در زندگی زخمهايی هست که مثل خوره در انزوا روح را آهسته در انزوا می خورد
و میتراشد.
اين دردها را نمیشود به کسی اظهار کرد، چون عموما عادت دارند که
اين دردهای باورنکردنی را جزو اتفاقات و پيش آمدهای نادر و عجيب بشمارند
و اگر کسی بگويد يا بنويسد، مردم بر سبيل عقايد جاری و عقايد خودشان
سعی می کنند آنرا با لبخند شکاک و تمسخر آميز تلقی بکنند
زیرا بشر هنوز چاره و دوائی برايش پیدا نکرده و تنها داروی آن
فراموشی بتوسط
شراب و خواب مصنوعی بوسیله افیون و مواد مخدره است
ولی افسوس
که تاثیر این گونه دارو ها موقت است و بجا ی تسکین پس از مدتی بر شدت درد
میافزاید.
#بوف_کور
#صادق_هدایت
و میتراشد.
اين دردها را نمیشود به کسی اظهار کرد، چون عموما عادت دارند که
اين دردهای باورنکردنی را جزو اتفاقات و پيش آمدهای نادر و عجيب بشمارند
و اگر کسی بگويد يا بنويسد، مردم بر سبيل عقايد جاری و عقايد خودشان
سعی می کنند آنرا با لبخند شکاک و تمسخر آميز تلقی بکنند
زیرا بشر هنوز چاره و دوائی برايش پیدا نکرده و تنها داروی آن
فراموشی بتوسط
شراب و خواب مصنوعی بوسیله افیون و مواد مخدره است
ولی افسوس
که تاثیر این گونه دارو ها موقت است و بجا ی تسکین پس از مدتی بر شدت درد
میافزاید.
#بوف_کور
#صادق_هدایت