✅راه و رسم نگارش متون علمی

🖊مسعود زمانی مقدم

🔷امروزه ما در فضای دانشگاهی با انتشار انبوهی از آثار به‌اصطلاح علمی -از جمله کتاب و مقاله- مواجه هستیم که در بسیاری از آن‌ها ضعف‌های نگارشی وجود دارد. در واقع، خیلی از دانشجویان و پژوهشگران و استادان در علوم انسانی و اجتماعی ناتوان‌اند در خوب نوشتن و درست نوشتن. باید دانست که اعتبار نوشته‌های علمی صرفاً به محتوا و روش‌مندی آن‌ها محدود نمی‌شود، بلکه اساساً کاستی و سستی و پستیِ نگارشی می‌تواند از اهمیت و کیفیت و دقت نوشته‌های علمی بکاهد‌.

🔸در این کارگاه آموزشی به شیوۀ نوشتن و نکات نگارشی و ویرایشی در متون علمی خواهیم پرداخت. این کارگاه ویژۀ دانشجویان و پژوهشگران در رشته‌های علوم انسانی و اجتماعی است و در آن به موارد زیر پرداخته می‌شود:
• چگونگی نوشتن متون علمی و آکادمیک
• ساختار و فرم نگارش متون علمی
• نکات مهم ویرایشی در نوشتن کتاب و مقاله علمی و پژوهشی
• باید و نبایدهای نوشتن
• راه‌کارهای نگارش فارسی درست و مناسب

🔷کارگاه در یک جلسه و آنلاین خواهد بود

⏰جمعه ساعت ۱۶ تا ۲۰

ثبت‌نام. 👈
@nahal_4720
آکادمی علوم‌اجتماعی سپنتا
https://tttttt.me/sepantasocialscience

🟡 در دورهٔ دوم درس‌گفتار تاریخ اجتماعی ایران به دوران هخامنشیان خواهم پرداخت. این دوره از ۱۵ شهریور ۱۴۰۲، به‌صورت آنلاین و آفلاین، برگزار خواهد شد.

📌 برای اطلاعات بیشتر این‌جا را ببینید و برای ثبت‌نام به @edusocio پیام بفرستید.

چند روز پیش ابراهیم گلستان در صد سالگی درگذشت. در مورد آثارش نظری ندارم چون شناختی نسبت به آن‌ها ندارم. اما باید به شخصیت و دیدگاه اجتماعی‌اش اشاره کنم؛ او روشنفکری مغرور، خودبزرگ‌بین، مدعی، طلبکار و عمیقاً ضد مفهومِ مردم و ضد مفهومِ جامعه بود. او در آخرین گفت‌وگویی که با بی‌بی‌سی فارسی دارد، مردم ایران را «نفهم»، «تنبل» و «پُراشتباه» می‌داند که هنوز به قول او «پاک» نشده‌اند. توجه کنید این برچسب‌ها را کسی به یک ملت می‌چسباند که سال‌ها خارج از ایران در خانهٔ بزرگ شخصی‌اش زندگی می‌کرده است. مردم را بدین صورت خطاب کردن نه‌تنها امری اخلاقی نیست، بلکه نشان‌دهندهٔ ناآگاهی و نادانی نسبت به امر اجتماعی است. چنین روشنفکری نسبتی با فهم منطق پیچیده و چندبُعدی واقعیت اجتماعی ندارد. باری، هر روشنفکری که جامعه و مردم را چنین بی‌پرده محکوم کند قاعدتاً نمی‌تواند فهمی واقعی از جامعه داشته باشد و البته نمی‌توان از او انتظار وطن‌دوستی داشت!

مسعود زمانی مقدم
@masoudzamanimoghadam

«سفرنامۀ یوهان اشترویس» روایت جذاب سفر یوهان اشترویس، دریانورد هلندی، به سرزمین ایران در نیمهٔ دوم قرن هفدهم میلادی است. او اهل آمستردام بود و در سال ۱۶۷۰ میلادی به درخواست امپراتوری روسیه، همراه با گروهی هلندی، برای ساخت کشتی به دریای خزر آمد. اما به دلیل شورش قزاق‌ها در روسیه از مسیر قفقاز و ارمنستان به سوی ایران گریخت و در این راه به بردگی کشیده شد. ورود او به ایران از دربند (که اکنون شهری در داغستان روسیه است و در آن زمان بخشی از خاک ایران بود) آغاز شد. اشترویس دو سال را در ایران گذراند. در این مدت از شهرهای مختلفی در ایران (از جمله اردبیل، قزوین، زنجان، قم، اصفهان و شیراز) بازدید کرد و در نهایت به لطف کمپانی هند شرقی هلند در خلیج فارس از بردگی نجات یافت و از طریق بندر گمبرون (بندرعباس) ایران را ترک کرد.

این کتاب که به ماجراهای اشترویس در ایران می‌پردازد تنها بخشی از سفرنامهٔ او است. در این کتاب می‌توان نکات جالبی دربارهٔ وضعیت اجتماعی ایران صفوی یافت. با توجه به این‌که اشترویس مسیحی بود، نگاه و برداشت او از باورها، هنجارها و مراسم‌های مسلمانان هم جالب توجه است.

مسعود زمانی مقدم
@masoudzamanimoghadam

ﻃﺒﻖ ﻧﻈﺮ ﮔﯿﺮﺷﻤﻦ، در آﻏﺎز دوﻟﺖ ﻫﺨﺎﻣﻨﺸﯽ، ﭘﺎرﺳﯿﺎن ﺗﺎزه از ﺣﺎﻟﺖ ﻧﯿﻤﻪ‌ﭼﺎدرﻧﺸﯿﻨﯽ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﻗﻮﻣﯽ ﻧﯿﻤﻪﺧﺎﻧﻪﻧﺸﯿﻦ درآﻣﺪه ﺑﻮدﻧﺪ. اﻟﻔﺒﺎی آﻧﺎن ﮐﻪ ﺑﺎ ﻋﻼﺋﻢ ﻣﯿﺨﯽ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه ﻣﻌﺮف ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ آﻧﺎن در ﺧﻂ ﻋﻼﻣﺘﯽ و ﻫﺠﺎﯾﯽ اﺳﺖ. ﮐﺎر ﻣﻬﻤﯽ ﮐﻪ ﭘﺎرﺳﯿﺎن ﺑﻪ اﻧﺠﺎم آن ﺗﻮﻓﯿﻖ ﯾﺎﻓﺘﻨﺪ اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ زﺑﺎن ﺧﻮد را ﺑﺎ ﺧﻂ ﺧﻮد ﺗﻌﺒﯿﺮ و ﺑﯿﺎن ﻧﻤﻮدﻧﺪ. و اﯾﻦ ﮐﺎری اﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﮑﻨﻪ اﺻﻠﯽ ﻧﺠﺪ اﯾﺮان در ﻃﯽ ﻗﺮون در ﺻﺪد اﻧﺠﺎم آن ﺑﺮﻧﯿﺎﻣﺪﻧﺪ؛ و اﯾﻦ ﻣﯽرﺳﺎﻧﺪ ﮐﻪ ﭘﺎرﺳﯿﺎن از آﻏﺎز ﺗﻤﺪن ﺧﻮد، اﺑﺘﮑﺎر روح ﺧﻼق ﺧﻮﯾﺶ را، ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ اﻧﺪﯾﺸﻪﻫﺎی ﺧﺎرﺟﯽ را اﻗﺘﺒﺎس و ﺑﺮ اﺛﺮ ﻧﺒﻮغ ﺧﻮد آن را ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺷﮑﻞ دﻫﺪ، ﻧﺸﺎن دادﻧﺪ. (برگرفته از جلد نخست مجموعهٔ کتاب‌های تاریخ اجتماعی ایران نوشتهٔ مرتضی راوندی)

🟢 در طی جلسات درس‌گفتار تاریخ اجتماعی ایران، خلاصهٔ مکتوب مجموعه ده‌جلدی کتاب تاریخ اجتماعی ایران را نیز در اختیار دوستان خواهم گذاشت. حدود دو ماه است که خلاصه کردن این کتاب‌های حجیم را آغاز کرده‌ام.

⚪ تاکنون یک دوره از این درس‌گفتار برگزار شده است (که فایل‌های صوتی و متنی آن قابل تهیه است). دورهٔ دوم آن نیز که به دوران هخامنشیان اختصاص دارد، از ۱۵ شهریور ۱۴۰۲ آغاز خواهد شد. هزینهٔ شرکت در این دوره با توجه به تخفیف‌هایی که در نظر گرفته شده، مناسب است. با این حال، اگر امکان پرداخت هزینهٔ ثبت‌نام را ندارید، می‌توانید رایگان ثبت‌نام کنید.

🔴 اگر تمایل دارید در این دوره شرکت کنید، لینک زیر را ببینید:
https://tttttt.me/masoudzamanimoghadam/1681


مسعود زمانی مقدم
@masoudzamanimoghadam

سال ۱۳۹۲ به دانشگاه شهید بهشتی رفته بودم تا با دکتر مقصود فراستخواه دیداری داشته باشم و دربارهٔ پایان‌نامه‌ام در مقطع ارشد از ایشان راهنمایی بگیرم. از دانشگاه تا ایستگاه اتوبوس در معیت این استاد بزرگ بودم و در این مسیر صحبت می‌کردیم. ایشان تأکید کردند که کتاب «درد جاودانگی: سرشت سوگناک زندگی» را بخوانم. در همان ایام کتاب را گرفتم و خواندم و به‌شدت از آن تأثیر پذیرفتم.

این کتاب بسیار ژرف و خواندنی نوشتۀ فیلسوف اگزیستانسیالیست اسپانیایی، میگل دِ اونامونو، است و آن را استاد بهاء‌الدین خرمشاهی استادانه به فارسی برگردانده است. این اثر به کامِ جان‌های پُرشور است و کسانی که درگیر مسائل اگزیستانسیال هستند، بیش از دیگران با این اثر همدلی می‌کنند.

دِ اونامونو در این متن بی‌نظیر، به مسائل وجودی همچون رنج، شفقت، مرگ، جاودانگی، ایمان و امید از نگاه مؤمنی پُرشور می‌پردازد. کتاب نوعی واکنش به فلسفهٔ عقل‌گرای اروپایی است که انسان را در مقام موجودی انتزاعی تحلیل می‌کند. از این‌روست که او معتقد است که در مورد انسانی که گوشت و خون دارد می‌نویسد و از بی‌چارگیِ عقل سخن به میان می‌آورد.

مسعود زمانی مقدم
@masoudzamanimoghadam

پژوهشگر، دانشجو یا هر بخت‌برگشته‌ای که بخواهد در علوم انسانی-اجتماعی فعالیت حرفه‌ای داشته باشد و در این زیست‌جهانِ علمیِ شاق و دشوار راه به جایی ببرد و کاری کند کارستان، باید ابتدا فکری به حال مهارت‌اش در نگارش بکند و مسئلۀ نوشتن را جدی بگیرد. از ما گفتن بود، دیگر خود دانید!

https://tttttt.me/masoudzamanimoghadam/1683

🟢 در طی جلسات درس‌گفتار تاریخ اجتماعی ایران، خلاصهٔ مکتوب مجموعه ده‌جلدی کتاب تاریخ اجتماعی ایران را نیز در اختیار دوستان خواهم گذاشت. بیش از دو ماه است که خلاصه کردن این کتاب‌های حجیم را آغاز کرده‌ام.

⚪ تاکنون یک دوره از این درس‌گفتار برگزار شده است (که فایل‌های صوتی و متنی آن قابل تهیه است). دورهٔ دوم آن نیز که به دوران هخامنشیان اختصاص دارد، از ۱۵ شهریور ۱۴۰۲ آغاز خواهد شد. هزینهٔ شرکت در این دوره با توجه به تخفیف‌هایی که در نظر گرفته شده، مناسب است. با این حال، اگر امکان پرداخت هزینهٔ ثبت‌نام را ندارید، می‌توانید رایگان ثبت‌نام کنید.

🔴 اگر تمایل دارید در این دوره شرکت کنید، به @edusocio پیام بدهید.

مسعود زمانی مقدم
@masoudzamanimoghadam

📚 دورۀ آموزشی آنلاین «زبان انگلیسی تخصصی علوم اجتماعی»

🔶 مدرس: مسعود زمانی مقدم (دکتری جامعه‌شناسی و مترجم)


🔵 طرح درس دوره را در لینک زیر ببینید:
https://tttttt.me/isa_ctc/2591

🟢 100 هزار تومان تخفیف ثبت‌نام برای دانشجویان علوم اجتماعی در نظر گرفته شده است.

📌 جهت کسب اطلاعات بیشتر و ثبت‌نام با شماره ۰۹۳۳۷۹۹۲۷۵۹ و یا آی‌دی @Sociology1394 تماس بگیرید.

@masoudzamanimoghadam
@isa_ctc

‍ دُن آرام، یکی از رُمان‌های مشهور قرن بیستم، اثری از نویسندۀ بزرگ ادبیات روسی، میخائیل شولوخوف، است.

نوشتن این اثر حدود ۱۲ سال زمان بُرد و در سال ۱۹۲۸ میلادی کتاب نخست آن به زبان روسی منتشر شد. این شاهکار ادبی جایزۀ نوبل ادبیات را نیز نصیب شولوخوف کرد. این اثر روایتی جذاب است از خانواده‌ای از قزاق‌های پیرامون رود دُن در دورۀ جنگ جهانی اول و انقلاب کمونیستی روسیه که ماجرای آن در حدود سال‌های ۱۹۱۲ تا ۱۹۲۲ می‌گذرد.

نسخهٔ فارسی آن حدود دو هزار صفحه است و ترجمه این اثر به دست احمد شاملو بسیار روان و مطابق با اصطلاحات و کلمات عامیانهٔ فارسی صورت گرفته است. همان‌طور که ناشر این کتاب به درستی اشاره می‌کند: «شاملو، ریختن کتاب کوچه در ترجمه این اثر را مناسب دیده بود».

در قسمتی از جلد نخست آمده است: «وقتی زندگی از بسترش سرریز کند به شاخه‌های زیادی تقسیم می‌شود. پیش‌بینی اینکه کدام یک از این شاخه‌ها به راه خُبث و ریا خواهد افتاد آسان نیست. آنجا که امروز زندگی چنان کم‌عمق است که بستر پلیدش را می‌شود دید فردا رودِ پُربار و برکتی خواهد گذشت».

مسعود زمانی مقدم
@masoudzamanimoghadam

‏پایین بودن سطح امید اجتماعی را نباید معادل از دست دادن امید انسانی بدانیم. امیدواری پیش از آن‌که امری اجتماعی باشد، امری عمیقاً انسانی است. به همین دلیل است که در وضعیت نومیدکنندهٔ اجتماعی، حفظ امید انسانی اهمیتی مضاعف می‌یابد.

مسعود زمانی مقدم
@masoudzamanimoghadam

🔴 برنامه‌ریزی روزانه در زیست‌جهان پُرهیاهوی امروزی

🔷 مسعود زمانی مقدم

- نگاهی به ایدهٔ موفقیت و پیشرفت
- دربارهٔ ضرورت برنامه‌ریزی روزانه
- نحوهٔ برنامه‌ریزی شخصی کوتاه‌مدت و بلندمدت
- ارائهٔ یک الگوی برنامه‌ریزی کاربردی

▪️پنجشنبه، ۳۰ شهریور ۱۴۰۲، ساعت ۱۶ تا ۱۸، در گوگل‌‌میت

🔸ثبت‌نام در این کارگاه رایگان است.

📌 برای اطلاعات بیشتر و ثبت‌نام به @edusocio پیام بدهید.

@masoudzamanimoghadam

کتاب «اقتصاد و جامعه» اثر ماکس وبر حاصل پژوهش‌های گسترده او در سال‌های پایانی زندگی‌اش است. وبر در سال ۱۹۲۰ و در ۵۶ سالگی درگذشت و چاپ نخست این کتاب مهم را به چشم ندید. وبر در این کتاب علاوه بر شرح مفاهیم اساسی جامعه‌شناسی مباحث مهمی را در جامعه‌شناسی اقتصادی و جامعه‌شناسی سیاسی مطرح می‌کند؛ کنش اقتصادی، بازار، پول، تقسیم کار، انواع مشروعیت (عقلایی، سنتی و کاریزمایی)، دیوان‌سالاری، فئودالیسم، سلطه موروثی، نظام شورایی و تفکیک قوا، و احزاب از جمله موارد مهمی‌اند که وبر با دقت مفهومی و تحلیلی همیشگی‌اش به آن‌ها پرداخته است.

فایل‌های صوتی خوانش این کتاب را که در هفت جلسه به مدت‌زمان ۱۱ ساعت و ۱۰ دقیقه ارائه کرده‌ام، می‌توانید این‌جا بیابید.

مسعود زمانی مقدم
@masoudzamanimoghadam

🟢 فایل صوتی «کارگاه برنامه‌ریزی روزانه در زیست‌جهان پُرهیاهوی امروزی»

🎤 مسعود زمانی مقدم

▪️این کارگاه در ۳۰ شهریور ۱۴۰۲، به‌صورت آنلاین برگزار شده است.

🔸فایل نمونهٔ جدول برنامه‌ریزی هفتگی، که در این کارگاه در موردش صحبت شد، را می‌توانید این‌جا دانلود کنید.

@masoudzamanimoghadam

🟣 کارگاه شیوهٔ نگارش مقاله علمی با روش مرور نظام‌مند

🎤 مدرس: مسعود زمانی مقدم (دکتری جامعه‌شناسی)

🔷 در سال‌های اخیر به دلیل حجم و انباشت روزافزون پژوهش‌های علمی، ضرورت و ارزش مقالات مروری بیش‌از‌پیش شده است. از این‌رو، مقالات مروری برای پژوهشگران بسیار مهم‌اند و می‌توانند دانش و تسلط بر زمینۀ علمی تخصصی آن‌ها را افزایش دهند. مقالات مروری، بر اساس اهداف و داده‌های مختلف، شامل انواع متنوعی می‌شوند که مرور نظام‌مند یکی از آن‌هاست. به‌طور خلاصه، مرور نظام‌مند یعنی جستجوی جامع، کامل و منظمِ تحقیقات پیشین در باب موضوعی خاص و ترکیب و ارزیابیِ این تحقیقات بر اساس ضوابط مشخص و از پیش تعیین‌شده‌ای که در نهایت به ارائه پیشنهاداتی منجر می‌شود.

🔸 در این کارگاه مراحل عملی و گام‌به‌گام پژوهش مروری و نگارش مقالۀ علمی با روش مرور نظام‌مند آموزش داده می‌شود. این کارگاه به‌ویژه برای دانشجویان دکتری و کارشناسی ارشد علوم اجتماعی می‌تواند مفید و مناسب باشد.

◾زمان برگزاری: جمعه، ۱۴ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۱۴ تا ۱۸

📌 اطلاعات بیشتر و ثبت‌نام از طریق @sociology1394

مرکز آموزش تخصصی انجمن جامعه‌شناسی ایران
@isa_ctc
@masoudzamanimoghadam

🟡 برای نمایش‌های مضحک چپ‌مآبانه دانشگاهی (بخش اول)

✍️ مسعود زمانی مقدم
منتشرشده در روزنامه فرهیختگان، سه‌شنبه ۴ مهر ۱۴۰۲، صفحهٔ ۱۵.

مایکل بورُوی، جامعه‌شناس چپ‌گرای آمریکایی، مدعی است که در سال‌های اخیر، جامعه‌شناسی بیشتر به چپ و دنیایی که ما در آن زندگی می‌کنیم بیشتر به راست گرایش پیدا کرده است. البته باید گفت که این موضوع در غرب و آکادمی غربی قابل مشاهده است. برای مثال، تأکید و توجه روزافزون کنفرانس‌ها و کنگره‌های انجمن بین‌المللی جامعه‌شناسی بر رویکرد انتقادی در بررسی مسائل اجتماعی مصداقی از این گرایش به چپ در جامعه‌شناسی غربی است.

با وجود این، مسئلۀ چپ‌گرایی در ایران متفاوت است. به طور کلی، جریان چپ مارکسیستی در ایران به لحاظ سیاسی و اجتماعی سابقۀ خوبی ندارد. هرچند به لحاظ کار روشنفکری وضعیت بهتری داشته است. اما در حال حاضر، جریان چپ مارکسیستی یا سوسیالیستی در ایران نه تأثیرگذار است و نه وجودش موضوعیت دارد. در کشورهایی مثل ایران که هم دین و دین‌داری در آن همواره عنصری اساسی در حیات اجتماعی و سیاسی جامعه بوده و هم هویت تاریخی و باستانی‌اش نزد بیشتر ملت اهمیت بسیار داشته است، به نظر می‌رسد چپ‌بودن امری متوهمانه و حتی مضحک است و متوهمانه‌تر و مضحک‌تر از آن، چپ‌بودن دانشگاهی است؛ چپ‌ها در چنین جامعه‌ای احتمالاً احساس بیگانگی می‌کنند، اما چپ‌های دانشگاهی علاوه بر احساس بیگانگی احتمالاً احساس پوچی را نیز مجبورند به همراه زیستِ محافظه‌کارانه‌شان تحمل کنند. به‌عبارت‌دیگر، یکی از انواع زیست دانشگاهی در علوم اجتماعی ایران، چپ‌گراییِ محافظه‌کار است. چپ‌گرایان محافظه‌کار دانشگاهی با نوعی تناقض و پارادوکس موقعیتی مواجه‌اند؛ از یک سو می‌خواهند رویکردی انتقادی داشته باشند و از سوی دیگر در پی حفظ جایگاه خود در دانشگاه‌اند. پس، برای رهایی از این پارادوکس، چاره‌ای ندارند جز این‌که انتقادها را به وضعیتی حواله کنند، که نسبت زیادی با جامعۀ ایران ندارد. برای مثال، نقد خصوصی‌سازی و سیاست‌های نولیبرال دستمایۀ انتقادهای آن‌ها است، گویی دارند دربارۀ آمریکا سخن می‌گویند و نه ایران! البته این نوع رویکرد انتقادی برای آن‌ها هم کم‌خطر است و هم رضایت‌بخش، زیرا می‌پندارند که با چنین رویکردی رسالت اجتماعی خود را به جا می‌آورند. غافل از این‌که آن‌ها در نقدهایشان، اقتصاد سیاسی را جایگزین جامعه‌شناسی کرده‌اند و اساساً پیوندشان را با نقد وضعیت واقعی جامعه از دست داده‌اند.

البته جریان چپ در ایران تنها محدود به دانشگاه نمی‌شود و در خارج از دانشگاه هم چپ‌گراها فعالیت دارند و بیرون از دانشگاه حتی رادیکال‌تر هستند، زیرا فضای بیشتری دارند که محافظه‌کار نباشند. اما نکته اینجاست که باز هم آن‌هایی که خارج از دانشگاه هستند خیلی نسبتی با جامعۀ ایرانی و مشخصات و مختصات آن ندارند. اساساً می‌توان گفت که جامعه‌شناسی چپ در ایران، با وجود تعدادی از پژوهش‌های نسبتاً قابل‌توجه، نسبت مناسبی با جامعۀ ایرانی ندارد.

🔸 ادامۀ مطلب در فرستۀ بعدی...

@masoudzamanimoghadam