🔴 #بیانیه کانون صنفی فرهنگیان #گیلان در اعتراض به جلب دادرسی دکتر اسدی و صفر رمضانی (عمو صفر) از سوی شعبه سوم دادسرای لنگرود و ادامه بازداشت آقایان رسول بداقی، اسکندر لطفی، شعبان محمدی، مسعود نیکخواه، محمد حبیبی، جعفر ابراهیمی و تمدید بازداشت معلمان دیواندره
به نام خداوند جان و خرد
متاسفانه در ادامه سیاست های مبتنی بر تحدید حقوق شهروندی و کنشگری قانونی صنفی، شعبه سوم بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب شهرستان لنگرود، قرار به جلب دادرسی آقایان دکتر #احسان_اله_اسدی و #صفر_رمضانی ( #عمو_صفر) از کنشگران صنفی این شهرستان را صادر کرد. دکتر اسدی رییس اسبق آموزش و پرورش این شهرستان و از پزشکان مردمی که دلسوزانه و بدون چشم داشت مادی عمر خود را صرف مداوای بیماران نموده، انسانی است به غایت قانونمند، متین که متاسفانه در پی دستگیری او در تجمع ۲۲ اردیبهشت با خشونت تمام با او برخورد شد. صفر رمضانی (عمو صفر) هم هنرمند محبوبی است که در احیای بسیاری از آیین های محلی و فراموش شده چون: نوروز بل و تیرماه سینزه نقش برجسته داشته است. پرونده سازی و محکومیت چنین کنشگرانی که مورد وثوق جامعه معلمی و عموم مردم هستند، در واقع تقابل با افکار عمومی است. از سوی دیگر متاسفانه پس از گذشت سه ماه از دستگیری آقایان #رسول_بداقی #اسکندر_لطفی #شعبان_محمدی #مسعود_نیکخواه #جعفر_ابراهیمی و #محمد_حبیبی، انتظار می رفت که با آزادی این کنشگران صنفی، آنها بتوانند از حق قانونی از جمله داشتن وکیل برخوردار گردند تا از اتهامات غیر قانونی وارد شده از سوی صدا و سیما علیه خود دفاع کنند. اتهاماتی که بر خلاف اصل ۳۷
که اشعار می دارد: «اصل، برائت است و هیچ کس از نظر قانون مجرم محسوب نمی شود مگر اینکه جرم او در دادگاه صالح ثابت گردد»، متاسفانه برخلاف این اصل مسلم قانونی، برای این کنشگران خوشنام سناریویی ساختگی درست شد در حالی که تا این لحظه فرصت دفاع از آنها ستانده شده است.
ضمن اینکه ادامه بازداشت آنها هیچ توجیه قانونی ندارد. از سوی دیگر معلمان بازداشتی تجمع ۲۶ خرداد در دیواندره
آقایان #پرویز_احسنی، #کاوه_محمدزاده، #امید_شاه_محمدی و #هیوا_قریشی هنوز در بازداشت به سر می برند.
کانون صنفی فرهنگیان گیلان ضمن ابراز نگرانی از شرایط حاکم بر جامعه صنفی معلمان،ادامه پرونده سازی ها،بازداشت و زندانی کردن کنشگران صنفی را تضییع عریان حقوق شهروندی و هدم قانون ارزیابی می کند و انتظار دارد با تغییر رویکردهای قضایی، فصل نوینی که نوید و امید را به جامعه معلمان بازگرداند، سرلوحه ی تصمیم سازی ها قرار گیرد.
کانون صنفی فرهنگیان گیلان
۱۵ مرداد ۱۴۰۱
🔹🔹🔹
لطفا عضو کانال شورا شوید و کانال را به دانش‌آموزان، اولیا و همکاران معرفی نمایید 👇👇👇
🆔 @kashowra
دریافت اخبار از طریق آیدی زیر 👇👇👇
@kashowranews
به نام خداوند جان و خرد
متاسفانه در ادامه سیاست های مبتنی بر تحدید حقوق شهروندی و کنشگری قانونی صنفی، شعبه سوم بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب شهرستان لنگرود، قرار به جلب دادرسی آقایان دکتر #احسان_اله_اسدی و #صفر_رمضانی ( #عمو_صفر) از کنشگران صنفی این شهرستان را صادر کرد. دکتر اسدی رییس اسبق آموزش و پرورش این شهرستان و از پزشکان مردمی که دلسوزانه و بدون چشم داشت مادی عمر خود را صرف مداوای بیماران نموده، انسانی است به غایت قانونمند، متین که متاسفانه در پی دستگیری او در تجمع ۲۲ اردیبهشت با خشونت تمام با او برخورد شد. صفر رمضانی (عمو صفر) هم هنرمند محبوبی است که در احیای بسیاری از آیین های محلی و فراموش شده چون: نوروز بل و تیرماه سینزه نقش برجسته داشته است. پرونده سازی و محکومیت چنین کنشگرانی که مورد وثوق جامعه معلمی و عموم مردم هستند، در واقع تقابل با افکار عمومی است. از سوی دیگر متاسفانه پس از گذشت سه ماه از دستگیری آقایان #رسول_بداقی #اسکندر_لطفی #شعبان_محمدی #مسعود_نیکخواه #جعفر_ابراهیمی و #محمد_حبیبی، انتظار می رفت که با آزادی این کنشگران صنفی، آنها بتوانند از حق قانونی از جمله داشتن وکیل برخوردار گردند تا از اتهامات غیر قانونی وارد شده از سوی صدا و سیما علیه خود دفاع کنند. اتهاماتی که بر خلاف اصل ۳۷
که اشعار می دارد: «اصل، برائت است و هیچ کس از نظر قانون مجرم محسوب نمی شود مگر اینکه جرم او در دادگاه صالح ثابت گردد»، متاسفانه برخلاف این اصل مسلم قانونی، برای این کنشگران خوشنام سناریویی ساختگی درست شد در حالی که تا این لحظه فرصت دفاع از آنها ستانده شده است.
ضمن اینکه ادامه بازداشت آنها هیچ توجیه قانونی ندارد. از سوی دیگر معلمان بازداشتی تجمع ۲۶ خرداد در دیواندره
آقایان #پرویز_احسنی، #کاوه_محمدزاده، #امید_شاه_محمدی و #هیوا_قریشی هنوز در بازداشت به سر می برند.
کانون صنفی فرهنگیان گیلان ضمن ابراز نگرانی از شرایط حاکم بر جامعه صنفی معلمان،ادامه پرونده سازی ها،بازداشت و زندانی کردن کنشگران صنفی را تضییع عریان حقوق شهروندی و هدم قانون ارزیابی می کند و انتظار دارد با تغییر رویکردهای قضایی، فصل نوینی که نوید و امید را به جامعه معلمان بازگرداند، سرلوحه ی تصمیم سازی ها قرار گیرد.
کانون صنفی فرهنگیان گیلان
۱۵ مرداد ۱۴۰۱
🔹🔹🔹
لطفا عضو کانال شورا شوید و کانال را به دانش‌آموزان، اولیا و همکاران معرفی نمایید 👇👇👇
🆔 @kashowra
دریافت اخبار از طریق آیدی زیر 👇👇👇
@kashowranews
🔴 #بیانیه کانون صنفی فرهنگیان گیلان در سوگ سایه شعر ایران استاد هوشنگ ابتهاج
خاک سیه مباش که کس برنگیردت
آیینه شو که خدمت آن ماهرو کنی
اینجاست یار گمشده گرد جهان مگرد
خود را بجوی سایه اگر جستجو کنی
سایه شعر ایران استاد هوشنگ‌ابتهاج آخرین نغمه شعر خود را سرود و به غزلستان ابدیت پرواز کرد.شاعری که در «کوچه سار شب»گرچه دریغ،بر سر نزدن سپیده می ورزید اما از «حصار» شب راهی به رهایی می جست و اینچنین بود که به همراه نیما یوشیج، احمد شاملو، سیاوش کسرایی و مرتضی کیوان انجمن ادبی سوخته را بنیان نهادند تا شعرش آنگونه که خود در مجموعه «سراب» سروده دیگر تنها تغزل عاشقانه و اروتیک و فردانیت بریده از درد و رنج اجتماع نباشد:
عمری به سر دویدم درجستجوی یار
جز دسترس به وصل وی ام آرزو نبود
دادم در این هوس دل دیوانه را به باد
وآنگه که پیش رفتم با شور و التهاب
دیدم سراب بود.
هوشنگ ابتهاج گرچه درخانواده ای مرفه زاده شد،اما زندگی او و شعر او متعلق به این طبقه نبود.شاید آشنایی زود‌هنگام او با حافظ در سال ۱۳۱۹ در بنگاه مستقل پدرش و دیوان حافظی که کارمند و همکار پدرش به او هدیه داد،مسیر زندگیش را به سمت و سویی دیگر برد تا سایه بیشترین تاثیر پذیری فکری و شاعرانگی را از حافظ بگیرد و بعد ها در دهه۴۰ و۵۰ با استعانت از زبان حافظی، به شعر نمادین و استعارات و تشبیهات و کنایات روی بیاورد.این نمادگرایی گرچه از یک سو سنت ادبی است اما از سوی دیگر متاثر از فضای تاریک زمانه،حاصلش ظهور «شاعران عصر شب» به تعبیر رضا براهنی بود و سایه از قله های این عصر و شعر اجتماعی این دو دهه بود.چرا که شعر او در پیوند با باور اجتماعی او بود گرچه هیچ گاه آنگونه که خود می گوید عضو رسمی هیچ جریان سیاسی نبود،اما تا پایان عمر دلبسته سوسیالیسم بود:«من به سلامت تئوریک سوسیالیسم باور دارم.هنوز باور دارم که هیچ راهی جز سوسیالیسم پیش پای بشر نیست.»(ماهنامه مهرنامه_شماره سی و یکم_۱۳۹۲)
سایه با چنین نگاهی که دغدغه عدالت داشت،شعرش را در پیوند با این ایده قرار داد و با کتاب «شبگیر» پا در غزل اجتماعی نهاد تا «قصه خون دل» دردمندان و عدالت طلبان را سروده باشد.او گرچه در حوزه شعر نو هم آغازی خوش داشت طوری که استاد باستانی پاریزی در اثر گرانقدر سفرنامه «از پاریز تا پاریس» با اشاره به قرائت اشعار نو سایه در سال ۴۶ بر آرامگاه حافظ اشاره می کند که هرگز تا آن زمان گمان نمی برد که مردم با اشعار نو هم چنین به وجد بیایند،اما پیوند اصلی سایه و راز مانای شعریش را باید در حوزه غزل جست.گرچه او در شعر نو هم رد پای ایده های فکریش را جستجو می کرد و از دوره ای راه شعریش را از عشقانیت فردی جدا می کند:
اما در این زمانه که درمانده هر کسی
از بهر نان شب
دیگر برای عشق و حکایت مجال نیست.
اما در قالب غزل تایید همه بزرگان زمانه را کسب نمود.استاد غلامحسین یوسفی غزل ابتهاج را از نظر رنگ اجتماعی یاد آور حافظ می داند و استاد شفیعی کدکنی بر آن است که «شعر سایه استمرار بخشی از جمال شناسی حافظ است» استاد کدکنی اما بر آن است که او بر خلاف بسیاری از مقلدان حافظ توانسته آرزوها و غم های انسان معاصر را در شعر خویش تصویر کشد.این همنشینی دیرپای سایه و حافظ و اشتیاق مجنون وار سایه به حافظ بود که به ولادت اثر «حافظ به سعی سایه» منجر شد اثری که بها الدین خرمشاهی آن را «حسن ختام بر تصحیح حافظ» می داند.
سایه از سال ۵۰ تا ۵۶ پس از مرحوم داوود پیرنیا با بنیان نهادن برنامه گل‌های تازه مسئولیت آن را بر عهده گرفت اما در راستای میثاق اجتماعیش پس از کشتار میدان ژاله در شهریور ۵۷ به همراه استادان محمدرضا شجریان،پرویز مشکاتیان،محمدرضا لطفی و حسین علیزاده در همراهی با معترضان از رادیو استعفا کرد تا با انقلاب ۵۷ همراهی کند.گرچه خیلی زود پس از پیروزی انقلاب طعم بی مهری را چشید و به زندان افتاد و در نهایت بنا بر روایت خودش در کتاب «پیر پرنیان اندیش» با نامه شهریار از زندان رهایی جست.
کانون صنفی فرهنگیان گیلان فقدان چنین شخصیت اثر گذار که در این نوشته مختصر فهرست وار به ابعاد مختلف خدمات ادبی و نگرش فکری و شاعرانگی او اشاره شده را ضایعه ای بزرگ در زمانه ما می داند و تاکید می کند گیلان یکی از سرمایه های مهم و تاریخی خود را که بیش از هفت دهه حضور اجتماعی و شاعرانگی خود را خوشنامانه حفظ نموده، در روزهای آینده در آرامستان ابدی این استان به خاک می سپارد
ضمن تسلیت و تعزیت درگذشت سایه بزرگ شعر و غزل ایران به همه دوستداران، علاقمندان و رهروان آن سایه بلند زمانه،انتظار دارد که پس از اعلام زمان و مکان تشییع، همه‌ی دلبستگان به فرهنگ و هنر و ادب گیلان و ایران در مراسم تشییع آن قلندر طریقت غزل، شرکت نمایند.وداع باشکوه با سایه کمترین کاری است که باید برای این سرمایه پرافتخار گیلان و ایران انجام دهیم
کانون صنفی فرهنگیان گیلان
۲۳ مرداد ۱۴۰۱
🆔 @kashowra
خاک سیه مباش که کس برنگیردت
آیینه شو که خدمت آن ماهرو کنی
اینجاست یار گمشده گرد جهان مگرد
خود را بجوی سایه اگر جستجو کنی
سایه شعر ایران استاد هوشنگ‌ابتهاج آخرین نغمه شعر خود را سرود و به غزلستان ابدیت پرواز کرد.شاعری که در «کوچه سار شب»گرچه دریغ،بر سر نزدن سپیده می ورزید اما از «حصار» شب راهی به رهایی می جست و اینچنین بود که به همراه نیما یوشیج، احمد شاملو، سیاوش کسرایی و مرتضی کیوان انجمن ادبی سوخته را بنیان نهادند تا شعرش آنگونه که خود در مجموعه «سراب» سروده دیگر تنها تغزل عاشقانه و اروتیک و فردانیت بریده از درد و رنج اجتماع نباشد:
عمری به سر دویدم درجستجوی یار
جز دسترس به وصل وی ام آرزو نبود
دادم در این هوس دل دیوانه را به باد
وآنگه که پیش رفتم با شور و التهاب
دیدم سراب بود.
هوشنگ ابتهاج گرچه درخانواده ای مرفه زاده شد،اما زندگی او و شعر او متعلق به این طبقه نبود.شاید آشنایی زود‌هنگام او با حافظ در سال ۱۳۱۹ در بنگاه مستقل پدرش و دیوان حافظی که کارمند و همکار پدرش به او هدیه داد،مسیر زندگیش را به سمت و سویی دیگر برد تا سایه بیشترین تاثیر پذیری فکری و شاعرانگی را از حافظ بگیرد و بعد ها در دهه۴۰ و۵۰ با استعانت از زبان حافظی، به شعر نمادین و استعارات و تشبیهات و کنایات روی بیاورد.این نمادگرایی گرچه از یک سو سنت ادبی است اما از سوی دیگر متاثر از فضای تاریک زمانه،حاصلش ظهور «شاعران عصر شب» به تعبیر رضا براهنی بود و سایه از قله های این عصر و شعر اجتماعی این دو دهه بود.چرا که شعر او در پیوند با باور اجتماعی او بود گرچه هیچ گاه آنگونه که خود می گوید عضو رسمی هیچ جریان سیاسی نبود،اما تا پایان عمر دلبسته سوسیالیسم بود:«من به سلامت تئوریک سوسیالیسم باور دارم.هنوز باور دارم که هیچ راهی جز سوسیالیسم پیش پای بشر نیست.»(ماهنامه مهرنامه_شماره سی و یکم_۱۳۹۲)
سایه با چنین نگاهی که دغدغه عدالت داشت،شعرش را در پیوند با این ایده قرار داد و با کتاب «شبگیر» پا در غزل اجتماعی نهاد تا «قصه خون دل» دردمندان و عدالت طلبان را سروده باشد.او گرچه در حوزه شعر نو هم آغازی خوش داشت طوری که استاد باستانی پاریزی در اثر گرانقدر سفرنامه «از پاریز تا پاریس» با اشاره به قرائت اشعار نو سایه در سال ۴۶ بر آرامگاه حافظ اشاره می کند که هرگز تا آن زمان گمان نمی برد که مردم با اشعار نو هم چنین به وجد بیایند،اما پیوند اصلی سایه و راز مانای شعریش را باید در حوزه غزل جست.گرچه او در شعر نو هم رد پای ایده های فکریش را جستجو می کرد و از دوره ای راه شعریش را از عشقانیت فردی جدا می کند:
اما در این زمانه که درمانده هر کسی
از بهر نان شب
دیگر برای عشق و حکایت مجال نیست.
اما در قالب غزل تایید همه بزرگان زمانه را کسب نمود.استاد غلامحسین یوسفی غزل ابتهاج را از نظر رنگ اجتماعی یاد آور حافظ می داند و استاد شفیعی کدکنی بر آن است که «شعر سایه استمرار بخشی از جمال شناسی حافظ است» استاد کدکنی اما بر آن است که او بر خلاف بسیاری از مقلدان حافظ توانسته آرزوها و غم های انسان معاصر را در شعر خویش تصویر کشد.این همنشینی دیرپای سایه و حافظ و اشتیاق مجنون وار سایه به حافظ بود که به ولادت اثر «حافظ به سعی سایه» منجر شد اثری که بها الدین خرمشاهی آن را «حسن ختام بر تصحیح حافظ» می داند.
سایه از سال ۵۰ تا ۵۶ پس از مرحوم داوود پیرنیا با بنیان نهادن برنامه گل‌های تازه مسئولیت آن را بر عهده گرفت اما در راستای میثاق اجتماعیش پس از کشتار میدان ژاله در شهریور ۵۷ به همراه استادان محمدرضا شجریان،پرویز مشکاتیان،محمدرضا لطفی و حسین علیزاده در همراهی با معترضان از رادیو استعفا کرد تا با انقلاب ۵۷ همراهی کند.گرچه خیلی زود پس از پیروزی انقلاب طعم بی مهری را چشید و به زندان افتاد و در نهایت بنا بر روایت خودش در کتاب «پیر پرنیان اندیش» با نامه شهریار از زندان رهایی جست.
کانون صنفی فرهنگیان گیلان فقدان چنین شخصیت اثر گذار که در این نوشته مختصر فهرست وار به ابعاد مختلف خدمات ادبی و نگرش فکری و شاعرانگی او اشاره شده را ضایعه ای بزرگ در زمانه ما می داند و تاکید می کند گیلان یکی از سرمایه های مهم و تاریخی خود را که بیش از هفت دهه حضور اجتماعی و شاعرانگی خود را خوشنامانه حفظ نموده، در روزهای آینده در آرامستان ابدی این استان به خاک می سپارد
ضمن تسلیت و تعزیت درگذشت سایه بزرگ شعر و غزل ایران به همه دوستداران، علاقمندان و رهروان آن سایه بلند زمانه،انتظار دارد که پس از اعلام زمان و مکان تشییع، همه‌ی دلبستگان به فرهنگ و هنر و ادب گیلان و ایران در مراسم تشییع آن قلندر طریقت غزل، شرکت نمایند.وداع باشکوه با سایه کمترین کاری است که باید برای این سرمایه پرافتخار گیلان و ایران انجام دهیم
کانون صنفی فرهنگیان گیلان
۲۳ مرداد ۱۴۰۱
🆔 @kashowra
⭕️ #بیانیه کانون صنفی فرهنگیان گیلان به مناسبت آزادی #شعبان_محمدی و #مسعود_نیکخواه و اعتراض به ادامه زندان #اسماعیل_عبدی و #مهدی‌فتحی و ادامه بازداشت #رسول_بداقی #محمد_حبیبی #جعفر_ابراهیمی و #معلمان_دیوان_دره
به نام خداوند جان و خرد
این روزها پس از آزادی #اسکندر_لطفی سخنگوی شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران دو کنشگر دیگر از اعضای هیئت مدیره انجمن صنفی معلمان مریوان آقایان #شعبان_محمدی و #مسعود_نیکخواه به قید وثیقه آزاد شدند.آزادی این فعالان صنفی که با استقبال گسترده کنشگران صنفی،در فضای مجازی و فضای حقیقی مواجه شد،نشان داد جامعه معلمان ایران هرگز سناریو سازی ها علیه فعالان صنفی را پذیرفتنی نمی داند. هم اکنون #رسول_بداقی در سلول انفرادی است و این میزان طولانی نگهداری یک متهم در سلول انفرادی بر خلاف همه رویه های قانونی و حقوق شهروندی و کتابی است که انتشارات قوه قضاییه با عنوان «جرایم ضد امنیت ملی» منتشر کرده که بر اساس مفاد این کتاب، این جرایم هرگز شامل حال #بداقی و دیگر معلمان زندانی نظیر #محمد_حبیبی و #جعفر_ابراهیمی نمی شود. فعالان صنفی حتی اگر در زندان باشند، یک معلم باقی می مانند. #مهدی_فتحی در زندان عادل آباد شیراز هم به افراد بیسواد از جمله برخی اتباع افغانی سواد یاد می دهد. آیا چنین معلمانی باید در زندان بمانند؟ #اسماعیل_عبدی سالهاست که طعم تلخ زندان را تجربه می کند و فرزندان کوچکش از سایه مهر او هشت سال است که محروم هستند. آیا هیچ واژه ای قادر است این ظلم را معنا کند؟ آیا دعوت به بازگشت به قوانین کشور یک عمل ساختار شکنانه است یا تقابل با ساختار شکنی کسانی است که از اجرای قانون وحشت دارند؟
معلمان دیوان دره آقایان: #کاوه_محمدزاده #هیوا_قریشی #پرویز_احسنی و #امید_شاه_محمدی از ۲۲ اردیبهشت تا کنون در بازداشت به سر می برند و #جعفر_ابراهیمی و #محمد_حبیبی علی رغم انتقال به بند عمومی زندان اوین، هنوز بلاتکلیف هستند. کانون صنفی فرهنگیان گیلان ضمن شاد باش آزادی #مسعود_نیکخواه و #شعبان_محمدی، خواهان آزادی همه معلمان زندانی و پایان بخشیدن به روند های غیر حقوقی و غیر قانونی در برخورد با فعالان صنفی است.
#کانون_صنفی_فرهنگیان_گیلان
۱ شهریور ۱۴۰۱
🔹🔹🔹
لطفا عضو کانال شورا شوید و کانال را به دانش‌آموزان، اولیا و همکاران معرفی نمایید 👇👇👇
🆔 @kashowra
دریافت اخبار از طریق آیدی زیر 👇👇👇
@kashowranews
به نام خداوند جان و خرد
این روزها پس از آزادی #اسکندر_لطفی سخنگوی شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران دو کنشگر دیگر از اعضای هیئت مدیره انجمن صنفی معلمان مریوان آقایان #شعبان_محمدی و #مسعود_نیکخواه به قید وثیقه آزاد شدند.آزادی این فعالان صنفی که با استقبال گسترده کنشگران صنفی،در فضای مجازی و فضای حقیقی مواجه شد،نشان داد جامعه معلمان ایران هرگز سناریو سازی ها علیه فعالان صنفی را پذیرفتنی نمی داند. هم اکنون #رسول_بداقی در سلول انفرادی است و این میزان طولانی نگهداری یک متهم در سلول انفرادی بر خلاف همه رویه های قانونی و حقوق شهروندی و کتابی است که انتشارات قوه قضاییه با عنوان «جرایم ضد امنیت ملی» منتشر کرده که بر اساس مفاد این کتاب، این جرایم هرگز شامل حال #بداقی و دیگر معلمان زندانی نظیر #محمد_حبیبی و #جعفر_ابراهیمی نمی شود. فعالان صنفی حتی اگر در زندان باشند، یک معلم باقی می مانند. #مهدی_فتحی در زندان عادل آباد شیراز هم به افراد بیسواد از جمله برخی اتباع افغانی سواد یاد می دهد. آیا چنین معلمانی باید در زندان بمانند؟ #اسماعیل_عبدی سالهاست که طعم تلخ زندان را تجربه می کند و فرزندان کوچکش از سایه مهر او هشت سال است که محروم هستند. آیا هیچ واژه ای قادر است این ظلم را معنا کند؟ آیا دعوت به بازگشت به قوانین کشور یک عمل ساختار شکنانه است یا تقابل با ساختار شکنی کسانی است که از اجرای قانون وحشت دارند؟
معلمان دیوان دره آقایان: #کاوه_محمدزاده #هیوا_قریشی #پرویز_احسنی و #امید_شاه_محمدی از ۲۲ اردیبهشت تا کنون در بازداشت به سر می برند و #جعفر_ابراهیمی و #محمد_حبیبی علی رغم انتقال به بند عمومی زندان اوین، هنوز بلاتکلیف هستند. کانون صنفی فرهنگیان گیلان ضمن شاد باش آزادی #مسعود_نیکخواه و #شعبان_محمدی، خواهان آزادی همه معلمان زندانی و پایان بخشیدن به روند های غیر حقوقی و غیر قانونی در برخورد با فعالان صنفی است.
#کانون_صنفی_فرهنگیان_گیلان
۱ شهریور ۱۴۰۱
🔹🔹🔹
لطفا عضو کانال شورا شوید و کانال را به دانش‌آموزان، اولیا و همکاران معرفی نمایید 👇👇👇
🆔 @kashowra
دریافت اخبار از طریق آیدی زیر 👇👇👇
@kashowranews