🔥جنگ #سرنوشت_ساز_قادســـــیه🔥

⚔قسمت #چـــــهارم⚔

@manamkorosh💯

✍رستم در اندیشه بود تا آنان را به دربار بفرستد تا یزدگرد آنان را به چشم خود ببیند و بداند که با این هیبت و این سلاح هایے که دارند مردمی هستند که جنگ با آنان مصلحتی برای کشور ندارد بلکه بهتر است که با آنان مدارا شود تاشرشان دور گردد..
رستم میدانست عربان مردنی هستند که اگر تحریک شوند تا پای جان مقاومت میورزند و از آنچه افتخارات میدانند دفاع میکنند;و اگر متوجه کم توانے ارتش ایران بشوند خطری که از طرف آنان ایران را تهدید میکرد جبران ناپذیر خواهد بود; زیرا انسان گرسنه برای بدست آوردن خوار و بار از جانش مایه مینهد و از کشته شدن نهراسد چون اگر اینچنین نباشد از گرسنگی خواهد مرد...
عربان در بیابان ها گرفتار تنگے معیشت بودند و میخواستند به هر وسیله ای به زمین های مر برکت دست یابند و عاقلانه ترین راه این بود که با آنان مماشات شود و در مشت مرزهای عراق نگه داشته شوند و این چیزی بود که رستم فرخزاد در پی آن بود..
@manamkorosh💯
روایتها منظره های جالبے از شکل و شمایل اعضای هیئت عربے که به پایتخت ایران-تیسپون-رفتنو به دست میدهد; هر کدام از آن ها عبای مویین فرسوده ئے دربر،جامه و لنگیته پوسیده و وصله خورده ای برتن،نعلینی که تختش از چوست خشک شده شتر بود و با چهار بندی از طنابی مویین برپا بند میشد بر پا،نیزه ئی با چوبین نوک تیز بلند دردست،کیسه ای از کرباس پوسیده یا چرم که شماری ناوک چوبین کوتاه و تیز شبیه دارِ دوکِ نخریسی در آن بود برکمر،و کمان ناموزونی بر گردن آویخته بودند..
موهایشان را در چندین گیسو تابیده بودند و گیسوانشان از شدت چرک و گرد و خاک بیابانی خشکیده و به زشتی شاخ گوزن بود.
میتوانیم شکل و شمایل این عربان را بر ارسای دیده های شخصی مان از مردم چند دهه پیش از این دربیابانهای عربستان به تصویر بکشیم و بر این اوصاف چنین بیفزاییم که پوست آنان سوخته از تابش آفتاب سوزان و بیابانهای خشک عربستان و خشکیده از بادهای شن الودصحرایی بودند،لبانشان خشک و چروکیده و پژمرده و دستهایشان در اثر خارکندن پینه بسته بود
پاهایشان در اثر برهنه پائی شبه دائمی به سختی و مرمینگی سم شتران بود و در ریشهایشان که هیچگاه نتراشیده بودند شکل خار های بوته های وخشی بیابان های هشک و بی آبِ عربستان را به خود گرفته بود...

♨️پایان بخش چـــــهارم♨️
⚔ادامه دارد⚔

@manamkorosh