خنده دقیقا همان
پایه ی عبادت است.
جدی بودن هرگز عابدانه نیست
و نمیتواند باشد.
جدی بودن از منیت است،
بخشی از همان بیماری است.
خنده بی نفسی است.
هیچ چیز نَفس را مانند
بازیگوشی و خنده از بین نمیبرد
وقتی زندگی را یک شوخی انگاشتی
و آنرا جدی نگرفتی
نفس خواهد مُرد و دیگر
نمی تواند زنده بماند.
این عبادت را پذیرا باش.....و آن خنده است؛
چون وقتی با تمام وجود می خندید،
در #زمان_حال به سر می برید.