفت یا سخت‌گیری شخص است. سوپرایگوی انسان سالم، به‌طور کلی، در او احساس خوبی راجع به خودش ایجاد می‌کند و فقط وقتی مرتکب رفتار بدی می‌شود، در او احساس گناه ایجاد می‌کند. سوپرایگوی سالم، شبیه والد مهربان اما قاطع است: والدی که قوانینی دارد اما در عین حال، تخلفات را می‌بخشد. چنین سوپرایگویی استدلال‌پذیر است و تخفیف می‌دهد: اگر رفتار بدی انجام دهم و تشخیص بدهم که رفتار بدی کرده‌ام، و در صدد جبران آن برآیم، سوپرایگوی سالم به من فرصت [دیگری] می‌دهد و مرا می‌بخشد. جبران- یعنی ترمیم خرابکاری- به مفهوم دینی و معنوی رستگاری، ربط پیدا می‌کند؛ جبران به‌طور تلویحی به معنای تشخیص احساس گناه و آرزوی جبران خرابکاری [یا همان جبران مافات] است. کسی که سوپرایگوی بسیار سخت‌گیری دارد. ناهشیارانه زیر کوهی متزلزل از احساس گناه قرار دارد. تشخیص میزان این احساس گناه، یا تلاش برای کاستن اندکی از وزن هولناک این کوه، مترادف است یا به جان خریدن بهمن عظیمی از شرم. این گروه از آدم‌های بیچاره که نمی‌توانند حرکتی در جهت شروع جبران کنند، محکوم به ملامت بی‌پایان خویش، و حمله از درون به خود، هستند.

📕 #سوپر_ایگو
👤 #پرسیلات_روت

@RavanHonar_pub
♦️ #گزیده_کتاب

✍️ سوپرایگو داشتن جزء لاینفک و ضروری تجربه‌ی انسان است؛ همه‌ی ما با یک قاضی درونی زندگی می‌کنیم. سوپرایگو می‌تواند ظالم و ستمگر، یا نسبتا رئوف و بخشنده باشد. ما می‌توانیم سوپر ایگو را درون خود تجربه، یا آن را به دیگران فرافکنی کنیم. همچنین می‌توانیم آن را به دیگران تحمیل و به جای خودمان، دیگران را سختگیرانه، قضاوت کنیم. رابطه‌ی هرکس با سوپرایگوی خود، حاصل روابط خیالی واقعی او با والدینش و دیگر آدم‌های مهم زندگی‌اش می‌باشد. سوپرایگو، انعکاس اینها است و رابطه‌ی هر کس با سوپرایگوی خودش، بر روابط جدید او با دیگران در زندگی و همچنین احساس و تصورش در مورد خودش، تاثیر می‌گذارد.

📕 #سوپر_ایگو
👤 #پرسیلات_روت

@RavanHonar_pub
♦️ #گزیده_کتاب

✍️ هر آدمی سوپرایگو دارد. اما همه به آن سوپرایگو نمی‌گویند. بعضی آن را وجدان یا حتی وجدان‌گناه، و برخی اخلاقیات می‌نامند. اما با هر نامی، همه آن را دارند. مشخص‌ترین [نشانه‌ی] سوپرایگو، ندایی در سر شماست که نمی‌گذارد اشتباه کنید (برای مثال نمی‌گذارد عملی غیر‌قانونی، غیراخلاقی یا نامهربانی انجام دهید).
وسوسه می‌شوید و کاری می‌کنید که می‌دانید نباید انجام می‌دادید... و حتی وقتی اصلا کاری را انجام نداده‌اید، سوپرایگو شما را از درون تنبیه می‌کند.

📕 #سوپر_ایگو
👤#پرسیلات_روت


@RavanHonar_pub
♦️ #گزیده_کتاب

✍️ یکی از مهمترین نکاتی که در کندوکاو طرز کار سوپرایگو باید در نظر بگیریم، میزان عطوفت یا سخت‌گیری شخص است. سوپرایگوی انسان سالم، به طور کلی، در او احساس خوبی راجع‌به خودش ایجاد می‌کند و فقط وقتی مرتکب رفتار بدی می‌شود، در او احساس گناه ایجاد می‌کند. سوپرایگوی سالم، شبیه والد مهربان اما قاطع است: والدی که قوانینی دارد اما در عین حال، تخلفات را می‌بخشد. چنین سوپرایگویی استدلال‌پذیر است و تخفیف می‌دهد: اگر رفتار بدی انجام دهم و تشخیص بدهم که رفتار بدی کرده‌ام، و در صدد جبران آن برآیم، سوپرایگوی سالم به من فرصت [دیگری] می‌دهد و مرا می‌بخشد. جبران یعنی ترمیم خرابکاری به مفهوم دینی و معنوی و رستگاری، ربط پیدا می‌کند؛ جبران به‌طور تلویحی به معنای تشخیص احساس گناه و آرزوی جبران خرابکاری [یا همان جبران مافات] است. کسی که سوپرایگوی بسیار سخت‌گیری دارد. ناهشیارانه زیر کوهی متزلزل از احساس گناه قرار دارد. تشخیص میزان این احساس گناه، یا تلاش برای کاستن اندکی از وزن هولناک این کوه، مترادف است با به جان خریدن بهمن عظیمی از شرم. این گروه از آدم‌های بیچاره که نمی‌توانند حرکتی در جهت شروع جبران کنند، محکوم به ملامت بی‌پایان خویش، و حمله از درون به خود، هستند.

📕 #سوپر_ایگو
👤#پرسیلات_روت


@RavanHonar_pub
♦️ #گزیده_کتاب

✍️ سوپرایگو داشتن جزء لاینفک و ضروری تجربه‌ی انسان است؛ همه‌ی ما با یک قاضی درونی زندگی می‌کنیم. سوپرایگو می‌تواند ظالم و ستمگر، یا نسبتا رئوف و بخشنده باشد. ما می‌توانیم سوپرایگو را درون خود تجربه، یا آن را به دیگران فرافکنی کنیم. همچنین می‌توانیم آن را به دیگران تحمیل و به جای خودمان، دیگران را سختگیرانه، قضاوت کنیم. رابطه‌ی هرکس با سوپرایگوی خود، حاصل روابط خیالی واقعی او با والدینش و دیگر آدم‌های مهم زندگی‌اش می‌باشد. سوپرایگو، انعکاس اینها است و رابطه‌ی هر کس با سوپرایگوی خودش، بر روابط جدید او با دیگران در زندگی و همچنین احساس و تصورش در مورد خودش، تاثیر می‌گذارد.

📕 #سوپر_ایگو
👤#پرسیلات_روت


@RavanHonar_pub
📕 #سوپر_ایگو
👤#پرسیلات_روت
#انتشارات_روانشناسی_و_هنر

مترجم: مهرداد فیروزبخت

قیمت: ۵,۰۰۰ تومان

@ravanHonar_pub
♦️ #گزیده_کتاب

✍️ یکی از مهم‌ترین نکاتی که در کندوکاو طرز کار سوپرایگو باید در‌ نظر بگیریم، میزان عطوفت یا سخت‌گیری شخص است. سوپرایگوی انسان سالم، به طور کلی، در او احساس خوبی راجع‌به خودش ایجاد می‌کند و فقط وقتی مرتکب رفتار بدی می‌شود، در او احساس گناه ایجاد می‌کند. سوپرایگوی سالم، شبیه والد مهربان اما قاطع است: والدی که قوانینی دارد اما در عین حال، تخلفات را می‌بخشد. چنین سوپر‌ایگویی استدلال‌پذیر است و تخفیف می‌دهد: اگر رفتار بدی انجام دهم و تشخیص بدهم که رفتار بدی کرده ام، و در صدد جبران آن برآیم، سوپرایگوی سالم به من فرصت [دیگری] می‌دهد و مرا می‌بخشد. جبران یعنی ترمیم خرابکاری به مفهوم دینی و معنوی رستگاری، ربط پیدا می‌کند؛ جبران به طور تلویحی به معنای تشخیص احساس گناه و آرزوی جبران خرابکاری [یا همان جبران مافات] است. کسی که سوپرایگوی بسیار سخت‌گیری دارد. ناهشیارانه زیر کوهی متزلزل از احساس گناه قرار دارد. تشخیص میزان این احساس گناه، یا تلاش برای کاستن اندکی از وزن هولناک این کوه، مترادف است یا به‌جان خریدن بهمن عظیمی از شرم. این گروه از آدم‌های بیچاره که نمی‌توانند حرکتی در جهت شروع جبران کنند، محکوم به ملامت بی‌پایان خویش، و حمله از درون به خود، هستند.

📕 #سوپر_ایگو
👤#پرسیلات_روت
#انتشارات_روانشناسی_و_هنر

مترجم: مهرداد فیروزبخت
قیمت: ۵,۰۰۰ تومان.

@RavanHonar_pub
📚#گزیده_کتاب

✍️ بزرگترین بخش سوپرایگو، ناهشیارانه است. معنایش این است که احساساتی که از آنها آگاه نیستیم درباره آنچه انجام می‌دهیم و آنچه به آن فکر می‌کنیم و حتی آنچه اصلا آگاه نیستیم که به آن فکر کنیم، به ما انگیزه می‌دهند. شاید این غیرممکن به نظر برسد، ولی روانکاوان به شواهدی دست یافته‌اند که نشان می‌دهند آدم‌ها بی‌آنکه بدانند، راجع‌به چیزهایی احساس گناه دارند که اصلا از انجام آنها یا از فکر کردن به آنها آگاه نبوده‌اند.

📗#سوپر_ایگو
👤#پرسیلات_روت

مترجم: مهرداد فیروزبخت

🖨#انتشارات_روان‌شناسی_و_هنر
قیمت: ۵ هزار تومان

@RavanHonar_pub
📚#گزیده_کتاب

✍️ یکی از مهمترین نکاتی که در کندوکاو طرز کار سوپرایگو باید در نظر بگیریم، میزان عطوفت یا سخت‌گیری شخص است. سوپرایگو انسان سالم، به‌طور کلی، در او احساس خوبی راجع‌به خودش ایجاد می‌کند و فقط وقتی مرتکب رفتار بدی می‌شود، در او احساس گناه ایجاد می‌کند. سوپرایگو سالم، شبیه والد مهربان اما قاطع است: والدی که قوانینی دارد اما در عین‌حال، تخلفات را می‌بخشد. چنین سوپر ایگویی استدلال‌پذیر است و تخفیف می‌دهد. اگر رفتار بدی انجام دهم و تشخیص بدهم که رفتار بدی کرده‌ام، و در صدد جبران آن برآیم، سوپرایگوی سالم به من فرصت دیگری می‌دهد و مرا می‌بخشد. جبران یعنی ترمیم خرابکاری به مفهوم دینی و معنوی رستگاری، ربط پیدا می‌کند؛ جبران به‌طور تلویحی به معنای تشخیص احساس گناه و آرزوی جبران خرابکاری [یا همان جبران مافات] است. کسی که سوپرایگوی بسیار سخت‌گیری دارد. ناهشیارانه زیر کوهی متزلزل از احساس گناه قرار دارد. تشخیص میزان این احساس گناه، یا تلاش برای کاستن اندکی از وزن هولناک این کوه، مترادف است با به جان خریدن بهمن عظیمی از شرم. این گروه از آدم‌های بیچاره که نمی‌توانند حرکتی در جهت شروع جبران کنند، محکوم به ملامت بی‌پایان خویش، و حمله از درون به ‌خود هستند.

📗#سوپر_ایگو
👤#پرسیلات_روت

مترجم: مهرداد فیروزبخت

🖨#انتشارات_روان‌شناسی_و_هنر
قیمت: ۵ هزار تومان

@RavanHonar_pub