🔴 از منجنیق قضا، سنگ کینه می بارد!

✍  عبداله رضایی

🔸جهانیان آگاه باشند، داوری از ریشه برچیده شده، آن را از گوهر وجودی اش تهی ساخته اند و بوی مُردارش جامعه را فرا‌گرفته؛ در دامن کین توزی، از پستان خشم و خشونت می نوشد. تاریخ از روایت این ستمگری ها شرم می کند. خرد، از دادزدایی از دستگاه قضا خون و خونابه می گرید، آزادی، سوگوارِ راستینِ فقدانِ " داد " شده است. چرا که در چنگال توحش و ارتجاع جان می سپارد.

🔸قاضیان را چه شده است که بر جنازه ی " داد" رقص قداره می کنند و قلم سیاهِ خشم را بر برگ رهایی می گردانند!! و چنین بی رحمانه و از روی کین توزی اعدام را قاعده کرده اند، که استثنای آن نیز، شنیع و محکوم است.

🔸جباریت قانون، به فرمان انتقام از انتقاد، زندان را پر از اندیشه و جامعه را پر از عصیان ساخته، این است حکمرانی خود بنیان افکن! توجیه گران حبس و مرگ، از تاریخِ کدام سرزمینِ پر از خون و خفقان، چنین حکمِ بر دار آویختن #پخشان ها و #بهروز ها و #مهدی ها و #مجاهد ها و #وریشه ها و #ادریس ها و... صدور سی سال حکم زندانِ #پیروز و #کوکب و #کروشات و #چهرازی و #فرهیخته و ... را آموخته اند!!

🔸چه شده است که به کشتار اندیشه و نقد و عمل رهایی بخش، از دوران گیوتین و گهواره یهودا و لوله تمساحِ جباران فراتر رفته اید!! بر این سرزمین چه بلائی باریدن گرفته، که اینگونه احکام قرون وسطایی حیات دوباره یافته است!!
"دادگاه ها، کارخانه های خشونت سازی اند" که اعدام و زندان را به امرِ عادیِ حکمرانی مبدل کرده اند!!

🔸هر گاه شورش ستمدیدگان ساختار ناکارآمد قدرت را با خطر مواجه می کند، مالکان تام و تمام انسان، بر این باور، که انسان کالایی اسقاطی است، زندان را به زنجیر آذین می بندند و جان ها را می گیرند.
جامعه بدون انسانِ اندیشگر و نقاد، تصوری است که تعینِ آن، البته نیازمند اعدام و زندان است. کردارها و دارها نشان از این دارد که جز با این سیاست، سیاست ممکن نیست.

🔸زندگی انسانی بواسطه موجودیتِ خرد و احساس، خودبسنده است، بی نیاز از دین و ایدئولوژی رسمی ای که، آزادیِ کشتن و حبس و ستم و شکنجه و غارت و انباشت سرمایه را برای به بردگی کشاندن مردم، تقدس می بخشد. این آزادی و منبع ایجابی آن، باید از هستی اجتماعی ساقط گردد.

🔸کشتن به نیابت از خدا، روشی است بنیادگرایانه که پایان و طرد آن باید خواست همگانی شود.
آنچه در تاریخ انسانی، خشونت و شقاوت را ایجاد کرده مقدسات بوده و هستند، چه در قامت قانون ( حاکم خدا شده ) و چه در قامت دین ( خدای سیاسی شده ).
ما حق داریم هر آنچه جان انسان ها را می گیرد و زندگی آنان را می کُشد، مقدس نشماریم و در تقبیح وضعیت های نا انسانی تلاش کنیم.

🔸اجتماعی شدن همه ی گروه های انسانی برای مبارزه علیه هسته های سخت قدرت، که مرگ طبیعی را به اعدام و کره خاکی ما را به زندان تبدیل کرده، راه رهایی و ورود به آستانه آزادی است.

🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران

🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra


📍اخبار، نظرات و انتقادات صنفی و آموزشی:
🆔 @kashowranews