🔴 جنبش فرهنگیان و بازنماییِ رسانه‌ایِ آن
🖊حسین پروانه، معلم
امروزه با گسترش و پیشرفتِ وسایل ارتباط جمعی، رسانه به عنوان اصلی‌ترین عاملی که تجربه‌ی مردم از واقعیت را وساطت می‌کند، مطرح است.
به بیان دیگر، تجربه‌ی مستقیمِ جامعه از واقعیت تا حدود بسیار زیادی جای خودش را به تجربه‌ی رسانه‌ای از واقعیت داده است، بی آنکه آگاهیِ کافی از شیوه‌های فریبنده‌ی این نوع تجربه وجود داشته باشد. از آنجا که تقریبا تمامِ کنش‌های صنفی/اعتراضی در ایران با سانسور مطلق در صداوسیمای داخل روبرو می‌شود، افراد برای آگاهی از واقعیتِ امور به رسانه‌های برون‌مرزی روی می‌آورند و از دریچه‌ی تحلیل‌گرانِ آن رسانه‌ها واقعیت‌ها را می‌فهمند. در واقع، با توجه به آمار مخاطبینِ رسانه‌های فارسی‌زبان می‌توان گفت اغلب مردم از طریق و به میانجیِ رسانه‌ها مسائل سیاسی و اجتماعی را در ایران پی می‌گیرند. اما آیا رسانه‌های برون‌مرزیِ موسوم به رسانه‌های جریان اصلی، آنقدری مستقل هستند یا منافع سرمایه‌گذارانشان اقتضا می‌کند که واقعیت‌های اجتماعی و سیاسی را چنان که هست، بازنمایی کنند؟ با توجه به شواهد و قرائن جوابِ پرسشِ فوق منفی است.
در ادامه تلاش می‌کنم با مثالی درباره‌ی یک مورد مشخص یعنی #جنبش_معلمان، مساله را تبیین نمایم و نشان دهم که چطور این رسانه‌ها با برجسته کردنِ یکی از مطالبات یا فقط بخشی از خواسته‌ها، عملا مطالبات دیگر را پنهان می‌کنند و از این طریق جنبه‌ی مترقی و عمومی‌ترِ جنبش را تقلیل می‌دهند.
بازنماییِ رسانه‌های فارسی‌زبان از #اعتراضات_معلمان در سراسر کشور صرفا روی #رتبه‌بندی و مطالبات معیشتی متمرکز است که البته مطالباتِ بسیار مهمی است، اما تحلیل‌گرانش کلمه‌ای درباره‌ی مطالبه‌ی #آموزش_رایگان، نقد #پولی_سازیِ آموزش، #سازمان‌یافتگی معلمان و آزادیِ ارتباط #تشکل‌ها با یکدیگر و ... نمی‌گویند.
حتی گاهی پا را فراتر گذاشته و دست به بُرشِ عکس و فیلم و شعارها هم می‌زنند. برای مثال، آقای #شعبان_محمدی از فعالین شناخته‌ی شده‌ی فرهنگی عکسی دارد که در آن نوشته‌ای را بالای سر گرفته است با این مضمون:
" آموزش رایگان، لغو خصوصی‌سازی اولویت ماست".
یکی از رسانه‌های پر مخاطب طوری عکس را تقطیع کرده که مضمون نوشته به کلی معکوس و این مضمون برجسته شده است: خصوصی‌سازی اولویت ماست.
اما اینکه رسانه‌های مذکور مطالباتِ جنبش فرهنگیان را نه به تمامی، بلکه به صورتِ تدوینی، دست‌چین‌شده و ناقص بازنمایی می‌کنند دو دلیل اصلی دارد:
۱- برای گردانندگانِ این رسانه‌ها و نظام‌های مطلوبشان نیز خصوصی‌سازی، پولی سازی و کالایی کردن آموزش و درمان و غیره امری مقدس است، ولی معتقدند دولت فعلی آن را درست اجرا نمی‌کند. در واقع آنها نه با نفسِ خصوصی‌سازی، بلکه با شیوه‌ی اجرای آن مخالفند و البته این مساله را عمدا پنهان می‌کنند.
۲- دلیل دوم هراس آنها از نحوه‌ی سازمان‌یافتگی معلمان، قائم به فرد نبودن و گرداندن امور به صورت جمعی و گروهی است، زیرا رسانه‌ها با توان القایی و اقناعی‌ای که دارند می‌توانند برای توده‌ی مردمِ غیر متشکل و سازمان‌نیافته قهرمان و رهبر بتراشند، اما سازمان یافتگیِ معلمان که بر سنتِ اداره‌ی جمعی استوار است و چهره‌های خودش را دارد راه را بر قهرمان‌تراشی و کیش شخصیت و پوپولیسمِ مرتبط با آن می‌بندد.
دو موردِ فوق در تحلیل‌های تحلیل‌گرانِ رسانه‌های فارسی‌زبان همواره غایب است، زیرا پرداختن به این موارد
اولا تناقضات آنها را رو می‌کند، دوما از توانِ آنها در استفاده‌ی ابزاری از اعتراضات و پیاده کردنِ مقاصدشان در آینده می‌کاهد.
بر این اساس، بی‌شک یک سویه از نقد ریشه‌ای را مشخصا باید متوجهِ پدیده‌ای کرد که آگاهی و کنش جمعی را دستخوشِ انحراف و فریب می‌کند و آن چیزی نیست به‌جز "رسانه" در معنای وسیع کلمه.
در وضعیتی که همگان واقعیتِ اجتماعی و سیاسی را به میانجیِ رسانه تجربه می‌کنند، همواره و در هر حوزه‌ای قسمتی از واقعیت، پنهان یا بیرون از دسترسِ آگاهی باقی می‌ماند، زیرا رسانه‌های پرمخاطب- در هر کجای جهان- همیشه بخشی از واقعیت را در مقامِ تمام واقعیت به مخاطب عرضه می‌کنند و از این طریق مانع تشخیص و تحلیلِ کلیتِ انضمامی‌ای که باید فراچنگ آید، می‌شوند. از آنجا که این کلیت انضمامی در معرضِ انواع و اقسام بُرش‌ها و تحریفات رسانه‌ای قرار دارد، ضروری است جنبش فرهنگیان سازوکاری برای تشخّص بخشیدن و تأکید بر هم‌ارزیِ مطالبات و نشر و نهادینه کردنِ آن در بین عموم مردم بیندیشد.
"تصاویر موجود است و در صورت لزوم عکس اصلی و عکس بُرش خورده را می‌توان ضميمه کرد".
🔹🔹🔹
لطفا عضو کانال شورا شوید و کانال را به دانش‌آموزان، اولیا و همکاران معرفی نمایید 👇👇👇
🆔 @kashowra
دریافت اخبار از طریق آیدی زیر 👇👇👇
@kashowranews
🖊حسین پروانه، معلم
امروزه با گسترش و پیشرفتِ وسایل ارتباط جمعی، رسانه به عنوان اصلی‌ترین عاملی که تجربه‌ی مردم از واقعیت را وساطت می‌کند، مطرح است.
به بیان دیگر، تجربه‌ی مستقیمِ جامعه از واقعیت تا حدود بسیار زیادی جای خودش را به تجربه‌ی رسانه‌ای از واقعیت داده است، بی آنکه آگاهیِ کافی از شیوه‌های فریبنده‌ی این نوع تجربه وجود داشته باشد. از آنجا که تقریبا تمامِ کنش‌های صنفی/اعتراضی در ایران با سانسور مطلق در صداوسیمای داخل روبرو می‌شود، افراد برای آگاهی از واقعیتِ امور به رسانه‌های برون‌مرزی روی می‌آورند و از دریچه‌ی تحلیل‌گرانِ آن رسانه‌ها واقعیت‌ها را می‌فهمند. در واقع، با توجه به آمار مخاطبینِ رسانه‌های فارسی‌زبان می‌توان گفت اغلب مردم از طریق و به میانجیِ رسانه‌ها مسائل سیاسی و اجتماعی را در ایران پی می‌گیرند. اما آیا رسانه‌های برون‌مرزیِ موسوم به رسانه‌های جریان اصلی، آنقدری مستقل هستند یا منافع سرمایه‌گذارانشان اقتضا می‌کند که واقعیت‌های اجتماعی و سیاسی را چنان که هست، بازنمایی کنند؟ با توجه به شواهد و قرائن جوابِ پرسشِ فوق منفی است.
در ادامه تلاش می‌کنم با مثالی درباره‌ی یک مورد مشخص یعنی #جنبش_معلمان، مساله را تبیین نمایم و نشان دهم که چطور این رسانه‌ها با برجسته کردنِ یکی از مطالبات یا فقط بخشی از خواسته‌ها، عملا مطالبات دیگر را پنهان می‌کنند و از این طریق جنبه‌ی مترقی و عمومی‌ترِ جنبش را تقلیل می‌دهند.
بازنماییِ رسانه‌های فارسی‌زبان از #اعتراضات_معلمان در سراسر کشور صرفا روی #رتبه‌بندی و مطالبات معیشتی متمرکز است که البته مطالباتِ بسیار مهمی است، اما تحلیل‌گرانش کلمه‌ای درباره‌ی مطالبه‌ی #آموزش_رایگان، نقد #پولی_سازیِ آموزش، #سازمان‌یافتگی معلمان و آزادیِ ارتباط #تشکل‌ها با یکدیگر و ... نمی‌گویند.
حتی گاهی پا را فراتر گذاشته و دست به بُرشِ عکس و فیلم و شعارها هم می‌زنند. برای مثال، آقای #شعبان_محمدی از فعالین شناخته‌ی شده‌ی فرهنگی عکسی دارد که در آن نوشته‌ای را بالای سر گرفته است با این مضمون:
" آموزش رایگان، لغو خصوصی‌سازی اولویت ماست".
یکی از رسانه‌های پر مخاطب طوری عکس را تقطیع کرده که مضمون نوشته به کلی معکوس و این مضمون برجسته شده است: خصوصی‌سازی اولویت ماست.
اما اینکه رسانه‌های مذکور مطالباتِ جنبش فرهنگیان را نه به تمامی، بلکه به صورتِ تدوینی، دست‌چین‌شده و ناقص بازنمایی می‌کنند دو دلیل اصلی دارد:
۱- برای گردانندگانِ این رسانه‌ها و نظام‌های مطلوبشان نیز خصوصی‌سازی، پولی سازی و کالایی کردن آموزش و درمان و غیره امری مقدس است، ولی معتقدند دولت فعلی آن را درست اجرا نمی‌کند. در واقع آنها نه با نفسِ خصوصی‌سازی، بلکه با شیوه‌ی اجرای آن مخالفند و البته این مساله را عمدا پنهان می‌کنند.
۲- دلیل دوم هراس آنها از نحوه‌ی سازمان‌یافتگی معلمان، قائم به فرد نبودن و گرداندن امور به صورت جمعی و گروهی است، زیرا رسانه‌ها با توان القایی و اقناعی‌ای که دارند می‌توانند برای توده‌ی مردمِ غیر متشکل و سازمان‌نیافته قهرمان و رهبر بتراشند، اما سازمان یافتگیِ معلمان که بر سنتِ اداره‌ی جمعی استوار است و چهره‌های خودش را دارد راه را بر قهرمان‌تراشی و کیش شخصیت و پوپولیسمِ مرتبط با آن می‌بندد.
دو موردِ فوق در تحلیل‌های تحلیل‌گرانِ رسانه‌های فارسی‌زبان همواره غایب است، زیرا پرداختن به این موارد
اولا تناقضات آنها را رو می‌کند، دوما از توانِ آنها در استفاده‌ی ابزاری از اعتراضات و پیاده کردنِ مقاصدشان در آینده می‌کاهد.
بر این اساس، بی‌شک یک سویه از نقد ریشه‌ای را مشخصا باید متوجهِ پدیده‌ای کرد که آگاهی و کنش جمعی را دستخوشِ انحراف و فریب می‌کند و آن چیزی نیست به‌جز "رسانه" در معنای وسیع کلمه.
در وضعیتی که همگان واقعیتِ اجتماعی و سیاسی را به میانجیِ رسانه تجربه می‌کنند، همواره و در هر حوزه‌ای قسمتی از واقعیت، پنهان یا بیرون از دسترسِ آگاهی باقی می‌ماند، زیرا رسانه‌های پرمخاطب- در هر کجای جهان- همیشه بخشی از واقعیت را در مقامِ تمام واقعیت به مخاطب عرضه می‌کنند و از این طریق مانع تشخیص و تحلیلِ کلیتِ انضمامی‌ای که باید فراچنگ آید، می‌شوند. از آنجا که این کلیت انضمامی در معرضِ انواع و اقسام بُرش‌ها و تحریفات رسانه‌ای قرار دارد، ضروری است جنبش فرهنگیان سازوکاری برای تشخّص بخشیدن و تأکید بر هم‌ارزیِ مطالبات و نشر و نهادینه کردنِ آن در بین عموم مردم بیندیشد.
"تصاویر موجود است و در صورت لزوم عکس اصلی و عکس بُرش خورده را می‌توان ضميمه کرد".
🔹🔹🔹
لطفا عضو کانال شورا شوید و کانال را به دانش‌آموزان، اولیا و همکاران معرفی نمایید 👇👇👇
🆔 @kashowra
دریافت اخبار از طریق آیدی زیر 👇👇👇
@kashowranews
🔴به نام #زن_زندگی_آزادی
✍️#محمد_حبیبی
🔸یک. شگفت انگیز است، نگاه خندان دخترکان و زنانی که گیسوانشان را سپرده‌اند به باد سرد زمستانی. حس عجیبی است. انگاری قدم گذاشته‌ای در دنیای دیگری. اینها دستاورد بزرگ #جنبش_مهسا است. عقب نشینی حاکمیتی است که زن و هویت‌اش، همواره پاشنه آشیل آن بوده است.
🔸دو. آزادی زندانیان سیاسی، عقب نشینی دیگر حاکمیت در مقابل جنبش #زن_زندگی_آزادی است. دستاوردهای این جنبش که حاصل اتحاد ایرانیان داخل و خارج از کشور بوده است، بسیار است. باید به تبیین آن پرداخت. پروسه دمکراسی، آزادی و عدالت اجتماعی برای همه ایرانیان، مرکز ثقل چنین اتحادی است.
🔸سه. دوستانی همچون، ابراهیمی، بداقی، علی نوری، مدنی، محمودیان، سعیدی، شهابی، مهتدی، سالار داودی، رزاق، ارسنجانی، معزی، بابک علیپور، جواد سیدی، تاجزاده، جلایی پور، خالقی،رجبی، جوکار و سیامک نمازی همچنان در بند هستند. از تک تک‌شان آموختم و قدردان محبت‌های‌شان هستم.
🔸چهار. در این مدت از زمان بازداشت تا آزادی، ما / معلمان زندانی و #جنبش_معلمان مورد حمایت رسانه‌ای و معنوی اقشار مختلف اجتماعی بوده‌ایم. بی شک، مقاومت ما در مقابل پروژه اعتراف گیری اجباری نهادهای امنیتی، متاثر از آگاهی از چنین حمایت‌هایی است. سپاسگزار همه شما عزیزان هستم.
🔸پنج. همچنان که جنبش‌های بزرگ توده‌ای همچون جنبش مهسا / ژینا، جنبش آبان ۹۸، جنبش دی ماه ۹۶ و جنبش ۸۸ مسیر مشروعیت زدایی از حاکمیت را هموار کرده‌اند، جنبش‌های اجتماعی معلمان، کارگران و بازنشستگان با پیگیری پروژه عادی سازی خیابان، زمینه شکل‌گیری جنبش توده‌ای بزرگ آینده را فراهم کنند.
🔸جنبش‌های اجتماعی باید در خدمت جنبش‌های بزرگ توده‌ای باشند. در این میان، جنبش دانشجویی، موقعیت ویژه‌ای دارد. مرکز اتحاد میان جنبش‌های اجتماعی از یک طرف و میان جنبش‌های اجتماعی و توده‌ای از طرف دیگر همچنان جنبش دانشجویی است و تا اطلاع ثانوی مرکز ثقل پروژه دمکراسی خواهی در ایران است.
منبع: توئیتر نویسنده
#معلمان_زندانی_تنها_نیستند
🔹🔹🔹
🆔 @kashowra
دریافت اخبار از طریق آیدی زیر 👇👇👇
@kashowranews
✍️#محمد_حبیبی
🔸یک. شگفت انگیز است، نگاه خندان دخترکان و زنانی که گیسوانشان را سپرده‌اند به باد سرد زمستانی. حس عجیبی است. انگاری قدم گذاشته‌ای در دنیای دیگری. اینها دستاورد بزرگ #جنبش_مهسا است. عقب نشینی حاکمیتی است که زن و هویت‌اش، همواره پاشنه آشیل آن بوده است.
🔸دو. آزادی زندانیان سیاسی، عقب نشینی دیگر حاکمیت در مقابل جنبش #زن_زندگی_آزادی است. دستاوردهای این جنبش که حاصل اتحاد ایرانیان داخل و خارج از کشور بوده است، بسیار است. باید به تبیین آن پرداخت. پروسه دمکراسی، آزادی و عدالت اجتماعی برای همه ایرانیان، مرکز ثقل چنین اتحادی است.
🔸سه. دوستانی همچون، ابراهیمی، بداقی، علی نوری، مدنی، محمودیان، سعیدی، شهابی، مهتدی، سالار داودی، رزاق، ارسنجانی، معزی، بابک علیپور، جواد سیدی، تاجزاده، جلایی پور، خالقی،رجبی، جوکار و سیامک نمازی همچنان در بند هستند. از تک تک‌شان آموختم و قدردان محبت‌های‌شان هستم.
🔸چهار. در این مدت از زمان بازداشت تا آزادی، ما / معلمان زندانی و #جنبش_معلمان مورد حمایت رسانه‌ای و معنوی اقشار مختلف اجتماعی بوده‌ایم. بی شک، مقاومت ما در مقابل پروژه اعتراف گیری اجباری نهادهای امنیتی، متاثر از آگاهی از چنین حمایت‌هایی است. سپاسگزار همه شما عزیزان هستم.
🔸پنج. همچنان که جنبش‌های بزرگ توده‌ای همچون جنبش مهسا / ژینا، جنبش آبان ۹۸، جنبش دی ماه ۹۶ و جنبش ۸۸ مسیر مشروعیت زدایی از حاکمیت را هموار کرده‌اند، جنبش‌های اجتماعی معلمان، کارگران و بازنشستگان با پیگیری پروژه عادی سازی خیابان، زمینه شکل‌گیری جنبش توده‌ای بزرگ آینده را فراهم کنند.
🔸جنبش‌های اجتماعی باید در خدمت جنبش‌های بزرگ توده‌ای باشند. در این میان، جنبش دانشجویی، موقعیت ویژه‌ای دارد. مرکز اتحاد میان جنبش‌های اجتماعی از یک طرف و میان جنبش‌های اجتماعی و توده‌ای از طرف دیگر همچنان جنبش دانشجویی است و تا اطلاع ثانوی مرکز ثقل پروژه دمکراسی خواهی در ایران است.
منبع: توئیتر نویسنده
#معلمان_زندانی_تنها_نیستند
🔹🔹🔹
🆔 @kashowra
دریافت اخبار از طریق آیدی زیر 👇👇👇
@kashowranews
بیانیه کانون صنفی معلمان ایران (تهران) به مناسبت ۱۶ آذر
#روز_دانشجو
چه فرق می‌کرد
زندانی در چشم‌انداز باشد یا دانشگاهی؟
...دمی که یک کلمه هم زیادی ست.
#نه
در تاریخ معاصر ایران، از ابتدای تاسیس دانشگاه #جنبش_دانشجویی نقش تاثیرگذاری در تحولات تاریخی داشته و در فرایند دمکراسی خواهی ملت ایران همواره پیشتاز بوده است.
مبارزه با استبداد و دفاع از آزادی‌خواهی، حقوق بشر و عدالت اجتماعی به عنوان مطالبات اصلی دانشجویان، در همه این سال‌ها و در حکومت‌های مختلف، آنها را پرچمدار فرایند استقلال و دمکراسی‌خواهی در ایران کرده است.
علت نامگذاری ۱۶ آذر خود گواه این مدعاست که #دانشجو در هر حکومتی، هیچ استبداد و هیچ کوتاه آمدنی را بر نخواهد تافت. و #نه بزرگی به هر اقتدار ضد مردمی خواهد گفت. چنان که شاهد بودیم چه در زمان پهلوی و چه در حال؛ از جریان های اصلی و چه بسا آغاز کننده #اعتراض به قدرت برای برداشتن دست از گلوی حق خواهی مردم بوده است.
در همین راستا یکی از جریان‌های اصلی پیش برنده جنبش #زن_زندگی_آزادی در سال گذشته نیز دانشجویان بودند.
آنها با تجمعات اعتراضی و تحصن در دانشگاه همگام با سایر اقشار اجتماعی، سلطه‌جویی حکومت مستقر را به چالش کشیدند. در مقابل، نیروهای امنیتی و قضایی از همان آغاز جنبش ژینا/مهسا با بازداشت گسترده فعالان دانشجویی به #سرکوب_گسترده جنبش پرداختند. سرکوبی که بعد از گذشت بیش از یک سال همچنان به شکل‌های دیگر در درون دانشگاه‌ها ادامه دارد.
تعلیق، تبعید و اخراج دستورالعمل کلی نهادهای امنیتی مستقر در دانشگاه و حتی خارج از دانشگاه برای جلوگیری از مطالبه‌گری جنبش دانشجویی در طول جنبش و پس از آن به‌ویژه در ماه‌های اخیر بوده است.
بنا بر آمارهای #تشکلهای_دانشجویی در طول ماه‌های اخیر در ۱۵ دانشگاه کشور بیش از هزار نفر ممنوع الورود و ۶۰۰ نفر امکان ادامه تحصیل در سال جاری را از دست داده‌اند. علاوه بر دانشجویان ده‌ها نفر از استادان در دانشگاه‌های مختلف، به بهانه‌های مختلف ولی در راستای #انتقام نهادهای امنیتی از همراهی آنها با دانشجویان در طول جنبش ژینا/مهسا، از ادامه تدریس در دانشگاه محروم شده اند.
کانون صنفی معلمان ایران (تهران) ضمن اعلام همبستگی با جنبش دانشجویی، ۱۶ آذر ماه را به همه دانشجویان و دانشگاهیان تبریک می‌گوید.
و در عین حال به حاکمیت و نهادهای امنیتی و قضایی تحت امر آن هشدار می‌دهد که ادامه سرکوب دانشجویان و اساتید دانشگاه برای حکومت دستاوردی نخواهد داشت؛ و پاسخ دانشجویان همانست که بارها در بیانیه‌های خود و با زبان‌های مختلف بیان کرده‌اند؛
ما با شما حرفی نداریم جز یک کلمه: #نه 📌
همانطور که سرکوب دیگر اقشار اجتماعی همچون معلمان، زنان، کارگران و بازنشستگان در طول چهار دهه گذشته نیز دستاوردی جز فروریزی مشروعیت برای حکومت نداشته است.
ما به‌عنوان جزیی از #جنبش_معلمان با صدایی بلند اعلام می‌کنیم که همواره در کنار دانشجویان و جنبش دانشجویی خواهیم بود و خواهان توقف سرکوب و لغو احکام تعلیق، تبعید و اخراج دانشجویان و محرومیت اساتید دانشگاه از تدریس هستیم.
کانون صنفی معلمان ایران (تهران)
۱۶ آذرماه ۱۴۰۲
#عادی_سازی_خیابان
#خیابان_از_آن_ماست
#ما_خاموش_شدنی_نیستیم
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
📍اخبار ، نظرات و انتقادات خود در حوزه مسایل صنفی و آموزشی را از طریق آی دی زیر برای درج در کانال ارسال کنید 👇
🆔 @kashowranews
#روز_دانشجو
چه فرق می‌کرد
زندانی در چشم‌انداز باشد یا دانشگاهی؟
...دمی که یک کلمه هم زیادی ست.
#نه
در تاریخ معاصر ایران، از ابتدای تاسیس دانشگاه #جنبش_دانشجویی نقش تاثیرگذاری در تحولات تاریخی داشته و در فرایند دمکراسی خواهی ملت ایران همواره پیشتاز بوده است.
مبارزه با استبداد و دفاع از آزادی‌خواهی، حقوق بشر و عدالت اجتماعی به عنوان مطالبات اصلی دانشجویان، در همه این سال‌ها و در حکومت‌های مختلف، آنها را پرچمدار فرایند استقلال و دمکراسی‌خواهی در ایران کرده است.
علت نامگذاری ۱۶ آذر خود گواه این مدعاست که #دانشجو در هر حکومتی، هیچ استبداد و هیچ کوتاه آمدنی را بر نخواهد تافت. و #نه بزرگی به هر اقتدار ضد مردمی خواهد گفت. چنان که شاهد بودیم چه در زمان پهلوی و چه در حال؛ از جریان های اصلی و چه بسا آغاز کننده #اعتراض به قدرت برای برداشتن دست از گلوی حق خواهی مردم بوده است.
در همین راستا یکی از جریان‌های اصلی پیش برنده جنبش #زن_زندگی_آزادی در سال گذشته نیز دانشجویان بودند.
آنها با تجمعات اعتراضی و تحصن در دانشگاه همگام با سایر اقشار اجتماعی، سلطه‌جویی حکومت مستقر را به چالش کشیدند. در مقابل، نیروهای امنیتی و قضایی از همان آغاز جنبش ژینا/مهسا با بازداشت گسترده فعالان دانشجویی به #سرکوب_گسترده جنبش پرداختند. سرکوبی که بعد از گذشت بیش از یک سال همچنان به شکل‌های دیگر در درون دانشگاه‌ها ادامه دارد.
تعلیق، تبعید و اخراج دستورالعمل کلی نهادهای امنیتی مستقر در دانشگاه و حتی خارج از دانشگاه برای جلوگیری از مطالبه‌گری جنبش دانشجویی در طول جنبش و پس از آن به‌ویژه در ماه‌های اخیر بوده است.
بنا بر آمارهای #تشکلهای_دانشجویی در طول ماه‌های اخیر در ۱۵ دانشگاه کشور بیش از هزار نفر ممنوع الورود و ۶۰۰ نفر امکان ادامه تحصیل در سال جاری را از دست داده‌اند. علاوه بر دانشجویان ده‌ها نفر از استادان در دانشگاه‌های مختلف، به بهانه‌های مختلف ولی در راستای #انتقام نهادهای امنیتی از همراهی آنها با دانشجویان در طول جنبش ژینا/مهسا، از ادامه تدریس در دانشگاه محروم شده اند.
کانون صنفی معلمان ایران (تهران) ضمن اعلام همبستگی با جنبش دانشجویی، ۱۶ آذر ماه را به همه دانشجویان و دانشگاهیان تبریک می‌گوید.
و در عین حال به حاکمیت و نهادهای امنیتی و قضایی تحت امر آن هشدار می‌دهد که ادامه سرکوب دانشجویان و اساتید دانشگاه برای حکومت دستاوردی نخواهد داشت؛ و پاسخ دانشجویان همانست که بارها در بیانیه‌های خود و با زبان‌های مختلف بیان کرده‌اند؛
ما با شما حرفی نداریم جز یک کلمه: #نه 📌
همانطور که سرکوب دیگر اقشار اجتماعی همچون معلمان، زنان، کارگران و بازنشستگان در طول چهار دهه گذشته نیز دستاوردی جز فروریزی مشروعیت برای حکومت نداشته است.
ما به‌عنوان جزیی از #جنبش_معلمان با صدایی بلند اعلام می‌کنیم که همواره در کنار دانشجویان و جنبش دانشجویی خواهیم بود و خواهان توقف سرکوب و لغو احکام تعلیق، تبعید و اخراج دانشجویان و محرومیت اساتید دانشگاه از تدریس هستیم.
کانون صنفی معلمان ایران (تهران)
۱۶ آذرماه ۱۴۰۲
#عادی_سازی_خیابان
#خیابان_از_آن_ماست
#ما_خاموش_شدنی_نیستیم
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
📍اخبار ، نظرات و انتقادات خود در حوزه مسایل صنفی و آموزشی را از طریق آی دی زیر برای درج در کانال ارسال کنید 👇
🆔 @kashowranews
🔴 نان کار آزادی، آموزش رهایی
✍🏻 بازنشر گفت‌وگوی کلکتیو۹۸ با #جمیل_رحمانی، فعال صنفی معلمان، در خصوص #جنبش_معلمان
آیا میان امر صنفی و سیاسی تناقض یا تضادی وجود دارد؟ ارتباط میان جنبش معلمان با دیگر جنبش‌های جاری چیست؟ چه شکلی از سازماندهی در جنبش معلمان اتخاذ شده؟ این شکل از سازماندهی چه درس‌هایی برای دیگر فعالین و سازمان‌های مستقل دارد؟ جدا از دستاورد‌ها و دشواری‌های عینی و بیرونی این جنبش، با چه محدودیت‌های و دشواری درونی روبرو هستیم؟
مقدمه:
جنبش معلمان، پس از دو دهه مبارزۀ پرفراز و نشیب و تجربۀ سازماندهی متشکل، اکنون به یکی از مهمترین مبارزات اجتماعی در فضای سیاسی بدل شده است. وقتی از "جنبش معلمان" سخن می‌گوییم، منظور صرفاً فعالیت سیاسی-صنفی معلمان استخدام رسمی نیست. این جنبش همچنین معلمان حق‌التدریس و پیمانی، مربیان پیش‌دبستانی، آموزش‌یاران نهضت سوادآموزی، نیروهای خدماتی نظیر سرایداران و البته بازنشستگان را نیز دربرمی‌گیرد. اعتراضات معلمان مورد الهام بسیاری از فعالین و سازمان‌ها بوده است، هم از نظر محتوای سیاسی (طرح مطالبات و شعار‌هایی که از "معیشت" معلمان فراتر می‌رود)، هم به لحاظ شکل سازماندهی (انتشار و تکثیر این جنبش در سرتاسر کشور؛ نقش شورای هماهنگی در وحدت بخشیدن دموکراتیک به انجمن‌های صنفی هر شهر؛ پایداری سیاسی در قبال تهدید‌ها و سرکوب‌های امنیتی و غیره). جنبش‌های کارگری و بویژه دانشجویی، و اخیرا ًتعداد زیادی از فعالین سیاسی و مدنی، صراحتاً همبستگی‌های نمادین خود را با این جنبش ابراز کرده‌اند. همچنین، مطالبات معلمان حول مجموعه‌ای از مسائل سیاسی-اقتصادی می‌چرخد که هم به حقوق دانش‌آموزان مربوط می‌شود، هم به حقوق خود معلمان، هم نولیبرالیسم اقتصادی را نشانه گرفته، هم دستگاه سرکوب-امنیتی-ایدئولوژیک. در یک کلام، هم صنفی‌ست هم سیاسی: آموزش رایگان، "غیرایدئولوژیک" و باکیفیت؛ عدالت آموزشی بویژه برای کودکانِ طبقات کارگر و ملیت‌های تحت ستم؛ حق کودکان افغانستانی به تحصیل؛ مرکز‌زدایی از آموزش و حق آموزش به زبان مادری (بالاخص زبان‌های غیر‌فارسی نظیر بلوچ، ترکی، کوردی، گیلکی، عربی و غیره)؛ بالابردن امنیت شغلی کارگران (مدت قرارداد، حقوق بازنشستگی، حق بیمه و غیره)؛ به‌رسمیت شناختن حق تشکل مستقل، و البته آزادی زندانیان سیاسی. این دو عرصه، یعنی "نولیبرالیسم" اقتصادی و سیاست حذف و سرکوب، برخلاف آنچه در ظاهر به نظر می‌رسد، دو روی یک سکه‌اند.
متن کامل این گزارش را در لینک زیر بخوانید:
bit.ly/3TlMCYN
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
📍اخبار ، نظرات و انتقادات خود در حوزه مسایل صنفی و آموزشی را از طریق آی دی زیر برای درج در کانال ارسال کنید 👇
🆔 @kashowranews
✍🏻 بازنشر گفت‌وگوی کلکتیو۹۸ با #جمیل_رحمانی، فعال صنفی معلمان، در خصوص #جنبش_معلمان
آیا میان امر صنفی و سیاسی تناقض یا تضادی وجود دارد؟ ارتباط میان جنبش معلمان با دیگر جنبش‌های جاری چیست؟ چه شکلی از سازماندهی در جنبش معلمان اتخاذ شده؟ این شکل از سازماندهی چه درس‌هایی برای دیگر فعالین و سازمان‌های مستقل دارد؟ جدا از دستاورد‌ها و دشواری‌های عینی و بیرونی این جنبش، با چه محدودیت‌های و دشواری درونی روبرو هستیم؟
مقدمه:
جنبش معلمان، پس از دو دهه مبارزۀ پرفراز و نشیب و تجربۀ سازماندهی متشکل، اکنون به یکی از مهمترین مبارزات اجتماعی در فضای سیاسی بدل شده است. وقتی از "جنبش معلمان" سخن می‌گوییم، منظور صرفاً فعالیت سیاسی-صنفی معلمان استخدام رسمی نیست. این جنبش همچنین معلمان حق‌التدریس و پیمانی، مربیان پیش‌دبستانی، آموزش‌یاران نهضت سوادآموزی، نیروهای خدماتی نظیر سرایداران و البته بازنشستگان را نیز دربرمی‌گیرد. اعتراضات معلمان مورد الهام بسیاری از فعالین و سازمان‌ها بوده است، هم از نظر محتوای سیاسی (طرح مطالبات و شعار‌هایی که از "معیشت" معلمان فراتر می‌رود)، هم به لحاظ شکل سازماندهی (انتشار و تکثیر این جنبش در سرتاسر کشور؛ نقش شورای هماهنگی در وحدت بخشیدن دموکراتیک به انجمن‌های صنفی هر شهر؛ پایداری سیاسی در قبال تهدید‌ها و سرکوب‌های امنیتی و غیره). جنبش‌های کارگری و بویژه دانشجویی، و اخیرا ًتعداد زیادی از فعالین سیاسی و مدنی، صراحتاً همبستگی‌های نمادین خود را با این جنبش ابراز کرده‌اند. همچنین، مطالبات معلمان حول مجموعه‌ای از مسائل سیاسی-اقتصادی می‌چرخد که هم به حقوق دانش‌آموزان مربوط می‌شود، هم به حقوق خود معلمان، هم نولیبرالیسم اقتصادی را نشانه گرفته، هم دستگاه سرکوب-امنیتی-ایدئولوژیک. در یک کلام، هم صنفی‌ست هم سیاسی: آموزش رایگان، "غیرایدئولوژیک" و باکیفیت؛ عدالت آموزشی بویژه برای کودکانِ طبقات کارگر و ملیت‌های تحت ستم؛ حق کودکان افغانستانی به تحصیل؛ مرکز‌زدایی از آموزش و حق آموزش به زبان مادری (بالاخص زبان‌های غیر‌فارسی نظیر بلوچ، ترکی، کوردی، گیلکی، عربی و غیره)؛ بالابردن امنیت شغلی کارگران (مدت قرارداد، حقوق بازنشستگی، حق بیمه و غیره)؛ به‌رسمیت شناختن حق تشکل مستقل، و البته آزادی زندانیان سیاسی. این دو عرصه، یعنی "نولیبرالیسم" اقتصادی و سیاست حذف و سرکوب، برخلاف آنچه در ظاهر به نظر می‌رسد، دو روی یک سکه‌اند.
متن کامل این گزارش را در لینک زیر بخوانید:
bit.ly/3TlMCYN
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
📍اخبار ، نظرات و انتقادات خود در حوزه مسایل صنفی و آموزشی را از طریق آی دی زیر برای درج در کانال ارسال کنید 👇
🆔 @kashowranews
Telegraph
نان کار آزادی، آموزش رهایی
بازنشر گفت‌وگوی کلکتیو۹۸، با جمیل رحمانی، فعال صنفی معلمان دربارۀ جنبش معلمان آیا میان امر صنفی و سیاسی تناقض یا تضادی وجود دارد؟ ارتباط میان جنبش معلمان با دیگر جنبش‌های جاری چیست؟ چه شکلی از سازماندهی در جنبش معلمان اتخاذ شده؟ این شکل از سازماندهی چه درس‌هایی…
Audio
🔴 فایل صوتی پیام #اسکندر_لطفی، سخنگوی سابق شورای هماهنگی، در تجمع اعتراضی ۷ ژوئن در مقابل سازمان جهانی کار
در دفاع از #جنبش_معلمان
🔺آموزش و پرورش ایران در انحصار تام و تمام ایدئولوژی قدرت حاکم است.
🔺شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران در قیام #ژن_ژیان_ئازادی بنا به ذات رهایی‌جویی خویش در سمت مردم ایستاد و با موضع‌گیری‌های شفاف و سازنده سهم خویش را ادا کرد.
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
📍اخبار، نظرات و انتقادات خود در حوزه مسایل صنفی و آموزشی را از طریق آیدی زیر برای درج در کانال ارسال کنید 👇
🆔 @kashowranews
در دفاع از #جنبش_معلمان
🔺آموزش و پرورش ایران در انحصار تام و تمام ایدئولوژی قدرت حاکم است.
🔺شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران در قیام #ژن_ژیان_ئازادی بنا به ذات رهایی‌جویی خویش در سمت مردم ایستاد و با موضع‌گیری‌های شفاف و سازنده سهم خویش را ادا کرد.
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
📍اخبار، نظرات و انتقادات خود در حوزه مسایل صنفی و آموزشی را از طریق آیدی زیر برای درج در کانال ارسال کنید 👇
🆔 @kashowranews
🔴 #برای_رسول_بداقی ، #برای_خودمان
✍🏼 رضا امانی‌فر
نام رسولی بداقی به نام #جنبش_معلمان و فراتر از آن به جنبش عدالت‌خواهی مردم ایران گره خورده است. وی در جنبش گسترده معلمان ایران که هزاران معلم را در جستجوی حقوق از دست رفته خود به حرکت آورد، در شکل‌گیری کانون‌ها و انجمن‌های صنفی در اقصا نقاط کشور، در تجمعات اعتراضی سال‌های اخیر که در سال ۱۴۰۰ گاه معلمان ۲۰۰ شهر را به خیابان کشاند، در گسترش شورای هماهنگی تشکلهای صنفی معلمان ایران به مثابه بازویی قابل اتکا برای فرهنگیان، در عادی‌سازی تحمعات و اعتراضات خیابانی که الگویی برای اقشار دیگر اجتماعی نیز شد و…. سهم به سزایی دارد.
رسول بداقی در حالی‌که هیچ‌گاه فعالیتی فراتر از چارچوب‌های قانونی نداشته است، به طور دایم مغضوب همین قانون‌گذاران و مجریان قانون بوده است. وی دردمند و دغدغه‌مندی‌ست که برای بهبود نظام آموزش و پرورش کشور، برای ایجاد فرصت تحصیل برای کودکان محروم، برای عدالت آموزشی و برچیده شدن بساط کالایی شدن آموزش، برای شادی کودکان این سرزمین بلادیده، برای بهروزی جامعه و برای آینده از هیچ تلاشی دریغ نکرده است و اکنون خود و خانواده‌اش را هزینه این راه کرده است.
هر معلمی و حتی هر فردی که در این سیستم استثمار شده است و پیشتر از آن هر آزاده‌ای که در این سرزمین مصایب زندگی می‌کند - چه به #کمپین_آزادی_رسول_بداقی بپیوندد و چه غیر، چه امضا کند و چه نکند - به نوعی وام‌دار تلاش‌ها و از خودگذشتگی‌های این انسان بزرگ است.
آقای بداقی از سال ۸۸ تا ۹۴ به مدت ۷ سال بدون یک روز مرخصی در زندان بود؛ حتی وقتی مادر بزرگوارشان فوت شد نیز به وی مرخصی ندادند. وی همین که از زندان آزاد شد، فعالیتش را از سر گرفت. نان از دهان خانواده‌اش گرفت و به هر شهر و استانی که ممکن بود سفر کرد تا نهال تشکل صنفی دیگری را در آن دیار بنشاند. او در این راه شجاعانه ایستاد، هر چند می‌دانست که این راه پرهزینه است. اخراج از آموزش و پرورش و فشار بر خانواده و هفت سال زندان بدون یک ساعت مرخصی، چیزی نبود که تردیدی بر اراده‌اش بیفکند. راهی که انتخاب کرده بود، رو به سوی فردا بود، هر چند اکنون خویش را ویران می‌کرد.
و بر همه ماست که قدر زحمات این بزرگ را بدانیم و نه برای رسول، که برای خودمان، برای فرزندانمان، برای جامعه‌مان و برای انسان بودن و ماندن در کارزاری که در ظاهر برای رسول است و در واقع برای همه ماست، در حد وسعمان شرکت کنیم. البته باید بدانیم که وسع هیچ انسانی مرز مشخصی ندارد، همانطور که برای انسان‌هایی چون رسول این مرز وجود نداشت و ندارد. بایستی گامی به پیش نهاد و….
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
🔹نشانی ارتباط با کانال:
🆔 @kashowranews
✍🏼 رضا امانی‌فر
نام رسولی بداقی به نام #جنبش_معلمان و فراتر از آن به جنبش عدالت‌خواهی مردم ایران گره خورده است. وی در جنبش گسترده معلمان ایران که هزاران معلم را در جستجوی حقوق از دست رفته خود به حرکت آورد، در شکل‌گیری کانون‌ها و انجمن‌های صنفی در اقصا نقاط کشور، در تجمعات اعتراضی سال‌های اخیر که در سال ۱۴۰۰ گاه معلمان ۲۰۰ شهر را به خیابان کشاند، در گسترش شورای هماهنگی تشکلهای صنفی معلمان ایران به مثابه بازویی قابل اتکا برای فرهنگیان، در عادی‌سازی تحمعات و اعتراضات خیابانی که الگویی برای اقشار دیگر اجتماعی نیز شد و…. سهم به سزایی دارد.
رسول بداقی در حالی‌که هیچ‌گاه فعالیتی فراتر از چارچوب‌های قانونی نداشته است، به طور دایم مغضوب همین قانون‌گذاران و مجریان قانون بوده است. وی دردمند و دغدغه‌مندی‌ست که برای بهبود نظام آموزش و پرورش کشور، برای ایجاد فرصت تحصیل برای کودکان محروم، برای عدالت آموزشی و برچیده شدن بساط کالایی شدن آموزش، برای شادی کودکان این سرزمین بلادیده، برای بهروزی جامعه و برای آینده از هیچ تلاشی دریغ نکرده است و اکنون خود و خانواده‌اش را هزینه این راه کرده است.
هر معلمی و حتی هر فردی که در این سیستم استثمار شده است و پیشتر از آن هر آزاده‌ای که در این سرزمین مصایب زندگی می‌کند - چه به #کمپین_آزادی_رسول_بداقی بپیوندد و چه غیر، چه امضا کند و چه نکند - به نوعی وام‌دار تلاش‌ها و از خودگذشتگی‌های این انسان بزرگ است.
آقای بداقی از سال ۸۸ تا ۹۴ به مدت ۷ سال بدون یک روز مرخصی در زندان بود؛ حتی وقتی مادر بزرگوارشان فوت شد نیز به وی مرخصی ندادند. وی همین که از زندان آزاد شد، فعالیتش را از سر گرفت. نان از دهان خانواده‌اش گرفت و به هر شهر و استانی که ممکن بود سفر کرد تا نهال تشکل صنفی دیگری را در آن دیار بنشاند. او در این راه شجاعانه ایستاد، هر چند می‌دانست که این راه پرهزینه است. اخراج از آموزش و پرورش و فشار بر خانواده و هفت سال زندان بدون یک ساعت مرخصی، چیزی نبود که تردیدی بر اراده‌اش بیفکند. راهی که انتخاب کرده بود، رو به سوی فردا بود، هر چند اکنون خویش را ویران می‌کرد.
و بر همه ماست که قدر زحمات این بزرگ را بدانیم و نه برای رسول، که برای خودمان، برای فرزندانمان، برای جامعه‌مان و برای انسان بودن و ماندن در کارزاری که در ظاهر برای رسول است و در واقع برای همه ماست، در حد وسعمان شرکت کنیم. البته باید بدانیم که وسع هیچ انسانی مرز مشخصی ندارد، همانطور که برای انسان‌هایی چون رسول این مرز وجود نداشت و ندارد. بایستی گامی به پیش نهاد و….
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
🔹نشانی ارتباط با کانال:
🆔 @kashowranews