🔴ضعف‌های ساختار آموزشی، مطالبات معلمان، نسبت جنبش معلمان با سایر مطالبات اجتماعی ، و نقش نهادهای صنفی در پیشبرد مطالبات آنان

✍🏽مصاحبه ماهنامه ایران فردا با ولی میرزاسیدی-عضو هیات مدیره کانون صنفی معلمان ایران(تهران)

1️⃣ نقاط ضعف نظام آموزشی ایران را چه می دانید ؟ چه میزان از این ضعف‌ها به ساختار آموزش در ایران باز می‌گردد؟
آیا اساسا این اشکالات ساختاری را قابل برطرف شدن می‌بینید ؟

🔸- بی‌توجهی به مطالبات معلمان
- پولی کردن و کالایی کردن آموزش
- گماردن افراد غیر متخصص و غیر فرهنگی در راس وزارت خانه آ . پ
- تغییر محتوای کتب درسی از آموزشی و به روز کردن آن، با ایدئولوژی خاص که مدً نظر حکومت‌گران است.
طبیعی است وقتی مطالبات معلمان که محور اصلی آموزش هستند محقق نشود یعنی این که معلم به جای مطالعه، تحقیق و پژوهش و به روز کردن خود؛ بایستی اجبارا به شغلی دیگر روی آورده که بخشی از تقلیل کیفیت آموزش را این مهم موجب گردیده است. مضافا وقتی وزرایی که منصوب می شوند تخصصی در امور آموزشی نداشته و به عبارتی گچ نخورده‌اند لا جرم مجریان اوامر حاکمان در آموزش و پرورش هستند که این مورد نیز نقش به سزائی در پایین آمدن سطح آموزش می‌گردد.

🔸ایجاد و گسترش مدارس پولی نیز یکی از دلایل کاهش کیفیت آموزش می‌گردد چرا که نقش درصد قبولی برای چنین مدارسی در درجه اول اهمیت قرار داشته که همین امر باعث تقلیل مبحث آموزش می‌گردد. بدون اغراق و تعارف تا زمانی که وضعیت به همین منوال چندین ساله اخیر باشد خیر و نه تنها هیچ امیدی به بهبود وضعیت آموزش وجود ندارد بلکه روز به روز نیز وضعیت آموزش وخیم و وخیم‌تر می‌شود.

2️⃣ مطالبات محوری معلمان ایران در سالهای اخیر چه بوده است؟ موانع تحقق این مطالبات چیست؟ چه چشم‌اندازی برای پیشبرد این مطالبات در سالهای پیش رو وجود دارد؟

🔸مطالبات محوری معلمان حداقل در دو دهه اخیر :
-اجرای اصل ۳۰ قانون اساسی ( آموزش رایگان )
-رتبه‌بندی واقعی معلمان بر اساس قانون اولیه آن که دریافتی معلمان بایستی حداقل ۸۰ درصد هیات علمی متناظر با خود در دانشگاه ها باشند
-اجرای هم‌ترازی فرهنگیان بازنشسته با شاغلان متناظر با خود
-برچیده شدن مدارس خاص که سبب تبعیض گسترده بین دانش آموزان شده و به نحو چشمگیری موجب کمتر شدن انگیزه در دانش‌آموزان خانواده‌های محروم گشته و می گردد.
-بسته شدن پرونده‌های واهی فعالان صنفی شاغل و بازنشسته فرهنگی و آزادی بی قید و شرط معلمان دربند
و ...
-عدم اراده کلی در مسئولان حکومت برای در اولویت قرار دادن آموزش که محور اصلی آن معلمان هستند.
-کینه‌توزی حاکمیت با فعالان فرهنگی

🔸حاکمیت به جای این که فرهنگیان را نیز جزئی از عائله خود بداند شوربختانه این قشر را به چشم طفیلی دیده و با تبعیضات فاحش بین فرهنگیان با دیگر کارمندان دستگاه‌های دولتی عملا و به وضوح نشان داده که اهمیتی برای مطالبات فرهنگیان قائل نیستند. عملکرد چند ساله اخیر حاکمیت و وزرای آ . پ هیچ چشم‌انداز مثبتی در تغییر رویه آنها نشان نداده است و شوربختانه تاکنون نیز وضعیت به همین منوال بوده است مگر نگاه حاکمیت به مقوله آموزش و معلمان تغییر کرده و این دستگاه را به جای مصرفی خواندن، تولید کننده و پرورش انسان بداند.

3️⃣ نقش نهادهای صنفی معلمان در پیگیری مطالبات چگونه بوده است؟ چگونه مي توان تاب‌آوري تشكل‌هاي صنفي-مدني را در شرايط محيطي پر مخاطره افزايش داد؟

🔸علیرغم همه سخت‌گیری‌های بی دلیل و بگیر و ببندهای فعالان معلمان، تشکل‌های صنفی فرهنگیان بیش از انتظار ظاهر شده و همچنان بر خواسته‌های صنفی خود مصر بوده و بدنه فعالان فرهنگی نیز با تمام مشکلات در صحنه حاضر بوده‌اند؛ چون مطالبات این قشر کاملا منطبق بر همان قوانین مصوب حاکمیت بوده که متاسفانه به منصه عمل نرسیده و این قشر همچنان بر محقق شدن مطالبات اصرار و ابرام دارند.

🔸-آگاهی رسانی به فرهنگیان در مورد مطالبات کاملا قانونی آنها از طریق فضای مجازی، انتشار مقالاتی از این دست در برخی جرایدی که به بیان حقایق جامعه می پردازند.

-تشکل‌یابی و گسترش تشکل‌های فرهنگیان
-استناد به بخش هایی از قانون اساسی از جمله اصول ۳ و ۲۷ و ...
-حمایت مادی و معنوی از معلمانی که متاسفانه با پرونده‌سازی به زندان می‌روند.....

➖ادامه متن در لینک زیر :

https://bit.ly/42IemJw

#قادین_یاشام_آزادلیق
#مطالبات_جنبش_معلمان
#ما_خاموش_شدنی_نیستیم
#لغو_خصوصی_سازی_آموزش
#تشکل‌_مستقل

🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران

🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra

🔹نشانی ارتباط با کانال:
🆔 @kashowranews

🔴مروری بر شیوه مواجهه دولت با کنش‌های صنفی معلمان

✍🏽لیلا رزاقی - جامعه نو

🔹سابقه کنش‌های اجتماعی سازمان‌یافته در ایرانِ پس از انقلابِ ۵۷، شاید به تعداد انگشتان دست هم نرسد. دلیل آنهم چنانکه بر همگان روشن است به چالشهای درونی و بیرونی فراروی سازماندهی فعالیت جمعی در ایران بازمی‌گردد. چالش‌هایی که با سازوکارهای غیردموکراتیک و به تبع آن #سرکوب_سیستماتیک از بیرون و روندهای غیرمشارکتی، فردمحور و سیاست‌زده از درون، نسبت‌های طولی و عرضی دارد.

🔹با اینهمه در دو دهه ۸۰ و ۹۰ شمسی و در پی تحولات گفتمانی حاکم بر فضای سیاسی و مدنی و همچنین فشار ناشی از گسترده شدن بحران‌های اقتصادی، برخی از گروههای اجتماعی همچون «معلمان»، شکل‌هایی از کنشگری جمعی سازمان‌یافته را در دستور کار قرار دادند.

🔹مروری بر روند تاریخی فعالیت‌های جمعی معلمان بیانگر آن است که از ابتدای دهه ۸۰ و با به هم پیوستن انجمن‌ها و کانون‌های صنفی، شکلی از کنشگری سازمان‌یافته با ماهیت «جنبشی» ظهور و بروز یافت.

🔹مدلی از #سازماندهی که تا سالها پس از انقلاب ۵۷ در بین گروههای اجتماعی بویژه در میان مزدبگیران کم‌سابقه بود و با وجود ایرادهای جدی که به برخی رویکردها و ساختارهای درونی آن وارد است، به دلیل دارا بودن ظرفیت‌های بالقوه برای جذب ذینفعان ( شامل بدنه، کادرآموزشی، دانش‌آموزان و والدین آنها از گروهها و طبقات اجتماعی مختلف) قابلیت تبدیل شدن به یک جنبش فراگیر اجتماعی را داشت.

🔹شاید برخورداری از همین ویژگی‌ها، برای آن بخش از سازوکار قدرت که تمامیت‌خواهی را در دستور کار قرار داده بود و در جهت قبض همه اشکال فعالیت جمعی تلاش می‌کرد، کافی بود تا در مقابل یک جنبش سازمان‌یافته‌ی نوپا بایستد. این رویکرد گرچه در دوره‌های مختلف با شدت و ضعف‌هایی همراه بود، اما از دستورالعمل یکپارچه و منسجمی در مواجهه با کنش‌های اعتراضی با عنوان «امنیتی‌سازی فضای مطالبه‌گری» پیروی می‌کرد.

🔹محرومیت‌ها یا محدودیت‌های شغلی، احضار و پرونده‌سازی قضایی، بازداشت جمعی از کنشگران و ایجاد محدودیت برای فعالیت آزادانه تشکل‌های صنفی، از جمله تبعات سلطه چنین نگرشی به کنشگری سازمان‌یافته معلمان بود که از دو دهه پیش تاکنون ادامه داشته است.

🔹گرچه به باور بسیاری از صاحب‌نظران، جریان صنفی معلمان همچنان یک جریان پیشرو در میان گروههای صنفی و مطالبه‌محور است اما مروری بر روند فعالیت تشکل‌هایی چون شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان و کانون‌های صنفی تشکیل‌دهنده آن، تنها در دو سال گذشته بیانگر آن است که تبعات ناشی از سالها اعمال محدودیت در فعالیت آزادانه تشکل‌های صنفی و تخریب نسبی سازوکارهای ارگانیک، میزان آسیب‌پذیری این جنبش را بیش از پیش افزایش داده است.

🔹«جامعه نو» با طرح پرسش‌هایی از فعالان صنفی، شیوه مواجهه دولت و در معنای عام آن قوای حاکم با کنش‌های صنفی معلمان را مورد بررسی قرار داده است.

🔹در این پرسش و پاسخ‌ها از دو تن از کنشگران صنفی پرسیده‌ایم، با در نظر گرفتن برخوردها و محدودیت‌های انجام شده در سالیان اخیر، آیا می‌توان نقطه تمایز مشخصی در شیوه مواجهه دولت‌ها با کنش‌ها و اعتراضات صنفی معلمان یافت که بر پیشروی یا پسروی روند مطالبه‌گری تاثیر محسوسی گذاشته باشد؟

🔹همچنین این پرسش را طرح کرده‌ایم که آیا تغییری در شیوه سازماندهی کنش‌های صنفی معلمان در سالهای اخیر به وجود آمده و تجربیات موفقی در این زمینه به ثبت رسیده است یا خیر؟!


ادامه متن در لینک زیر:

https://telegra.ph/Bv-05-23-2


#إمرأة_حیاة_حرّیة
#فعالیت_صنفی_جرم_نیست
#ما_خاموش_شدنی_نیستیم
#تشکل_مستقل_حق_ماست

🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران

🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra

🔹نشانی ارتباط با کانال:
🆔 @kashowranews