🌟💫🌾💫
💫🌻🌼
🌾🌼
💫

گریز روضه امام حسین علیه السلام
#گریز_روضه_امام_حسین_ع
#امام_حسین_ع
#روضه_شب_جمعه
گريه حضرت آدم
وقتى كه حضرت آدم (ع) از بهشت بيرون شد از كارى كه كرده بود و از درد فراق بسيار گريه كرد،و تا چهل سال اين گريه ادامه داشت، و از كرده خود پشيمان و تائب بود. و توبه كرد. خداوند متعال توبهاو را پذيرفت و حضرت جبرئيل (ع) را فرستاد كه كلماتى به حضرت آدم (ع) بياموزد و آن كلمات همان بود كه قبلا در عرش ديده بود.
حضرت جبرئيل (ع) به او فرمود: بگو: يا حميد بحق محمد، يا عالى بحق على، يافاطر بحق فاطمه، يامحسن بحق الحسن و (ياذ الاحسان بحق) الحسين منك الاحسان.
وقتى حضرت آدم (ع) به اسم امام حسين (ع) رسيد، اشكش جارى شد و قلبش به درد آمد. فرمود:
اى برادر جبرئيل چرا در ذكر پنجمين اسم كه حسين است قلبم شكست و اشكم جارى شد؟
حضرت جبرئيل فرمود: اى آدم به اين فرزندت مصبتى وارد مى شود كه تمام دردها و غمها و مصيبتها پيش اين ناچيز است؟ حضرت آدم (ع) فرمود: اى برادر آن مصيبت چيست؟ حضرت جبرئيل (ع) واقعه كربلا را براى او مى گويد، و ميفرمايد: او را تشنه و غريب و بيكس و تنها و بى يار و ياور شهيد مى كنند، اى آدم ؛ اگر او را در حالى كه مى فرمود: واعطشاه، واقلة ناصراه مى ديدى... بطورى كه تشنگى ميان او و آسمان مثل دود حايل شده بود.... هيچكس جواب او را نمى دهد.
مگر با شمشير و... او را مانند گوسفند از پشت سر ذبح مى كنند و مال و كاروانش را بتاراج و غارت مى برند... سر او و يارانش را شهر به شهر مى گردانند...
حضرت آدم (ع) تا اين واقعه را شيند مثل مادرى كه جوانش را از دست داده بلند بلند گريه كرد...
👆جادارد عرض كنيم يا نبى الله شما فقط شنيديد چه گذشت بر امام حسين ع ، بكوييد چه گذشت بر دل خواهر مظلومه اش زينب سلام الله عليها ...
📚 منبع
داستانهایی از گریه بر امام حسین علیه السلام تالیف علی میرخلف زاده صفحات ٥-٦

‍ بسم‌الله الرحمن الرحیم


#امام_حسین_ع_مناجات
#زیارت_کربلا
مرحوم #هاشم_شکوهی

منظر دل‌های ماست کرببلای حسین
مرغ دل ما زند پر به هوای حسین

یک نگه کربلا به بود از صد بهشت
جنت اهل دل است صحن و سرای حسین

دیدن باغ بهشت مژده به زاهد دهید
زاهد و حور و قصور ما و لقای حسین

تربت پاکش بود داروی هر دردمند
دار الشفای خداست کرببلای حسین

ملک سلیمان بود در نظرش بی‌بها
آنکه گدایی کند پیش گدای حسین

هرکه رود کربلا بوسه به خاکش زند
بشنود از قدسیان بانگ و نوای حسین

چون به عزاخانه‌اش پا نهی آهسته نه
بال ملائک بود فرش عزای حسین

خنده‌کنان می‌رود روز جزا در بهشت
هرکه به دنیا کند گریه برای حسین

غم نَخورَد بعد از این، بهر سرای دگر
آن که «شکوهی»! شود، نوحه‌سرای حسین

سبک: 🎤 باصدای مداح اهل بیت استاد پیرزاده