کانال صنفی معلمان ایران
6.35K subscribers
17.3K photos
2.61K videos
407 files
8.27K links
#این_کانال_مستقل_است

حقوق دانش آموزان و معلمان
قوانین اداری
بخشنامه ها
یادداشت های صنفی و آموزشی
پلی بین معلمان و فعالان صنفی.
شعر ، داستان ، یادداشت خود را از طریق آی دی زیر برای ما ارسال نمایید.
@Ertebat_ba_kasenfe
Download Telegram
💠 #گزارش

🔴 زخم ناسور بازماندگی از تحصیل

بررسی بازماندگی از تحصیل کودکان و دلایل متعدد آن در گفت‌وگو با کارشناسان ۱

روزنامه شرق، ۱۳ شهریور ۱۴۰۲

🔸جولان کرونا و دو، سه سال سیاهی که خیلی‌ها را در گرداب خودش فرو‌برد و خیلی‌های دیگر را خانه‌نشین کرد و کسب‌وکارها را به گل نشاند، به نظام آموزشی کشور هم سیلی محکمی زد. مدارس تق‌و‌لق و آموزش نصفه‌و‌نیمه آنلاین، نتیجه‌ای جز افت تحصیلی چشمگیر دانش‌آموزان نداشت؛ ماجرایی که تعارف‌بردار نیست و سال گذشته نه‌تنها وزیر وقت آموزش و پرورش از افت ۳۰ درصدی تحصیل دانش‌آموزان خبر داد، بل یکی از نمایندگان کمیسیون آموزش مجلس هم گفته بود که میانگین معدل دانش‌آموزان ۱۱.۵ است. البته او حقوق ناچیز معلمان را هم مزید بر علت خوانده بود. افت تحصیلی به‌ویژه در مقطع ابتدایی یک غصه است و ترک تحصیل دانش‌آموزان و رشد کودکان بازمانده از تحصیل هزار غصه.نه اینکه تا پیش از کرونا همه چیز بر وفق مراد بود؛ اما در این دو‌ سه سال اخیر، وضعیت از بد هم بدتر شد. ۲۷ مرداد امسال، معصومه نجفی‌پازوکی، معاون آموزش ابتدایی وزارت ، ضمن معرفی سامانه «شهید محمودوند» در جهت شناسایی، جذب و نگهداشت بازماندگان از تحصیل از ۱۶۰ هزار دانش‌آموز بازمانده از تحصیل در حوزه ابتدایی خبر داد. البته بین دو مفهوم بازماندگی از تحصیل و ترک تحصیل تفاوتی وجود دارد. اگر فردی قبل از ۱۸ سالگی که دوره کودکی تعریف می‌شود، از مدرسه بیرون بیاید، ترک تحصیل کرده است و در ایران تا دوره دوم متوسطه تحصیل اجباری است؛ اما کودک بازمانده از تحصیل به کسی گفته می‌شود که به‌ دلیل یک عامل خارجی از ادامه تحصیل محروم می‌شود. این کودکان فرصت‌های اجتماعی بسیار زیادی را در آینده از دست می‌دهند و ممکن است در کودکی به کار روی آورند.
رشد ۱۲۰ درصدی بازماندگی در سال ۹۹-۱۴۰۰

مرکز پژوهش‌های مجلس اواخر دی‌ ۱۴۰۱ گزارشی منتشر کرد و در آن روند ترک تحصیل و بازماندگی از تحصیل در آموزش و پرورش از سال ۹۹ تا ۴۰۰ را بررسی کرد. بر اساس این گزارش پژوهشی بازماندگی از تحصیل و ترک تحصیل یکی از اصلی‌ترین چالش‌های نظام آموزش و پرورش ایران به‌ویژه پس از همه‌گیری کووید‌۱۹ و غیرحضوری‌شدن آموزش‌هاست. طبق آخرین آماری که وزارت آموزش و پرورش در سال تحصیلی۱۴۰۰-۱۴۰۱ منتشر کرده بود، هرچند تلاش‌هایی برای جذب بازماندگان از تحصیل و کاهش آمار نسبت به سال تحصیلی ۹۹-۴۰۰ انجام شده بود، اما در این سال همچنان بیش از ۹۱۱ هزار نفر در مقاطع مختلف از تحصیل بازمانده بودند و ۲۷۹ هزار دانش‌آموز نیز ترک تحصیل کرده بودند.
بر اساس گزارش مرکز پژوهش‌ها، ۷۷۷هزارو ۸۶۲ نفر در سال تحصیلی ۹۴-۹۵ از تحصیل بازماندند. این آمار در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ با رشد ۱۷.۱۵ درصدی به ۹۱۱هزارو ۲۷۲ نفر رسیده است. این گزارش اعلام کرده که روند بازماندگی از تحصیل از سال ۹۴ تا ۹۶ رو به کاهش بوده؛ اما در سال تحصیلی ۹۷-۹۸ یکباره با رشد ۴.۳۳ درصدی مواجه شده است. بررسی این رشد ناگهانی نشان می‌دهد که در همین سال تحصیلی آمار بازماندگان از تحصیل در دوره ابتدایی و متوسطه اول رو به کاهش بوده؛ اما این آمار در دوره متوسطه دوم نسبت به سال قبل رشد ۱.۶۸ درصدی داشته است.
این گزارش گفته که آمار بازماندگان از تحصیل شش‌ساله در سال ۹۹-۴۰۰ با رشد چشمگیر ۱۲۰ درصدی نسبت به سال قبل آن همراه بوده که به‌ نظر می‌رسد علت آن، شیوع ویروس کرونا بوده است؛ اما با کاهش و جلوگیری از شیوع این ویروس، روند بازگشت به مدرسه با روندی کند همراه شده است. معنای این پدیده آن است که بازگشت بازماندگان از تحصیل به چرخه آموزش امری دشوار است.

🔸بر اساس داده‌های این گزارش استان سیستان‌وبلوچستان در هر دو سال تحصیلی ۹۴-۹۵ و همچنین ۱۴۰۰-۱۴۰۱ و مبتنی بر هر دو مؤلفه فراوانی مطلق و نسبی در رتبه نخست بیشترین بازماندگی از تحصیل قرار دارد و استان آذربایجان‌ غربی نیز بر اساس مؤلفه فراوانی نسبی در همین بازه زمانی در رتبه دوم و خراسان رضوی بر اساس مؤلفه فراوانی مطلق در رتبه دوم قرار دارند. ترکیب پنج استان دارای بیشترین فراوانی نسبی بازماندگی از تحصیل در بازه زمانی ۶ساله مطالعه‌شده تغییر نکرده و همان استان‌ها در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ در رتبه یک تا پنج قرار گرفته‌اند.
سیستان‌وبلوچستان رتبه اول در ترک تحصیل

بخش دیگری از این گزارش آمار بازماندگان از تحصیل جذب‌شده را از سال تحصیلی ۹۴-۹۵ تا سال تحصیلی ۹۸-۹۹ توضیح می‌دهد. در سال‌های ۹۴ تا ۹۹ بالاترین نرخ جذب کودکان بازمانده از تحصیل ۳.۵ درصد است. به این معنا که در بهترین حالت معادل ۷.۹۴ درصد از کودکان بازمانده از تحصیل به چرخه آموزش بازنگشتند.این وضعیت در سال ۹۸-۹۹ به این نحو است که تنها ۳۶هزارو ۴۴۴نفر معادل ۲.۹درصد از کل کودکان بازمانده از تحصیل جذب شدند و ۹۷.۱درصد از کودکان بازمانده از تحصیل جذب مدارس نشدند.

ادامه دارد

📚کانال صنفی معلمان ایران
🔸🔸🔸

🆔 @kasenfi
🔴 زخم ناسور بازماندگی از تحصیل

بررسی بازماندگی از تحصیل کودکان و دلایل متعدد آن در گفت‌وگو با کارشناسان ۳

روزنامه شرق، ۱۳ شهریور ۱۴۰۲

لینک قسمت ۲
https://tttttt.me/KSMtehran/14535

محمدرضا سیفی یکی از دلایل مسئله ترک تحصیل بیش از ۵۰ درصدی دختران عشایر پس از دوره ابتدایی را، موفق‌ نبودن در اجرای اساس‌نامه مدارس عشایری عنوان کرده بود. این اساس‌نامه مصوبه ۹۰۸مین جلسه شورای‌عالی آموزش و پرورش در تاریخ ۱۱ اسفند ۹۳ بود. در اساس‌نامه مدارس عشایری آمده است: «با درنظرگرفتن اقتضائات خاص جامعه عشایری و به منظور بسط عدالت آموزشی و پرورشی برای دانش‌آموزان آنها، بر مبنای اسناد بالادستی به‌ویژه نقشه جامع علمی کشور، سند تحول بنیادین آموزش و پرورش و آیین‌نامه ساماندهی عشایر (مصوب هیئت وزیران) تصویب و مدارس عشایر کشور بر‌ اساس آن اداره خواهند شد».

در ماده پنج این اساسنامه آمده است: «به‌منظور افزایش پوشش تحصیلی و جلوگیری از ترک تحصیلی دانش‌آموزان عشایر، به‌ویژه دانش‌آموزان دختر، وزارت آموزش و پرورش موظف است نسبت به ارائه فزون‌تر خدمات آموزشی و پرورشی مختلف در دوره‌های تحصیلی اول و دوم متوسطه، از قبیل تأمین وسیله رفت‌وآمد رایگان، راه‌اندازی خوابگاه‌های مرکزی، تأسیس مدارس شبانه‌روزی، آموزش‌های از راه دور و... اقدام کند». اما نه‌تنها این اتفاق نیفتاد بلکه ۷ سال بعد، ضوابط و مقررات تأسیس مدارس عشایری تصویب شد و این ضوابط و مقررات برای اجرا به وزارت آموزش و پرورش ابلاغ شد که البته به نظر می‌رسد باز هم راه به جایی نبرده است.

موضوعی که سیف هم در گفت‌وگو با اقتصاد ۲۴ به آن اشاره کرده بود؛ «در اساسنامه مدارس عشایری بر این موضوع تأکید شده که اگر نمی‌توانیم خوابگاه مرکزی و مدارس شبانه‌روزی برای دختران تأسیس کنیم، حداقل وسایل ایاب و ذهاب رایگان برای آنها در نظر گرفته شود؛ چراکه در بسیاری از موارد، به دلیل مسائل جغرافیایی و دوری راه و صعب‌العبور بودن منطقه، این دانش‌آموزان پس از اتمام مقطع ابتدایی ترک تحصیل می‌کنند».
البته او گفته بود که به‌جز این دلایل دیگری هم در ترک تحصیل دختران عشایر تأثیر دارد؛ از ازدواج زودهنگام دختران گرفته تا نگاه سنتی و تعصبی نسبت به تحصیل دختران
. او این موارد را با استناد به پژوهشی که در این زمینه انجام شده بود، عنوان کرده بود: «یک فرهنگ غالب در برخی نقاط کشور و به‌ویژه خانواده‌های روستایی و عشایری وجود دارد که معتقدند دختر باید خانه‌دار باشد، یا اینکه بر این باورند که ازدواج به تحصیل ارجحیت دارد یا اینکه این دختران به دلیل ناآگاهی و کم‌سوادی والدین، اجازه ادامه تحصیل ندارند. عامل دیگر در ذیل مسائل و عوامل فرهنگی و اجتماعی، وجود معلمان مرد در مدارس دخترانه است که این مسئله موجب می‌شود والدین تمایلی به ادامه تحصیل دختر با وجود معلم مرد نداشته باشند.
همچنین برخی تعصبات قومی در برخی مناطق به عنوان زیرمجموعه این عامل است. منع تردد دختران به روستا‌های هم‌جوار برای ادامه تحصیل نیز دیده می‌شود. برخی از روستا‌ها حتی حاضر نیستند که دخترانشان از محدوده سکونت کمی آن طرف‌تر و به مدرسه بروند. در تمام استان‌های کشور و به‌ویژه در ۲۷ منطقه عشایری این مسئله فراوان دیده می‌شود».

مسائل اقتصادی، فقر و نیاز خانواده به اشتغال فرزندان یکی دیگر از عوامل ترک تحصیل آنهاست؛ «ناتوانی خانواده برای تأمین هزینه‌های تحصیلی و این مسئله که درآمد خانواده‌های عشایری فصلی است و در موقعیت‌هایی شرایط اقتصادی بهتری دارند و درآمد آنها بستگی به شرایط محیطی دارد، از عوامل ذیل مسائل اقتصادی است».

#عدالت_آموزشی
#نابرابری_آموزشی
#نابرابری_اجتماعی

📚کانال صنفی معلمان ایران
🔸🔸🔸

🆔 @kasenfi