⭕️ پیام احمد ایران پناه معلمی از مریوان خطاب فرماندار تازه رسیده‌ی مریوان، جناب آقای اسماعیل احمدی
سلام علیکم
🔹بنده احمد ایران‌پناه خطاب و عتابم به شماست، تازه آمده‌ای، لابدی از، داشتن تحفه‌ای به فرادستان و زَهره ای از فرودستانت.
این جانب معلمم و بعد از سی سال، در کسوت مفتخر، مهر امسال به باور مسئولین مملکتم، از کار افتادم.
امسال کاروان همکارانی که زحمت را از کول شما مسئولین انداختند، بسیار بودند؛ بالغ بر صد نفر.
نمی دانم رییس با تدبیر و هوشمند آموزش و پرورش، از این کاهش ازدحام، با خبر است یا نه؟
اما از دَرِ اداره‌ی متبوع که خارج شدیم، بر خلاف جشن امروز، که چماقداران هر قدم همراهمان بودند، تاکنون کسی نپرسیده، چرا می روی؟
ابلاغت، حکمت، لوحت، تقدیرت، پاداشت کو و کجا می روی؟
کس نپرسید، اما من و همکارانم به جان لمس کردیم که فاصله گرفتن از "فرهنگ" چه آسان است و باب میل مسئولین. حتم دارم جناب یونسفهان خبر ندارد یا شاید خطا، از کارگزینی باشد که به موقع آمار بازنشسته‌ها را اعلان نکرده‌اند، یا میدانست و هنوز وقت واکنش شریف نرسیده بود.
🔸جناب فرماندار؛ 📣📣📣
می‌دانم تا اینجا، شما قصوری نداری، اما شک ندارم تو که لیاقت فرمانداری بهت عطا شده، خبر داری معلمین ناراضیند، ناراضی.
نه تنها در شهر زیر فرمان عالی، که در سراسر ایران.
قربان؛ خواسته‌های آنها را نیز، می دانید، هر چند ممکن است، خاطرتان مکدر گردد، بگذار با هم آنها را مروری کنیم:
#معیشت آبرومندانه، #منع_خصوصی_سازی، #تحصیل_رایگان، #همسان‌سازی_حقوق، حقِ داشتن صنف و اتحادیه، آزادی معلمان زندانی.
اینها با بیان متمدنانه‌ی معلمان، خشونت پرهیز، مسالمت آمیز و نرم، پرهیز از شعارهای ساختار شکنانه، در مکان‌های فرهنگی و معین. بار دیگر اینها را مرور کن، ایرادتان به کجایشان است؟ بفرمایید....
🔸جناب فرماندار؛ 📣📣📣
مستحضر هستید، این تجمعات گسترده، سراسری و برنامه‌مندند. فریاد حق خواهی و مطالبه‌گرانه‌ی صد درصد صنفی و صد البته شنیده ناشده‌ی همه‌ی معلمان در همه‌ی شهرهای ایران. مریوانِ تحت مدیریت عالی هم، مثل همه‌ی این شهرها.
حقیر هم مثل همکارانم، به رغبت در همه‌ی این اعتراضات حاضر و ناظر بوده ام.
🔺نه چپم، نه راستم، نه اسیرم، نه اجیرم، نه هوایِ جایِ نماینده‌ی خوش خیال دارم، نه دنبال پستم و مقام طلب، همه اش برای شما، پیشکشتان.
فریاد من حقی است در قانون اساسی خودتان، با دست خودتان نوشته‌اید، همین می خواهیم و بس.
امروز روز معلم بود، معلمان مریوان همراه و به تبعیت از فرهنگیان سراسر ایران، خواستند باز خواسته هایشان را به گوش شماها مسئولین خوش خیال برسانند، مثل همیشه، آرام، در کمال کرامت، با شعارهای صنفی.
حیف! تو این معلمان مریوانی را نمیشناسی. اینان در همه‌ی انجمن‌ها و نهادهای مدنی شهر، بی‌مزد و منتِ این و آن، فعالند، چقدر بی‌ادعایند و بزرگوار! والله دست بوسیشان افتخار این حقیر است. اگر باور نمی داری، رو از آگاهیانت پرس.
تجمعات آنها الگوی حق خواهیست، برو فیلم تجمعاتشان را در زمان فرماندارِ سلفت، که ماشاالله، دوستان امنیتی با مهارت تمام، مویی از آن نامضبوط نگذاشته اند، ببین.
امروز شما شیرینی قدومتان را با شیرینی گرامی داشت مقام معلم و کیک پاداش و خسته نباشی بازنشستگان، هر سه را با هم، در مراسمی باشکوه، تقدیم کردی.
این تدبیر مدیریت شما در اذهان مردم، علی الخصوص جامعه‌ی فرهنگی خواهد ماند. دستتان برین نَسَق دراز باد.
بازداشت عزیز معلمان، شجاع ترین و بهترین معلمان، سران خونی، دستان شکسته، پای افگار، گوشان مملو از ناسزا، کشیدن همکاران معلم در زیر تابلوی فرهنگ، اهانت و هول خانم ها، اینها ره‌آورد اولیه شماست برای آموزش و پرورش، چه ره‌آوردِ دلچسب و ماندنیی!
نمی دانم شما، اما مطمئنم عده‌ای از این چماقداران سرکوب، دانش آموز مدرسه‌یی دارند، فردا در کلاس، با سران شکسته و باند بسته‌ی معلمانشان، روبرو می شوند و از آنها می پرسند، چه شده است، وقتی معلمان در جوابشان می گویند این گلها را بابایتان بر سر ما زده‌اند، این پاک ضمیران کودک، شغل معلم و شغل بابایی را، خوب قضاوت می کنند.
🔸جناب فرماندار؛ 📣📣📣
تَرسَت از چه بود؟
انتظار می‌رود بفرمایید، تجمع معلمان مریوان با شهرهای دیگر چه تفاوتی داشت؟
در تجمعات قبلی این معلمان چه یاغی گری‌هایی کردند، و کدام بغی را مرتکب شدند؟
کدام مقدسات را نشانه رفتند، و کدام راه را بستند؟
به چه کسان و نهادهایی تعرض کردند؟
یا به سوی خانه‌ی شیشه‌ای چه کسی سنگ انداختند؟
که برایت راه نارفته نماند، الا یکی و آن هم، تخفیف و تحقیر این قشر کریم و شریف.
ادامه در پست بعد ⤵️
سلام علیکم
🔹بنده احمد ایران‌پناه خطاب و عتابم به شماست، تازه آمده‌ای، لابدی از، داشتن تحفه‌ای به فرادستان و زَهره ای از فرودستانت.
این جانب معلمم و بعد از سی سال، در کسوت مفتخر، مهر امسال به باور مسئولین مملکتم، از کار افتادم.
امسال کاروان همکارانی که زحمت را از کول شما مسئولین انداختند، بسیار بودند؛ بالغ بر صد نفر.
نمی دانم رییس با تدبیر و هوشمند آموزش و پرورش، از این کاهش ازدحام، با خبر است یا نه؟
اما از دَرِ اداره‌ی متبوع که خارج شدیم، بر خلاف جشن امروز، که چماقداران هر قدم همراهمان بودند، تاکنون کسی نپرسیده، چرا می روی؟
ابلاغت، حکمت، لوحت، تقدیرت، پاداشت کو و کجا می روی؟
کس نپرسید، اما من و همکارانم به جان لمس کردیم که فاصله گرفتن از "فرهنگ" چه آسان است و باب میل مسئولین. حتم دارم جناب یونسفهان خبر ندارد یا شاید خطا، از کارگزینی باشد که به موقع آمار بازنشسته‌ها را اعلان نکرده‌اند، یا میدانست و هنوز وقت واکنش شریف نرسیده بود.
🔸جناب فرماندار؛ 📣📣📣
می‌دانم تا اینجا، شما قصوری نداری، اما شک ندارم تو که لیاقت فرمانداری بهت عطا شده، خبر داری معلمین ناراضیند، ناراضی.
نه تنها در شهر زیر فرمان عالی، که در سراسر ایران.
قربان؛ خواسته‌های آنها را نیز، می دانید، هر چند ممکن است، خاطرتان مکدر گردد، بگذار با هم آنها را مروری کنیم:
#معیشت آبرومندانه، #منع_خصوصی_سازی، #تحصیل_رایگان، #همسان‌سازی_حقوق، حقِ داشتن صنف و اتحادیه، آزادی معلمان زندانی.
اینها با بیان متمدنانه‌ی معلمان، خشونت پرهیز، مسالمت آمیز و نرم، پرهیز از شعارهای ساختار شکنانه، در مکان‌های فرهنگی و معین. بار دیگر اینها را مرور کن، ایرادتان به کجایشان است؟ بفرمایید....
🔸جناب فرماندار؛ 📣📣📣
مستحضر هستید، این تجمعات گسترده، سراسری و برنامه‌مندند. فریاد حق خواهی و مطالبه‌گرانه‌ی صد درصد صنفی و صد البته شنیده ناشده‌ی همه‌ی معلمان در همه‌ی شهرهای ایران. مریوانِ تحت مدیریت عالی هم، مثل همه‌ی این شهرها.
حقیر هم مثل همکارانم، به رغبت در همه‌ی این اعتراضات حاضر و ناظر بوده ام.
🔺نه چپم، نه راستم، نه اسیرم، نه اجیرم، نه هوایِ جایِ نماینده‌ی خوش خیال دارم، نه دنبال پستم و مقام طلب، همه اش برای شما، پیشکشتان.
فریاد من حقی است در قانون اساسی خودتان، با دست خودتان نوشته‌اید، همین می خواهیم و بس.
امروز روز معلم بود، معلمان مریوان همراه و به تبعیت از فرهنگیان سراسر ایران، خواستند باز خواسته هایشان را به گوش شماها مسئولین خوش خیال برسانند، مثل همیشه، آرام، در کمال کرامت، با شعارهای صنفی.
حیف! تو این معلمان مریوانی را نمیشناسی. اینان در همه‌ی انجمن‌ها و نهادهای مدنی شهر، بی‌مزد و منتِ این و آن، فعالند، چقدر بی‌ادعایند و بزرگوار! والله دست بوسیشان افتخار این حقیر است. اگر باور نمی داری، رو از آگاهیانت پرس.
تجمعات آنها الگوی حق خواهیست، برو فیلم تجمعاتشان را در زمان فرماندارِ سلفت، که ماشاالله، دوستان امنیتی با مهارت تمام، مویی از آن نامضبوط نگذاشته اند، ببین.
امروز شما شیرینی قدومتان را با شیرینی گرامی داشت مقام معلم و کیک پاداش و خسته نباشی بازنشستگان، هر سه را با هم، در مراسمی باشکوه، تقدیم کردی.
این تدبیر مدیریت شما در اذهان مردم، علی الخصوص جامعه‌ی فرهنگی خواهد ماند. دستتان برین نَسَق دراز باد.
بازداشت عزیز معلمان، شجاع ترین و بهترین معلمان، سران خونی، دستان شکسته، پای افگار، گوشان مملو از ناسزا، کشیدن همکاران معلم در زیر تابلوی فرهنگ، اهانت و هول خانم ها، اینها ره‌آورد اولیه شماست برای آموزش و پرورش، چه ره‌آوردِ دلچسب و ماندنیی!
نمی دانم شما، اما مطمئنم عده‌ای از این چماقداران سرکوب، دانش آموز مدرسه‌یی دارند، فردا در کلاس، با سران شکسته و باند بسته‌ی معلمانشان، روبرو می شوند و از آنها می پرسند، چه شده است، وقتی معلمان در جوابشان می گویند این گلها را بابایتان بر سر ما زده‌اند، این پاک ضمیران کودک، شغل معلم و شغل بابایی را، خوب قضاوت می کنند.
🔸جناب فرماندار؛ 📣📣📣
تَرسَت از چه بود؟
انتظار می‌رود بفرمایید، تجمع معلمان مریوان با شهرهای دیگر چه تفاوتی داشت؟
در تجمعات قبلی این معلمان چه یاغی گری‌هایی کردند، و کدام بغی را مرتکب شدند؟
کدام مقدسات را نشانه رفتند، و کدام راه را بستند؟
به چه کسان و نهادهایی تعرض کردند؟
یا به سوی خانه‌ی شیشه‌ای چه کسی سنگ انداختند؟
که برایت راه نارفته نماند، الا یکی و آن هم، تخفیف و تحقیر این قشر کریم و شریف.
ادامه در پست بعد ⤵️