🕗لذت هنر
🖼نقاشی : بدون عنوان
🎨هنرمند: #ژازه_تباتبایی
🎨مواد: رنگ و روغن
📐حدودواندازه : ۹۰×۷۰
🗓تاریخ اثر: حدود دهه ۵۰ ش
🧶درباره اثر:
در اثر پیش‌رو نیز می‌توان ردپای بزهای #سفالینه_های_منقوش_شوش تا غزال‌های گریزپای #اشعار فارسی و نگارگری‌های ایرانی را پی گرفت.
🧶فرم ساده شده بدن‌ها، پرهیز از حجم‌نمایی و استفاده از سطوح تخت رنگی برآن هستند که نمادهای کهن را در قالبی نو بازآفرینی کنند.
🧶اغراق‌نمایی در بدن دو حیوان اعم از
ساده‌سازی‌های اندام، بلندی شاخ‌ها و یا پرداخت‌های جزئی در چشمان حیوان، فضایی #تغزلی را شکل می‌دهد که در رنگمایه‌های ملایم آبی فیروزه‌ای، اُکر، کِرِم و سفید تشدید می‌شوند.
🧶خطوط افقی و عمودی در پیش‌زمینه در عین حال که گویای تأثیرات #هنر_مدرن غربی است، یادآور #حصیر_بافی_ها و دست‌بافته‌های #ایرانی نیز می‌باشد.
🧶دو شاخ حیوان سمت راست با شاخه‌ها و بدنه #درخت‌مانند پلان عقب به نحوی استادانه تلفیق می‌شود و حیوان را چیزی از جنس #گیاه می‌نماید.
🧶از سویی نقش گُل بر بدن یکی از حیوانات، وام گرفته از تزیین‌گراییهای #سنت_شرقی است.
🔸️🔸️🔸️🔸️
📚کانال صنفی معلمان ایران
🆔️@kasenfi
🖼نقاشی : بدون عنوان
🎨هنرمند: #ژازه_تباتبایی
🎨مواد: رنگ و روغن
📐حدودواندازه : ۹۰×۷۰
🗓تاریخ اثر: حدود دهه ۵۰ ش
🧶درباره اثر:
در اثر پیش‌رو نیز می‌توان ردپای بزهای #سفالینه_های_منقوش_شوش تا غزال‌های گریزپای #اشعار فارسی و نگارگری‌های ایرانی را پی گرفت.
🧶فرم ساده شده بدن‌ها، پرهیز از حجم‌نمایی و استفاده از سطوح تخت رنگی برآن هستند که نمادهای کهن را در قالبی نو بازآفرینی کنند.
🧶اغراق‌نمایی در بدن دو حیوان اعم از
ساده‌سازی‌های اندام، بلندی شاخ‌ها و یا پرداخت‌های جزئی در چشمان حیوان، فضایی #تغزلی را شکل می‌دهد که در رنگمایه‌های ملایم آبی فیروزه‌ای، اُکر، کِرِم و سفید تشدید می‌شوند.
🧶خطوط افقی و عمودی در پیش‌زمینه در عین حال که گویای تأثیرات #هنر_مدرن غربی است، یادآور #حصیر_بافی_ها و دست‌بافته‌های #ایرانی نیز می‌باشد.
🧶دو شاخ حیوان سمت راست با شاخه‌ها و بدنه #درخت‌مانند پلان عقب به نحوی استادانه تلفیق می‌شود و حیوان را چیزی از جنس #گیاه می‌نماید.
🧶از سویی نقش گُل بر بدن یکی از حیوانات، وام گرفته از تزیین‌گراییهای #سنت_شرقی است.
🔸️🔸️🔸️🔸️
📚کانال صنفی معلمان ایران
🆔️@kasenfi
🟠میم مثل موزه
👤احمد محیط طباطبایی؛ پژوهشگر تاریخی
🔸سال‌ها پیش وزارت آموزش و پرورش از ما خواسته بود درسی برای میراث فرهنگی برای تدریس در مدارس تهیه کنیم، پاسخ ما این بود که اصلا لازم نیست در مدارس درسی مشخصا برای میراث فرهنگی تدریس شود همین که از همان اول ابتدایی برای آموزش «میم»، «موزه» را مثال بزنید بخش زیادی از مشکل حل می‌شود. اگر در کتاب اول ابتدایی می‌نوشتیم میم مثل موزه، دیگر لازم به تدوین یک درس برای میراث فرهنگی و کارهای دیگر نبود.
🔸ما کتاب اول دبستان را به پیشنهاد وزارت آموزش و پرورش بررسی کردیم، در کتاب آن سال‌ها ـ الان را نمی‌دانم ـ یک خانواده ایرانی چهارنفره بود که روی موکت نشسته بود، درخواست کردیم به جای موکت فرش جایگزین کنند.
در یک درس هم عکسی از مسجدی در ناکجا آباد بود بی‌هویت، پیشنهاد کردیم طرحی از مسجد شیخ لطف‌الله اصفهان و یا سپهسالار را جایگزین کنند تا شناسه‌ای از ایران وجود داشته باشد یا در یک درس خیابانی بی‌نام و نشان بود، پیشنهاد کردیم یکی از خیابان‌های شناخته‌شده ایران را از جمله ولیعصر (عج) یا چهارباغ اصفهان را به تصویر بکشند تا این خیابان هویت داشته باشد.
از همه جالب‌تر ظرف میوه‌خوری این خانواده بود که درون آن با میوه‌هایی چون کیوی و موز و ... پر شده بود، پیشنهاد دادیم از تصویر میوه‌هایی مثل انار، سیب و انگور که در ادبیات ایران هم مستتر است، استفاده شود.
یک سری کتاب در کتابخانه آن خانواده دیده می‌شد که عنوان نداشت، پیشنهاد کردیم روی این کتاب‌ها عنوان بوستان، گلستان، شاهنامه و حتی نهج‌البلاغه و یا هر آنچه هویت ایرانی دارد، اضافه شود.
درخواست هم کردیم میم را موزه مثال بزنند. تلاش کردیم این کتاب هویت‌دار شود تا دانش‌آموزان الفبا را مبتنی بر یک سری نشانه فرهنگی یاد بگیرند، نه این‌که در فضایی که مثلا خیابان آن در هر نقطه و هر کشور دیگری می‌تواند باشد قرار بگیرند.
باید مشخص شود این داستان در یک خانه و خانواده #ایرانی رخ می‌دهد.
🔸ما قصد داشتیم دامنه این هویت‌سازی را حتی تا زنگ ورزش گسترده کنیم و بازی‌های بومی ایران را آموزش دهیم یا مثلا در علوم ابتدایی وقتی از دایناسورها و نسل خزندگان صحبت می‌شود مثال‌هایی از ایران همچون نهبندان و مراغه که نمونه‌هایی از آن دوره یافت شده است، بیاوریم.
نمی‌خواستیم درباره بقایای ماموت‌ها در یلواستون آمریکا (Yellowstone) صحبت کنیم، نه این‌که مثال از خارج کشور نداشته نباشیم، دغدغه این بود که دانش‌آموز ایرانی ناخودآگاه و غیرمستقیم در معرض فرهنگ اصیل خود قرار گیرد و با آن عجین شود.
ایرانی‌شدۀ این درس‌ها برای ما ارزش پیدا می‌کند.
🔸مشکل اصلی این است که کتابهای درسی، زیربنایی از هویت و شناخت ایران ندارند.
فکر می‌کنم فقط در کتابهای جغرافیا نشانه‌هایی از ایران را بتوان پیدا کرد که مثلا توضیحاتی درباره استان‌ها داده شده که البته خیلی خیلی کم است.
📌متاسفانه این اتفاق هرگز رخ نداد، آقای علاقه‌مندان ـ معاون وزیر وقت آموزش و پرورش ـ فوت کردند و این طرح تا الان نیمه‌کاره رها مانده است.
🔗سالهاست متخصصان حوزه آموزش ناکارامدی کتابهای درسی را فریاد می زنند
#هویت_ایرانی
🔸🔸🔸
📚 کانال صنفی معلمان ایران
🆔 @kasenfi
👤احمد محیط طباطبایی؛ پژوهشگر تاریخی
🔸سال‌ها پیش وزارت آموزش و پرورش از ما خواسته بود درسی برای میراث فرهنگی برای تدریس در مدارس تهیه کنیم، پاسخ ما این بود که اصلا لازم نیست در مدارس درسی مشخصا برای میراث فرهنگی تدریس شود همین که از همان اول ابتدایی برای آموزش «میم»، «موزه» را مثال بزنید بخش زیادی از مشکل حل می‌شود. اگر در کتاب اول ابتدایی می‌نوشتیم میم مثل موزه، دیگر لازم به تدوین یک درس برای میراث فرهنگی و کارهای دیگر نبود.
🔸ما کتاب اول دبستان را به پیشنهاد وزارت آموزش و پرورش بررسی کردیم، در کتاب آن سال‌ها ـ الان را نمی‌دانم ـ یک خانواده ایرانی چهارنفره بود که روی موکت نشسته بود، درخواست کردیم به جای موکت فرش جایگزین کنند.
در یک درس هم عکسی از مسجدی در ناکجا آباد بود بی‌هویت، پیشنهاد کردیم طرحی از مسجد شیخ لطف‌الله اصفهان و یا سپهسالار را جایگزین کنند تا شناسه‌ای از ایران وجود داشته باشد یا در یک درس خیابانی بی‌نام و نشان بود، پیشنهاد کردیم یکی از خیابان‌های شناخته‌شده ایران را از جمله ولیعصر (عج) یا چهارباغ اصفهان را به تصویر بکشند تا این خیابان هویت داشته باشد.
از همه جالب‌تر ظرف میوه‌خوری این خانواده بود که درون آن با میوه‌هایی چون کیوی و موز و ... پر شده بود، پیشنهاد دادیم از تصویر میوه‌هایی مثل انار، سیب و انگور که در ادبیات ایران هم مستتر است، استفاده شود.
یک سری کتاب در کتابخانه آن خانواده دیده می‌شد که عنوان نداشت، پیشنهاد کردیم روی این کتاب‌ها عنوان بوستان، گلستان، شاهنامه و حتی نهج‌البلاغه و یا هر آنچه هویت ایرانی دارد، اضافه شود.
درخواست هم کردیم میم را موزه مثال بزنند. تلاش کردیم این کتاب هویت‌دار شود تا دانش‌آموزان الفبا را مبتنی بر یک سری نشانه فرهنگی یاد بگیرند، نه این‌که در فضایی که مثلا خیابان آن در هر نقطه و هر کشور دیگری می‌تواند باشد قرار بگیرند.
باید مشخص شود این داستان در یک خانه و خانواده #ایرانی رخ می‌دهد.
🔸ما قصد داشتیم دامنه این هویت‌سازی را حتی تا زنگ ورزش گسترده کنیم و بازی‌های بومی ایران را آموزش دهیم یا مثلا در علوم ابتدایی وقتی از دایناسورها و نسل خزندگان صحبت می‌شود مثال‌هایی از ایران همچون نهبندان و مراغه که نمونه‌هایی از آن دوره یافت شده است، بیاوریم.
نمی‌خواستیم درباره بقایای ماموت‌ها در یلواستون آمریکا (Yellowstone) صحبت کنیم، نه این‌که مثال از خارج کشور نداشته نباشیم، دغدغه این بود که دانش‌آموز ایرانی ناخودآگاه و غیرمستقیم در معرض فرهنگ اصیل خود قرار گیرد و با آن عجین شود.
ایرانی‌شدۀ این درس‌ها برای ما ارزش پیدا می‌کند.
🔸مشکل اصلی این است که کتابهای درسی، زیربنایی از هویت و شناخت ایران ندارند.
فکر می‌کنم فقط در کتابهای جغرافیا نشانه‌هایی از ایران را بتوان پیدا کرد که مثلا توضیحاتی درباره استان‌ها داده شده که البته خیلی خیلی کم است.
📌متاسفانه این اتفاق هرگز رخ نداد، آقای علاقه‌مندان ـ معاون وزیر وقت آموزش و پرورش ـ فوت کردند و این طرح تا الان نیمه‌کاره رها مانده است.
🔗سالهاست متخصصان حوزه آموزش ناکارامدی کتابهای درسی را فریاد می زنند
#هویت_ایرانی
🔸🔸🔸
📚 کانال صنفی معلمان ایران
🆔 @kasenfi