کانال صنفی معلمان ایران

🎥 سینما

#فستیوال_فیلم_کن

🏆هیات داوران هفتاد و پنجمین جشنواره کن، نخل طلایی این دوره را به «مثلث اندوه» (Triangle of sadness) به کارگردانی روبن اوستلوند از سوئد اهدا کرد.

🏆هیات داوران هفتاد و پنجمین جشنواره کن جایزه بهترین سناریو/ فیلم‌نامه را به طارق صالح نویسنده و کارگردان مصری برای فیلمنامه صدای بهشت تقدیم کرد.

🏆جایزه بهترین هنرپیشه مرد این دوره به سونگ کانگ هو از کره جنوبی برای ایفای نقش در فیلم دلال (BROKER) تعلق گرفت.

🏆هیات داوران جشنواره کن از فیلم «هشت کوه بلند»، محصول مشترک لهستان و ایتالیا به کارگردانی شارلوت وانرمیرش و فلیکس فان گرونینگن سپاسگزاری کرد.

🏆جایزه تولد هفتاد و پنجمین سالگرد تولد جشنواره کن به ژان‌-‌پی‌یر و لوک دارن برای فیلم توری و لوکیتا اهدا شد. کارگردانان این اثر که براساس یک داستان واقعی ساخته شده، جایزه خود را به نانوایی در شهرستان بوزانسون فرانسه تقدیم کردند که برای جلوگیری از اخراج شاگرد نانوایی‌اش ۱۲ روز اعتصاب غذا کرد.

🏆جایزه بهترین کارگردانی این دوره به پارک چان-ووک برای فیلم تصمیم به ترک تعلق گرفت. آقای پارک پایان پاندمی کرونا را امیدی دوباره برای احیا و جان گرفتن سینما توصیف کرد.

🏆ژوری هفتاد و پنجمین دوره فستیوال کن جایزه ویژه خود را به فیلم ستاره‌های ظهر اثر کلر دنیس تقدیم کرد.

#فرهنگ
#سینما

🔸🔸🔸
📚 کانال صنفی معلمان ایران

🆔 @Kasenfi

1.3K views08:24

0:29

▪️جایزه بهترین هنرپیشه زن جشنواره کن به زر امیرابراهیمی

زر امیر ابراهیمی برای ایفای نقش در فیلم عنکبوت مقدس به‌عنوان بهترین هنرپیشه زن هفتاد و پنجمین دوره جشنواره فیلم کن رسید.

(زر) #زهرا_امیر_ابراهیمی در زمان دریافت جایزه، به زبان فارسی با مردم ایران و به‌ویژه مردم داغدار آبادان ابراز همبستگی کرد. او فیلم عنکبوت مقدس را فیلمی درباره بدن زنان در سراسر جهان خواند و با زنان قربانی از ایران تا حومه‌های پاریس و باماکو در مالی، همدردی کرد.

خانم امیرابراهیمی که از سال‌ها پیش در فرانسه زندگی می‌کند، «مردم فرانسه» را «مردمی خوشبخت» توصیف کرد «که تمایل زیادی دارند بدبخت باشند.» او از گلشیفته فراهانی، هنرپیشه پرکار ایرانی ساکن فرانسه، به‌عنوان راهنمای بزرگ سپاسگزاری کرد.

#فرهنگ
#سینما

🔸🔸🔸
📚 کانال صنفی معلمان ایران

🆔 @Kasenfi

1.5K views08:31

🎥 #سینما

♦️ فیلم «پرونده شماره 23»
کارگردان: زیاد دویری
محصول سال ۲۰۱۷ لبنان و فرانسه

🔸بیستم ژوئن #روز_جهانی_پناهندگان است. امروزه اردوگاه‌های پناهندگان در کشورهای مختلف، میزبان بیش از پنج میلیون نفر فلسطینی است که از سال 1948 به این سو آواره شده‌اند. حضور پناهندگان فلسطینی‌ در جامعه پیچیده لبنان همواره موضوعی پرچالش بوده است.
فیلم «پرونده شماره 23» درباره منازعه یکی از اعضای حزب مسیحی القواة البنانية با یکی از پناهندگانِ فلسطینیِ ساکنِ لبنان است. القواة البنانية گروهی شبه نظامی و دست راستی از مجموعه فالانژهاست که موسس آن؛ بَشیر جُمَیِّل طی جنگ‌های داخلی لبنان، با حمایت اسرائیل، خواستار اخراج فلسطینی‌ها از لبنان بود. فیلم در عین به تصویر کشیدن مصائبِ زیست یک فلسطینی در جایی غیر از سرزمین مادری، نگاهی به زخم‌های التیام نیافته جنگ داخلی لبنان (1990-1975) و شکاف‌های هویتی موجود در این جامعه دارد.
امروزه در لبنان نزدیک به پانصد هزار نفر فلسطینی در اردوگاه‌های آوارگان زندگی می‌کنند.

#فرهنگ
#سینما
#پناهندگان

🔸🔸🔸
📚 کانال صنفی معلمان ایران

🆔 @Kasenfi

1.0K viewsedited 06:32

🎥 #سینما

🎞 زندگی دوگانه ورونیکا The Double Life of Veronique⁣⁣⁣
کارگردان: ⁣کریشتوف کیشلوفسکی
بازیگران: ⁣⁣ایرنه ژاکوب، گیوم دو تونکدک
موسیقی :⁣⁣ ⁣زبیگنف پرایزنر
محصول : 1991 لهستان

#فرهنگ
#سینما
#کیشلوفسکی

🔸🔸🔸
📚 کانال صنفی معلمان ایران

🆔 @Kasenfi

1.0K views14:01

4:15

🌀 #سینما
#سکانس_برتر

سکانس مرگ ورونیکا در صحنه اپرا
زندگی دوگانه ورونیکا
کارگردان:کریشتف کیشلوفسکی
محصول:1991

#فرهنگ
#سینما

🔸🔸🔸
📚 کانال صنفی معلمان ایران

🆔 @Kasenfi

1.0K views14:06

🌀 یادداشت فیلم

#زندگی_دوگانه_ورونیکا

از چند وقت پیش، این حسِ غریب بِهِم دست داده که انگار تَک و تنها رها شده‌ام. درحالی‌که هیچ‌چی توی زندگیم تغییر نکرده.

ورونیک به پدرش

... «زندگی دوگانه‌یِ ورونیک» جادویِ مَحض است؛ فیلمی سراسر راز و رَمز و چُنان خیره‌کننده که نمی‌توان از تماشایش دل کَند. هر دیداری با فیلم، فُرصتِ تازه‌ای‌ست تا رازهایی دیگر رُخ بنمایند و خودی نشان بدهند، بی‌آن‌که فکری برایِ رازگُشایی کنند. سینمایِ «کریشتُف کیشلوفسکی»، اساساً، چُنین سینمایی‌ست، سینمایی سراسر پُرسش که غمی آشکار در آن به‌چشم می‌آید. فیلم‌هایی که مرثیه‌خوان نیستند، امّا نگرانند؛ نگرانِ موقعیت‌هایِ انسانی که از دست می‌روند و آدم‌هایی که به آخرِ خط رسیده‌اند. در این دُنیایِ ترسناک، چیزی که می‌تواند مرهَمی باشد بر دردها، همین احساس‌هایِ مُشترک است؛ حِسّی که آدمی را از این‌سویِ زمین، به آدمی دیگر در آن‌سو پیوند می‌زند. ‌چیزی بهتر و خوشایندتر و دل‌پذیرتر از این سُراغ دارید؟

... «زندگی دوگانه‌یِ ورونیک» شاهکاری‌ست درباره‌یِ این حِسِ غریب و گُنگ و مُبهم که نه توضیح‌دادنَش مُمکن است و نه سَردرآوردن از آن آسان است. فیلم، به‌سادگی، این نظر را طرح می‌کند که آدم‌ها می‌توانند در گوشه‌ای دیگر «هَم‌زاد»ی داشته باشند و حتّا مُمکن است این دو هَم‌زاد، روزی، در یک نُقطه‌یِ زمین باشند، بی‌آن‌که یک‌دیگر را درست‌وحسابی ببینند و از دیدنِ هم شگفت‌زده شوند. و این همان اتّفاقی‌ست که برایِ «ورونیکا» و «ورونیک» می‌افتد...

ورونیکا، در حالِ قدم‌زدن است که ناگهان چیزی می‌بیند و به تماشا می‌ایستد. اتوبوسِ توریست‌ها آن‌سویِ میدان ایستاده و دارد مُسافر‌ها را سوار می‌کند. قرار نیست هیچ توریستی در تظاهراتِ مردم آسیب ببیند. امّا آن‌چه مایه‌یِ حیرتِ ورونیکا می‌شود، دخترکی هم‌شکلِ اوست که دوربین به دست دارد و از هر چیزی عکس می‌گیرد. تا ورونیکا بجُنبد، ورونیک عکسی هم از او انداخته‌ست. ورونیکا، حیران‌تر از آن است که از ماجرا سَردرآوَرَد. و کمی بعد، در نخستین کُنسرتی که اجرا می‌کند، می‌میرد و بعد از این، ما فقط با ورونیک سَروکار داریم. بعد از این‌ست که می‌فهمیم هر دو مادرهای‌ِشان را از دست داده‌اند، هر دو مادر بیماری قلبی داشته‌اند و هر دو دختر هم این بیماری‌ها را به ارث برده‌اند. ورونیکا و ورونیک، هردو، صدایِ خوشی دارند. ورونیکا چشم‌به‌راهِ نخستین کنسرت است و در میانه‌یِ همین کنسرت آن بیماری قدیمی او را از پا می‌اندازد. ولی ورونیک نمی‌خواهد خوانندگی را ادامه دهد،‌ و ترجیح می‌دهد مُعلّم باشد نه خواننده. هردو، توپِ پلاستیکی کوچکی دارند که زیباست. ورونیکا همیشه با این توپ خوش است و دنیا را، گاهی، با این توپِ کوچک می‌بیند. ولی توپِ ورونیک در گوشه‌یِ کیفَش جا خوش کرده‌ست و او هیچ اعتنایی به این توپ نمی‌کند. این دو هَم‌زاد، حلقه‌ای طلایی هم دارند که بی‌دلیل آن را به زیرِ چشم می‌کشند. شباهت‌هایِ آن‌ها، بیش‌تر از این‌هاست. امّا برای بیش‌تر لذّت‌بردن از فیلم که نباید به‌دنبالِ شباهت‌ها بود؛ باید تفاوت‌هایِ این دو هَم‌زاد را پیدا کرد. کلیدِ فیلم، شاید، در همین چیزهاست: این‌که چرا ورونیکا روحی آزادتر دارد و ورونیک پای‌بَندتر است. اصلاً همین‌که در یک‌سوّمِ ابتدایی فیلم، ورونیکا رها می‌شود و زندگی ورونیک به‌نمایش درمی‌آید، نشانه‌یِ این‌ست که نباید دنبالِ شباهت‌ها گشت. ورونیکا، نمونه‌یِ کامل‌شُده‌یِ ورونیک‌ست؛ آدمی به‌شدّت شکننده با ویژگی‌هایِ خاصّ و رفتارهایی که فقط خودش از آن‌ها سَردرمی‌آوَرَد. از راه‌رفتن زیرِ باران گرفته تا حسِ سرخوشی که از ریختنِ گَرده‌های گَچ روی سرش به او دست می‌دهد. حتّا مرگِ او هم نوعی سَرخوشی‌ست؛ به همین سادگی...

حالا، فهمِ آن جُمله‌ی ورونیک که در ابتدایِ یادداشت آمده، آسان‌تر است؛ هیچ‌چیز، ظاهراً تغییر نکرده. زندگی، همان زندگیِ سابق است، امّا این حسِ تک‌افتادگی، این حسِ تنهایی، سرِ جایش هست بدونِ این‌که ورونیک بداند جایِ خالیِ ورونیکا را نمی‌شود هیچ‌جوری پُر کرد. زندگی ادامه دارد و همیشه چیزی هست که این تنهایی و تک‌افتادگی را به یادِ آدم بیندازد. تاب‌آوردنِ زندگی، گاهی، کارِ آسانی نیست.

برگرفته از کانال هنرنامه

#فرهنگ
#سینما
🔸🔸🔸
📚 کانال صنفی معلمان ایران

🆔 @Kasenfi

1.1K views16:16

0:31

🌀 #یادآر

🔳 چه من فیلم بسازم، چه شعر بنویسم یا عکس بگیرم، این ناشی از احساس اضطراب و ناامنی من است. اضطراب احساس اساسی یک وضعیت هنری است. اضطراب جرقه خلاقیت است.

✔️ ششمین سالروز درگذشت #عباس_کیارستمی به علت خطای پزشکی

#فرهنگ
#سینما

🔸🔸🔸
📚 کانال صنفی معلمان ایران

🆔 @Kasenfi

1.1K viewsedited 08:12

0:52