വെല്ലുവിളികളും, പ്രതിസന്ധിയും നേരിടാനുള്ളതാണ്.
മൂല്യമുള്ളതും, അസാധ്യമായതുമായ ഒരു കാര്യം നാം നേടിയെടുക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നുവെങ്കിൽ വെല്ലുവിളികളെ നേരിടേണ്ടിവരും.
തനിക്ക് വിജയിക്കാൻ കഴിയുമോ എന്ന ആശങ്ക ഒരു പ്രവർത്തിക്കുമേൽ തോന്നുന്നുവെങ്കിൽ അതുതന്നെ വെല്ലുവിളിയായെടുത്ത് നേരിടാൻ ശ്രമിക്കുക.
വെല്ലുവിളികൾ സധൈര്യം നേരിടുമ്പോഴാണ് പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത നേട്ടങ്ങളും വിജയങ്ങളും എത്തിപ്പിടിക്കാൻ കഴിയുന്നത്.
ചോരാത്ത ആത്മവിശ്വാസവുമായി ശാന്തമായ മനസ്സോടെ ശുഭപ്രതീക്ഷയോടെ തന്നെ വെല്ലുവിളികളെയും പ്രതിസന്ധികളെയും നേരിടാൻ ശ്രമിക്കുക.
® @prajodhanam ®
മൂല്യമുള്ളതും, അസാധ്യമായതുമായ ഒരു കാര്യം നാം നേടിയെടുക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നുവെങ്കിൽ വെല്ലുവിളികളെ നേരിടേണ്ടിവരും.
തനിക്ക് വിജയിക്കാൻ കഴിയുമോ എന്ന ആശങ്ക ഒരു പ്രവർത്തിക്കുമേൽ തോന്നുന്നുവെങ്കിൽ അതുതന്നെ വെല്ലുവിളിയായെടുത്ത് നേരിടാൻ ശ്രമിക്കുക.
വെല്ലുവിളികൾ സധൈര്യം നേരിടുമ്പോഴാണ് പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത നേട്ടങ്ങളും വിജയങ്ങളും എത്തിപ്പിടിക്കാൻ കഴിയുന്നത്.
ചോരാത്ത ആത്മവിശ്വാസവുമായി ശാന്തമായ മനസ്സോടെ ശുഭപ്രതീക്ഷയോടെ തന്നെ വെല്ലുവിളികളെയും പ്രതിസന്ധികളെയും നേരിടാൻ ശ്രമിക്കുക.
® @prajodhanam ®
ഉറ്റവരുടെ മുഖത്തെ പുഞ്ചിരി ആയിരിക്കും ചില ജീവിതങ്ങളുടെ ലക്ഷ്യം.
അതിനുവേണ്ടി അവർ സഹനങ്ങൾ ഏറ്റെടുക്കും, ചിലതൊക്കെ കണ്ടില്ല എന്നും നടിക്കും.
കാരണം,
അവരുടെ ലക്ഷ്യം പ്രിയപ്പെട്ടവരുടെ മുഖത്ത് വിരിയുന്ന പുഞ്ചിരി മാത്രമാണ്.
ചിരിച്ചും, സന്തോഷം നിറയുന്ന നിമിഷങ്ങൾ സമ്മാനിച്ചും യാത്ര തുടരാം നമുക്ക്.
® @prajodhanam ®
അതിനുവേണ്ടി അവർ സഹനങ്ങൾ ഏറ്റെടുക്കും, ചിലതൊക്കെ കണ്ടില്ല എന്നും നടിക്കും.
കാരണം,
അവരുടെ ലക്ഷ്യം പ്രിയപ്പെട്ടവരുടെ മുഖത്ത് വിരിയുന്ന പുഞ്ചിരി മാത്രമാണ്.
ചിരിച്ചും, സന്തോഷം നിറയുന്ന നിമിഷങ്ങൾ സമ്മാനിച്ചും യാത്ര തുടരാം നമുക്ക്.
® @prajodhanam ®
മറ്റുള്ളവരെ മറികടക്കാൻ വേണ്ടി മാത്രം ജീവിക്കുന്നവർക്ക്‌ സ്വന്തം മുഖവും ദൗത്യവും നഷ്ടമാകും. നമ്മുടെ ജീവിതമാണ് നാം ജീവിക്കേണ്ടത്.
ഏതൊരു പ്രവർത്തി ചെയ്യുമ്പോഴും പൂർണ്ണ മനസ്സാലെ ചെയ്യുക.
അർദ്ധമനസ്സോടെ ചെയ്യുന്ന ഒരു കാര്യം അതിന്റെ ഫലപ്രാപ്തിയിലെത്തുകയോ നമുക്ക് പരിപൂർണ്ണ സംതൃപ്തി നൽകുകയോ ചെയ്യുന്നില്ല.
എന്തിലും നമുക്കു സന്തോഷം നൽകുന്ന ഒരു ചെറിയ കാര്യമെങ്കിലും കണ്ടെത്താൻ ശ്രമിക്കുക.
ആസ്വാദനവും, ആത്മാർഥതയും, അർപ്പണബോധവുമെല്ലാമാകുന്നു ഒരു പ്രവർത്തിയുടെ വിജയത്തിനനിവാര്യമായ ഘടകങ്ങൾ.
® @prajodhanam ®
ഏതൊരു പ്രവർത്തി ചെയ്യുമ്പോഴും പൂർണ്ണ മനസ്സാലെ ചെയ്യുക.
അർദ്ധമനസ്സോടെ ചെയ്യുന്ന ഒരു കാര്യം അതിന്റെ ഫലപ്രാപ്തിയിലെത്തുകയോ നമുക്ക് പരിപൂർണ്ണ സംതൃപ്തി നൽകുകയോ ചെയ്യുന്നില്ല.
എന്തിലും നമുക്കു സന്തോഷം നൽകുന്ന ഒരു ചെറിയ കാര്യമെങ്കിലും കണ്ടെത്താൻ ശ്രമിക്കുക.
ആസ്വാദനവും, ആത്മാർഥതയും, അർപ്പണബോധവുമെല്ലാമാകുന്നു ഒരു പ്രവർത്തിയുടെ വിജയത്തിനനിവാര്യമായ ഘടകങ്ങൾ.
® @prajodhanam ®
മറ്റുള്ളവരോട് തോന്നുന്ന അസൂയയാണ് പ്രധാനമായി അവരോടുള്ള ശത്രുത തോന്നുവാനുള്ള കാരണം.
നല്ല മനസ്സുള്ളവർ ഏത് കാര്യത്തിലും ആത്മസംതൃപ്തി കണ്ടെത്തി സന്തോഷത്തോടെ ജീവിച്ച് പോരുന്നു. അങ്ങനെയുള്ളവരെ മറ്റുള്ളവരുടെ നേട്ടങ്ങൾ അലട്ടുന്നില്ല. മറിച്ച് സന്തോഷിപ്പിക്കുന്നു.
ഏവരും ഇതുപോലെ മാതൃകാപരമായി കഴിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ സമൂഹം തന്നെ നന്നായേനെ.
® @prajodhanam ®
നല്ല മനസ്സുള്ളവർ ഏത് കാര്യത്തിലും ആത്മസംതൃപ്തി കണ്ടെത്തി സന്തോഷത്തോടെ ജീവിച്ച് പോരുന്നു. അങ്ങനെയുള്ളവരെ മറ്റുള്ളവരുടെ നേട്ടങ്ങൾ അലട്ടുന്നില്ല. മറിച്ച് സന്തോഷിപ്പിക്കുന്നു.
ഏവരും ഇതുപോലെ മാതൃകാപരമായി കഴിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ സമൂഹം തന്നെ നന്നായേനെ.
® @prajodhanam ®
അവസരങ്ങൾ കണ്ടെത്താനുള്ള കഴിവുണ്ടെങ്കിൽ, അസാധ്യമായ കാര്യങ്ങൾ പോലും ചെയ്യാൻ നമുക്ക് കഴിഞ്ഞേക്കും.
നമ്മുടെ ലക്ഷ്യത്തിലേക്കുള്ള യാത്രകൾ ഏറ്റവും കൃത്യമായതും, ആസൂത്രിതമായതും ആയിരിക്കാൻ നമ്മൾ ശ്രദ്ധിക്കണം.
വിജയത്തിലേക്കെത്താനായി നമ്മിലെ കഴിവുകളെ സ്വയം മനസ്സിലാക്കി, അവ പരമാവധി പ്രയോജനപ്പെടുത്തുകയും വേണം.
വിജയം കൊതിക്കുന്നൊരു മനസ്സുണ്ടെങ്കിൽ കഠിന പരിശ്രമത്തിലൂടെ അസാധ്യമായ പലതും അത്ഭുതകരമായി നേടിയെടുക്കാൻ നമുക്ക് സാധിക്കും.
® @prajodhanam ®
നമ്മുടെ ലക്ഷ്യത്തിലേക്കുള്ള യാത്രകൾ ഏറ്റവും കൃത്യമായതും, ആസൂത്രിതമായതും ആയിരിക്കാൻ നമ്മൾ ശ്രദ്ധിക്കണം.
വിജയത്തിലേക്കെത്താനായി നമ്മിലെ കഴിവുകളെ സ്വയം മനസ്സിലാക്കി, അവ പരമാവധി പ്രയോജനപ്പെടുത്തുകയും വേണം.
വിജയം കൊതിക്കുന്നൊരു മനസ്സുണ്ടെങ്കിൽ കഠിന പരിശ്രമത്തിലൂടെ അസാധ്യമായ പലതും അത്ഭുതകരമായി നേടിയെടുക്കാൻ നമുക്ക് സാധിക്കും.
® @prajodhanam ®
ഉദിച്ചുയരുന്ന സൂര്യൻ അസ്തമയത്തിലേക്കെത്തുമ്പോൾ കടമ നിറവേറ്റി എന്ന് പറയണമെങ്കിൽ അത് പ്രകാശം പൊഴിച്ചിരിക്കണം.
കാരണം പ്രകാശം പൊഴിക്കുക എന്നതാണ് അതിന്റെ ധർമ്മം.
ജനിച്ച് ജീവിച്ചു കടന്നുപോകുമ്പോൾ നാം കടമ നിറവേറ്റി എന്ന് പറയണമെങ്കിൽ ഉള്ളിലെ പ്രകാശം കണ്ടെത്തി പ്രകാശം പകർന്നു മുന്നേറാൻ നമുക്കും സാധിക്കണം.
ജീവിച്ചു എന്നതിന് നന്മയുടെ അടയാളങ്ങൾ ഉണ്ടാകട്ടെ.. സമൂഹത്തിലും മറ്റുള്ളവരുടെ ജീവിതത്തിലും.
® @prajodhanam ®
കാരണം പ്രകാശം പൊഴിക്കുക എന്നതാണ് അതിന്റെ ധർമ്മം.
ജനിച്ച് ജീവിച്ചു കടന്നുപോകുമ്പോൾ നാം കടമ നിറവേറ്റി എന്ന് പറയണമെങ്കിൽ ഉള്ളിലെ പ്രകാശം കണ്ടെത്തി പ്രകാശം പകർന്നു മുന്നേറാൻ നമുക്കും സാധിക്കണം.
ജീവിച്ചു എന്നതിന് നന്മയുടെ അടയാളങ്ങൾ ഉണ്ടാകട്ടെ.. സമൂഹത്തിലും മറ്റുള്ളവരുടെ ജീവിതത്തിലും.
® @prajodhanam ®
ഹൃദയവും മനസ്സും മുഴുവനായി അർപ്പിച്ച് പൂർണമായ പ്രതിബദ്ധതയോടെ ചെയ്യുന്ന കാര്യത്തിന് മാത്രമേ യഥാർത്ഥ മൂല്യമുള്ളൂ.
അധരവ്യായാമം കൊണ്ട് കാര്യമില്ല. നാം ഒരു കാര്യം ചെയ്യുമ്പോൾ അത് എത്ര നന്നായി ചെയ്യാൻ കഴിയുമോ അത്ര നന്നായി ചെയ്യുക.
ലക്ഷ്യങ്ങളോട് ആത്മാർത്ഥമായി പ്രതിബദ്ധത പുലർത്തുകയും അർപ്പണ മനോഭാവത്തോട് കൂടി പ്രവർത്തിക്കുകയും ചെയ്താൽ മാത്രമേ വിജയത്തിന്റെ മധുരം നുകരാൻ നമുക്ക് കഴിയൂ.
® @prajodhanam ®
അധരവ്യായാമം കൊണ്ട് കാര്യമില്ല. നാം ഒരു കാര്യം ചെയ്യുമ്പോൾ അത് എത്ര നന്നായി ചെയ്യാൻ കഴിയുമോ അത്ര നന്നായി ചെയ്യുക.
ലക്ഷ്യങ്ങളോട് ആത്മാർത്ഥമായി പ്രതിബദ്ധത പുലർത്തുകയും അർപ്പണ മനോഭാവത്തോട് കൂടി പ്രവർത്തിക്കുകയും ചെയ്താൽ മാത്രമേ വിജയത്തിന്റെ മധുരം നുകരാൻ നമുക്ക് കഴിയൂ.
® @prajodhanam ®
തെറ്റുകളും, കുറവുകളും, പരാജയങ്ങളും ജീവിതത്തിലുണ്ടാവുക സ്വാഭാവികം തന്നെയാണ്.
ഒരാളുടെ വ്യക്തിത്വത്തെ സ്വാധീനിക്കുന്ന അവയെ കാര്യമാക്കാതിരിക്കുകയും,സമ്മതിക്കാതിരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നതാണ് വലിയ തോൽവി.
ചുറ്റുപാടുകളിൽ നിന്നും എത്രയൊക്കെ വിട്ടുപിടിച്ചാലും സ്വന്തം മനസാക്ഷിയെ നമുക്ക് എതിർത്തു നിൽക്കാനാവില്ല.
നമുക്കുണ്ടാവുന്ന പാകപിഴകൾ സത്യത്തിന്റെ പ്രകാശത്തിൽ അവലോകനം ചെയ്തു ജീവിതത്തെ കൂടുതൽ നവീകരിക്കാൻ ശ്രമിക്കുക.
® @prajodhanam ®
ഒരാളുടെ വ്യക്തിത്വത്തെ സ്വാധീനിക്കുന്ന അവയെ കാര്യമാക്കാതിരിക്കുകയും,സമ്മതിക്കാതിരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നതാണ് വലിയ തോൽവി.
ചുറ്റുപാടുകളിൽ നിന്നും എത്രയൊക്കെ വിട്ടുപിടിച്ചാലും സ്വന്തം മനസാക്ഷിയെ നമുക്ക് എതിർത്തു നിൽക്കാനാവില്ല.
നമുക്കുണ്ടാവുന്ന പാകപിഴകൾ സത്യത്തിന്റെ പ്രകാശത്തിൽ അവലോകനം ചെയ്തു ജീവിതത്തെ കൂടുതൽ നവീകരിക്കാൻ ശ്രമിക്കുക.
® @prajodhanam ®
നഷ്ടങ്ങളും നേട്ടങ്ങളും ഒരുപോലെ ജീവിതത്തിന്റെ കരുത്താക്കി മാറ്റാൻ ശ്രമിക്കണം.
നഷ്ടങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള പാഠമുൾക്കൊണ്ടുകൊണ്ടാണ് നേട്ടങ്ങളിലേക്കും വിജയങ്ങളിലേക്കുമുള്ള യാത്ര.
നിരന്തരമായ തോൽവികളിലൊന്നും തന്നെ മനസ്സുതളരാതെ പ്രയത്നങ്ങൾ തുടരുന്നവരാണ് വിജയത്തെ കീഴടക്കുന്നത്.
വിജയതീരമണയും വരെയും പരിശ്രമം എന്നതായിരിക്കട്ടെ നമ്മുടെ പ്രചോദനം.
® @prajodhanam ®
നഷ്ടങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള പാഠമുൾക്കൊണ്ടുകൊണ്ടാണ് നേട്ടങ്ങളിലേക്കും വിജയങ്ങളിലേക്കുമുള്ള യാത്ര.
നിരന്തരമായ തോൽവികളിലൊന്നും തന്നെ മനസ്സുതളരാതെ പ്രയത്നങ്ങൾ തുടരുന്നവരാണ് വിജയത്തെ കീഴടക്കുന്നത്.
വിജയതീരമണയും വരെയും പരിശ്രമം എന്നതായിരിക്കട്ടെ നമ്മുടെ പ്രചോദനം.
® @prajodhanam ®
മനുഷ്യരുടെ വ്യക്തിപരവും സാമൂഹികവുമായ സങ്കൽപങ്ങൾക്കും ജീവിതത്തിനും ചിറകുനൽകുന്നത് ചിന്തകളാണ്.
നല്ല ചിന്തകളിലൂടെയാണ് നല്ല ലോകം പിറവിയെടുക്കുക, വികല ചിന്തകളിലേക്കു പോകാതെ മനസ്സിനെ നല്ല ചിന്തകളിലേക്ക് എത്തിക്കുക.
ഏതു കാര്യങ്ങളെയും ആലോചനയോടെ സമീപിക്കുകയും ചിന്തിക്കുകയും കാര്യങ്ങൾ മനസ്സിലാക്കി പ്രവർത്തിക്കുകയും വേണം.
നല്ല സാഹചര്യങ്ങളോട് ഇണങ്ങിച്ചേരാനും അല്ലാത്തവയോടു മുഖംതിരിക്കാനും കഴിയണം.
® @prajodhanam ®
നല്ല ചിന്തകളിലൂടെയാണ് നല്ല ലോകം പിറവിയെടുക്കുക, വികല ചിന്തകളിലേക്കു പോകാതെ മനസ്സിനെ നല്ല ചിന്തകളിലേക്ക് എത്തിക്കുക.
ഏതു കാര്യങ്ങളെയും ആലോചനയോടെ സമീപിക്കുകയും ചിന്തിക്കുകയും കാര്യങ്ങൾ മനസ്സിലാക്കി പ്രവർത്തിക്കുകയും വേണം.
നല്ല സാഹചര്യങ്ങളോട് ഇണങ്ങിച്ചേരാനും അല്ലാത്തവയോടു മുഖംതിരിക്കാനും കഴിയണം.
® @prajodhanam ®
മുതിര്‍ന്നവരോട് ബഹുമാനവും സമപ്രായക്കാരോട് സൗഹൃദവും കുട്ടികളോട് വാത്സല്യവും കാത്തുസൂക്ഷിക്കുക.
ആത്മനിയന്ത്രണത്തിന്റെയും ഉദാരതയുടെയും സ്‌നേഹത്തിന്റെയും ഉടമയാവുക.
മറ്റുള്ളവര്‍ തന്നെ അറിയില്ലയെന്നത് കാര്യമാക്കരുത്. താന്‍ മറ്റുള്ളവരെ അറിയില്ല എന്നതിലാണ് ഉത്കണ്ഠ വേണ്ടത്.
നമുക്ക് നമ്മുടെ വാക്കുകള്‍ മധുരമുള്ളതും പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ മാതൃകാപരവും പെരുമാറ്റം കുലീനമുള്ളതുമാക്കാം.
® @prajodhanam ®
ആത്മനിയന്ത്രണത്തിന്റെയും ഉദാരതയുടെയും സ്‌നേഹത്തിന്റെയും ഉടമയാവുക.
മറ്റുള്ളവര്‍ തന്നെ അറിയില്ലയെന്നത് കാര്യമാക്കരുത്. താന്‍ മറ്റുള്ളവരെ അറിയില്ല എന്നതിലാണ് ഉത്കണ്ഠ വേണ്ടത്.
നമുക്ക് നമ്മുടെ വാക്കുകള്‍ മധുരമുള്ളതും പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ മാതൃകാപരവും പെരുമാറ്റം കുലീനമുള്ളതുമാക്കാം.
® @prajodhanam ®
ഒരു ചെറുപുഞ്ചിരി കൊണ്ട് തീരാവുന്ന പരിഭവങ്ങൾ ആയിരിക്കും ചിലപ്പോൾപലതും.
പക്ഷേ ആരും ചിരിക്കാറില്ല.... കാരണം ചിരിയേക്കൾ വലുതാണ് ആത്മാഭിമാനം.
® @prajodhanam ®
പക്ഷേ ആരും ചിരിക്കാറില്ല.... കാരണം ചിരിയേക്കൾ വലുതാണ് ആത്മാഭിമാനം.
® @prajodhanam ®
•സമാധാനമായി ഉറങ്ങാൻ•
സന്യാസി ഒരു കടത്തിണ്ണയിൽ ഉറങ്ങാൻ കിടന്നു. രാജാവു സമ്മാനമായി തന്ന സ്വർണത്തളിക അദ്ദേഹത്തിന്റെ കയ്യിലുണ്ടായിരുന്നു. ഒരു കളളൻ അതിലെ പതുങ്ങി നടക്കുന്നത് സന്യാസി ശ്രദ്ധിച്ചു. കളളന്റെ ചലനങ്ങൾ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഉറക്കം കെടുത്തി. സഹികെട്ട് കളളനെ അടുത്തു വിളിച്ചു തളിക കൊടുത്തിട്ടു പറഞ്ഞു.ഇതു നീ എടുത്തോളൂ. ഇനി എന്നെ ശല്യം ചെയ്യരുത്. എനിക്കുറങ്ങണം.
ഇളിഭ്യനായ കളളൻ പിറ്റേന്നു രാവിലെ തന്നെ എത്തി തളിക തിരിച്ചേൽപിച്ചു. എന്നിട്ടു പറഞ്ഞു. അങ്ങ് ഇതു തന്നപ്പോഴേ ഞാൻ പരാജയപ്പെട്ടു. ഇതു തിരിച്ചെടുക്കണം. എനിക്ക് ഇനി അധ്വാനിച്ചു ജീവിക്കാനാണിഷ്ടം.
എല്ലാവരും ഓരോ പാഠപുസ്തകമാണ്: അതു ജ്ഞാനിയായാലും കളളനായാലും. വിവേകവും വകതിരിവും പ്രായോഗീക ജീവിതത്തിൽ നിന്നു മാത്രമേ ലഭിക്കൂ. പ്രലോഭനമുണ്ടാക്കുന്നതെല്ലാം ഉപേക്ഷിച്ചാൽ മനഃസമാധാനത്തോടെ ഉറങ്ങാൻ കഴിയുമെന്ന തിരിച്ചറിവ് പ്രായോഗീക ജ്ഞാനം.
സമ്പാദിച്ചവയെല്ലാം വേലികെട്ടി സംരക്ഷിക്കാനുളള വ്യഗ്രതയിലാണ് പലരും തങ്ങളുടെ ക്രിയാത്മകത പോലും മറന്നു പോകുന്നത്.
എങ്ങനേയും എന്തെങ്കിലും നേടണമെന്നുളളത് അധമചിന്ത. എന്തു വന്നാലും അർഹതയുളളതു മാത്രമേ നേടാവൂ എന്നത് അവനവനോടും മറ്റുളളവരോടും ഉളള ബഹുമാനം. എന്തു നേടുന്നു എന്നതിനേക്കാൾ എങ്ങിനെ നേടുന്നു എന്നതും സമ്പാദ്യത്തിന്റെ അളവുകോലാണ്.
® @prajodhanam ®
സന്യാസി ഒരു കടത്തിണ്ണയിൽ ഉറങ്ങാൻ കിടന്നു. രാജാവു സമ്മാനമായി തന്ന സ്വർണത്തളിക അദ്ദേഹത്തിന്റെ കയ്യിലുണ്ടായിരുന്നു. ഒരു കളളൻ അതിലെ പതുങ്ങി നടക്കുന്നത് സന്യാസി ശ്രദ്ധിച്ചു. കളളന്റെ ചലനങ്ങൾ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഉറക്കം കെടുത്തി. സഹികെട്ട് കളളനെ അടുത്തു വിളിച്ചു തളിക കൊടുത്തിട്ടു പറഞ്ഞു.ഇതു നീ എടുത്തോളൂ. ഇനി എന്നെ ശല്യം ചെയ്യരുത്. എനിക്കുറങ്ങണം.
ഇളിഭ്യനായ കളളൻ പിറ്റേന്നു രാവിലെ തന്നെ എത്തി തളിക തിരിച്ചേൽപിച്ചു. എന്നിട്ടു പറഞ്ഞു. അങ്ങ് ഇതു തന്നപ്പോഴേ ഞാൻ പരാജയപ്പെട്ടു. ഇതു തിരിച്ചെടുക്കണം. എനിക്ക് ഇനി അധ്വാനിച്ചു ജീവിക്കാനാണിഷ്ടം.
എല്ലാവരും ഓരോ പാഠപുസ്തകമാണ്: അതു ജ്ഞാനിയായാലും കളളനായാലും. വിവേകവും വകതിരിവും പ്രായോഗീക ജീവിതത്തിൽ നിന്നു മാത്രമേ ലഭിക്കൂ. പ്രലോഭനമുണ്ടാക്കുന്നതെല്ലാം ഉപേക്ഷിച്ചാൽ മനഃസമാധാനത്തോടെ ഉറങ്ങാൻ കഴിയുമെന്ന തിരിച്ചറിവ് പ്രായോഗീക ജ്ഞാനം.
സമ്പാദിച്ചവയെല്ലാം വേലികെട്ടി സംരക്ഷിക്കാനുളള വ്യഗ്രതയിലാണ് പലരും തങ്ങളുടെ ക്രിയാത്മകത പോലും മറന്നു പോകുന്നത്.
എങ്ങനേയും എന്തെങ്കിലും നേടണമെന്നുളളത് അധമചിന്ത. എന്തു വന്നാലും അർഹതയുളളതു മാത്രമേ നേടാവൂ എന്നത് അവനവനോടും മറ്റുളളവരോടും ഉളള ബഹുമാനം. എന്തു നേടുന്നു എന്നതിനേക്കാൾ എങ്ങിനെ നേടുന്നു എന്നതും സമ്പാദ്യത്തിന്റെ അളവുകോലാണ്.
® @prajodhanam ®
•ഭയരഹിത വിമർശനം•
അലക്സാണ്ടർ ചക്രവർത്തി ഗ്രീസിൽ എത്തിയപ്പോൾ ജനങ്ങളെല്ലാം ചുറ്റും കൂടി. രാജാവിന്റെ കഴിവുകളേയും യുദ്ധതന്ത്രങ്ങളേയും പ്രകീർത്തിക്കാനായിരുന്നു എല്ലാവർക്കും താത്പര്യം. ചിന്തകനായ ഡയോജനീസിനു മാത്രംചക്രവർത്തിയുടെ അധികാരമോഹത്തോടും സ്വത്തു സമ്പാദനരീതിയോടും എതിർപ്പുണ്ടായിരുന്നു. അദ്ദേഹം അതു പരസ്യമാക്കുകയും ചെയ്തിരുന്നു.
ഡയോജനീസിനെ കാണാൻ അലക്സാണ്ട്ർ തീരുമാനിച്ചു. രാജകീയ പ്രൗഡിയിൽ സർവ സന്നാഹങ്ങളോടും കൂടി ഡയോജനീസിന്റെ മുന്നിലെത്തി അദ്ദേഹം ചോദിച്ചു. താങ്കൾക്ക് ഞാനെന്താണു ചെയ്തു തരേണ്ടത് ?
ഒരു കൂസലുമില്ലാതെ ഡയോജനീസ് പറഞ്ഞു, താങ്കളുടെ നിഴൽ കാരണം വെളിച്ചം തടസ്സപ്പെടുന്നു. മുന്നിൽ നിന്നും കുറച്ചു മാറി നിൽക്കൂ ! പിന്നീട് അലക്സാണ്ടർ എഴുതി- അലക്സാണ്ടർ അല്ലായിരുന്നെങ്കിൽ ഡയോജനീസ് ആകാനായിരുന്നു എനിക്കിഷ്ടം.
മുഖസ്തുതി കൊണ്ടു മൂടുപടം നിർമിക്കാനാണ് എല്ലാവർക്കും ഇഷ്ടം. അടുത്തുകൂടി അഭിനന്ദിക്കുന്നവർക്ക് അകലെനിന്നും അധിക്ഷേപിക്കുന്ന ശീലവും ഉണ്ടാകും. എത്ര വലിയ ആത്മവിമർശകർക്കും പ്രശംസ എന്ന പ്രലോഭനത്തെ അതിജീവിക്കാനുളള ശേഷി കുറവായിരിക്കും. ആ ബലഹീനതയിലാണ് പലരും തങ്ങളുടെ അന്നം പോലും കണ്ടെത്തുന്നത്.
സ്വയരക്ഷ നോക്കാത്തവരുടെ വിമർശനങ്ങൾക്കു ചെവി കൊടുക്കണം. പിന്തിരിഞ്ഞു നോക്കാൻ ഉപകരിക്കുന്ന പ്രേരകശക്തി അവയ്ക്കുണ്ടാകും. നേടാൻ ഒന്നുമില്ലാത്തവർക്ക് നഷ്ടപ്പെടാനും ഒന്നുമില്ല.
വിമർശന ബുദ്ധിയുളള ആളുകളുടെ മാറാത്ത നിലപാടുകളും വീക്ഷണങ്ങളുമാണ് സമൂഹത്തിന്റെ നിലനിൽപും വളർച്ചയും തീരുമാനിക്കുന്നത്.
® @prajodhanam ®
അലക്സാണ്ടർ ചക്രവർത്തി ഗ്രീസിൽ എത്തിയപ്പോൾ ജനങ്ങളെല്ലാം ചുറ്റും കൂടി. രാജാവിന്റെ കഴിവുകളേയും യുദ്ധതന്ത്രങ്ങളേയും പ്രകീർത്തിക്കാനായിരുന്നു എല്ലാവർക്കും താത്പര്യം. ചിന്തകനായ ഡയോജനീസിനു മാത്രംചക്രവർത്തിയുടെ അധികാരമോഹത്തോടും സ്വത്തു സമ്പാദനരീതിയോടും എതിർപ്പുണ്ടായിരുന്നു. അദ്ദേഹം അതു പരസ്യമാക്കുകയും ചെയ്തിരുന്നു.
ഡയോജനീസിനെ കാണാൻ അലക്സാണ്ട്ർ തീരുമാനിച്ചു. രാജകീയ പ്രൗഡിയിൽ സർവ സന്നാഹങ്ങളോടും കൂടി ഡയോജനീസിന്റെ മുന്നിലെത്തി അദ്ദേഹം ചോദിച്ചു. താങ്കൾക്ക് ഞാനെന്താണു ചെയ്തു തരേണ്ടത് ?
ഒരു കൂസലുമില്ലാതെ ഡയോജനീസ് പറഞ്ഞു, താങ്കളുടെ നിഴൽ കാരണം വെളിച്ചം തടസ്സപ്പെടുന്നു. മുന്നിൽ നിന്നും കുറച്ചു മാറി നിൽക്കൂ ! പിന്നീട് അലക്സാണ്ടർ എഴുതി- അലക്സാണ്ടർ അല്ലായിരുന്നെങ്കിൽ ഡയോജനീസ് ആകാനായിരുന്നു എനിക്കിഷ്ടം.
മുഖസ്തുതി കൊണ്ടു മൂടുപടം നിർമിക്കാനാണ് എല്ലാവർക്കും ഇഷ്ടം. അടുത്തുകൂടി അഭിനന്ദിക്കുന്നവർക്ക് അകലെനിന്നും അധിക്ഷേപിക്കുന്ന ശീലവും ഉണ്ടാകും. എത്ര വലിയ ആത്മവിമർശകർക്കും പ്രശംസ എന്ന പ്രലോഭനത്തെ അതിജീവിക്കാനുളള ശേഷി കുറവായിരിക്കും. ആ ബലഹീനതയിലാണ് പലരും തങ്ങളുടെ അന്നം പോലും കണ്ടെത്തുന്നത്.
സ്വയരക്ഷ നോക്കാത്തവരുടെ വിമർശനങ്ങൾക്കു ചെവി കൊടുക്കണം. പിന്തിരിഞ്ഞു നോക്കാൻ ഉപകരിക്കുന്ന പ്രേരകശക്തി അവയ്ക്കുണ്ടാകും. നേടാൻ ഒന്നുമില്ലാത്തവർക്ക് നഷ്ടപ്പെടാനും ഒന്നുമില്ല.
വിമർശന ബുദ്ധിയുളള ആളുകളുടെ മാറാത്ത നിലപാടുകളും വീക്ഷണങ്ങളുമാണ് സമൂഹത്തിന്റെ നിലനിൽപും വളർച്ചയും തീരുമാനിക്കുന്നത്.
® @prajodhanam ®
◆വിജയത്തിലേക്കുള്ള യാത്രയിൽ അപരിചിതമായ പല വഴികളിലൂടെയും അനുഭവങ്ങളിലൂടെയും സഞ്ചരിക്കേണ്ടിവരുന്നു. പലതും പിന്നിൽ ഉപേക്ഷിക്കേണ്ടതായും വരും.
◆സാധ്യമായ ചിലതിനെയെങ്കിലും ഹോമിക്കാൻ തയ്യാറെങ്കിൽ അസാധ്യമായ പലതിനെയും നേടാൻ കഴിയും എന്നുളള വസ്തുതയാണ് തിരിച്ചറിയേണ്ടത്.
◆പരിശ്രമത്തിനൊപ്പം ചെറിയ നഷ്ടങ്ങൾ വകവക്കാതെയോ, മധുരകരമായ അനുഭവങ്ങൾ ത്യജിച്ചോ ഉള്ള പ്രയത്നമെങ്കിൽ തീർച്ചയായും വിജയം ആശ്ലേഷിച്ചിരിക്കും.
® @prajodhanam ®
◆സാധ്യമായ ചിലതിനെയെങ്കിലും ഹോമിക്കാൻ തയ്യാറെങ്കിൽ അസാധ്യമായ പലതിനെയും നേടാൻ കഴിയും എന്നുളള വസ്തുതയാണ് തിരിച്ചറിയേണ്ടത്.
◆പരിശ്രമത്തിനൊപ്പം ചെറിയ നഷ്ടങ്ങൾ വകവക്കാതെയോ, മധുരകരമായ അനുഭവങ്ങൾ ത്യജിച്ചോ ഉള്ള പ്രയത്നമെങ്കിൽ തീർച്ചയായും വിജയം ആശ്ലേഷിച്ചിരിക്കും.
® @prajodhanam ®
●ഏതു കാര്യങ്ങളെയും ആലോചനയോടെ സമീപിക്കുകയും ചിന്തിക്കുകയും കാര്യങ്ങൾ മനസ്സിലാക്കി പ്രവർത്തിക്കുകയും വേണം.
●സമ്പത്ത്,മതം,ജാതി,ലിംഗം എന്നിവയൊന്നും നല്ല ബന്ധങ്ങൾക്ക് തടസങ്ങളല്ല, മറ്റുള്ളവരുടെ ഇഷ്ടാനിഷ്ടങ്ങൾ അറിയുന്നതിലൂടെ നാം ആ വ്യക്തിയെ മനസിലാക്കുകയാണ്.
●പരസ്പരം തെറ്റിദ്ധാരണകൾ ഒഴിവാക്കി കൊണ്ട് നല്ല ഹൃദയ ബന്ധങ്ങൾ നമുക്ക് കാത്തുസൂക്ഷിക്കാം.
® @prajodhanam ®
●സമ്പത്ത്,മതം,ജാതി,ലിംഗം എന്നിവയൊന്നും നല്ല ബന്ധങ്ങൾക്ക് തടസങ്ങളല്ല, മറ്റുള്ളവരുടെ ഇഷ്ടാനിഷ്ടങ്ങൾ അറിയുന്നതിലൂടെ നാം ആ വ്യക്തിയെ മനസിലാക്കുകയാണ്.
●പരസ്പരം തെറ്റിദ്ധാരണകൾ ഒഴിവാക്കി കൊണ്ട് നല്ല ഹൃദയ ബന്ധങ്ങൾ നമുക്ക് കാത്തുസൂക്ഷിക്കാം.
® @prajodhanam ®
മിനുക്കും തോറും നിറം കൂടുന്നതും,അടുക്കും തോറും തിളക്കമേറുന്നതും,സ്നേഹിക്കും തോറും മാറ്റു കൂടുന്നതുമായ പ്രതിഭാസം ആണ് ചങ്ങാത്തം.
ബന്ധങ്ങള് ഉലയാന് നന്നേ ചെറിയ ഒരു കാരണം മാത്രം മതിയാവും.ബന്ധങ്ങള് സ്ഥാപിക്കാനല്ല പ്രയാസം. വിള്ളലില്ലാതെ,ഉലയാതെ,ഊഷ്മളത നഷ്ടപ്പെടാതെ നിലനിർത്താനാണ്.
നല്ല ബന്ധങ്ങൾക്ക് വേണ്ടത് പരസ്പര വിശ്വാസമാണ് . എങ്കിൽ മാത്രമേ വിള്ളലുകളില്ലാതെ അത് മുന്നോട്ട് പോവുകയുള്ളൂ. വിശ്വാസമില്ലാത്ത ബന്ധങ്ങൾ ബന്ധനങ്ങളായി മാറിടും.
അശ്രദ്ധയും അവഗണനയും അലസതയും സൗഹൃദത്തിന്റെ മികവും മിഴിവും നഷ്ടപ്പെടുത്തും.
® @prajodhanam ®
ബന്ധങ്ങള് ഉലയാന് നന്നേ ചെറിയ ഒരു കാരണം മാത്രം മതിയാവും.ബന്ധങ്ങള് സ്ഥാപിക്കാനല്ല പ്രയാസം. വിള്ളലില്ലാതെ,ഉലയാതെ,ഊഷ്മളത നഷ്ടപ്പെടാതെ നിലനിർത്താനാണ്.
നല്ല ബന്ധങ്ങൾക്ക് വേണ്ടത് പരസ്പര വിശ്വാസമാണ് . എങ്കിൽ മാത്രമേ വിള്ളലുകളില്ലാതെ അത് മുന്നോട്ട് പോവുകയുള്ളൂ. വിശ്വാസമില്ലാത്ത ബന്ധങ്ങൾ ബന്ധനങ്ങളായി മാറിടും.
അശ്രദ്ധയും അവഗണനയും അലസതയും സൗഹൃദത്തിന്റെ മികവും മിഴിവും നഷ്ടപ്പെടുത്തും.
® @prajodhanam ®
ഇന്നലെ ഞാനൊരു കൗശലക്കാരനായിരുന്നു,
അതിനാൽ ഞാൻ സമൂഹത്തെ നേരെയാക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.
എന്നാൽ ഇന്ന് ഞാൻ ജ്ഞാനിയാണ്,
അതിനാൽ ഞാൻ എന്നെ നേരെയാക്കാൻ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു!
® @prajodhanam ®
അതിനാൽ ഞാൻ സമൂഹത്തെ നേരെയാക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.
എന്നാൽ ഇന്ന് ഞാൻ ജ്ഞാനിയാണ്,
അതിനാൽ ഞാൻ എന്നെ നേരെയാക്കാൻ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു!
® @prajodhanam ®
ജീവിതത്തിൽ എന്തിനാണ്‌ പ്രാധാന്യം?
ഒരിക്കൽ ഒരേ കോളേജിൽ ഒരുമിച്ചു പഠിച്ച്‌ പിന്നീട് പല വഴി പിരിഞ്ഞു പോയ അഞ്ച്‌ വിദ്യാർത്ഥികൾ വർഷങ്ങൾക്ക്‌ ശേഷം ഒരുമിച്ച്‌ തങ്ങളുടെ പ്രിയപ്പെട്ട അധ്യാപകനെ കാണാനെത്തി. നിറഞ്ഞ സന്തോഷത്തോടെ അവരെ സ്വീകരിച്ചിരുത്തി വിശേഷങ്ങൾ ചോദിച്ചറിഞ്ഞ അധ്യാപകൻ അവരെല്ലാം ഉയർന്ന ജോലികളിലും ഉന്നതമായ നിലകളിലുമാണെന്നറിഞ്ഞ്‌ അതിയായി സന്തോഷിച്ചു.
പക്ഷെ അവരുടെ ആരുടെയും മുഖത്ത് അതിന്റേതായ യാതൊരു സന്തോഷവും അദ്ദേഹത്തിന്‌ കാണാൻ സാധിച്ചില്ല. അവരുടെ സംസാരത്തിൽ മുഴുവൻ നിറഞ്ഞു നിന്നത്‌ അവരവരുടെ തൊഴിൽ പ്രശ്നങ്ങളും ബിസിനസ്സിലെ പ്രതിസന്ധികളും കുടുംബവഴക്കുകളുമൊക്കെയായിരുന്നു. ഉയർന്ന പദവികളും ലക്ഷങ്ങളുടെ ബാങ്ക്‌ ബാലൻസുമൊക്കെയുണ്ടെങ്കിലും അടിസ്ഥാനപരമായി അവരാരും അത്ര ഹാപ്പിയല്ല എന്നദ്ദേഹത്തിന്‌ മനസ്സിലായി.
അപ്പോൾ അവരിലൊരാൾ പറഞ്ഞു, “പണ്ട്‌ ഞങ്ങളുടെ ഏത് പ്രശ്നത്തിനും ഞങ്ങൾ ഉപദേശം തേടിയിരുന്നത്‌ സാറിനോടായിരുന്നു. സാർ അത് വളരെ ലഘുവായി പരിഹരിച്ചു തരികയും ചെയ്യുമായിരുന്നു. അതു കൊണ്ട് തന്നെ ചോദിക്കുകയാണ്‌? ഈ അല്ലലും അലട്ടലുമൊന്നുമില്ലാതെ സന്തോഷത്തോടെയും സമാധാനത്തോടെയും ജീവിക്കാൻ ഞങ്ങളെന്താണ്‌ ചെയ്യേണ്ടത്‌?”
ഒരു ചെറിയ ആലോചനക്ക്‌ ശേഷം ഗുരുനാഥൻ എഴുന്നേറ്റ്‌ വീടിനകത്തേക്ക്‌ നടന്നു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു – “ഞാൻ ചായയെടുക്കാം.”
ചായ കുടിച്ചു കഴിഞ്ഞാൽ അദ്ദേഹം തങ്ങൾക്ക്‌ വേണ്ട ഉപദേശങ്ങൾ നൽകും എന്ന വിശ്വാസത്തോടെ അവർ അഞ്ച്‌ പേരും കാത്തിരുന്നു. അൽപം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഒരു ട്രേയിൽ ചായ നിറച്ച ഗ്ലാസുകളുമായി വന്ന് അതവർക്ക്‌ മുന്നിലുള്ള ടീപ്പോയിൽ വെച്ചു കൊണ്ട് അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു.
“എല്ലാവരും ചായയെടുത്ത്‌ കുടിക്കൂ.”
ഉടനെ അവർ അഞ്ച്‌ പേരും ഒരോ കപ്പ്‌ വീതം കൈയിലെടുത്ത്‌ ചായ കുടിക്കാൻ തുടങ്ങി. അൽപനേരം അവർ അഞ്ച്‌ പേരെയും നിരീക്ഷിച്ച ശേഷം അദ്ദേഹം ഒന്ന് മുരടനക്കിക്കൊണ്ട്‌ പറഞ്ഞു.
“ഇനി നിങ്ങൾ നേരത്തെ പറഞ്ഞ വിഷയത്തിലേക്ക്‌ വരാം.”
അത് കേട്ട്‌ അവർ അഞ്ച്‌ പേരും പ്രതീക്ഷയോടെ ആദ്ദേഹത്തിന്റെ മുഖത്തേക്ക്‌ നോക്കിയിരുന്നു.
അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു തുടങ്ങി.
“ഞാനിപ്പോൾ നിങ്ങൾക്ക്‌ മുന്നിൽ കൊണ്ടുവന്നു വെച്ച ഈ ട്രേയിൽ 7 കപ്പുകളുണ്ടായിരുന്നു. അതിൽ അഞ്ചെണ്ണം മനോഹരമായ ചിത്രപ്പണികൾ നിറഞ്ഞ വിലകൂടിയ പോർസലീൻ കപ്പുകളായിരുന്നു. ബാക്കി രണ്ടെണ്ണാം സാധാരണ സ്റ്റീൽ ടംബ്ലറുകളായിരുന്നു. പക്ഷെ ഇവയിലെല്ലാറ്റിലും ഉള്ളത്‌ ഒരേ ചായയായിരുന്നു.”
കൗതുകത്തോടെ തന്റെ വാക്കുകൾ കേട്ടുകൊണ്ടിരുന്ന ആ അഞ്ച്‌ പേരോടുമായി അദ്ദേഹം ചോദിച്ചു.
“എന്തു കൊണ്ട് നിങ്ങളാരും സ്റ്റീൽ ടംബ്ലർ എടുത്തില്ല? എന്തു കൊണ്ടാണ്‌ നിങ്ങൾ അഞ്ച്‌ പേരും പോർസലീൻ കപ്പുകൾ മാത്രമെടുത്തത്‌?”
ആ അഞ്ച്‌ പേരും പെട്ടെന്നൊരുത്തരം പറയാൻ കഴിയാതെ സങ്കോചത്തോടെ പരസ്പരം നോക്കി.
“അതിനുള്ള ഉത്തരം ഞാൻ തന്നെ പറയാം.” അദ്ദേഹം തുടർന്നു. “ചായ കുടിക്കുക എന്നതാണ് നമ്മുടെ ആവശ്യം. ഇവിടെ കപ്പുകളിൽ മാത്രമേ വ്യത്യാസമുള്ളൂ. അതിനകത്തുള്ള ചായ ഒന്ന് തന്നെയാണ്. ഇവിടെ നാം ചായക്കാണ്‌ പ്രാധാന്യം നൽകേണ്ടിയിരുന്നത്‌. പക്ഷെ അറിഞ്ഞോ അറിയാതെയോ നാം പ്രാധാന്യം നൽകിയത്‌ കപ്പുകൾക്കാണ്‌.”
ഒന്ന് നിർത്തി എല്ലാവരെയും ഒരു വട്ടം മാറി മാറി നോക്കിയ ശേഷം അദ്ദേഹം തുടർന്നു.
“നമ്മുടെ ജീവിതം എന്ന് പറയുന്നത്‌ ചായ പോലെയാണ്‌. നമ്മുടെ തൊഴിലും ബിസിനസ്സും മറ്റുമെല്ലാം ഈ കപ്പുകൾ പോലെയും. ഇവിടെ ചായക്ക്‌ വേണ്ടിയാണ്‌ കപ്പുകൾ, അല്ലാതെ കപ്പുകൾക്ക്‌ വേണ്ടിയല്ല ചായ. നമ്മുടെ ജോലിയും ബിസിനസ്സും വരുമാനവും വസ്ത്രങ്ങളും ആഭരണങ്ങളും സ്വത്തും സമ്പത്തുമെല്ലാം നമ്മുടെ ജീവിതം സന്തോഷകരമാക്കാനുള്ള ചെറിയ ഉപാധികൾ മാത്രമാണ്. അത് തന്നെയാണ് ജീവിതം എന്ന് ചിന്തിച്ചു അവക്ക്‌ പുറകെ പോയാൽ സന്തോഷമുണ്ടാകുകയില്ല. അവക്ക്‌ അവ അർഹിക്കുന്ന പ്രാധാന്യം മാത്രം നൽകി ജീവിതത്തിലെ സുപ്രധാനമായ ഘടകങ്ങളിൽ ശ്രദ്ധ പതിപ്പിക്കുക. ഭാര്യയോടും മക്കളോടുമൊപ്പാം സമയം ചെലവഴിക്കുക. പ്രായമായ അച്ഛനമ്മമാരോടൊപ്പമിരിക്കാൻ സമയം കണ്ടെത്തുക. കൂട്ടുകാരോടും സഹപ്രവർത്തകരോടും അൽപനേരം സൊറ പറഞ്ഞിരിക്കുക. അവനവന്‌ സന്തോഷം നൽകുന്ന പ്രവൃത്തികളിലേർപ്പെടുക. ചുരുക്കിപ്പറഞ്ഞാൽ മത്സരിക്കാനും പിടിച്ചടക്കാനും മാത്രമല്ല, ജീവിക്കാനും സമയം കണ്ടെത്തുക. ജീവിതത്തിൽ എന്തിനാണോ പ്രാധാന്യം നൽകേണ്ടത്‌ അത് മാത്രം തലയിലേറ്റിവെക്കുക. കപ്പിന്‌ പുറകെ പോയി ചായയെ മറന്നു കളയാതിരിക്കുക. അപ്പോൾ നിങ്ങൾ നേരത്തെ ചോദിച്ച സന്തോഷവും സമാധാനവും നിങ്ങളെത്തേടി വരും.”
ആ അഞ്ച്‌ പേർക്കും അതൊരു വലിയ തിരിച്ചറിവായിരുന്നു. അത്ര നാൾ തങ്ങൾ സഞ്ചരിച്ചു വഴികളയിരുന്നില്ല ശരി എന്നവർ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. ഗുരുനാഥനോട്‌ നന്ദി പറഞ്ഞ്‌ അവർ അവിടെ നിന്നിറങ്ങി.
നമുക്കും ഇതൊരു പാഠമായിരിക്കട്ടേ.
Part 2👇👇
ഒരിക്കൽ ഒരേ കോളേജിൽ ഒരുമിച്ചു പഠിച്ച്‌ പിന്നീട് പല വഴി പിരിഞ്ഞു പോയ അഞ്ച്‌ വിദ്യാർത്ഥികൾ വർഷങ്ങൾക്ക്‌ ശേഷം ഒരുമിച്ച്‌ തങ്ങളുടെ പ്രിയപ്പെട്ട അധ്യാപകനെ കാണാനെത്തി. നിറഞ്ഞ സന്തോഷത്തോടെ അവരെ സ്വീകരിച്ചിരുത്തി വിശേഷങ്ങൾ ചോദിച്ചറിഞ്ഞ അധ്യാപകൻ അവരെല്ലാം ഉയർന്ന ജോലികളിലും ഉന്നതമായ നിലകളിലുമാണെന്നറിഞ്ഞ്‌ അതിയായി സന്തോഷിച്ചു.
പക്ഷെ അവരുടെ ആരുടെയും മുഖത്ത് അതിന്റേതായ യാതൊരു സന്തോഷവും അദ്ദേഹത്തിന്‌ കാണാൻ സാധിച്ചില്ല. അവരുടെ സംസാരത്തിൽ മുഴുവൻ നിറഞ്ഞു നിന്നത്‌ അവരവരുടെ തൊഴിൽ പ്രശ്നങ്ങളും ബിസിനസ്സിലെ പ്രതിസന്ധികളും കുടുംബവഴക്കുകളുമൊക്കെയായിരുന്നു. ഉയർന്ന പദവികളും ലക്ഷങ്ങളുടെ ബാങ്ക്‌ ബാലൻസുമൊക്കെയുണ്ടെങ്കിലും അടിസ്ഥാനപരമായി അവരാരും അത്ര ഹാപ്പിയല്ല എന്നദ്ദേഹത്തിന്‌ മനസ്സിലായി.
അപ്പോൾ അവരിലൊരാൾ പറഞ്ഞു, “പണ്ട്‌ ഞങ്ങളുടെ ഏത് പ്രശ്നത്തിനും ഞങ്ങൾ ഉപദേശം തേടിയിരുന്നത്‌ സാറിനോടായിരുന്നു. സാർ അത് വളരെ ലഘുവായി പരിഹരിച്ചു തരികയും ചെയ്യുമായിരുന്നു. അതു കൊണ്ട് തന്നെ ചോദിക്കുകയാണ്‌? ഈ അല്ലലും അലട്ടലുമൊന്നുമില്ലാതെ സന്തോഷത്തോടെയും സമാധാനത്തോടെയും ജീവിക്കാൻ ഞങ്ങളെന്താണ്‌ ചെയ്യേണ്ടത്‌?”
ഒരു ചെറിയ ആലോചനക്ക്‌ ശേഷം ഗുരുനാഥൻ എഴുന്നേറ്റ്‌ വീടിനകത്തേക്ക്‌ നടന്നു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു – “ഞാൻ ചായയെടുക്കാം.”
ചായ കുടിച്ചു കഴിഞ്ഞാൽ അദ്ദേഹം തങ്ങൾക്ക്‌ വേണ്ട ഉപദേശങ്ങൾ നൽകും എന്ന വിശ്വാസത്തോടെ അവർ അഞ്ച്‌ പേരും കാത്തിരുന്നു. അൽപം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഒരു ട്രേയിൽ ചായ നിറച്ച ഗ്ലാസുകളുമായി വന്ന് അതവർക്ക്‌ മുന്നിലുള്ള ടീപ്പോയിൽ വെച്ചു കൊണ്ട് അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു.
“എല്ലാവരും ചായയെടുത്ത്‌ കുടിക്കൂ.”
ഉടനെ അവർ അഞ്ച്‌ പേരും ഒരോ കപ്പ്‌ വീതം കൈയിലെടുത്ത്‌ ചായ കുടിക്കാൻ തുടങ്ങി. അൽപനേരം അവർ അഞ്ച്‌ പേരെയും നിരീക്ഷിച്ച ശേഷം അദ്ദേഹം ഒന്ന് മുരടനക്കിക്കൊണ്ട്‌ പറഞ്ഞു.
“ഇനി നിങ്ങൾ നേരത്തെ പറഞ്ഞ വിഷയത്തിലേക്ക്‌ വരാം.”
അത് കേട്ട്‌ അവർ അഞ്ച്‌ പേരും പ്രതീക്ഷയോടെ ആദ്ദേഹത്തിന്റെ മുഖത്തേക്ക്‌ നോക്കിയിരുന്നു.
അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു തുടങ്ങി.
“ഞാനിപ്പോൾ നിങ്ങൾക്ക്‌ മുന്നിൽ കൊണ്ടുവന്നു വെച്ച ഈ ട്രേയിൽ 7 കപ്പുകളുണ്ടായിരുന്നു. അതിൽ അഞ്ചെണ്ണം മനോഹരമായ ചിത്രപ്പണികൾ നിറഞ്ഞ വിലകൂടിയ പോർസലീൻ കപ്പുകളായിരുന്നു. ബാക്കി രണ്ടെണ്ണാം സാധാരണ സ്റ്റീൽ ടംബ്ലറുകളായിരുന്നു. പക്ഷെ ഇവയിലെല്ലാറ്റിലും ഉള്ളത്‌ ഒരേ ചായയായിരുന്നു.”
കൗതുകത്തോടെ തന്റെ വാക്കുകൾ കേട്ടുകൊണ്ടിരുന്ന ആ അഞ്ച്‌ പേരോടുമായി അദ്ദേഹം ചോദിച്ചു.
“എന്തു കൊണ്ട് നിങ്ങളാരും സ്റ്റീൽ ടംബ്ലർ എടുത്തില്ല? എന്തു കൊണ്ടാണ്‌ നിങ്ങൾ അഞ്ച്‌ പേരും പോർസലീൻ കപ്പുകൾ മാത്രമെടുത്തത്‌?”
ആ അഞ്ച്‌ പേരും പെട്ടെന്നൊരുത്തരം പറയാൻ കഴിയാതെ സങ്കോചത്തോടെ പരസ്പരം നോക്കി.
“അതിനുള്ള ഉത്തരം ഞാൻ തന്നെ പറയാം.” അദ്ദേഹം തുടർന്നു. “ചായ കുടിക്കുക എന്നതാണ് നമ്മുടെ ആവശ്യം. ഇവിടെ കപ്പുകളിൽ മാത്രമേ വ്യത്യാസമുള്ളൂ. അതിനകത്തുള്ള ചായ ഒന്ന് തന്നെയാണ്. ഇവിടെ നാം ചായക്കാണ്‌ പ്രാധാന്യം നൽകേണ്ടിയിരുന്നത്‌. പക്ഷെ അറിഞ്ഞോ അറിയാതെയോ നാം പ്രാധാന്യം നൽകിയത്‌ കപ്പുകൾക്കാണ്‌.”
ഒന്ന് നിർത്തി എല്ലാവരെയും ഒരു വട്ടം മാറി മാറി നോക്കിയ ശേഷം അദ്ദേഹം തുടർന്നു.
“നമ്മുടെ ജീവിതം എന്ന് പറയുന്നത്‌ ചായ പോലെയാണ്‌. നമ്മുടെ തൊഴിലും ബിസിനസ്സും മറ്റുമെല്ലാം ഈ കപ്പുകൾ പോലെയും. ഇവിടെ ചായക്ക്‌ വേണ്ടിയാണ്‌ കപ്പുകൾ, അല്ലാതെ കപ്പുകൾക്ക്‌ വേണ്ടിയല്ല ചായ. നമ്മുടെ ജോലിയും ബിസിനസ്സും വരുമാനവും വസ്ത്രങ്ങളും ആഭരണങ്ങളും സ്വത്തും സമ്പത്തുമെല്ലാം നമ്മുടെ ജീവിതം സന്തോഷകരമാക്കാനുള്ള ചെറിയ ഉപാധികൾ മാത്രമാണ്. അത് തന്നെയാണ് ജീവിതം എന്ന് ചിന്തിച്ചു അവക്ക്‌ പുറകെ പോയാൽ സന്തോഷമുണ്ടാകുകയില്ല. അവക്ക്‌ അവ അർഹിക്കുന്ന പ്രാധാന്യം മാത്രം നൽകി ജീവിതത്തിലെ സുപ്രധാനമായ ഘടകങ്ങളിൽ ശ്രദ്ധ പതിപ്പിക്കുക. ഭാര്യയോടും മക്കളോടുമൊപ്പാം സമയം ചെലവഴിക്കുക. പ്രായമായ അച്ഛനമ്മമാരോടൊപ്പമിരിക്കാൻ സമയം കണ്ടെത്തുക. കൂട്ടുകാരോടും സഹപ്രവർത്തകരോടും അൽപനേരം സൊറ പറഞ്ഞിരിക്കുക. അവനവന്‌ സന്തോഷം നൽകുന്ന പ്രവൃത്തികളിലേർപ്പെടുക. ചുരുക്കിപ്പറഞ്ഞാൽ മത്സരിക്കാനും പിടിച്ചടക്കാനും മാത്രമല്ല, ജീവിക്കാനും സമയം കണ്ടെത്തുക. ജീവിതത്തിൽ എന്തിനാണോ പ്രാധാന്യം നൽകേണ്ടത്‌ അത് മാത്രം തലയിലേറ്റിവെക്കുക. കപ്പിന്‌ പുറകെ പോയി ചായയെ മറന്നു കളയാതിരിക്കുക. അപ്പോൾ നിങ്ങൾ നേരത്തെ ചോദിച്ച സന്തോഷവും സമാധാനവും നിങ്ങളെത്തേടി വരും.”
ആ അഞ്ച്‌ പേർക്കും അതൊരു വലിയ തിരിച്ചറിവായിരുന്നു. അത്ര നാൾ തങ്ങൾ സഞ്ചരിച്ചു വഴികളയിരുന്നില്ല ശരി എന്നവർ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. ഗുരുനാഥനോട്‌ നന്ദി പറഞ്ഞ്‌ അവർ അവിടെ നിന്നിറങ്ങി.
നമുക്കും ഇതൊരു പാഠമായിരിക്കട്ടേ.
Part 2👇👇