🔴 بیانیه کانون صنفی معلمان ایران (تهران) در گرامی‌داشت #روز_معلم، اردیبهشت ۱۴۰۳
یاد بعضی نفرات
روشنم می‌دارد
قوتم می‌بخشد
راه می‌اندازد
🔸 گرامی می‌داریم نام و یاد تمامی معلمانی که از گذشته تاکنون با تلاش‌های آموزشی و علمی، فردی و جمعی، کنش‌ها و تکاپوهای برابری خواهانه و آگاهی‌بخش، در راه رشد و توسعه این سرزمین و فرزندانش تلاش نموده با وجود تمامی دشواری‌ها، کمبودها، محدودیت‌ها، تنگ نظری‌ها و انحصارطلبی‌های شیفتگان قدرت، با درک مسئولیت انسانی و اجتماعی حرفه معلمی، پاپس نگذاشته و هریک به فراخور توان خود قدمی به پیش برداشته‌اند.
🔸 اردیبهشت را به درستی می توان ماه معلمان تاثیرگذار نامید. زادروز دو معلم برجسته در اول و نوزدهم ( #زهرا_کیا_خانلری، #جبار_باغچه_بان ) و درگذشت دو معلم شاخص ( #محمد_بهمن_بیگی و #ابوالحسن_خانعلی ) در یازدهم و دوازدهمِ این ماه، می‌تواند مهمترین دلیل برای بزرگداشت مقام معلم و پرداختن به مسائل معلمان که بخشی از مسائل آموزش و پرورش و ادامه کاستی ها و بی تدبیرهای کلان مدیریتی کشور است، در ماه اردیبهشت باشد.
🔸 این روزها بیش از هر زمان دیگر شاهد پافشاری لجوجانه و بی‌منطق هسته سخت قدرت بر روش‌های شکست‌خورده چهل و پنج سال اخیر هستیم. این روند، پرداختن صرف به کاستی‌ها و ناکارآمدی‌های مزمن در آموزش و پرورش را دشوار می‌کند اما بیان این مسائل نه به معنای نادیده گرفتن و بی توجهی به مسائلی است که جامعه در کل و معلمان به عنوان بخشی از این جامعه به آن گرفتارند، بلکه کاملا در این راستاست که وضعیت به شدت وخیم کنونی آموزش و پرورش تالی فاسد همان سیاست‌های کلانی است که جامعه را به ستوه آورده و آماده انفجار نموده است.
🔸 اگر آموزش و پرورش چندین دهه است که دچار کسری بودجه مزمن بوده و از انجام ابتدایی‌ترین وظایف خود در زمینه تامین آموزش رایگان و باکیفیت امتناع می نماید، نتیجه مستقیم سیاست‌های نظامی‌گری حکومتی است که با درکی ناهمزمان با دنیای جدید، امنیت را صرفا در خرید، ساخت و ذخیره سلاح‌های جنگی دنبال می‌کند و قدرت را در تحمیل خواسته‌های اقلیتی متحجر به جامعه‌ای پویا، با انگیزه رشد و ترقی بالا، می‌جوید. لذا نمی‌تواند یا نمی‌خواهد بیندیشد که آموزش به عنوان مهمترین عامل دستیابی به همبستگی ملی را به عاملی برای شکاف‌های عمیقتر اجتماعی تبدیل کرده؛ با تحمیل تنگ نظری‌های ایدئولوژیک به جای آموزش صلح و مدارا، به عاملی برای نفرت پراکنی و اِعمال انواع تبعیض‌های جنسیتی، عقیدتی و قومی تبدیل شده و با رها کردن سرمایه گذاری‌های ضروری در این امر بنیادین اجتماعی و کالایی نمودن آموزش، نه تنها فرصت حداقلی برای کودکان محروم این سرزمین را از بین برده، مدرسه را از یک نهاد اجتماعی به یک بنگاه اقتصادی تبدیل کرده، تحرک طبقاتی را که لازمه رشد و پیشرفت هرجامعه‌ای است نیز از آن گرفته است. با تمرکزگرایی شدید در نظام آموزش که بازتاب نظام سیاسی غیردموکراتیک، متمرکز و حلقه مداوما تنگ‌تر شده شرکای قدرت است، نه تنها ابتکار و خلاقیت در بدنه نظام آموزشی را از بین برده، راه را بر آموزش براساس تفکر انتقادی مسدود نموده؛ معلم و دانش‌آموز را به سان سربازانی گوش به فرمان می‌خواهد که هرگونه سخن، اندیشه و عمل متفاوت از آنان را برنمی‌تابد. هجوم همواره به تشکلهای مستقل در حوزه آموزش و هر حوزه اجتماعی دیگر دست کم در سه دهه اخیر و پرونده سازی‌های متعدد برای معلمان و کنش‌گرانی که نشانی از مخالفت با سیاست های جاری در نظام آموزشی داشته‌اند به ویژه در سال‌های اخیر، بهترین گواه چنین رویکردی است.
🔸 کانون صنفی معلمان بر این باور است که برای برون رفت از این شرایط که جز فروپاشی اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی سرانجام دیگری نخواهد داشت، بازاندیشی بنیادین انتقادی در مبانی نظری و سازوکارهای مدیریتی نظام آموزشی که سرریز مبانی نظری و سیاسی ایدئولوژی حاکم است، راه دیگری نمی توان یافت....
متن کامل این بیانیه را در لینک زیر بخوانید:
https://bit.ly/4aXv4J8
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
📍اخبار، نظرات و انتقادات خود در حوزه مسایل صنفی و آموزشی را از طریق آی‌دی زیر برای درج در کانال ارسال کنید 👇
🆔 @kashowranews
یاد بعضی نفرات
روشنم می‌دارد
قوتم می‌بخشد
راه می‌اندازد
🔸 گرامی می‌داریم نام و یاد تمامی معلمانی که از گذشته تاکنون با تلاش‌های آموزشی و علمی، فردی و جمعی، کنش‌ها و تکاپوهای برابری خواهانه و آگاهی‌بخش، در راه رشد و توسعه این سرزمین و فرزندانش تلاش نموده با وجود تمامی دشواری‌ها، کمبودها، محدودیت‌ها، تنگ نظری‌ها و انحصارطلبی‌های شیفتگان قدرت، با درک مسئولیت انسانی و اجتماعی حرفه معلمی، پاپس نگذاشته و هریک به فراخور توان خود قدمی به پیش برداشته‌اند.
🔸 اردیبهشت را به درستی می توان ماه معلمان تاثیرگذار نامید. زادروز دو معلم برجسته در اول و نوزدهم ( #زهرا_کیا_خانلری، #جبار_باغچه_بان ) و درگذشت دو معلم شاخص ( #محمد_بهمن_بیگی و #ابوالحسن_خانعلی ) در یازدهم و دوازدهمِ این ماه، می‌تواند مهمترین دلیل برای بزرگداشت مقام معلم و پرداختن به مسائل معلمان که بخشی از مسائل آموزش و پرورش و ادامه کاستی ها و بی تدبیرهای کلان مدیریتی کشور است، در ماه اردیبهشت باشد.
🔸 این روزها بیش از هر زمان دیگر شاهد پافشاری لجوجانه و بی‌منطق هسته سخت قدرت بر روش‌های شکست‌خورده چهل و پنج سال اخیر هستیم. این روند، پرداختن صرف به کاستی‌ها و ناکارآمدی‌های مزمن در آموزش و پرورش را دشوار می‌کند اما بیان این مسائل نه به معنای نادیده گرفتن و بی توجهی به مسائلی است که جامعه در کل و معلمان به عنوان بخشی از این جامعه به آن گرفتارند، بلکه کاملا در این راستاست که وضعیت به شدت وخیم کنونی آموزش و پرورش تالی فاسد همان سیاست‌های کلانی است که جامعه را به ستوه آورده و آماده انفجار نموده است.
🔸 اگر آموزش و پرورش چندین دهه است که دچار کسری بودجه مزمن بوده و از انجام ابتدایی‌ترین وظایف خود در زمینه تامین آموزش رایگان و باکیفیت امتناع می نماید، نتیجه مستقیم سیاست‌های نظامی‌گری حکومتی است که با درکی ناهمزمان با دنیای جدید، امنیت را صرفا در خرید، ساخت و ذخیره سلاح‌های جنگی دنبال می‌کند و قدرت را در تحمیل خواسته‌های اقلیتی متحجر به جامعه‌ای پویا، با انگیزه رشد و ترقی بالا، می‌جوید. لذا نمی‌تواند یا نمی‌خواهد بیندیشد که آموزش به عنوان مهمترین عامل دستیابی به همبستگی ملی را به عاملی برای شکاف‌های عمیقتر اجتماعی تبدیل کرده؛ با تحمیل تنگ نظری‌های ایدئولوژیک به جای آموزش صلح و مدارا، به عاملی برای نفرت پراکنی و اِعمال انواع تبعیض‌های جنسیتی، عقیدتی و قومی تبدیل شده و با رها کردن سرمایه گذاری‌های ضروری در این امر بنیادین اجتماعی و کالایی نمودن آموزش، نه تنها فرصت حداقلی برای کودکان محروم این سرزمین را از بین برده، مدرسه را از یک نهاد اجتماعی به یک بنگاه اقتصادی تبدیل کرده، تحرک طبقاتی را که لازمه رشد و پیشرفت هرجامعه‌ای است نیز از آن گرفته است. با تمرکزگرایی شدید در نظام آموزش که بازتاب نظام سیاسی غیردموکراتیک، متمرکز و حلقه مداوما تنگ‌تر شده شرکای قدرت است، نه تنها ابتکار و خلاقیت در بدنه نظام آموزشی را از بین برده، راه را بر آموزش براساس تفکر انتقادی مسدود نموده؛ معلم و دانش‌آموز را به سان سربازانی گوش به فرمان می‌خواهد که هرگونه سخن، اندیشه و عمل متفاوت از آنان را برنمی‌تابد. هجوم همواره به تشکلهای مستقل در حوزه آموزش و هر حوزه اجتماعی دیگر دست کم در سه دهه اخیر و پرونده سازی‌های متعدد برای معلمان و کنش‌گرانی که نشانی از مخالفت با سیاست های جاری در نظام آموزشی داشته‌اند به ویژه در سال‌های اخیر، بهترین گواه چنین رویکردی است.
🔸 کانون صنفی معلمان بر این باور است که برای برون رفت از این شرایط که جز فروپاشی اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی سرانجام دیگری نخواهد داشت، بازاندیشی بنیادین انتقادی در مبانی نظری و سازوکارهای مدیریتی نظام آموزشی که سرریز مبانی نظری و سیاسی ایدئولوژی حاکم است، راه دیگری نمی توان یافت....
متن کامل این بیانیه را در لینک زیر بخوانید:
https://bit.ly/4aXv4J8
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
📍اخبار، نظرات و انتقادات خود در حوزه مسایل صنفی و آموزشی را از طریق آی‌دی زیر برای درج در کانال ارسال کنید 👇
🆔 @kashowranews
Telegraph
بیانیه کانون صنفی معلمان ایران (تهران) در گرامی‌داشت روز معلم، اردیبهشت ۱۴۰۳
یاد بعضی نفراتروشنم می‌داردقوتم می‌بخشدراه می‌اندازد گرامی می‌داریم نام و یاد تمامی معلمانی که از گذشته تاکنون با تلاش‌های آموزشی و علمی، فردی و جمعی، کنش‌ها و تکاپوهای برابری خواهانه و آگاهی‌بخش، در راه رشد و توسعه این سرزمین و فرزندانش تلاش نموده با وجود…