من میروم گوشه اتاق می نشینم و هیچ کس نمی فهمد دلم برای خودم تنگ شده؛ هیچ کس نمی فهمد که من چقدر از خودم دور شده ام.
من میروم گوشه اتاق می نشینم و چشم هایم بین ابی اسمانی اش پرواز می کند و غرق در رویا می شود!
من میروم گوشه اتاق دست زیر چانه ام می گذارم تا خودم را پیدا کنم و در ذهنم هزار بار تکرار می کنم
"می شود ذهن مرا
فکر مرا
دل راهی شده را
پس بدهی؟!"
و می دانم توی رفته ای که من به امید برگشتن و بودن دوباره ات گوشه اتاق می نشینم و رویا می بینم نمی ایی و این سوال تا ابد بی جواب می ماند!
که دل راهی شده ام را تا ابد برده ای من باید قیدش را بزنم...
#صنم_عابدینی
@kafe_ravanshenasi
☕️☕️☕️
من میروم گوشه اتاق می نشینم و چشم هایم بین ابی اسمانی اش پرواز می کند و غرق در رویا می شود!
من میروم گوشه اتاق دست زیر چانه ام می گذارم تا خودم را پیدا کنم و در ذهنم هزار بار تکرار می کنم
"می شود ذهن مرا
فکر مرا
دل راهی شده را
پس بدهی؟!"
و می دانم توی رفته ای که من به امید برگشتن و بودن دوباره ات گوشه اتاق می نشینم و رویا می بینم نمی ایی و این سوال تا ابد بی جواب می ماند!
که دل راهی شده ام را تا ابد برده ای من باید قیدش را بزنم...
#صنم_عابدینی
@kafe_ravanshenasi
☕️☕️☕️