Forwarded from ایران ورجاوند ™ Irān-i Varjāvand (👁)
کتاب الکترونیک گزیده ای از یافته های به دست آمده از پژوهش های باستان شناسی ایران در سال 1398 منتشر شد
به گزارش ایران ورجاوند به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری ،در نمایشگاه مجازی «گزیده ای از یافته های به دست آمده از پژوهش های باستان شناسی ایران در سال 1398» آثاری از 17محوطه باستان شناختی از دوران پیش از تاریخ ، دوران تاریخی و دوران اسلامی به نمایش در آمده است .
کتاب را از پیوند زیر دریافت کنید:
https://iranvarjavand.ir/?p=3468
به گزارش ایران ورجاوند به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری ،در نمایشگاه مجازی «گزیده ای از یافته های به دست آمده از پژوهش های باستان شناسی ایران در سال 1398» آثاری از 17محوطه باستان شناختی از دوران پیش از تاریخ ، دوران تاریخی و دوران اسلامی به نمایش در آمده است .
کتاب را از پیوند زیر دریافت کنید:
https://iranvarjavand.ir/?p=3468
Forwarded from کانون ایرانشناسی دانش‌آموختگان دانشگاه تهران
🌿 برآمدن ایزد رَپیتون و آغاز خواندن گاه رَپیتون، از روز اورمزد و فرودین ماه آغاز می شود و آفرینگان خوانی رَپیتون از اورمزد فروردین ماه تا اردیبهشت و فروردین ماه با آیین ویژه ای برگزار می‌شود.
🔹امسال، در روز اردیبهشت از ماه فروردین برابر با سه‌شنبه سوم فروردین ساعت ۱۳ نیمروز در گاه رپیتون با خواندن آفرینگان برگزار شد.
IGTV:》 https://www.instagram.com/tv/CMwZssNnoTv/?igshid=1os1qo569zt9j
▫️در روش برگزاری این آیین برای گرامی داشت ایزد رپیتون که گرما بخش ریشه گیاهان و دادن زندگی به زیست بوم است در این گاه و در هنگامه برگزاری این آیین همگی به واژ هستند ("به واژ بودن" به چم این است که سخن نمی‌گویند ، کار ویژه‌ای نمی‌کنند و خوراک نمی‌خورند و به نیایش دادار اورمزد می‌پردازند.)
نوروز بر همگی شما خجسته
گرما بخشی ایزد رپیتون بر زندگی تان افزون باد...
هومن فروهری (@PouyandeganRahASHA)
@utiranshenasi
🔹امسال، در روز اردیبهشت از ماه فروردین برابر با سه‌شنبه سوم فروردین ساعت ۱۳ نیمروز در گاه رپیتون با خواندن آفرینگان برگزار شد.
IGTV:》 https://www.instagram.com/tv/CMwZssNnoTv/?igshid=1os1qo569zt9j
▫️در روش برگزاری این آیین برای گرامی داشت ایزد رپیتون که گرما بخش ریشه گیاهان و دادن زندگی به زیست بوم است در این گاه و در هنگامه برگزاری این آیین همگی به واژ هستند ("به واژ بودن" به چم این است که سخن نمی‌گویند ، کار ویژه‌ای نمی‌کنند و خوراک نمی‌خورند و به نیایش دادار اورمزد می‌پردازند.)
نوروز بر همگی شما خجسته
گرما بخشی ایزد رپیتون بر زندگی تان افزون باد...
هومن فروهری (@PouyandeganRahASHA)
@utiranshenasi
Forwarded from Ali Shahidi-Iranian Studies; University of Tehran (Ali Shahidi)
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
📽 📚 بررسی مجموعه آثار استاد دکتر "بهرام فره‌وشی" در انتشارات دانشگاه تهران؛
🎙 با حضور دکتر علی شهیدی
@alishahidi_iranianstudies
🎙 با حضور دکتر علی شهیدی
@alishahidi_iranianstudies
Forwarded from کانون ایرانشناسی دانش‌آموختگان دانشگاه تهران
Forwarded from باشگاه شاهنامه پژوهان
#منتشر‌شد
🔹🔸🔹🔸
معیار لغات قویم (فرهنگ شاهنامه)؛ دکتر مرتضی چرمگی عمرانی؛ نشر سخن؛ چاپ اول؛ ۴۱۸ صفحه؛ ۱۲۵۰۰۰ تومان
#درباره_کتاب
فرهنگ‌نویسی فارسی یکی از زمینه‌هایی است که در دوره‌ای به ویژه در شبه‌قاره رونق و اهمیت فراوانی داشته است.
ناز بین آثاری که دربارۀ آن‌ها فرهنگ اختصاصی تدوین شده ، به نظر می‌رسد مثنوی،آثار سنائی،دیوان حافظ و برخی دیگر از متون مشهور فارسی خواستار و در نتیجه رونق بیشتری داشته است.شاهنامۀ فردوسی هم از متونی است که در شبه‌قاره خیلی زود و جدی بدان پرداخته شده است.
یکی از واپسین فرهنگ لغت‌های اختصاصی شاهنامه در شبه‌قاره،کتاب معیار لغات قویم اثر میرزامحمد کشمیری متخلّص به “مجرم” است.
این کتاب براساس نسخۀ منحصربه‌فرد آن محفوظ در “مجموعۀ آذر” کتابخانۀ دانشگاه لاهور تصحیح و با نوشتن مقدمه‌ای نسبتا مبسوط در شرح حال و آثار مولف و سرنوشت کتاب چاپ شده است.
@shahnamehpajohan
🔹🔸🔹🔸
معیار لغات قویم (فرهنگ شاهنامه)؛ دکتر مرتضی چرمگی عمرانی؛ نشر سخن؛ چاپ اول؛ ۴۱۸ صفحه؛ ۱۲۵۰۰۰ تومان
#درباره_کتاب
فرهنگ‌نویسی فارسی یکی از زمینه‌هایی است که در دوره‌ای به ویژه در شبه‌قاره رونق و اهمیت فراوانی داشته است.
ناز بین آثاری که دربارۀ آن‌ها فرهنگ اختصاصی تدوین شده ، به نظر می‌رسد مثنوی،آثار سنائی،دیوان حافظ و برخی دیگر از متون مشهور فارسی خواستار و در نتیجه رونق بیشتری داشته است.شاهنامۀ فردوسی هم از متونی است که در شبه‌قاره خیلی زود و جدی بدان پرداخته شده است.
یکی از واپسین فرهنگ لغت‌های اختصاصی شاهنامه در شبه‌قاره،کتاب معیار لغات قویم اثر میرزامحمد کشمیری متخلّص به “مجرم” است.
این کتاب براساس نسخۀ منحصربه‌فرد آن محفوظ در “مجموعۀ آذر” کتابخانۀ دانشگاه لاهور تصحیح و با نوشتن مقدمه‌ای نسبتا مبسوط در شرح حال و آثار مولف و سرنوشت کتاب چاپ شده است.
@shahnamehpajohan
Forwarded from باشگاه شاهنامه پژوهان
📣آوای نامورنامه (شاهنامه شنیداری) منتشر شد
🔸آوای نامور نامه یا شاهنامه شنیداری که از روی کتاب نامه نامور (گزیده شاهنامه فردوسی) اثر دکتر محمد علی اسلامی ندوشن و با خوانش استاد محمد رضا رضوی و گزینش و ساخت موسیقی پیمان پورشکیبایی و با یاری گروه فرهنگی گرزمان به فرجام رسیده از جمله کارهای شایسته است که به تازگی برای شنیدن شاهنامه انجام گردیده است.
برای خرید این اثر ارزشمند با گروه فرهنگی هنری گرزمان با شماره 09372421111 در پیوند باشید.
@shahnamehpajohan
Www.shahnamehpajohan.ir
Www.shahnamehpajohan.com
🔸آوای نامور نامه یا شاهنامه شنیداری که از روی کتاب نامه نامور (گزیده شاهنامه فردوسی) اثر دکتر محمد علی اسلامی ندوشن و با خوانش استاد محمد رضا رضوی و گزینش و ساخت موسیقی پیمان پورشکیبایی و با یاری گروه فرهنگی گرزمان به فرجام رسیده از جمله کارهای شایسته است که به تازگی برای شنیدن شاهنامه انجام گردیده است.
برای خرید این اثر ارزشمند با گروه فرهنگی هنری گرزمان با شماره 09372421111 در پیوند باشید.
@shahnamehpajohan
Www.shahnamehpajohan.ir
Www.shahnamehpajohan.com
Forwarded from باشگاه فیلم شاهنامه
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🎥داستان #سیاوش (سیاوش و سودابه)
بخش هفتم
📺سیاوش و سودابه / تولید سال ۱۹۷۶
🎞کارگردان : بوریس کیمیاگرف
📼از تاجیک فیلم
#باشگاه_فیلم_شاهنامه
@Shahnamehfilm
بخش هفتم
📺سیاوش و سودابه / تولید سال ۱۹۷۶
🎞کارگردان : بوریس کیمیاگرف
📼از تاجیک فیلم
#باشگاه_فیلم_شاهنامه
@Shahnamehfilm
Forwarded from باشگاه کتاب شاهنامه
📚قابلیتهای نمایشی شاهنامه
🖋نویسنده : محمد حنیف
📒ناشر : سازمان صدا و سیما، مرکز تحقیقات مطالعات و سنجش برنامه‌ای، صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران (سروش)
📖چاپ دوم، 212 رویه
💰هجده هزار تومان
#باشگاه_کتاب_شاهنامه
@ketabshahnameh
🖋نویسنده : محمد حنیف
📒ناشر : سازمان صدا و سیما، مرکز تحقیقات مطالعات و سنجش برنامه‌ای، صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران (سروش)
📖چاپ دوم، 212 رویه
💰هجده هزار تومان
#باشگاه_کتاب_شاهنامه
@ketabshahnameh
Forwarded from بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار
چهارشنبه‌سورى - ابراهيم پورداوود
آتش‌افروزى ايرانيان در پيشبازى نوروز از آيين ديرين است و همۀ جشن‌هاى باستانى با آتش كه فروغ ايزدى است، پيشباز می‌شود. آن‌چنان‌كه در اوستا آمده، فروردين (جشن نوروز) هنگامى است كه فرورهاى نياكان از براى سركشى بازماندگان از آسمان فرود آيند و ده شبانه‌روز در خان و مان پيشين خود به سر برند. اين ده روز، همان آخرين پنج روز از آخرين ماه سال و پنج روزى است كه به سال مى‌افزودند تا سال خورشيدى، درست داراى ۳۶۵ روز باشد. اين پنج روز را پنجه- پنجه دزديده- پنجوه- بهيزك (و هيچك)- گاه- اندرگاه- روزهاى گاتها مى‌گفتند. ناگزير روزهايى كه از براى پيش آمد آغاز سال آتش مى‌افروختند و شادمانى مى‌كردند، بيرون از اين ده روز نبود. شك نيست كه افتادن اين آتش‌افروزی به شب آخرين چهارشنبۀ سال، پس از اسلام است، چه ايرانيان، شنبه و آدينه نداشتند. هر يك از دوازده ماه نزد آنان بی‌كم‌وبيش سى روز بود و هر روز به نام يكى از ايزدان خوانده مى‌شد، چون هرمزروز- بهمن‌روز- ارديبهشت‌روز و جز اينها. روز چهارشنبه يا يوم الارباع نزد عرب‌ها روز شوم و نحسى است. جاحظ در المحاسن والاضداد آورده «والاربعاء يوم ضنك و نحس». شعر منوچهرى گوياى همين روز تنگى (ضنك) و سختى و شومى است:
چهارشنبه كه روز بلاست باده بخور
به ساتكين مى خور تا به عافيت گذرد
اين است كه ايرانيان آيين آتش‌افروزى پايان سال خود را به شب آخرين چهارشنبه انداختند تا با پيش‌آمد سال نو از آسيب روز پليدى چون چهارشنبه بركنار مانند.
كهن‌ترين جايى كه از آتش‌افروزى سورى ياد شده، در تاريخ بخاراست، تأليف ابوجعفر نرشخى (۲۴۸-۲۶۸). اين كتاب را ابونصر احمد بن محمد بن نصر القباوى در سال ۵۷۲ از عربى به فارسى گردانيده است.
دربارۀ جشن سورى گويد:
«و چون امير سديد منصور بن نوح به ملك بنشست، اندر ماه شوال سال به سيصد و پنجاه به جوى موليان، فرمود تا آن سرايها را ديگر بار عمارت كردند و هر چه هلاك و ضايع شده بود، بهتر از آن به حاصل (كردند). آنگاه امير سديد (به سراى) بنشست. [هنوز] سال تمام نشده بود كه چون شب سورى چنان كه عادت قديم است، آتشى عظيم افروختند. پاره آتش بجست و سقف سراى درگرفت و ديگر باره جمله سراى بسوخت و امير سديد هم در شب به جوى موليان رفت...»
چنان كه ديده می‌شود، در سخن از آتش‌افروزى شب سورى گفته شده «عادت قديم است» ديگر اينكه گفته شده «شب سورى» بدون چهارشنبه. شك نيست كه اين آتش‌افروزى در پايان سال، همان جشن چهارشنبه‌سورى كنونى است.
از اينكه اين جشن در سه‌شنبه‌‌شب گرفته مى‌شود، از‌اين‌رو است كه نزد ايرانيان شب پيش از روز به شمار مى‌رود. بسا در اوستا گفته شده: «در هنگام سه شب يا در هنگام نُه شب به جاى سه روز و نُه روز.» در آتش بهرام نيايش در پارۀ ۱۵ آمده:
«بشود كه رمه‌اى از چارپايان از آنِ تو شود و گروهى از مردان بشود كه از منش ورزيده و از زندگى ورزيده برخوردار شوى، بشود شاد زندگى كنى به شب هايى كه خواهى زيست.»
در فروردين‌يشت، پارۀ ۴۹ آمده:
«فرورهاى نيك تواناى پاكان در هنگام (جشن گهنبار) همسپتمدم از آرامگاهان خود به سوى زمين فرود آيند و ده شب پى درپى از براى آگاهى يافتن از بازماندگان درين جا بسر برند».
شنبه يا شنبد
به فال نيك و به روز مبارك شنبد
نبيذ گير و مده روزگار خويش به بد
منوچهری
یك واژۀ بابلى است به دستيارى تازيان به ايران رسيده است. آن‌چنان‌كه در آغاز گفتم، نزد ايرانيان، ماه به چهار هفته بخش نمى‌شده. شباتو Shabbatu كه در عربى، سبت شده، روز پانزدهم (پرماه) و روز آسايش بود. اما سورى كه به جاى جشن به كار رفته، به اين واژه چندين بار در اوستا برمى‌خوريم: سوئيريه Suirya و به معنى چاشت به كار رفته در پهلوى و پارسى به معنى مهمانى بزرگ گرفته شده:
در سور جهان شدم وليكن
بس لاغر بازگشتم از سور
زين سور ز من بسى بتر رفت
اسكندر و اردشير و شاپور
گر تو سوى سور مى‌روى رو
روزت خوش باد و سعى مشكور
ناصرخسرو
سورناى، نايى است كه در مهمانى و عروسى نوازند.
در پايان بايد يادآور شد: در جشن چهارشنبه‌سورى از روى شعلۀ آتش جستن و ناسزايى چون سرخى تو از من و زردى من از تو گفتن از روزگارانى است كه ديگر ايرانيان مانند نياكان خود، آتش را نمايندۀ فروغ ايزدى نمى‌دانستند، آن‌چنان‌كه در آتش‌افروزى جشن سده كه به گفتۀ گروهى از پيشينيان، پرندگان و چارپايان را به قير و نفت اندوده، آتش مى‌زدند، از روزگاران پس از اسلام است.
آناهیتا، تهران، ۱۳۱۲، صص ۱۰۰-۱۰۲.
@AfsharFoundation
آتش‌افروزى ايرانيان در پيشبازى نوروز از آيين ديرين است و همۀ جشن‌هاى باستانى با آتش كه فروغ ايزدى است، پيشباز می‌شود. آن‌چنان‌كه در اوستا آمده، فروردين (جشن نوروز) هنگامى است كه فرورهاى نياكان از براى سركشى بازماندگان از آسمان فرود آيند و ده شبانه‌روز در خان و مان پيشين خود به سر برند. اين ده روز، همان آخرين پنج روز از آخرين ماه سال و پنج روزى است كه به سال مى‌افزودند تا سال خورشيدى، درست داراى ۳۶۵ روز باشد. اين پنج روز را پنجه- پنجه دزديده- پنجوه- بهيزك (و هيچك)- گاه- اندرگاه- روزهاى گاتها مى‌گفتند. ناگزير روزهايى كه از براى پيش آمد آغاز سال آتش مى‌افروختند و شادمانى مى‌كردند، بيرون از اين ده روز نبود. شك نيست كه افتادن اين آتش‌افروزی به شب آخرين چهارشنبۀ سال، پس از اسلام است، چه ايرانيان، شنبه و آدينه نداشتند. هر يك از دوازده ماه نزد آنان بی‌كم‌وبيش سى روز بود و هر روز به نام يكى از ايزدان خوانده مى‌شد، چون هرمزروز- بهمن‌روز- ارديبهشت‌روز و جز اينها. روز چهارشنبه يا يوم الارباع نزد عرب‌ها روز شوم و نحسى است. جاحظ در المحاسن والاضداد آورده «والاربعاء يوم ضنك و نحس». شعر منوچهرى گوياى همين روز تنگى (ضنك) و سختى و شومى است:
چهارشنبه كه روز بلاست باده بخور
به ساتكين مى خور تا به عافيت گذرد
اين است كه ايرانيان آيين آتش‌افروزى پايان سال خود را به شب آخرين چهارشنبه انداختند تا با پيش‌آمد سال نو از آسيب روز پليدى چون چهارشنبه بركنار مانند.
كهن‌ترين جايى كه از آتش‌افروزى سورى ياد شده، در تاريخ بخاراست، تأليف ابوجعفر نرشخى (۲۴۸-۲۶۸). اين كتاب را ابونصر احمد بن محمد بن نصر القباوى در سال ۵۷۲ از عربى به فارسى گردانيده است.
دربارۀ جشن سورى گويد:
«و چون امير سديد منصور بن نوح به ملك بنشست، اندر ماه شوال سال به سيصد و پنجاه به جوى موليان، فرمود تا آن سرايها را ديگر بار عمارت كردند و هر چه هلاك و ضايع شده بود، بهتر از آن به حاصل (كردند). آنگاه امير سديد (به سراى) بنشست. [هنوز] سال تمام نشده بود كه چون شب سورى چنان كه عادت قديم است، آتشى عظيم افروختند. پاره آتش بجست و سقف سراى درگرفت و ديگر باره جمله سراى بسوخت و امير سديد هم در شب به جوى موليان رفت...»
چنان كه ديده می‌شود، در سخن از آتش‌افروزى شب سورى گفته شده «عادت قديم است» ديگر اينكه گفته شده «شب سورى» بدون چهارشنبه. شك نيست كه اين آتش‌افروزى در پايان سال، همان جشن چهارشنبه‌سورى كنونى است.
از اينكه اين جشن در سه‌شنبه‌‌شب گرفته مى‌شود، از‌اين‌رو است كه نزد ايرانيان شب پيش از روز به شمار مى‌رود. بسا در اوستا گفته شده: «در هنگام سه شب يا در هنگام نُه شب به جاى سه روز و نُه روز.» در آتش بهرام نيايش در پارۀ ۱۵ آمده:
«بشود كه رمه‌اى از چارپايان از آنِ تو شود و گروهى از مردان بشود كه از منش ورزيده و از زندگى ورزيده برخوردار شوى، بشود شاد زندگى كنى به شب هايى كه خواهى زيست.»
در فروردين‌يشت، پارۀ ۴۹ آمده:
«فرورهاى نيك تواناى پاكان در هنگام (جشن گهنبار) همسپتمدم از آرامگاهان خود به سوى زمين فرود آيند و ده شب پى درپى از براى آگاهى يافتن از بازماندگان درين جا بسر برند».
شنبه يا شنبد
به فال نيك و به روز مبارك شنبد
نبيذ گير و مده روزگار خويش به بد
منوچهری
یك واژۀ بابلى است به دستيارى تازيان به ايران رسيده است. آن‌چنان‌كه در آغاز گفتم، نزد ايرانيان، ماه به چهار هفته بخش نمى‌شده. شباتو Shabbatu كه در عربى، سبت شده، روز پانزدهم (پرماه) و روز آسايش بود. اما سورى كه به جاى جشن به كار رفته، به اين واژه چندين بار در اوستا برمى‌خوريم: سوئيريه Suirya و به معنى چاشت به كار رفته در پهلوى و پارسى به معنى مهمانى بزرگ گرفته شده:
در سور جهان شدم وليكن
بس لاغر بازگشتم از سور
زين سور ز من بسى بتر رفت
اسكندر و اردشير و شاپور
گر تو سوى سور مى‌روى رو
روزت خوش باد و سعى مشكور
ناصرخسرو
سورناى، نايى است كه در مهمانى و عروسى نوازند.
در پايان بايد يادآور شد: در جشن چهارشنبه‌سورى از روى شعلۀ آتش جستن و ناسزايى چون سرخى تو از من و زردى من از تو گفتن از روزگارانى است كه ديگر ايرانيان مانند نياكان خود، آتش را نمايندۀ فروغ ايزدى نمى‌دانستند، آن‌چنان‌كه در آتش‌افروزى جشن سده كه به گفتۀ گروهى از پيشينيان، پرندگان و چارپايان را به قير و نفت اندوده، آتش مى‌زدند، از روزگاران پس از اسلام است.
آناهیتا، تهران، ۱۳۱۲، صص ۱۰۰-۱۰۲.
@AfsharFoundation
Forwarded from Ali Shahidi-Iranian Studies; University of Tehran (Ali Shahidi)
🏛 بازدید آنلاین موزه ملی ایران؛
@alishahidi_iranianstudies
@alishahidi_iranianstudies
Forwarded from دانشگاه تهران
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
نقاشی «صف سلام» به‌عنوان
برجسته‌ترین دیوارنگاره دوره قاجار، در باغ‌موزه نگارستانِ دانشگاه تهران
در ایسنا بیشتر بخوانید👇
https://www.isna.ir/news/00061634113
🔹فیلم را کامل ببینید👇
https://cdn.isna.ir/d/2021/03/17/0/61882182.mp4
@UT_NEWSLINE
برجسته‌ترین دیوارنگاره دوره قاجار، در باغ‌موزه نگارستانِ دانشگاه تهران
در ایسنا بیشتر بخوانید👇
https://www.isna.ir/news/00061634113
🔹فیلم را کامل ببینید👇
https://cdn.isna.ir/d/2021/03/17/0/61882182.mp4
@UT_NEWSLINE
Forwarded from بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار
هفتم فروردین سالروز درگذشت ریچارد نلسون فرای، برگزیدۀ سیزدهمین جایزۀ ادبی و تاریخی دکتر محمود افشار و استاد پیشین ایرانشناسی دانشگاه هاروارد
تقدیر از ریچارد نلسون فرای
نوشتۀ علیرضا شاپور شهبازی - ترجمۀ مرتضی ثاقب‌فر
نوشتن دربارۀ استاد ریچارد نلسون فرای کار آسانی نیست. سنجش دستاوردهای او با کلمات امر دشواری است، زیرا عرصۀ وسیعی را شامل می‌شود: از تألیف کتاب‌های برجسته و ماندگار و مقالات روشنگرانه گرفته تا تأسیس، مدیریت یا همکاری با نشریات تخصصی علمی و نهادهای پژوهشی؛ ایجاد یا حمایت کرسی‌ها و کلاس‌های تدریس در رشته‌های گوناگون. به‌‌راستی او دانشمندی معمولی نیست. او انسان‌دوستی پرآوازه در جماعت فضلا و فرهیختگان و انسان‌گرایان است.
در اینجا می‌توانم به چند فقرۀ معدود اشاره کنم که فرای را به ایرانشناسی برجسته تبدیل ساخته‌اند. ترجمۀ عالی او از کتاب تاریخ بخارا با چنان حواشی و پانوشت‌های دقیقی همراه بوده که در اثبات پیوندهای عمیق فرهنگی و تاریخی میان ایران خاوری پیش از اسلام و دورۀ شکوفایی عصر آغازین اسلامی نقش بسیار مهمی ایفا کرد. هر مکان، آیین و آداب و مبحثی شناسایی و ریشه‌یابی شده و به شیوه‌ای روشن توضیح داده شده است. کتاب میراث ایران او به‌علت روشنی بیان، روانی نثر، غنای منابع که به‌آسانی با اندیشۀ خواننده همخوانی می‌یابند و تصویرهای زیبا، در مدتی کوتاه به اثری کلاسیک و معتبر تبدیل شد. احساسات گرم مؤلف نسبت به فرهنگ ایران از هر صفحۀ آن پیداست، منتهی با چنان هوشمندی بیان شده‌اند که هیچ‌کس نمی‌تواند برچسب جانبداری به آن بزند. این کتاب از لحاظ پافشاری بر این واقعیت که فرهنگ آغازین اسلامی ایران ادامۀ مستقیم تمدن ساسانی بوده، بدین معنا که فتح اعراب نتوانسته تغییر چندانی در بنیاد خصلت ایرانی ملت ایجاد کند، نقطۀ عطفی در پژوهش علمی بود. افزون بر این، کتاب میراث ایران در بحث‌های خود دربارۀ جنبه‌های گوناگون میراث همۀ ایرانیان، افغان‌ها، تاجیک‌ها، اُست‌ها، ایرانیان ترک‌زبان، بلوچ‌ها و گروه‌های فراوان دیگر- برای ایرانیان عاملی وحدت‌بخش بود و هست که بر ریشه‌ها و دستاوردهای مشترک ایشان تأکید می‌ورزد. هدف کتاب بعدی او، عصر زرّین فرهنگ ایران که درواقع دنبالۀ کتاب قبلی محسوب می‌شود نمایان این نکته بود که ایرانیان مسلمان از طریق اسلام جهان‌بینی فرهنگی پرباری ساختند و توانستند اسلام را به مذهب و تمدنی جهانی تبدیل کنند که بدون مشارکت ایشان این امر مقدور نبود. و نیز گواهی هستند بر استفاده از روشی عالمانه که روشن‌بینی را با ژرف‌نگری و شور و اشتیاق را با بی‌طرفی در هم آمیخته است. بعلاوه تلاش فرای در نظارت و ویرایش چهار جلد کتاب تاریخ ایران کمبریج (از یورش اعراب تا زمان سلجوقیان) که گزارش پربار او دربارۀ سامانیان را دربردارد، بی‌گمان خدمت ماندگار دیگری به پژوهش‌های علمی دربارۀ ایران است.
به نقل از:
دفترچۀ سیزدهمین جایزۀ ادبی و تاریخی دکتر محمود افشار، ص ۱۳ و ۲۰-۲۱.
@AfsharFoundation
تقدیر از ریچارد نلسون فرای
نوشتۀ علیرضا شاپور شهبازی - ترجمۀ مرتضی ثاقب‌فر
نوشتن دربارۀ استاد ریچارد نلسون فرای کار آسانی نیست. سنجش دستاوردهای او با کلمات امر دشواری است، زیرا عرصۀ وسیعی را شامل می‌شود: از تألیف کتاب‌های برجسته و ماندگار و مقالات روشنگرانه گرفته تا تأسیس، مدیریت یا همکاری با نشریات تخصصی علمی و نهادهای پژوهشی؛ ایجاد یا حمایت کرسی‌ها و کلاس‌های تدریس در رشته‌های گوناگون. به‌‌راستی او دانشمندی معمولی نیست. او انسان‌دوستی پرآوازه در جماعت فضلا و فرهیختگان و انسان‌گرایان است.
در اینجا می‌توانم به چند فقرۀ معدود اشاره کنم که فرای را به ایرانشناسی برجسته تبدیل ساخته‌اند. ترجمۀ عالی او از کتاب تاریخ بخارا با چنان حواشی و پانوشت‌های دقیقی همراه بوده که در اثبات پیوندهای عمیق فرهنگی و تاریخی میان ایران خاوری پیش از اسلام و دورۀ شکوفایی عصر آغازین اسلامی نقش بسیار مهمی ایفا کرد. هر مکان، آیین و آداب و مبحثی شناسایی و ریشه‌یابی شده و به شیوه‌ای روشن توضیح داده شده است. کتاب میراث ایران او به‌علت روشنی بیان، روانی نثر، غنای منابع که به‌آسانی با اندیشۀ خواننده همخوانی می‌یابند و تصویرهای زیبا، در مدتی کوتاه به اثری کلاسیک و معتبر تبدیل شد. احساسات گرم مؤلف نسبت به فرهنگ ایران از هر صفحۀ آن پیداست، منتهی با چنان هوشمندی بیان شده‌اند که هیچ‌کس نمی‌تواند برچسب جانبداری به آن بزند. این کتاب از لحاظ پافشاری بر این واقعیت که فرهنگ آغازین اسلامی ایران ادامۀ مستقیم تمدن ساسانی بوده، بدین معنا که فتح اعراب نتوانسته تغییر چندانی در بنیاد خصلت ایرانی ملت ایجاد کند، نقطۀ عطفی در پژوهش علمی بود. افزون بر این، کتاب میراث ایران در بحث‌های خود دربارۀ جنبه‌های گوناگون میراث همۀ ایرانیان، افغان‌ها، تاجیک‌ها، اُست‌ها، ایرانیان ترک‌زبان، بلوچ‌ها و گروه‌های فراوان دیگر- برای ایرانیان عاملی وحدت‌بخش بود و هست که بر ریشه‌ها و دستاوردهای مشترک ایشان تأکید می‌ورزد. هدف کتاب بعدی او، عصر زرّین فرهنگ ایران که درواقع دنبالۀ کتاب قبلی محسوب می‌شود نمایان این نکته بود که ایرانیان مسلمان از طریق اسلام جهان‌بینی فرهنگی پرباری ساختند و توانستند اسلام را به مذهب و تمدنی جهانی تبدیل کنند که بدون مشارکت ایشان این امر مقدور نبود. و نیز گواهی هستند بر استفاده از روشی عالمانه که روشن‌بینی را با ژرف‌نگری و شور و اشتیاق را با بی‌طرفی در هم آمیخته است. بعلاوه تلاش فرای در نظارت و ویرایش چهار جلد کتاب تاریخ ایران کمبریج (از یورش اعراب تا زمان سلجوقیان) که گزارش پربار او دربارۀ سامانیان را دربردارد، بی‌گمان خدمت ماندگار دیگری به پژوهش‌های علمی دربارۀ ایران است.
به نقل از:
دفترچۀ سیزدهمین جایزۀ ادبی و تاریخی دکتر محمود افشار، ص ۱۳ و ۲۰-۲۱.
@AfsharFoundation
Forwarded from من با چشم‌های تو رویین‌تن شدم
پس از نژادپرستانه خواندن آیین فیروزی ( #حاجی_فیروز) از سوی #محمدرضا_جوادی_یگانه ،معاون اجتماعی و فرهنگی #شهرداری_تهران ، اینک اسطوره‌شناس برجسته #پروفسور_ابوالقاسم_اسماعیل_پور در گفتگو با خبرگزاری #ایرنا به رد این دیدگاه غیرعلمی پرداخته و دلایل خود را طرح کرده است.
https://www.irna.ir/news/84281941/%D8%A2%DB%8C%DB%8C%D9%86-%D9%81%DB%8C%D8%B1%D9%88%D8%B2%DB%8C-%D9%BE%D8%A7%D8%B3%D8%AF%D8%A7%D8%B4%D8%AA-%D8%AE%D9%88%D8%B1%D8%B4%DB%8C%D8%AF-%D8%AF%D8%B1-%D8%AA%D9%82%D8%A7%D8%A8%D9%84-%D8%A8%D8%A7-%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D9%87%DB%8C-%D8%B2%D9%85%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D8%B3%D8%AA
https://www.irna.ir/news/84281941/%D8%A2%DB%8C%DB%8C%D9%86-%D9%81%DB%8C%D8%B1%D9%88%D8%B2%DB%8C-%D9%BE%D8%A7%D8%B3%D8%AF%D8%A7%D8%B4%D8%AA-%D8%AE%D9%88%D8%B1%D8%B4%DB%8C%D8%AF-%D8%AF%D8%B1-%D8%AA%D9%82%D8%A7%D8%A8%D9%84-%D8%A8%D8%A7-%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D9%87%DB%8C-%D8%B2%D9%85%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D8%B3%D8%AA
ایرنا
آیین فیروزی، پاسداشت خورشید در تقابل با سیاهی زمستان است
تهران- ایرنا- ابوالقاسم اسماعیل‌پور، اسطوره شناس معتقد است: آیین فیروزی، رسمی باستانی و کهن است که عمر آن به هزارههای پیش می‌رسد و در ادامه جشن مهرگان، شب یلدا و جشن سده، برای پاسداشت خورشید برگزار می‌شود و سیاهی آن نیز به ظلمت زمستانی اشاره دارد.
Forwarded from کانون ایرانشناسی دانش‌آموختگان دانشگاه تهران
🔵《نقش کشتی در اثر مهرهای خزانۀ تخت جمشید》
🔹مقاله دکتر شاهرخ رزمجو (۱۳۹۸) را بخوانید:https://tttttt.me/AchaemenidHistory/665
@utiranshenasi (کانون ایرانشناسی دانشگاه تهران)
🔹مقاله دکتر شاهرخ رزمجو (۱۳۹۸) را بخوانید:https://tttttt.me/AchaemenidHistory/665
@utiranshenasi (کانون ایرانشناسی دانشگاه تهران)
Forwarded from Ali Shahidi-Iranian Studies; University of Tehran (Ali Shahidi)
⛏ 12th ICAANE: International Congress on the Archeology of the Ancient Near East;
@alishahidi_iranianstudies
@alishahidi_iranianstudies
Forwarded from Ali Shahidi-Iranian Studies; University of Tehran (Ali Shahidi)
12ICAANE Program Final.pdf
2.6 MB
⛏ 12th ICAANE: International Congress on the Archeology of the Ancient Near East;
@alishahidi_iranianstudies
@alishahidi_iranianstudies
Forwarded from کتابخانۀ فرهنگ و زبان‌های باستانی
به آگاهی کاربران گرامی می‌رساند که در پاسخ به نیاز جامعه علمی کشور، با هماهنگی و همکاری سازمان بازرسی کل کشور و وزارت علوم، تحقیقات، و فناوری؛ دسترسی دوباره به تمام‌متن پایان‌نامه‌ها و رساله‌ها در پایگاه اطلاعات علمی ایران (گنج) فراهم شد.
ایرانداک با شادباش سال نو، برای همگان آرزوی تندرستی و شادکامی دارد.
ایرانداک با شادباش سال نو، برای همگان آرزوی تندرستی و شادکامی دارد.