رنگ سپید شال تو
بازی چشم و خار ها
تا کی سیه پوشت کند
زندان این چلوار ها؟
از دست نادانی شدی
تبعیدی گیسوی خود
محدود اجبارت شدی
خود میزنی نیسوی خود 
مابین دستان ستم
این زیستن شد زورکی
شادی بهایش وحشت و
آزادی ات پنهانکی
لب دوختی ساکت شدی
بشکاف این کوک از دهان
چندیست کوته زندگی
قدر رهایی را بدان
سر را چه حاجت بر حجاب
تا چشم حاجی پاک نیست
از بیشعوری ها بترس
بی پردگی را باک نیست
فریاد از نوع سپید
هر چارمینِ شنبه ها
باشد که باشد سهم تو
پیروزی ات در صحنه ها
رنگ سپید شال تو
بازی چشم و خار ها
تا کی سیه پوشت کند
زندان این چلوار ها ؟
بیرون بیا از حصر خود
بشکن همه دیوار ها
تا کی سیه پوشت کند
زندان این چلوار ها ؟

#کیمیا_زراعتی
#چهارشنبه‌های‌سفید